SBLS-short bi love stories- LOVE FOR LIFE

“Learn to appreciate life, and make every second of it worth it” Hindi natin alam kung anong mga plano para satin ng Diyos, we don’t hold our fate, hindi natin alam kung ano ba talaga ang mga maari pang mangyari sa atin, because life is full of surprises, kahit maganda pa yan o pangit na surpresa, that’s life’s rule.

Bestfriend ko si Jeff simula pa nung nahilig ako sa Camera, kung di mo maitatanong, si Jeff ay isang DSLR, isang camera for professionals, I considered it as my bestfriend kasi ito ang laging kong kasama saan man ako makarating. Nagtatrabaho ako sa isang malaking clothing company bilang photographer. Ako nga pala si Kevin, isang advertising graduate sa isang kilalang Unibersidad sa Espanya, Manila, beynte dos anyos, may kayumangging kutis, medyo matngkad, at medyo habulin ng mga Babae dahil sa pagiging kilala ko sa eskwelahan, dala nadin ng pagiging palakaibigan at pagiging kalog. Hindi ako mayabang pero madaming nagsasabing mayabang ako, Sorry! Wala akong pakiaalam. Mabisyo ako, Yosi, Inom, Gimik, Puyat, Babae, Lalaki, at ang pinaka matindi ay ang pagka adik ko sa bawal na gamot. Nabisyo ako hindi dahil masasamang impluwensya ang mga kaibigan ko, kundi dahil atrbebido akong tao, gusto ko laging may bagong nasusubukan. Tago ang pagiging bisexual ko sa pamilya ko, kasi hindi ako maarte kumilos at magsalita, kung hindi mo ko kilala hindi mo malalaman na ganito pala ako

Nagsimula ako mag aral na si Jeff na ang Camera ko, hanggang natapos ako at nagkaroon ng trabaho sya parin ang karamay ko, paborito ko sya kasi alam na alam ko na kung papaano sya gamitin, alam ko na kung saan sya mahina at kung san sya magaling kumuha.

Isang araw para sa photoshoot ng isa sa summer advertisement ng company namen, sobrang init ng venue, tirik na tirik yung araw, pero sulit naman kasi bigatin ang mga kukuhanan ko ng pictures, mayroon ding mga baguhan at meron din namang matagal na sa company namin. Isang grupo ng halong lalaki at Babae ang dumating na, at mukhang mga bago sila sa paningin ko, 2 magandang babae, at 3 kagwagwapong lalaki ang tumambad sa mga mata ko. Ngunit isang lalaki ang naka agaw ng pansin ko sa grupo nila, isang lalaking walang barkadang pimples, peklat o kahit ano mang galis sa balat, sobrang kinis, may kaputian at SOBRANG gwapo, nakuha nya ang attention ko nang tumingin sya at ngumiti sa akin, nginitian ko naman pabalik kasi parang alam nya na ako ang photographer nila. Love at First sight ba ito?, Nope sana hindi. Fresh from break up lang ako at parang hindi pa handa na muling magmahal ang puso ko (ow kamon! Eeemoo!) Nagsimula ang shoot at nagsimula nadin akong pawisan sa init dahil narin naka tutok ako sa araw. Dumating ang turn ng lalaking crush ako (kapal ko) crush ko pala. At para bang napangiti nalang ako bigla nung nakaharap na sya sakin, magaling na model si Karl, baguhan pero hindi papahuli sa iba, yung muka, saktong sakto sa register ng ilaw at background. Natapos ang shoot ko sakanya kasi sya na ang huli kong pipicturan, he then came closer to me at para bang nag slow motion nalang ang mundo ko habang papalapit sya.
“Kuya Kev, patingin naman po nung shot mo sakin!” sabi nya. Nagulat ako ng alam pala ng mokong na to yung pangalan ko, Pinakita ko sakanya yung mga pictures nya at natuwa naman ako nung nagustuhan nya yung mga shots nya sakin. And then he asked for my number (nagulat talaga ako)
“Kuya Kev, pakuha naman ng number mo para pag may photoshoot lang kame ng mga barkada pwede kita iinvite, galing mo eh” papuri nya
“Nyek! Sure bibigay ko basta wag mo ko tawaging kuya! Kevin lang okay?” sagot ko
“Okay okay” sabi nya, bigla nalang nagiba ang itsura na muka niya at parang namutla at bigla nalang sya napaupo sa monobloc na malapit sa tayuan nya
“Ayus ka lang Karl?” tanong ko
“Oo okay lang ako baka sa init lang to” sagot nya. Agad kong kinuha ang tubig ko para ipainom sakanya bilang pang palamig kahit papaano
Natapos ang araw ng Masaya, may mga bagong models ako, may mga bago akong ieedit, at may bago akong crush! Hahaha, pag dating sa bahay ay agad kung inedit ang mga pictures dahil rush yun kelangan after 2 days mapasa na ang final photos para maipa evaluate na sa mga bosses, it was funny kasi ewan ko kung bakit isang oras ko yata ineedit yung muka ni Karl sa Photoshop, bakit nga ba? Eh wala naman syang kahit anong marka sa muka o sa katawan nya. Kinagabihan may biglang nagtext.

“Kevin, let’s celebrate, kasama ko yung mga barkada! Para sa successful shoot naten kanina” at hulaan mo kung sinong nag text………………………………………………….. Si Karl… ayiii kilig naman. Ang tanda ko na kinikilig pa ako, haha, syempre di naman maiiwasang kiligin diba?

I rushed to take a shower, mag ayos, mag pagwapo, dress to impress, syempre mga model yung kasama ko, papahuli ba yung photographer, it was nice to see Karl na may damit! Syempre sa photoshoot kanina naka topless sya pero sobrang descent nya pala tignan kahit naka casual lang sya. Binati nya ako pagdating ko sa isang Bar sa Tomas Morato
“Kevin, buti naman naisiksik mo kami sa schedule mo!” sabi ni Karl
“Oo naman ikaw pa” (with a killer smile) sabi ko, just by his smiles. Ewan ko nadadala ako, pati ako napapangiti na din, kahit anong angle mo sya tignan talagang sobrang gwapo, kahit anong perspective pa, pero sobrang bait padin at sobrang down to Earth. The night went on, naginuman, we parteyed! And nag CR ako, shocking na pagbalik ko naka dukdok na si Karl sa may table namin

“Oh! Anung nangyari dyan guys?” tanong ko
“Lasing na yan” sabi ng isa naming kasama, natapos ang gabi na lasing si crush, anu ba yun! Di ko pamandin nakausap ng maayos, gusto ko sana sya mas makilala pa, dalawa lang kaming may dala ng ride sa grupo namen, naghati kami sa mga I hahatid pauwi at since taga QC sya lahat ng along the way, sinbay nya na, natira sakin si Karl at yung isa pang model na babae, pareho sa Manila yung dalawa kaya sila yung isinabay ko, hinatid ko yung isang model sa apartment nya kaso hindi ko naitanong kung san ko ba ihahatid tong si Karl. Ginigising ko sya pero wala, bangag na bangag sya, gusto ko sana itext yung mga kasama nya pero naalala ko wala akong number nila, so what’s the plan? Iuuwi ko nalang muna si Karl sa condo ko (huhu! Sana gumana yung self control ko mamaya) we arrived sa condo at about 4 na in the morning, nagpatulong nalang ako sa guard para maitaas ko sa kwarto si Karl kasi sobrang lasing nya talaga, nakakadilat pero parang wala nang lakas.

Pagpasok sa kwarto hiniga ko sya sa kama ko at tinangalan ko ng sapatos para makatulog sya ng diretso, I was going to wash my face ng bigla akong nakrinig ng ingit, parang tinatawag ako. Nilapitan ko si Karl at para bang may gusto syang sabihin pero hindi nya masabi, ang ginagawa nya lang ay tinataas nya yung poloshirt na suot nya, ang naisip ko nalang is baka hindi sya kumportable matulog ng naka poloshirt, agad naman akong kumuha ng tshirt ko kasi halos mag ka size lang naman kami. Habang tinatangal ko yung damit nya parang sumasabay sa pagtigas yung ari ko. Sobrang ganda din ng katawan nya at take note, iba pala yung itsura ng nakahubad na pipicturan mo kesa sa nakahubad na nasa kama! Shet! Yummy! Hahaha, pagkayari kong isuot yung Tshirt sanya at maghuhugas na sana ako ng muka ng tila umiingit nanaman itong si crush ngayon naman pinipilit nya tanggalin yung buttons sa jeans nya, damn, gagawin ko ba to? Sige na nga wala naman malisya (wala daw) habang tinatanggal ko yung jeans nya sobrang naakit ako tignan yung laman nung brief nya kasi sobrang nakaumbok talaga yung etits nya sa brief nya, parang sobrang sarap. Shet! Pero sorry malakas ang self control ko. Sinuutan ko sya ng shorts na galing saakin at saktong sakto naman ang sukat nito para sakanya. After that mag aayos n asana ako para makatulog ng bigla akong tinawag ni Karl

“Kevin! Nasusuka ako!” daing nya sakin “Tulung naman di ako makatayo” dagdag nya pa
Agad ko syang tinulungan makatayo at makapunta sa CR para makasuka, grabe! Ang dami yata nitong kinain habang umiinom kami, may mga dugo dugo pa dun sa suka nya, syempre siguro medyo na pressure yung lalamunan nya kaya nagdugo, pero parang kakaiba yung itsura nung dugo na sinusuka nya. Nagmumog na sya ng bibig para makabalik nadin sa pagtulog ngunit nung palabas na kami ng CR bigla nanaman syang nasuka, at nasukahan nya pati yung damit na pinasuot ko sakanya.
“Kevin sorry” paiyak na sya habang humihingi ng paumanhin sa akin, “Sorry ang wasted ko! Sorry talaga” paulit ulit nyang sinabi
“okay lang yun ano ka ba? Andito lang ako Okay?,” sabi ko naman
“Gusto ko maligo, nanglalagkit ako” request nya “kaso baka hindi ko kayanin, okay lang ba? Na? mag…”
“Okay lang” sagot ko naman, tinanggal ko na din yung suot nyang damit para na rin mabanlawan ko yung katawan nya at para mahimasmasan kahit papano, itinira ko nalang yung boxer na suot nya para hindi naman mahalay tignan, nag boxer nalang din ako para hindi mabasa yung iba pang damit ko. Binukas ko na yung shower at itinapat ko sa ulo nya habang nakasandal sya samay gilid ng shower room, nilagyan ko ng shampoo, sinabon ko sya pero medyo nahiya naman ako sabunin yung etits nya kasi nakaumbok padin hanggang ngayon, napansin nya yata na hindi ko sinasabon yung ano nya, nagulat ako ng bigla nyang hinwakan yung kamay ko at ipinatong nya sa Etits nya, Tangina! Sobrang tigas na nito at para bang gustong gusto nya na hawakan ko yun. Hindi ako nagiisip ng malisya kaya sinabon ko nay un ng parang wala lang pero habang sinasabon ko ay parang inaakit ako ni Karl na halikan ko yung leeg nya, sobrang tinataas nya yung ulo nya na para bang sarap na sarap sa pagsabong ginagawa ko sakanya. Pagkatapos ko sabunin ay binanlawan ko na at ilalapag ko na yung sabon nang bigla nyang nilapit yung labi nya sa aking labi, Nagulat ako ng idikit nya ito sa labi ko at hinalikan nya ako, gulat ako pero go with the flow lang, I kissed him back, dila kung dila, Fuck! Kiss palang yun sobrang tinigasan na ako, sobrang galing humalik ni Karl, nararamdaman ko yung lamig ng tubig na dumadaloy sa gilig ng mga muka naming habang mainit na mainit na nag didikit ang mga labi namin. Tumigil sya sa pag halik at tumitig sakin, na parang may gustong iparating, lasing na lasing yung itsura nya pero sobrang gwapo padin, inilipat nya ako ng pwesto at isinandal nya ako sa may gilid, at dahandahan syang bumababa at dinidilaan lahat ng madaanan nyang parte, Pakshet nayan! Hindi ko akalain na mangyayari to ngayon, ano to? Lasing lang ba siya? Patuloy syang bumababa at nang makarating sa patutunguhan nya ay dinilaan nya yung boxer ko kung saan nakaumbok na si Jr. ko, dahan dahan nyang tinanggal yung boxer ko at nagulat sya ng lumabas ang higanteng alaga ko sa aking underwear, sinubo nya ito ng halos mamatay na ako sa sarap at mawala na ang boses ko sa pagungol sa sarap, sobrang sarap at sobrang galing na nya, hindi ko mapigilan ang sarili ko, matagal na kasi akong tigang, hindi na ako nakakapag salsal, at matagal na din ang huli kong experience sa ganito kaya sa sobrang sarap ng pagsubo nya at paghimas sa itlog ko ay hindi ko napigilan ang sarili ko, sobrang lakas ng ungol ko habang nakatingin sa kisami ng shower room sa sarap, palakas ng palakas ang ungol ko habang papalapit ako ng papalapit sa sukdulan ko, “Ayan naaaa! Ayaaannn naaaaaaaaaa” sigaw ko habang nilalabasan ako sa sobrang sarap ng pagsubo nya. Nang labasan ako itinayo ko sya, itsura paring lasing sya, gusto ko sana tikaman yung laman nung boxers nya nay un ngunit ikinunsedera ko na din yung oras at pagod na pagod na din ako, binanlawan ko nalang kaming dalawa at nagbihis na kami, Humiga sa kama at nakatulog na sya sa pagod, maging ako ay hindi nadin napigilang pumikit at makatulog.

Simula nung gabing iyun, nagkaroon na ng kakaibang bond sa aming dalawa ni Karl, inamin nya naman sakin na bi din sya, at inamin ko din sakanya na ganun din ako, madami akong nalaman sa kanya, nakilala ko yung pamilya nya, nakilala ko mga barkada nya, parang sa kanya na umikot yung mundo ko, pag nakikita nya akong naninigarilyo, sinasaway nya ako at sinasabihan ng mga masamang epekto nito, inamin ko din sakanya na dati ako naadik sa bawal na gamot, gulat man sya ay pinagsabihan nya ako ng wag ko na ulet gagawin yun, na minsan hindi ko pinapansin basta sumaya lang yung pakiramdam ko, madami nadin akong mga bisyo na hindi ko na ginagawa dahil pag ginawa ko magtatampo sakin itong si Karl, kaya medyo nasanay nadin ako na hindi nagyoyosi, occasional nalang ang paginom, itigil na ang bisyo dahil masama yan sa katawan, lagi sakin sinasabi ni Karl na, mahalin ko buhay ko kasi di ko daw alam kung ano ang mangyayari bukas, kapag sinasabi nya yun ay bahagyang naluluha si Karl, pero ewan ko kung bakit.
Dumaan ang ilang buwan, Naging kami ni Karl, sya ang naging bantay ko sa lahat ng photoshoots ko, at minsan nagkakatrabaho pa nga kami, sya yung nagaalaga sakin pag pagod ako sa shoot, pinapaliguan nya ako, haha! At pinapaligaya sa kama, ngunit napapansin ko na habang tumatagal ay nagiiba ang katawan ni Karl, pumapayat, parang nagiiba yung tone ng balat nya, namumutla lagi ganun, nasakatan ako nang malaman ko nag may lihim palang itinatago saakin si Karl
“Kevin, siguro panahon na naman para sabihin ko sayo”
“Ano yun?” tanong ko
“Hindi ko sinabi sayo to noon baka kasi maawa ka lang sakin” sabi nya “ last 2 years na diagnose na ako na may Cancer” paluha nyang sagot
Nasaktan ako dahil ngayon ko lang nalaman yun, bakit hindi nya sakin sinabi dati, maiintindihan ko naman sya, at mamahalin ko parin naman sya kahit ano pa yung sakit nya. Mahal na mahal ko naman sya eh, at kung dati sinabi nya saakin edi sana naalagaan ko sya, pero ang sakit eh! Bakit kailangan ngayon lang! baka nga bilang nadin yung oras na magkasama kami, mahal na mahal ko sya, kaya gusto ko lumaban sya hanggang kaya pa nya.
Dumaan ang mga araw at matamlay si Karl, parang may dinadaing na masakit, naluluha ako sa tuwing nakikita ko syang nahihirapan, nasasaktan ngunit hindi ko pinapakita sa kanya, lagi kong sinasabi sakanya na kaya nya yan, lumaban sya kasi madaming nagmamahal sakanya. Lagi nya sinasabi sakin na “kakayanin ko to Kevin, kasi mahal na mahal kita” at pag sinasabi nya yun pinipigilan ko nalang yung mga luha ko kasi ayaw ko makita nya na nasasaktan ako.
Isang araw ng naglalambing si Karl sakin, kinukulet nya ako, ang sigla sigla nya nang araw na iyun, kaya hindi sumagi sa isip ko nung araw na iyun na may sakit si Karl, at wala akong kaalam alam sa nakatakdang mangyari. Humiga sya sa kama at parang inaakit ako na tumabi sakanya nuon, tinabihan ko sya at agad kong hinalikan sa labi nya, bigla syang napatigil at parang dumaing, “Kevin ang sakit” sabi nya. Nabahala ako kayat agad akong tumayo at tinanong ko sya kung anong masakit, hindi na sya makapagsalita kung hindi umiiyak nalang sya sa sobrang sakit, hindi ko mapigilan yung luha ko habang nakikita ko syang nasasaktan, agad ko syang binuhat na para bang bata lang na isang taon lamang, at dali dali ako bumaba sa ground floor para dalhin sya sa Hospital, tulirong tuliro na ako at tinawagan ko ang magulang ni Karl, pagdating sa hospital ay kung ano anong mga gamot na sinaksak kay Karl, nakikita ko yung hirap nya habang tinitiis nya yung bawat turok ng karayom sakanya. Pinili ko mapag isa para mailabas ko yung sama ng loob ko, kung pwede lang akuhin ko yung kalahati ng sakit na nararamdaman nya para mabawasan gagawin ko, pero hindi pwede eh.

Nagtext sakin si Mama nya at sinabi “Kevin, hinahanap ka ni Karl, dito sya sa ICU” agad naman akong bumalik sa Hospital para makita ko si Karl, pagpasok ko ng ICU, nakita ko yung hirap sa muka ni Karl, sabi ko sakanya, wag syang bibitaw kasi mahal na mahal ko sya, gusto ko man syang halikan o yakapin hindi pwede eh, nandun si Mama nya eh, at hindi din ako makaiyak kasi ayoko isipin nya na malungkot ako, ayoko umalis ng ICU kaso hindi pwede, kailangan nya magpahinga at limitado lang ang oras doon, mga ilang oras ay biglang nataranta ang mga nars at doctor sa hospital at patungo sila sa ICU, nagulantang ako kasi baka kung ano na yung nangyayari kay Karl, habang tinitignan ko sa labas ang nangyayari, nahihirapan ako lalo, may mga gamot nanaman na tinuturok sakanya, ako yung nasasaktan habang nakikita kong hirap na hirap na sya, kinausap ng Doktor ang Mama nya at narinig ko ang pinaguusapan nila, hirap na hirap na daw yung pasyente pero ayaw daw bumitaw, ni reresist nadaw yung ibang gamot na binibigay pero lumalaban padin daw sya, natuwa ako kasi lumalaban sya pero nalungkot ako nung sinabi ng doctor na,

“I’m so sorry Ma’am, kahit ano pong laban na gawin nya, wala na po talaga…”

Umagos yung luha ko na para bang nagsalubogong yung langit at lupa, nahihirapan akong tanggapin pero wala na naman ako magagawa ito yung gusto ng Diyos para sakanya. Gusto ko sya makita kaya dinalaw ko sya sa loob ng ICU, nakita ko yung hirap sa muka nya, yung sakit na nararamdaman nya, sobrang sakit para sakin, unang beses ko umiyak sa harap nya, tumingin sya sakin at parang sinasabi nya na wag ako umiyak dahil lalo syang nasasaktan, inilapit ko yung labi ko sa tainga nya at binulungan ko sya
“Karl, ang hirap makitang nahihirapan ka, Mahal na mahal kita kaya ayoko na masaktan ka pa, Sige na! magpahinga kana” lalong lumakas yung agos ng luha na galing sa mata ko, biglang may mga luhang lumabas sa mata ni Karl at hindi ko napansin na unti unti na syang pumipikit at unti unti ng bumababa yung Blood pressure at Pulse rate nya, biglang nag code red sa hospital, nagdatingan ang mga nurse at doctor, tinignan kung ano magagawa nila pero ngayon, wala na talaga, kasi hinayaan ko na magpahinga na sya kasi ang sakit makitang hirap na hirap sya.
Pag tinitignan ko yung mga pictures naming na magkasama naalala ko lang kung gaano ka blessed ako na dumating sya sa buhay ko, kaya I love pictures so much, kasi kumupas man yung panahon, andun yung mga ala ala ng lahat ng experiences mo, Masaya man o malungkot.
Eto ako, nakatayo sa harap ng puntod ni Karl, Masaya para sa kanya, at nangagarap na Masaya sana sya kung saan man sya naroroon ngayon, may hindi parin maiiwasang mga luha na lumabas sa mga mata ko dahil nadin na mimiss ko sya, pero people come and go nga naman, Isang bagay lang ang sigurado.. hinding hindi ko makakalimutan tong si Karl

Baket? Sino ba makakalimot sa taong bumago sayo, sa taong nagpaalala sayo kung gaano kasarap mabuhay, kung gaano kahalaga ito, paano mo makakalimutan ang taong halos ngiti palang wala na pagod mo, Ganun pala maka appreciate ng buhay na binigay ng diyos ang taong bilang na ang pananatili sa mundong ito, kaya ako, every second of my life, pinapahalagan ko na, I take care of my body, at lagi kong inaalala na hindi kailangan na may malubha kang karamdaman para marealize mo how wonderfull life is, and it should always be treasured, at alam ko sa pag aalaga ko sa buhay ko may isang taong proud na proud sakin at nakngiti sa likod ng mga makakapal na ulap na nasa kalangitan
_____________________________________________________________________________________

Thank you for reading the First offering of SBLS, there would be more short stories to come, this is for you guys who gave me inspiration to write, thank you for the comments from my True Story “Entrance Exam” and this short stories, I really made these for you guys. Thank you and Keep Posted for the Next Short stories to come.  Thanks you

-Gabriel