Friday, November 12, 2010

Fresh Start- 8: A New World




I'm So So So So SORRY for the hyper mega super LATE na update, medyo nag crash yung laptop ko, pinaayos ko pa kay Chase! Hahaha, and Thank you sa mga nangungulit sa FB, tanung ng tanong kung sino ang mga tao sa istorya, hingi ng Facebook di pwede gagarutihin nila ako isa isa.... Pero Eto since okay na at na-type ko na yung latest update, kasi nawala yung dati kung tinype na hanggang chapter 12 na! so back to chapter 8 ako.... eto para sainyong lahat Love lots... :) hehe Thank you guys!

_____________________________________________________________________________________


Buti nalang hindi ko pa nalabas yung mga gamit ko galing Manila, buti nahablot ko pa bago ako lumabas ng bahay namin. Basta nagiisip ako kung san ba ako pwedeng pumunta. Syempre una kong maiisip si Ivan, kasi malapit sya. Pero sabi ko, madali nila ako makikita dun. Saan? Saan ako pupunta? Ahhhhhh!

Nasa Olongapo na ako ng bigla kong naisip si Tita Anita sa Bataan. Shiyet! Oo nga pala, pag pumunta ako dun hindi nila sasabihin na nandun ako. Kasi kung sa bahay namin sa Bataan ako pupunta sigurado susumbong ako nung madaldal na caretaker ng bahay naming dun. At least meron na ako mapupuntahan.

After an hour nakarating din ako sa Bataan at kinakabahan ako sa gagawin ko. Pero mabait naman si Tita Anita ko, kaya sigurado she won’t let me down katulad ng Rexona!. Wow pagdating ko sa harap ng bahay nila, wala paring kakupas kupas, Donya talaga sa Bataan, hehehe. Ang laki ng bahay nila, pero dadalawa yung kwarto, para sakanya at sa pinsan kong nasa Qatar na si Anna.

Sinalubong naman ako ni Tita ko at bumati sakin ng masigla

“Gabi! Napadalaw ka yata?” sabi ni Tita

“Oo nga po Tita, kasi ano eh….. hehe, medyo ano po…. Kasi…” sagot ko

“Oo! Alam ko, nasabi na sakin ni Mama mo, and sabi nya nga kung ditto ka daw tutuloy, eh wag na kita paalisin, wag ka daw mag alala, hindi nya daw sasabihin kay Daddy mo” Sabin i Tita

Wow! Gulat ako nun na alam na pala ni Tita yung nangyari, ang bilis talaga ni Mama ko. Pero ibig lang sabihin nito naiintindihan ako ni Mama, siguro din hindi nya na ako pinigilan kanina, alam nya naman na wala akong katarantaduhang gagawin, mabait naman ako ah, pero it’s nice to know na suportado naman pala ako ni Mama kahit papaano.

Gulat ako na may isang napakagandang babae na lumabas sa pintuan nila TIta, and parang pamilyar sakin. Holy Shit! Hahaha si Anna, ang pinakamaganda kong pinsan sa lahat. Shet at umuwi pala ang pinsan ko na ito dahil nag hiwalay sila ng asawa nya sa sa Qatar, at ang mas malupet, ayaw ibigay sakanya yung anak nila. Kawawa naman si Pinsan ko. Ang ganda ni Anna, ngayon napatunayan ko tuloy na bi lang talaga ako. Hahahaha ganda sarap tirahin. Joke! Hahahaha, pinsan ko yan para tuloy akong tanga nun.

“Insan, Balita? Gwapo mo ngayon ah” sabi ni Anna sakin

“Hala ka insan, mag salamin ka nga lumalabo yata mata mo” sagot ko. Awww. Gwapo daw ako. Ganyan naman talaga pag kapamilya, angatan lang ng iba pang kapamilya. Hahaha

“no Joke Insan, paano nung huli kita nakita totoy na totoy ka pa!” sabi nya

“Eh paano, papakasal ka dun pa sa Qatar! Edi hindi tuloy kami nakapunta!” sagot ko saanya

“Nako Insan wag mo na nga ipaalala yun at baka iyaan kita ng bongga dito” sabi nya… “Oo nga pala? Bakit nga pala nag away kayo ni Tito Art?” tanong nya

“Ahhhh… yan naman yung wag mo tanungin. Ako naman yung iiyak sayo!” pabiro kong sagot sakanya

Nagkamustahan lang kaming dalawa ng pinsan ko ng biglang dumating si Tita ko galing kusina para bigyan ako ng juice.

“Oh Eto Gabi oh uminom ka muna” sabi ni Tita

“Ahhh, salamat tita” sagot ko

“Oo nga pala, okay lang ba sa’yo na dun ka muna sa dorm tumira, kasi umuwi to ngayon si Anna, ay nakakahiya naman kung makikisama ka kay Anna dyan” sabi ni Tita

Ito talagang si Tita, meron kasi siyang dalawang dormitory, sobrang ganda dun, halos parang bahay lang din, pero parang luxury, hahaha, masarap tumira, nakakahiya naman ako na nga lang nakikitira dun pa sa dorm nila ako titira

“Ahhh. Okay lang po yun Tita, wala pong problema” sagot ko

Pwede nadin pero ayoko ng masyado maraming kasama sa kwarto, tsaka ayoko ng masungit! Hahaha, lintek choosy pa ako! Hahaha, pero kung san naman ako ilagay ni Tita wala naming problema, syempre, makikitira na nga lang ako.

After 30 minutes, naligo lang si Tita at nagbihis at agad naman kami tumungo sa dormitoryong titirahan ko. Malapit lang din naman sa bahay nila. Kaya’t wala namang problema. Wow pagdating naming dun. Nagbago lang ang kulay, pero ganun padin, sobrang ganda padin, at pagpasok naming ay talagang binati pa sya ng lahat ng mga nagbabantay dun. Doyang donya. At pumunta kami sa kwarto kung saan nya ako papatirahin. Pagpasok naming ay Wow, ang laki ng kwarto so inexpect ko na madami ang nakatira dun.

“Ayan Gab, pasensya ka na ah, dito lang kasi yung hindi marami yung boarders, sa ibang kwarto ang dami ng tao” sabi ni Tita

“Okay lang naman po Tita kahit saan” sagot ko

“Ayan! Mabait naman yung kasama mo dyan, tsaka malinis sa kwarto, bali isa lang siya dito, ayan ikaw yung makakasama nya” sabi ni Tita

“Ahhh, Thank you po talaga Tita” malaking pasasalamat ko

“Oh paano Gab. Mauna na kami sa’yo” paalam ni Tita ko saakin

“Ahhh, sige po Tita” paalam ko din kay Tita ko

“Ai! Oo nga pala ito oh, ipinapabigay ni Mama mo yan sa’yo” inabutan ako ni Tita ko ng 4000 pesos na binigay daw sakin ni Mama ko, wow! Pera! Akala ko hindi ako kakain ngayon gabi, hahaha joke, pwedeng pwede naman ako makikain kina Tita ko anytime “At pag may kailangan ka, tawagan mo lang lang ako, o kaya pumunta ka sa bahay” sabi pa ni Tita “Tsaka may pagkain naman sila na hinahatid sa kwarto dito, pag di mo gusto, punta ka lang sa bahay okay?” huling paalala ni Tita ko sakin

“Ahhh, Salamat talaga tita! Sobrang sobrang salamat” laking pasasalamat k okay Tita

Umalis na sila Tita at ako naman, unpack na ng gamit ko, at pagkatapos humiga sa kamang tutulugan ko. Iniisip ang nagnyari sa buong araw na ito, si Arvin, si Daddy, ang pagbalik ni Andy, at si Ivan. Ewan! Bakit ganito yung mga nangyayari sakin. Nagpapakatotoo nalang naman ako sa tatay ko, ayoko naman ideny sakanya kasi kitang kita nya na hinahalikan ko si Arvin. Hayyyyy, namimiss ko si Kuya ko.

Biglang may nagtext at pagkatingin ko ay si Chase. Pagbukas ko ay lintek! Hayup! GM lang pala,

“Just got home… Haha! I miss Bataan” sabi sa text

Naisip ko tuloy na pumunta sa bahay nila.. Oh bakit hindi! Taga bataan sya, tsaka ayos naman kami kaya nagreply ako.

“Chase! Dinner?” tanong ko sakanya

“Ha? Wala ako sa Manila, di mo narecieve message ko?” tanong nya

“Narecieve! Andito ako sa Bataan” sagot ko sa text

Gulat naman ang reply nya pero agad naman akong nagbihis para narin makapunta sakanila, sabi ko ay mamaya ko nalang ipapaliwanag ang mga nangyari. Kaya’t eto drive nalang muna ako, buti madaming gas yung kotse ni Ate, no problem sa mga drive drive. Medyo malapit din naman yung kala Chase, mga 30 mins. Drive lang.

Habang nasa byahe, anu ba yan text ng text ang mga mahal ko sa buhay. Hahaha

Si Kuya nagtext “Musta kana Gab?”

Si Ivan nagtext “Gab! Can we meet, dinner lang tayo, alam ko marami nangyari ngayong araw”

At ang lintek na Arvin na yan nagtext haha nalintek pa tuloy “Sorry Gab ah, kamusta? What happened?”

Wala naman ako magawa, mamaya nalang sila replyan at baka mabunggo ako sa dinadrive ko. Okay, maya maya ay dumating nadin ako sa bahay nila Chase at sinalubong naman ako ng isang pilyong ngiti ni Chase

“Oh! Kamusta? Bakit andito ka? Hahaha” patawang bati ni Chase

“Mahabang istorya eh Bespren” sagot ko

“Mahaba haba ba? San Mig Light na ba to?” tanong nya sakin

“Hindi! Wag! Ayoko malasing” sagot ko sakanya

Nagkakwentuhan din naman kami ni Chase at nagulat sya sa lahat ng nangyari ngayong araw na to, and syempre, kahit ako nagulat din sa mga nangyari, pero nagulat ako sa nalaman ko ng gabing iyun. Gulat na! nakaktuwa din naman

“Edi panu ba yan? May kayosi na ako sa Bataan?” tanong ni Chase

“Oo! Basta pag kakauwi mo Manila, diretso ka na sa Balanga, para lagi tayo mag aadik” pabiro kong sabi

“Ha? Di na kailangan” sabi ni Chase

“Bakit?” gulat na tanong ko

“Eh kasi sa balanga na ako magaaral eh” sagot nya

HUUWAT????? “Hala? Bakit?” tanong ko sakanya

“Bagsakers” sagot nya

Shit! Bumagsak sya? Anu ba yun! ? yan kasing si Chase, tamad eh, matalino naman! Acctually, sobrang talino nyan kung mag aaral lang at magsisipag. Adik kasi! Hahaha, hayst! At least may kasama na ako sa Bataan ngayon.

“I miss you Chase” sabi ko sakanya

“Kaw din na miss kita!” sabay isang matamis na ngiti ang ibinigay nya sakin

Awwww sobrang cute nya naman ngumiti! Basta! Ano ba yan eto nanaman ako!

“So kalian ka mag eenrol? Pasukan na next week ah?” tanong ko sakanya

“Sasamahan mo ba ako?” tanong nya sakin

“Oo naman! Ikaw pa!” sagot ko sakanya

“Oh samahan mo ako bukas! Mag eenroll ako” sabi nya sakin

Okay! May lakad na ako bukas, ano ba yan? Sya mag eenroll! Ako hindi! Hayyyy! Buti pa sya tuloy parin ang pag aaral nya. Naisip ko tuloy, ano na kaya mangyayari sakin, isang sem nalang magiging ganap na graduate na ako. Hay! Hirap si Daddy kasi naghahawak ng pera sa bahay namin, kaya sakanya nanggaling ang tuition at allowance ko. Eh ngayon kaya? Hayyy!

We had dinner at their house, hehe favorite ko naming adobo yung ulam! Wow! Hehehehe. After eating I wanted to ask Chase kung pwede ba ako makitulog sakanila pero bigla nya yata ako naunahan

“Gusto sana kita patulugin dito kaso kasama ko si Tito ko sa kwarto ko, kaya, nakakhiya naman sa’yo” sabi nya

“Okay lang yun, sa dorm nalang ako” sagot ko sakanya

“Bukas ah” sabi nya “kahit mga 2 na ng hapon” dagdag pa nya

“Oo! Anytime para sa’yo” sabi ko sakanya

Nakangiti akong nagpaalam kay Chase, uwi na ako sa dorm para narin makapagpahinga si Chase, at mag eenroll pa sya bukas. Namiss ko yang si Chase, at least ngayon kahit araw araw makakasama ko sya. Paano na sila ni Kaye? Ewan ko lang ah. Hahahaha eto nanaman ako nangdedemonyo nanaman ako.

Pagdating ko sa dorm ay agad naman ako naligo. (shet! Buong araw ako hindi nakaligo) kaya sarap maligo, pagkatapos maligo ay (Zzzzzz) nakatulog agad ako.

Pagkagising ko. Check ng phone. Alas 9 palang ng umaga. At andami nading nagtext. Andyan padin si Ivan, si Kuya, Si Ate ko, Si Mama, at isang unknown na number

“Dito ako Jolibee, punt aka dito bilis” sabi ng unknown na number.

Naisip ko nab aka nakitext si Chase, iba yung number eh, pero ang bilis naman nya nakapunta dito sa Balanga, eh an gaga aga pa, 2 ang usapan namin, baka naman may sasabihin, ewan, basta parang importante, kaya’t agad akong nagibihis lang at nag drive papunta sa Jolibee

Pagdating ko at pagpasok ng Jolibee agad ko naman syang hinanap

“Gab!” may biglang tumawag samay likuran ko

Wow! What is he doing here? Bakit nandito to! Hehehe, pero it was nice to see him, ano kayang purpose nya kung bakit ang aga aga nya na nasa Bataan, eh ang layo pa ng pinaggalingan nito.

(to be continued...)

Saturday, November 6, 2010

Fresh Start- 7: The Closure



Enjoy reading, nagmamadali may pupuntahan :) hehehe syempre naalala ko muna ipost yung chapter 7... :) BB

_____________________________________________________________________________________


Shit talaga! I was not expecting to see him here, it’s been almost 2 years? 2 years simula nung iniwan nya ako, hahaha! Basta bigla akong nag hype nung nakita ko sya. Umalis si Andy nung 2nd year college kami, 1st semester, para sumunod sa Mama nya sa U.A.E. and I thought he would be gone forever, but shit! He’s back

“Ikaw ba yung nagtext sakin Andy?” tanong ko sakanya

“Oo, ako yun!” sabi nya

“Ai! Andy! Si Ivan, tropa, Ivan! Si Andy ex ko” pakilala ko sakanilang dalawa

“Ex mo?” tanong ni Ivan

“Ex Bestfriend ko” sabi ko sakanya

“Adik! Iniwan lang kita ex bestfriend mo na ako! Ganun na? nakalimutan mo na lahat?” sabi ni Andy

Ewan sobrang saya ko na makita ko ulet si long lost bestfriend ko, kasi simula nung nagpunta sya ng U.A.E. halos mawalan na kami ng connection, and ito, surprise. Andito na sya bigla. Basta, sobrang saya ko naman! Nabunutan tuloy ako ng tinik sa dibdib, akala ko nga nabunot na until nagpaliwanag si Andy kung bakit nandito sya

“Nga pala, si ex mo” sabi nya

“Ha? Sino?” tanong ko

“Si Arvin! Ayun nagpapatulong nanaman sakin” sabi ni Andy

“Baket?” tanong ko

“Eh nagkita kami sa Trinoma the other day, and ayun nga nabalitaan ko na wala na kayo, tagal na rin ano, eh etong si Mokong naman gusto ka kausapin, kaso nahihiya, kasi daw alam nya masakit yung ginawa nya” sabi ni Andy “He asked me kung pwede ka nya makausap” sabi nya

“Nasaan sya?” tanong ko

“Nandun samay Lighthouse, sa hotel, nag check in muna kami dun kagabi kasi ginabi na nga kami tsaka, hindi pa daw sya ready. Ayun dun muna kami natulog” sabi nya

“Shet! Ikaw din yung nakita ko kagabi na lumabas sa kotse ni Arvin! Kaya pala sabi ko sobrang pamilyar nung likuran mo! Naka shades pa kasi, gabing gabi na” sabi ko

“Adik! Alam mo ba kung saan ako galing nun?” sabi nya “Galing ako sa bahay nyo, I wanted to talk to you, Eh, wala namang sumasagot sa bahay nyo nung tumawag ako, kaya bumalik nalang ako ng Subic” paliwanag nya

“Sorry, andito din kami kagabi, dyan lang samay labas din ng lighthouse, tambay lang” sabi ko

“Ahhhh, sayang, sana nakausap na kita kagabe palang” sabi nya

“Ehh, hindi naman kita nakilala, sana kung nakilala kita, inambahan kita agad ng yakap sa likod”

Nakita ko yung muka ni Ivan pagkasabi ko na inambahan ko sana si Andy ng yakap sa likod. Siguro akala ni loko, may something between us… ayiii, nagseselos sya! Ako naman nangingiti sa reaksyon nya! Aminin mo na kasi Ivan! (haha ayan nanaman ako! Paulet ulet! Unlimited!) Magreregister na nga ako sa SUPERUNLI ASSUMING to 8888 hahahaha

“Haha! Namiss kita Gab” sabi ni Andy sakin. Nakita ko ulet yungreaction sa muka nya na parang nagseselos talaga, whooo! Ayiiii… sige pa Andy punuin mo ng mag walk out. (sama ko) hahaha! Ang cute nya padin magselos, parang mukang okay pero yung muka nya iba talaga. Basta, paano ko alam? Ganyan din ako magselos eh! Hahahaha

“Lalo naman ikaw!” sabi ko kay Andy

Nagkakwentuhan kami ni Andy and okay naman nagkausap din naman sila ni Ivan, hahaha, ngayon Ivan pagsisisihan mo yung alok ni kuya ko kagabi na tinanggihan mo! Hahahaha joke! Sama ko

“Oh! Hindi ba pupunta dito si Arvin?” tanong ko kay Andy

“Ikaw? Kaya mo na ba sya kausapin?” tanong ni Andy sakin

“Wow! Mukang magkakaayos na kayo ni Arvin” sabi ni Ivan

“Sana nga” sabi ko

“We’re not sure, walang sinasabi si Arvin sakin, all he said is, he wants to talk to you” sabi ni Andy

“Papuntahin mo sya dito! I’m ready” sabi ko. Naalala ko tuloy dati, all he was asking for is maging ready ako para maging kami, tapos ngayon ganito na kami, pero para malaman ko narin kung ano talaga gusto nya mangyari, game! Kaya ko to!

“Okay! I’ll just text him” sabi ni Andy

Nag order muna kami ni Ivan habang hinihintay si Arvin, pati din si Andy napakain dahil samin. Promise kung steak ang hanap mo, Meat Plus! Ahhh, the best! Nawala tuloy yung kaba ko naka focus ako sa steak na kinkain ko. Kwentuhan muna kaming tatlo habang kumakain. Hanggang sa sobrang focus ko sa pag-uusap namin na hindi ko napansin na may nagsalita nalang sa likod ko

“Hey!” Fuck! Napashit ako sa utak ko. Ahhhh, nagnhina talaga ako sa boses nya, na hindi ko narinig for 4 months, namimiss ko yung boses nya, sobrang nanghina ako kasi alam ko nasa likod ko lang sya, at dun ko napatunayan na humihinto pala talaga ang mundo kahit mga 5 seconds lang (kontrahin ko yung sinabi ko nung previous chapters) shet! Huminto lahat ng tao, basta nag black and white lahat ng paligid, sobrang pati si Andy at Ivan hindi gumagalaw (schitzo lang pala ako, hahaha OA na tama na), basta sobrang kaba, I wanted to look behind me pero baka hindi ko mapigilan hahalikan ko to! Hahaha, shet! Nakatalikod palang yung puso ko kumakabog na. Ano pa apg nasa harap ko na sya. Ayan na! Fuck!

“Oh Arvin! Eto na si Gab oh” sabi ni Andy

“Ui, namiss kita ah” sabi ko kay Arvin, sobrang sakit na makita ko sya na parang walang nagbago, parang sobrang saya padin. Sobrang gwapo parin, iba, and his half smile habang nakaupo sya sa harap ko, walang pinagbago, Arvin na Arvin ko padin. Fisrt time ko sya nakita sa gate 2 ng FEU, ganung ganun padin. Last time na nakita ko sya is sa Paddis point sa SMB bay by the city sa MOA, wala! Etong gwapo parin na ito yung dahilan kung bakit hindi ako maka move on sa buhay ko. Kung bakit sa Grieving process hindi ko maabot yung acceptance, I’m still stuck on depression.

“You don’t know how much I missed you” sabi nya sakin. SHET! Lalo ako nanghina sa sinabi nya, my tears wanted to fall from my eyes (iyakin) pero pinipigilan ko lang. I’m just glad that he misses me

“Oh? Namiss mo ko? Parang hindi naman” sabi ko sakanya

“Sorry Gab ah, I’m so sorry” sabi nya sakin

Sa sinabi nya pala na yun. Wala nako magawa lalo kung hindi pigilan nalang yung mga luha ko, sniff to death, singhot lang ng singhot, hinga ng malalim, para hindi lumabas, I was looking down, si Ivan at si Andy nakatingin lang saakin. Basta until I got the courage to pull my head up and I looked straight to him para sabihin kung ano yung nararamdaman ko para sakanya. Exact words, alalang alala ko

“Gago! Gago ka!” sabi ko sakanya

“I’m sorry” sabi nya

“Pero mas Gago ako” sabi ko “Kasi hanggang ngayon di padin kita makalimutan” sabi ko sakanya

“Gab!” makaawang sabi nya

“Arvin! Mahal padin kita! Ako naman mag so-sorry ngayon” sabi ko

“I’m so sorry…”

Napuno ako. I don’t want to make a scandal sa meat plus, bago pa ako mag wala, mahinahaon nalang ako lumabas sa Meat plus, walang ingay, walang luha. Papunta ako sa kotse ng marinig ko na may tumatakbo sa likuran ko. Si Ivan na yun sa isip isip ko, uuwi na ako, hindi ko na kaya, wala pang 10 mins. Kami naguusap di ko na kaya.

“Gab! Please” sabi ni Arvin. Akala ko si Ivan yung nasa likuran ko, si Arvin pala yung humabol sakin. Ivan! Nasan kana! Tara na! nakita ko na si Ivan nasa loob parin hindi lumalabas, siguro hinahayaan lang kami para makapagusap kami.

“Ano pa ba? Sorry nanaman? Okay na! para matapos na to! Okay na!” sabi ko sakanya, habang hindi ko na napigilan na umiyak sa harapan nya, ang daming tao sa paligid namin so I opened up the car and pumasok ako pero mabilis syang nakapasok sa front passenger’s seat, I want go out pero he was holding me, and kahit hindi mahigpit yung hawak nya, hindi ko alam, I just can’t resist, nawawalan ako ng lakas.

“Gab! Look at me” sabi nya sakin. Tumingin ako sakanya and he continued talking “Gab naman! Ayoko na ng ganito, ayoko na galit ka sakin, alam mo naman na lahat ng realtionship will come to an end di ba?” sabi nya sakin “pero! PERO!!! Alam mo naman na kahit ano mangyayari andito parin ako para sa’yo” dagdag pa nya. “Kasi paano ko ba makakalimutan yung lalaking una kong naka sex!?? Paano ko ba makakalimutan yung unang lalaking humalik sakin?? at yung lalaking nagpa realize sakin na I’m worth loving… Gab! You’re the best boyfriend in the world, siguro nga you made me realize na I’m woth loving, pero ako? Kung ako yung para sa’yo?, I’m not worth enough, kasi you’re giving too much…. more than I can handle” sabi nya

Hindi ko alam kung bakit hindi ko napigilan yunng sarili ko. I pulled his head closer to mine, I kissed him, sobrang namiss ko yung lips nya, for 4 months, eto lang yung inaasam ko, while sniffing, habang yung mga luha ko na lumalabas sa magkabilang mata ko, ramdam na ramdam ko yung mga labi nya, sobrang sarap humalik ni Arvin. Walang pinagbago. WALA! Habang umiiyak, may biglang isang malakas na katok sa bintana ang narinig ko, napahinto ako sa paghalik kay Arvin at gulat na nakita ko si Dade ko na nasa labas ng kotse. Galit na galit ang itsura. SHIT! Puta talaga. No! katatapos lang ng isang problema, eto meron nanaman.

Shit! Si Dade ko, galit na galit, nakita kaming naghahalikan ni Arvin, puta! Ano gagawin ko.

Natapos ang isang problema ko. Eto nanaman! Shit! Pero I’m glad natapos na yung samin ni Arvin. And kahit sa huling beses, I got to kiss him kahit ang ibig sabihin pa ng kiss na yun is Goodbye, wala na akong pakialam, basta ang alam ko ay ayos na kami

Ang susunod kong problemahin dapat ay yung pag uwi ko sa bahay namin. Buti umalis na si Dade sa may kotse, basta ang alam ko galit syang nag drive paalis sa parking lot dun. Shit

Nagpaalam na muna ako kay Andy at Arvin para narin makauwi ako at ayusin kung ano man yung problema ko pa.

“So, ano gagawin mo paguwi mo?” tanong sakin ni Ivan

“Hindi ko din alam, ewan! Bahala na” sagot ko

We drove home para narin makauwi na ako. Shit kinakabahan ako umuwi samin. And I’m sure alam na ni mama yun, sinumbong na ako ni Dade ko. HInatid ko muna si Ivan sa bahay nila at ako eto. Harapin kung ano man ang kailangan harapin. Pagdating ko sa bahay, nandun na yung kotse ni Dade, Shet! Andyan na sya. Act normal, pero kinakabahan. Pagkababa ko ng kotse, mukang tahimik naman sa bahay. So tahimik naman akong pumasok at pagpasok ko, nandun si Mama at si Dade, nasa dining table, naguusap. Tumingin sakin si Mama, wala akong nakitang galit sa muka nya, pero kabaliktaran yung nakita ko sa muka ni Dade, punong puno ng galit, sobrang galit, hindi napigilan ni Dade na tumayo at lumapit sa akin, Hinablot yung T-shirt ko at inambahan ako ng suntok

“Ano ha? Nahawa ka na dyan kay Kuya mo? Ha!!!????” sigaw ni Dade sakin

Walang nagawa si Mama, kung hindi umupo lang at tumingin sa salamin ng lamesa.

“Hindi po, Dade, eto po yung gusto ko Dade, Masaya po ako dito!” sagot ko

“Bakla na yung kapatid mo! Ikaw din! BAKLA KA? Mga putangina nyo, mga binabae kayo” sagot ni Dade

Hindi ko napigilan ang emosyon ko, tinulak ko si Dade para bitawan nya ako

“Eh ano naman! Ha!!??? Bakla ako?? Eh ano! Sinusunod ko lahat ng gusto nyo! Etong lintek na Nursing na ‘to, gusto ko ba yan? Ha ‘De? Gusto ko ba yan pero ginagawa ko yan para sundin ko kayo!” sagot ko sakanya

“Wala kang utang na loob” sabi nya sakin

“Kung wala! Sana matagal na ako nagloko sa school! Matagal na ko nawala sa Manila, pero ‘De 4th year na ako, isang sem sem nalang, graduate na ako. Iyun ba yung suwail? Walang utang na loob?” sagot ko

“Tarantado ka! wag mo ko sasagot sagutin ng ganyan ah” sabi ni Dade ko

Hindi ko tuloy napigilan magmura at nakapagmura ako sa harap nila “Shit! Tangina! Ayoko na ‘De! Ayoko na! Sana naman kahit ganito ako maintindihan nyo ako! Ginagawa ko lahat ng gusto nyo! Eto! Eto nalang yung ginagawa ko para sumaya ako! Ganito pa!?” sagot ko

“Putangina mo! Wag mo kami mumura murahin” sabi nya

“Wala akong minura ‘De! Wala!!!”

Wala akong nagawa, walk out (dyan naman ako magaling eh) Di ko mapigilan yung emosyon ko. Sumakay ako ng kotse ni Ate ko. At nag drive ako kung saan man ako dalhin ng manibelang hawak ko.

Ang naiisip ko lang, kailangan ko muna lumayo, kailangan yung hindi nila ako makikita. Kung saan pwede ako mag-isip. Kung saan pwede ko ilabas lahat ng sama ng loob na nararamdaman ko…

Friday, November 5, 2010

Fresh Start- 6: A Friend From The Past



Sorry medyo na late sa usual updates ko.... sorry guys sa mga comments nyo, mukang may mali! hahahaha, basa basa na :) thanks sa mga nagbabasa, kung, di ko na po kayo iisa isahin! :) you know who you guys are :) hehehe, salamat salamat salamat! isa pa! SALAMAT PEEPS.. if you think this chapter is exiting.... wait until you read the 7th CHAPTER... if you have already read Entrance Exam, I'm sure you've got a clue on what I'm talking about... have fun reading guys

FB: gabifad@yahoo.com
BLOG: gabrielfads.blogspot.com


_____________________________________________________________________________________

Alam na alam ko kung kaninong kotse yun, alam ko talaga fucking XRH 136, alam ko na sa kanya yun, after 4 months? After 4 months ngayon ko lang ulit sya makikita, and bakit andito sya, ano pakay nya sa Subic? Ang layo ng pinaggalingan nya ah, o baka naman nandito sya para mamili lang ng something, tapos punta sya samin (asa!) basta! Nagulat ako nandun nalang sya. I was waiting na lumabas yung tao na nasa loob ng kotse at laking gulat ko ng nakita ko ang lumabas sa kotse nay un. What? Alam ko kotse ni Arvin yun ah, bakit iba yung lumabas, pagkalayo ng lalaki na papunta sa Lighthouse hotel, agad akong nagpaalam kay Ivan na titignan ko lang yun kotse, and paglapit ko, tumpak! Kay Arvin nga, pero bakit iba yung may gamit? Eh only child si Arvin, parents nya nasa ibang bansa? Hala, sino yung lalaking yun, hindi ko sya nakita ng malapitan kasi medyo malayo and naka shades (imagine gabi naka shades diba? Pero pamilyar, yun lang) hala, pero hindi si Arvin, yun, kahit magiba ng buhok si Arvin, mag salamin, mag makapal na prostetics, kilala ko yung ex-lover ko na yun, kahit kuko o dulo lang ng buhok ipakita mo, kilala ko si Arvin. Basta, basta alam ko na kotse ni Arvin yun

“Ivan, sorry ah, pero can we get out of here?” pakiusap ko sakanya

“Bakit?” tanong nya

“Basta, I’ll tell you later” sabi ko

Nag drive kami palayo ni Ivan sa Baywatch at hindi parin mawala sa isip ko kung bakit nandun yung kotse ni Arvin at hindi naman sya ang nakasakay, eh sino yung lumabas sa kotse nya? Ahhhm some theories were built on my mind that time, siguro bagong BF ni Arvin tapos may binili lang, tapos bumalik din na kotse nya gamit tapos naka check in sila sa lighthouse? O pwede ding barkada lang, o pwedeng pinalit nya sakin na nakigamit ng kotse nya kahit nasa Q.C. sya! Ano? Ano? Puta! I was looking puzzled sa loob ng kotse at alam ko kung ano ang itsura ko habang palingon lingon si Ivan sakin

“Ex mo?” tanong sakin ni Ivan

Huwat!? Ex ko? Bakit? Ano to? Alam mo bi ako? Ganun?

“Huh?” nagtataka kong tanong

“Kung ex mo yung lumabas sa kotse kanina?” tanong nya

“Huh? Bakit mo naman nasabi?” sagot ko “Hindi noh” sagot ko

“Ahhhh, sorry, kala ko lang, sorry talaga” sabi nya

“Hindi okay lang yun” sabi ko “Sa…. Ex ko yung kotse pero yung taong lumabas kanina hindi” sabi ko

“Ahhh, so baka bagong BF ng ex mo” sabi nya

“Shet! Sana hindi” sabi ko

“Bakit naman, ayaw mo maging masaya sya?” tanong ni Ivan

“Hindi naman sa hindi pero, yung totoo, umaasa parin ako, na sabihin nya na ako nalang, ako nalang ulet” pabiro kong hirit

“Adik! One more chance ka pa! pero seriously, umaasa ka pa ba?” tanong nya

“Oo, mahal ko yun eh” sabi ko

“Gago talaga yung pagibig no?” sabi niya

We just decided to go home para dun nalang mag tuloy ng 3 pang natitirang bote, naisip ko na may yelo kami sa bahay, yuck na kasi yung lasa, hindi malamig, kaya pagdating naming sa bahay, sakto din na pagdating ng Mom at Dad ko. Lumabas ako ng kotse at sinalubong sila

“Ma!” tawag k okay Mama ko

“Oh Anak, andito ka na pala! Kagagaling mo lang ng Manila?” tanong ni Mama ko

“Hindi po Ma, galing po SBMA, kasama ko po si Ivan, tropa” sagot ko

“Ahhh, oh sige anak, una na kami sa loob ni Daddy mo, pagod na kasi, matulog na kami ikaw nalang mag lock ng pinto okay?” paalala ni Mama

Andun lang kami sa bahay, nag iinuman, still can’t forget yung nangyari kanina sa may Baywatch, talagang shit ano ba yun. Putangina naman! Habang nagiinuman kami ay lumabas si kuya ko at umupo samay tabi ko at nagpaalam na makipag kwentuhan samin.

“Ano course mo?” tanong ng kuya ko kay Ivan

“Speech pathology po” sagot nito

“Ahhh! San ka nagaaral?” tanong ni kuya PJ

“Sa UP manila po” sagot ni Ivan

“Wow! Sabi ni kuya, iskolar ng bayan din” sabi ni kuya… Oo na sige na si kuya na matalino, UP grad din! Sige na kayo na magkasundo hahaha

“Tahimik ka Gab!” tanong ni kuya sakin

“Wala!” sagot ko

“Si Arvin nanaman?” tanong nya. Napalaki yung dilat ng mata ko sakanya, SHET! Ano? Adik ba sya? Ano iisipin ni Ivan pag narinig nya yun? Ahhhh! Fuck naman!

“Sinong Arvin?” tanong ni Ivan “Ex mo?”

Shet! Puta! Di ako makasagot sakanya, magsisinungaleng ako? Shet!

“Hindi, barkada lang, medyo nagka away lang” sagot ko sakanya

“Ahhh, kala ko pareho pa pangalan ng ex natin” sabi nya

HUUUWAAAT!!!!? Isip ko lang, may Arvin bang pangalan na babae? So ano? Bi ka? Ganun? Shet! Hindi ko alam kung ngingiti ba ako o mag make-face! Ahhhh! Shet! Hindi nya inisip nab aka straight si kuya ko, na baka anu isipin, basta! Ano bay un

“Ahhh Arvin din ex mo?” tanong ni kuya ko sakanya

“Oo eh, pero John tawag sakanya, John Arvin kasi full name nya, ako lang tumatawag sakanya ng Arvin, para maiba” sabi pa nya

“Buti, kumportable ka sabihin yung mga ganyan” sabi ni kuya ko

“Ahhh, oo naman! Kailangan ko pa ba magtago? Eh masaya naman ako na ganito ako” sagot nya kay kuya

“Parepareho lang pala tayo dito eh” sabi ni kuya ko

“Po? Kayo din po? Pati si Gab?” tanong niya

“Oo! Bakit! Masaya din ako sa ganito eh, ayan si Gab di alam nila Mama, si Arvin! Oo ex nya yun, ayan nag eemo yung tropa mo! Di makalimutan” sabi ni kuya ko

“Sorry Ivan ah” bigla kong angat ng ulo ko at nanghingi ng paumanhin sakanya

“Bakit naman?” sabi ni Ivan

“Kasi hindi ko agad sinabi” sabi ko pa

“Okay lang yun, actually akala ko kahapon nung nakatabi kita sa bus, bi ka nga, pero nung nakasama kita tonight, sabi ko Malabo, pero I’m glad to know pareho pala tayo” sabi nya “At least ngayon, makukwento mo na sakin yung kay Arvin” sabi pa nya

“Wag mo na isipin yun, wag mo din alamin, baka pati ikaw mag emo na!” sagot ko sakanya

“Basta, sabi mo nga diba, madaming nagmamahal sa’yo! Oh! Ayan nadagdagan pa ng isa” sabi nya

PUTA! Hahaha, nawala bigla sa isip ko yung nangyari kanina sa Subic, yung kotse ni Arvin, bigla ako na tulala sa ngiti nya sakin, and sa sinabi nya na nadagdagan yung nagmamahal sakin, oh ayan nanaman ako! Oi! Gab.. umayos ka nga! Wag ka ganyan! Baka halikan mo yan! TAMA NA! pigil! Pigil

“ayyiiiiii!”sabi ni kuya PJ… si kuya ko nang ulol pa! lintek, hindi ko tuloy napigilan ngumiti “ayyyiiii napangiti mo kapatid ko Ivan! Boto na ko sa’yo, wag mo sasaktan yan ah” pabirong sabi ni kuya

“Haha! Hindi po! Barkada ko si Gab, and as a friend, responsibility ko na pangitiin yan, at lagi dapat masaya! Para di ka naiistress” sabi ni Ivan

Pagkatapos ng ilang mga kwentuhan at inuman, nagpaalam na si Ivan at sabing uuwi na sya para makapagpahinga nadin. Awww mamimiss ko sya!, fuck! Habang palabas sya ng gate namin, I can’t help but smile and to say goodbye ng ilang beses, basta! This night was awesome kahit mga side things na nangyari katulad nung kotse ni Arvin, basta at least, alam nya na na bi ako, alam ko na pareho kaming ganun, basta mas comfortable, at specially, alam ko na may pagasa ako! (haha ganun? May balak? May balak) hahahaha

“Ivan!” tawag ko sakanya bago pa sya makasakay sa kotse nya

“Oh?” sabay lingon sa likuran para tignan ako

“Ingat!” isang mala biogesic na paalam ko sakanya “At tsaka thank you sa trip ah, it really made me forget about my problem, sssss” sabay diin ko sa “S” paano, hindi lang isang problema ko yung naisantabi ko kahit papano, madami! Promise, and ibang saya yung ibinigay sakin ni Ivan this night

“No prob. Bye Gab” paalam nya…. Siyet!

Nakatulog na din ako dahil medyo tipsy nadin (mejo lang) at pagod din syempre, galing byahe, tapos gumala pa, tapos naginom pa!

I woke up 11 in the morning, huh? Aga naman, I have 9 messages that day when I woke up, quotes galing sa mga tropa, Gudmorning (ehem special mension si Ivan) at aba! Ang aga rin nagising nito, naunahan pa ako. Pero ang ipinagtataka ko ay ang isang unknown na number ang nagtext and ang mas weird dun is yung laman ng message nya

“Please, let’s meet up exactly 2:00 in the afternoon sa Meat Plus sa Subic, We just need to talk” ang sabi sa message, Shit! Parang alam ko kung sino nagtext nito! Hala! Si Arvin yata! Si Arvin nga ba? Basta, kinakabahan ako pumunta, feeling ko mag breakdown lang ako pag nagkita kami. Naisip ko na magpasama kay Ivan, I just think kailangan ko ng kasama, kung pwede lang si kuya, sasama ko to eh, pero hindi may trabaho pa ang loko. Kaya I texted Ivan kung pwede nya ako samahan ng 2 pm sa meatplus, pero this time ako na magdadala ng ride, hiramin ko nalang yung kay ate ko, para hindi naman nakakahiya kay Ivan. Wala namang tanong tanong na pumayag si Ivan, siguro akala nya mag lunch lang kami, pero hindi ko nalang sinabi sakanya na magkikita kami ni Arvin dun.

PAKSHET! Kinakabahan talaga ako na magkita kami, haha, tapos sobrang kaba ko nato hindi naman pala si Arvin yung nagtext, pero malakas kutob ko na sya talaga yun, yung clues kasi nandyan na lahat, katulad nung kotse nya sa may Subic kagabi, tapos alam ko nagpalait sya ng number after naming mag break kasi hindi ko na macontact yung dati nyang number and basta! Alam ko na sya yung nagtext.

Habang kumakain kami ng luch kasabay ang buong pamilya except kay Kuyaat ate na pumasok sa trabaho, at 2 anak ni ate ko na nasa school. Si CJ, ako, si Mama, si Dade, yung bunsong anak ni ate ay sabay sabay kumakain sa table. Casual lang, kinakamusta ako ni Dade, yung pagaaral, mga normal na tanong.

After eating lunch, iba parin yung kabang nararamdaman ko, iniisip ko kung ano sasbihin ko pag nagkita kami ni Arvin, ano yung gagawin ko, ngingitian ko sya, o seryoso, o ano? Ewan! Fuck! Ala una na and I texted Ivan kung ready na sya, after 5 minutes or so nagreply sya na okay na nga sya.

Sinundo ko sya samay plaza at ewan ko andun parin yung kilig everytime na makikita ko sya kahit kakikita lang namin kaninang madaling araw. His nice smile, ewan! Basta total package. Even just in his plain white fitted shirt, naka fitted na jeans, fitted chucks, haha lahat fitted, parang ako fit na fit sa puso nya. Ahahaha, ilusyon! Wag ganyan, wag ka mag day dream Gab. Naalala mo yung sabi ni Ivan kanina

“Hindi! Gab’s my Friend! And responsibility ko na pangitiin sya!” si kuya ko na nag pupumilit, bandang huli friend lang pala gusto nya! Oh edi friends lang! hindi naman ako naghahangad. O hindi ba? Hahaha

“Gab” bati nya sakin

“Musta?” tanong ko

“Parang hindi nagkita kanina ah” pabiro nyang sabi

“Naglunch ka na ba?” tanong ko

“Hindi pa! mag lunch tayo sa Meat Plus right?” tanong nya

“Eh, actually, nakikipagkita sakin yung ex ko eh” sabi ko

“Si Arvin?” tanong nya

“Oo, ayun feeling ko lang, di ko kaya pag ako mag-isa… sesya ka na naabala ko araw mo ah” paumnhin ko sakanya

“Ahhh edi nice, sige lang, ikaw pa, eh lakas mo sakin!” sabi nya with matching killer smile. Shet! Mag endorse ka nan g toothpaste please! Ang gwapo mo ina mo! Hahaha Shet!

We drove over to Subic and habang nasa byahe, kaba… kaba… kaba…. Walang ibang laman ang dibdib ko kung hindi kaba! Sobrang kaba. Ayan na! malapit na kami…. Malapit na…. ahhhh…. Ahhhh….. hahaha.. parang lalabasan lang! haha… pero as we get closer sa Meat Plus parang gusto ko na ibangga yung kotse para may eksena, joke! Hahaha hindi basta sa sobrang kaba.

Park… ayan… park muna ng kotse at pagkatapos, I was hesitating to go out of the car, ewan basta!

“Uy Gab, tara na!” aya ni Ivan

“Parang ayoko sya Makita” sabi ko sakanya

“Ai! Parang ewan to! Tara na! I got you’re back” sabi pa nya. Awww sweet naman

“Eh basta, kinakabahan lang ako eh” sabi ko sakanya

“O sige, hindi ako sasama sa table nyo babantayan lang kita” sabi niya

“Hindi! I want you to be there, ayoko sya kausapin ng mag-isa, hindi ko kaya” sabi ko sakanya

Lumabas kaming dalawa, dahan dahan akong lumakad papunta sa entrance ng restaurant, habang papalapit ay tinitignan ko na ang mga tao sa loob, and parang hindi ko Makita si Arvin sa loob, o baka kaya hindi ko sya Makita, wala pa! ewan! O dahil kinakabahan ako, nabubulag ako sa mga tunay na dapat nakikita ko. Ay ano ba? Sige bahala na papasok na kami.

As we approach the entrance, napansin ko ang isang lalaking nakatalikod di kalayuan sa entrance ng meat plus, sobrang pamilyar. I know this guy sa isip isip ko. Pero hindi sya si Arvin. O nagkataon na etong lalaking pamilyar sakin ay nandito rin, pero dadating din si Arvin, o basta ewan. Dahan dahan akong lumapit sa lalaking nakatalikod para I check narin kung siya nga yun. Habang papalapit ako ay agad namang lumingon ang lalaki at laking gulat ko kung sino ang nakita ko.

“Ui! Anong ginagawa mo dito?” exited kong bati sakanya

Dadating pa ba si Arvin? O sya lang talaga yung nagtext sakin. Para maklaro. Sige! Let the game begin!

(to be continued...)

Wednesday, November 3, 2010

Fresh Start- 5: The Best Experience



Ayan sa mga naghihntay.. :) hehehehe

BLOG: gabrielfads.blogspot.com
FB: gabifad@yahoo.com



_____________________________________________________________________________________

We were driving to Gapo and halos the whole trip he was saying sorry to me, about the wait, lahat, pati sa pagalis naming ng madaling araw na, kesyo baka hanapin daw ako nila mama, tapos nakita pa sya ni kuya ko, basta, puro sorry

“Hui! Wag ka na nga mag sorry dyan! Di naman kailangan eh” sabi ko sakanya

“Kailangan, pinaghintay kita no” sabi nya

“Eh! Tama na kasi, bahala ka bababa ako dito” sabay tawa ko sakanya

“Sige na Sorry na for saying sorry” sabi pa nya

“Ayan nanaman oh!” makulet kong sabi

Dumating kami sa isang seaside tambayan, mga about 2:30 na ng madaling araw

“Ahhhm Gab? I got drinks sa compartment? Nagiinom ka ba?” tanong nya sakin

“Great time to drink, ngayon siguro, kaya tara, bring on the shots baby” makulet kong sagot sakanya

Habang nakaupo sa kinalulugaran naming na kita nag dagat I was just silent, nakatingin sa tubig, ewan, naiisip ko parin si Arvin, hayop na yun, di mawala sa isip ko, kung nakakasigaw lang yung puso ko sabihin nya TAMA NA UTAK! Masyado mo sya iniisip pero sasagutin sya ng utak ko EH ADIK KA PALA EH, mamahal mahalin mo ng sobra tapos ako sisihin mo na iniisip ko sya. Haaaayy! Tama na away, inom nalang para kahit papano, mawala yung iniisip ko na to

“Tahimik ka! May iniisip ka Gab?” tanong ni Ivan sakin

“Ahhhm, complicated, hindi mo maiintindihan” sabi ko sakanya

“Hmmmm, feeling ko alam ko” sagot nya

“Oh sige nga daw!” hamon ko sakanya

“There is this one person na iniisip mo….. di matanggal sa utak mo!.... Tama ba Sir?” sabi nya sakin

“Hmmmm, pwede, ano pa?” tanong ko pa sakanya

“Hindi mo sya ma-let go kasi sobrang halaga nya para sayo” dagdag nya sa naunang sagot

“Siguro, anything else?” kulet ko pa sakanya

“And iniisip mo, kung maibabalik mo lang sya sayo, pwede ka na mamatay?” sabi Pa nya

“Mali!” sagot ko sakanya “Siguro yung naunang dalawa pwede pa, pero yung pangatlo, Malabo bro!” dagdag ko pa

“Ahhh, sorry, kala ko, parehong pareho tayo ng nararamdaman, I just felt we we’re on the same situation” sabi nya sakin

Nagulat ako na tumingin sya papalayo sakin at idinukdok ang muka nya sa mga braso nya

“Hey! Okay ka lang ba Ivan?” tanong ko sakanya

“Yah! Hirap noh bro? mahal na mahal mo tapos kailangan matapos ng ganun lang” sabi nya sakin

Awwww shit! Brokenhearted din ang bago kong tropa! Hay….. Ako nga pala si Superman, Superman to the rescue, I came closer to him and hinimas ko yung likod nya to atleast alleviate the pain na nararamdaman nya

“Kasi Ivan, alam mo, kahit gaano man kamahal ng mga tao ang isa’t isa, pag hindi talaga para sa’yo, hindi mag wowork” payo ko sakanya “Lagi nga nila sinasabi sakin, marami nagmamahal sayo Gab, kaya wag ka malungkot na nawala sya sayo” sabi ko sakanya “And I’m sure madami ding nagmamahal sa’yo”
dagdag kong muli

“Sana dumating na sya no?” sabi nya sakin

“Sino?” tanong ko

“Sya, yung hinihintay ko” sabi nya

“Kasi, don’t wait, dadating yun bro, dadating sya, malay mo, nandyan na siya” sabi ko sakanya

Agad nyang itinaas ang tingin nya sakin at ngumiti sya “Thanks! Sana nga” sabi nya.

Putangna! Gustong gusto ko sya halikan pero baka mapahiya ako, baka straight to, patay tayo dyan! Kaya pairalin muna ang self control sa ngayon. Ahhhhh, Shet! I wanted to comfort him but I don’t know how to without offending him if ever hindi ko sya katulad. Pag niyakap ko baka sabihin may malisya, kaya hanggang pat to back at himas lang sa likod. Whoooo! Himas palang sa likod, I’m getting chills agad, naiimagine ko sya without his shirt! Haha, ano ba yan! Dirty mind… layuan mo ko.

The night went on and nakaka 3 bottles na ko ng putangnang alchohol na to! Hahaha, ethanol sige pa sirain mo ang atay ko, sana mag ka liver syrosis ako, joke! Hahaha, I miss Arvin, I miss him so much, shet talaga. It’s been what? Almost 4 months? 4 months na pala ako nagpapakatanga, hay… hay… hay…. Buntong hinga, hahaha. Napatingin ako sandali kay Ivan at parang iba yung timpla nya ngayon, parang may something, oh wait! Umiinom kami, baka lasing na! wag tanga Gab, nakakalasing talaga ang alak

“Huy! Ivan! Emo! Okay ka lang?” tanong ko sakanya

“Oo naman! Bakit naman hindi” sagot nya

“Wala lang! kala ko lasing ka na!” sabi ko sabay tawa ng malakas

“It will take you forever to get me drunk bro!” pahambog nyang sagot

So forever pala ah! Sige tignan natin, 10 bottles lang yung dala nya nun so after naming maubos yun, we decided to go to the nearest 7/11, luckily merong 7/11 sa may Subic, not SBMA, pero sa Subic city lang, yung bayan hindi sa SBMA mismo, basta, kung hindi alam wag na itanong, haha basta malapit lang sa tinambayan naming pag dating naming dun tinanong nya ako kung ilan pa daw kaya ko, sabi ko kahil ilan pa (yabang) when he cought 10 more bottles and some chips, nagaabot ako sakanya ng 500 pero lintek ayaw tanggapin

“Eto na lang Ivan please” pakiusap ko sakanya

“Ano ka ba? Ako na!” sagot nya

“Please” mas matindi kong pakiusap. Nakakahiya kasi, kanya na yung ride, pati yung ininom namin kanina, tapos ako wala man lang binigay

“Oh sige wag na tayo mamili, Kuya pa cancel na po” pabiro nyang sabi, nahiya naman ako sa cashier na pinunch na

“Oh sige na sige na! ikaw na!” sabi ko

Paglabas namin ay nag dahilan ako na may nakalimutan ako bilin, gusto ko lang kasi sya ibili ng chocolate, isang Van Houten lang, na plain tsaka fruits and nuts, my favorite, para bigay ko lang, just a way to say thank you. Paglabas ko ay inusisa nya agad ako

“Ano ba binili mo?” tanong nya

“Basta! Oh tara na” sabi ko sakanya

“Ahhh Gab! Gusto mo sa Baywatch?” tanong nya

“Sa SBMA mismo?” patanong kong sagot

“Oo, dun lang naman yung Baywatch!” pabiro nyang sagot

“Tara Game!” exited kong sagot

We drove over to SBMA para narin samay Baywatch kami mag shot (kahit alam ko na bawal dun maginom, basta wag papahuli), pag dating namin dun, hindi kami pumunta sa may san area, dun lang kami sa may kotse, he opened up the 2 back seat doors, and dun lang kami nag inom sa may back seat ng kotse nya

“Okay lang ban a dito tayo?” tanong nya

“Oo naman! Bakit naman hindi!” sabi ko sakanya

Halos tig 7 bote na naiimon naming simula kanina pa sa Gapo, and parang wala parin syang tama, ako din, wala pa, dapat lang wala pa, baka pag nalasing ako, anung gawin ko dito. Shit! Hahaha. After mga 30 minutes or so mga 4:30 ng umaga, may isang kotse na pumarada 3 parking spaces from where we are parked. And pucha pinasarado ko agad yung 2 pinto kay Ivan, buti tinted yung kotse nya, semi tinted actually, kaya medyo kita parin kahit konti lang sa labas, madilim naman kaya sana hindi masyado

“Shit!” sabi ko

“Ha? Bakit? Kaninong kotse yan?” tanong ni Ivan

“Ehhhh! Basta!” sabi ko

Putangina talaga! Sa lahat ng lugar dito pa, bakit dito pa! shet! Hindi nya ako pwede Makita, HINDI!!!!!!

(itutuloy...)

Fresh Start- 5: The Best Experience



Ayan sa mga naghihntay.. :) hehehehe

BLOG: gabrielfads.blogspot.com
FB: gabifad@yahoo.com



_____________________________________________________________________________________

We were driving to Gapo and halos the whole trip he was saying sorry to me, about the wait, lahat, pati sa pagalis naming ng madaling araw na, kesyo baka hanapin daw ako nila mama, tapos nakita pa sya ni kuya ko, basta, puro sorry

“Hui! Wag ka na nga mag sorry dyan! Di naman kailangan eh” sabi ko sakanya

“Kailangan, pinaghintay kita no” sabi nya

“Eh! Tama na kasi, bahala ka bababa ako dito” sabay tawa ko sakanya

“Sige na Sorry na for saying sorry” sabi pa nya

“Ayan nanaman oh!” makulet kong sabi

Dumating kami sa isang seaside tambayan, mga about 2:30 na ng madaling araw

“Ahhhm Gab? I got drinks sa compartment? Nagiinom ka ba?” tanong nya sakin

“Great time to drink, ngayon siguro, kaya tara, bring on the shots baby” makulet kong sagot sakanya

Habang nakaupo sa kinalulugaran naming na kita nag dagat I was just silent, nakatingin sa tubig, ewan, naiisip ko parin si Arvin, hayop na yun, di mawala sa isip ko, kung nakakasigaw lang yung puso ko sabihin nya TAMA NA UTAK! Masyado mo sya iniisip pero sasagutin sya ng utak ko EH ADIK KA PALA EH, mamahal mahalin mo ng sobra tapos ako sisihin mo na iniisip ko sya. Haaaayy! Tama na away, inom nalang para kahit papano, mawala yung iniisip ko na to

“Tahimik ka! May iniisip ka Gab?” tanong ni Ivan sakin

“Ahhhm, complicated, hindi mo maiintindihan” sabi ko sakanya

“Hmmmm, feeling ko alam ko” sagot nya

“Oh sige nga daw!” hamon ko sakanya

“There is this one person na iniisip mo….. di matanggal sa utak mo!.... Tama ba Sir?” sabi nya sakin

“Hmmmm, pwede, ano pa?” tanong ko pa sakanya

“Hindi mo sya ma-let go kasi sobrang halaga nya para sayo” dagdag nya sa naunang sagot

“Siguro, anything else?” kulet ko pa sakanya

“And iniisip mo, kung maibabalik mo lang sya sayo, pwede ka na mamatay?” sabi Pa nya

“Mali!” sagot ko sakanya “Siguro yung naunang dalawa pwede pa, pero yung pangatlo, Malabo bro!” dagdag ko pa

“Ahhh, sorry, kala ko, parehong pareho tayo ng nararamdaman, I just felt we we’re on the same situation” sabi nya sakin

Nagulat ako na tumingin sya papalayo sakin at idinukdok ang muka nya sa mga braso nya

“Hey! Okay ka lang ba Ivan?” tanong ko sakanya

“Yah! Hirap noh bro? mahal na mahal mo tapos kailangan matapos ng ganun lang” sabi nya sakin

Awwww shit! Brokenhearted din ang bago kong tropa! Hay….. Ako nga pala si Superman, Superman to the rescue, I came closer to him and hinimas ko yung likod nya to atleast alleviate the pain na nararamdaman nya

“Kasi Ivan, alam mo, kahit gaano man kamahal ng mga tao ang isa’t isa, pag hindi talaga para sa’yo, hindi mag wowork” payo ko sakanya “Lagi nga nila sinasabi sakin, marami nagmamahal sayo Gab, kaya wag ka malungkot na nawala sya sayo” sabi ko sakanya “And I’m sure madami ding nagmamahal sa’yo”
dagdag kong muli

“Sana dumating na sya no?” sabi nya sakin

“Sino?” tanong ko

“Sya, yung hinihintay ko” sabi nya

“Kasi, don’t wait, dadating yun bro, dadating sya, malay mo, nandyan na siya” sabi ko sakanya

Agad nyang itinaas ang tingin nya sakin at ngumiti sya “Thanks! Sana nga” sabi nya.

Putangna! Gustong gusto ko sya halikan pero baka mapahiya ako, baka straight to, patay tayo dyan! Kaya pairalin muna ang self control sa ngayon. Ahhhhh, Shet! I wanted to comfort him but I don’t know how to without offending him if ever hindi ko sya katulad. Pag niyakap ko baka sabihin may malisya, kaya hanggang pat to back at himas lang sa likod. Whoooo! Himas palang sa likod, I’m getting chills agad, naiimagine ko sya without his shirt! Haha, ano ba yan! Dirty mind… layuan mo ko.

The night went on and nakaka 3 bottles na ko ng putangnang alchohol na to! Hahaha, ethanol sige pa sirain mo ang atay ko, sana mag ka liver syrosis ako, joke! Hahaha, I miss Arvin, I miss him so much, shet talaga. It’s been what? Almost 4 months? 4 months na pala ako nagpapakatanga, hay… hay… hay…. Buntong hinga, hahaha. Napatingin ako sandali kay Ivan at parang iba yung timpla nya ngayon, parang may something, oh wait! Umiinom kami, baka lasing na! wag tanga Gab, nakakalasing talaga ang alak

“Huy! Ivan! Emo! Okay ka lang?” tanong ko sakanya

“Oo naman! Bakit naman hindi” sagot nya

“Wala lang! kala ko lasing ka na!” sabi ko sabay tawa ng malakas

“It will take you forever to get me drunk bro!” pahambog nyang sagot

So forever pala ah! Sige tignan natin, 10 bottles lang yung dala nya nun so after naming maubos yun, we decided to go to the nearest 7/11, luckily merong 7/11 sa may Subic, not SBMA, pero sa Subic city lang, yung bayan hindi sa SBMA mismo, basta, kung hindi alam wag na itanong, haha basta malapit lang sa tinambayan naming pag dating naming dun tinanong nya ako kung ilan pa daw kaya ko, sabi ko kahil ilan pa (yabang) when he cought 10 more bottles and some chips, nagaabot ako sakanya ng 500 pero lintek ayaw tanggapin

“Eto na lang Ivan please” pakiusap ko sakanya

“Ano ka ba? Ako na!” sagot nya

“Please” mas matindi kong pakiusap. Nakakahiya kasi, kanya na yung ride, pati yung ininom namin kanina, tapos ako wala man lang binigay

“Oh sige wag na tayo mamili, Kuya pa cancel na po” pabiro nyang sabi, nahiya naman ako sa cashier na pinunch na

“Oh sige na sige na! ikaw na!” sabi ko

Paglabas namin ay nag dahilan ako na may nakalimutan ako bilin, gusto ko lang kasi sya ibili ng chocolate, isang Van Houten lang, na plain tsaka fruits and nuts, my favorite, para bigay ko lang, just a way to say thank you. Paglabas ko ay inusisa nya agad ako

“Ano ba binili mo?” tanong nya

“Basta! Oh tara na” sabi ko sakanya

“Ahhh Gab! Gusto mo sa Baywatch?” tanong nya

“Sa SBMA mismo?” patanong kong sagot

“Oo, dun lang naman yung Baywatch!” pabiro nyang sagot

“Tara Game!” exited kong sagot

We drove over to SBMA para narin samay Baywatch kami mag shot (kahit alam ko na bawal dun maginom, basta wag papahuli), pag dating namin dun, hindi kami pumunta sa may san area, dun lang kami sa may kotse, he opened up the 2 back seat doors, and dun lang kami nag inom sa may back seat ng kotse nya

“Okay lang ban a dito tayo?” tanong nya

“Oo naman! Bakit naman hindi!” sabi ko sakanya

Halos tig 7 bote na naiimon naming simula kanina pa sa Gapo, and parang wala parin syang tama, ako din, wala pa, dapat lang wala pa, baka pag nalasing ako, anung gawin ko dito. Shit! Hahaha. After mga 30 minutes or so mga 4:30 ng umaga, may isang kotse na pumarada 3 parking spaces from where we are parked. And pucha pinasarado ko agad yung 2 pinto kay Ivan, buti tinted yung kotse nya, semi tinted actually, kaya medyo kita parin kahit konti lang sa labas, madilim naman kaya sana hindi masyado

“Shit!” sabi ko

“Ha? Bakit? Kaninong kotse yan?” tanong ni Ivan

“Ehhhh! Basta!” sabi ko

Putangina talaga! Sa lahat ng lugar dito pa, bakit dito pa! shet! Hindi nya ako pwede Makita, HINDI!!!!!!

(itutuloy...)

Tuesday, November 2, 2010

Fresh Start- 4: The Legend of Self-Control (haha)



Sa mga masisipag magsi comment at mang spoil dyan, salamat :) hahaha... sa mga nangungulit sa link ko sa FB! Oh Ayan na! sige na eto na ang Chapter 4 :)

If you want to add me on Facebook and follow my blog


FB: gabifad@yahoo.com
BLOG: gabrielfads.blogspot.com


_____________________________________________________________________________________

Pagdating namin sa plaza kung saan kami binaba ng bus ay naghiwalay kami pero bago kami maghiwalay, he asked for my number para makontak nya ako syempre

“Gab, okay lang ba kunin ko number mo para text kita if I’m on my way” sabi nya saakin

Agad ko naman binigay yung number ko para makaagready na ako pag nagtext sya

Sumakay ako ng trycicle pauwi sa bahay namin, lintek naman kasing kotse ko, hanggang ngayon sira parin, hindi naman pinapagawa nila Mama, pano, dapat ako nagpapagawa nun, eh kalimutan na nga muna yan ngayon, may Gimik pa ako mamaya

Pagdating ko sa amin, agad ako sinalubong ng mga pamangkin ko, at ni Ate ko

“Kumain ka na?” tanong ng ate ko saakin

“Hindi pa “ sagot ko sakanya

“Oh! Kumain ka na dyan, may ulam pa dun sa table” sabi ni ate

“san si Kuya? Tska si CJ?” hanap ko sa dalawang kapatid ko

“Naku, tulog na yung dalawa, si Mama tsaka si Dade nasa farewell party nung ka batchamte yata ni Dade nung highschool” sabi ni ate

“Ahhhh…” yun lang ang naisagot ko sakanya, di kasi ako makapagisip ng maayos, basta! Ewan!

Ewan hindi naman ako makakain, basta hinihintay ko yung text ni Ivan, exited ako na makasama ko sya tonight ngayon lalo na mahilig ako sa seaside, basta masarap pagmasdan yung tubig ng dagat at pag malakas yung hangin, ang sarap din tignan nung mga alon na nagsasapa ewan, ewan, nature lover din naman ako kahit papano.

“Uyyyy” boses ni Kuya ang narinig ko, syet! Nagising si Kuya ko

“Kala ko tulog ka na?” sabi ko sakanya

“Nagising ako, ingay mo eh” sabi nya saakin

Nakakmiss din yan si Kuya, sakanya ko din kasi unang nasabi na Bi ako, hindi kasi pwede malaman sa bahay, and hanggang ngayon, kahit si ate ko or yung bunso naming kapatid hindi alam ito. Paano, bi din si kuya ko, kaya alam ko na maiintindihan nya ako. It was never revealed to my family kasi they expect so much from me, kasi alam na nila na bi nga si kuya, basta parang sakin nila ineexpect lahat ng mga dreams nila ay tutuparin ko, si kuya ko kasi pasaway, nag Engineer kahit gusto ni Dad ko na maging Doktor sya, pero hindi naman nila pwede sisihin si kuya, kasi kumikita naman ng maayos si uya ko sa trabaho nya, kaya kahit di nya nasunod si Dade, at sinunod nya ang gusto nya, naging maayos padin ang buhay nya.

“Kamusta na si Arvin?” tanong ni kuya ko, ahhh, pinaalala pa, matagal na kasi ako hindi nakakauwi and hindi ko naman naibalita sakanya na nagbreak kami ni Arvin

“Wala na! kinain ng galit nya” sagot ko sabay tawa

“Ha? Ano?” tanong ni kuya ko, bigla ko tuloy naalala lahat,

“Nako kuya wag mo na itanong, basta, wala na yun okay na ako” hayysst! Okay nga ba ako? Bigla nawala sa isip ko si Ivan at bigla nanaman bumalik ang isip k okay Arvin, shet! Bakit ba nagkaganun kami, sana naman mawala nato, sana sumaya na ako, kasi alam ko I deserve to be happy.

“Wala na ba kayo Gab?” tanong ni kuya ko

Sabay iling ko lang sakanya na alam ko naintindihan nya na wala na nga

“Ano ba nangyari sainyo?” tanong ni kuya “Alam mo naman pag ganyang problema maasahan mo si Kuya diba?” sabi nya

“Can we talk about this bukas kuya? May lakad pa ako eh, pero thank you kuya ah” sabi ko sakanya

Sobrang cool ni kuya ko no? pero kahit alam nila na ganun si kuya, sobrang discreet din ng kapatid ko, kung tutuusin, mas lalaki pa sakin kumilos yan eh, hindi mo mahahalatang bi sya unless gwapo ka at nginitiian mo sya! Hahaha, gwapo ng boyfriend ni kuya, sa sobrang discreet nilang dalawa, parang barkada lang sila, barkadang naghahalikan tsaka nag sesex hahaha, bakit may barkadang ganun ah? Diba?

“Eh kayo ni Dale? Kamusta na?” tanong ko naman

“Wala! Walang bago malapit na mag 3 years” sabi nya

Hay…. Buti pa si kuya ko, mahal na mahal nila ni Dale yung isa’t isa, shit! Lalo ko tuloy namimiss yung mga times na naiinggit si kuya sakin dahil kay Arvin, hehe, well tapos nay un. Ako naman ang naiinggit sakanya ngayon.

Isang oras na ang nakaraan at hinihintay ko pa rin yung text ni Ivan, ang tagal naman, haha, minamadali. Syota? Ganun? Haha. Hanggang maging halos 3 oras ko na sya hinihintay, halos mamawis na yung kamay ko kasi hindi ko binibitawan yung phone ko, hindi ko naman sya matext kung nasan na sya, hindi ko alam yung number nya at kung alam ko, hindi ko rin naman sya itetext, nakakahiya, sya nalang nagaaya ako pa yung mamimilit. Magkausap lang kami ni Kuya ko sa may terrace sa labas, naikwento ko na rin sakanya lahat ng nangyari at kung paano kami nagkahiwalay ni Arvin

“Okay lang yun Gab, madami pa ibang nagmamahal syao dyan” payo ni kuya ko sakin

Lahat nalang yun ang sinasabi sakin, wag ako malungkot kasi madami namang nagmamahal sakin, hay, sana nga, and ako? Hindi ako napapagod magmahal, kahit ibigay ko lahat para sa pagmamahal, kasi taoyng lahat pinanganak tayo para mahalin tsaka magmahal, at iyun naman ang naging inspirasyon ko para simulan ang SBLS- The Letters, kung saan nagfocus sa isang kakaibang istorya ang bida duon na si JL, na iniwan ng mahal nya, pero nakaktanggap sya ng mga letters ng namatay nyang boyfriend na kinakamusta sya, pero ang point ng story is to make us realize na madaming nagmamahal satin, an gang purspose natin sa mundo ay ang pagmamahal, iyun lang, kasi kahit anong bagay na gawin mo ng may pagmamahal, sigurado, magtatagumpay at magtatagumpay ka, pero hindi ko agad natapos ang The Letters, unti unti ko syang sinulat hanggang matapos ko siya

Shet! Mag alalas 2 na ng madaling araw, apat na oras ko na hinihintay yung text ni Ivan, so hindi na ako umasa na dadating pa sya, ang ginawa ko nalang, nakipagusap nalang ako kay kuya sa terrace, hanggang wala pang sampung minuto makalipas ang alas 2 ay may kotseng pumarada sa harap ng bahay naming

“Bago kotse natin kuya?” tanong ko kay kuya na akala ko ay sila Mama ang sakay ng kotse

“Hindi! Sino ba yan?” tanong ni kuya, maya maya lang ay huminto ang makina at lumabas ang driver ng kotse kasabay ng paghinto ng makina ay sabay ng paghinto ng mundo ko sa nakita ko (joke! Hindi naman tumitigil ang mundo sa pagikot) SHET! Si Ivan! Ang gwapo gwapo, naka polo (ano konek! Haha)

“Oh! Paano mo nalaman bahay namin?” tanong ko kay Ivan

“Kinukwento mo kaya sa bus kanina, or kagabi I mean, oo nga kagabi” sabi nya pa “Hindi ko nga alam kung saan exactly sa street na to buti nakita kita dito sa labas” dagdag nya pa

“Bakit di ka nagtext?” tanong ko sakanya

“Papasukin mo bisita mo Gab” sigaw ni Kuya, ay oo nga naman! Naku basta gwapo bilis magreact ng kapatid ko

“Ahhh, oo nga pala, tara Ivan pasok ka muna, ahhh, si kuya ko nga pala, kuya PJ, si Ivan” pakilala ko kay Ivan sa kuya ko

“Paul pare” lalaking lalaking pakilala ni kuya ko, sabay tingin sakin ni Kuya at ngiti, hala! At aagawan pa yata ako

“Ivan po” pakilala naman ni Ivan sakanya “ay Gab, hindi mo ba narecieve yun mga texts ko? O mali yung number? Kasi I tried to call the number din kaso busy eh” sabi pa nya

“Patingin ako ng number” sabi ko sakanya, pagtingin ko sa tinype kong number kanina ay, pucha! Kaya pala! Mali nga, yung dalawang digits sa dulo napagpalit ko, Shit! Kaya pala wala akong narerecieve, pero okay nadin, effort narin na hanapin nya yung bahay namin, aiiii! I smell LOVE, shet! Ang gwapo ko talaga (haha joke)

Kaya pala ang tagal ni loko, ilang oras din akong parang tangang hinihintay sya ah, lintek naman kasing pag ka disoriented ko kanina, mali pa tuloy naibigay kong number

“Ahhm Gab? Okay na ba? Tara!” aya nya sakin?

“Tuloy pa tayo sa Gapo?” tanong ko sakanya

“Oo naman” sabi nya

Nagpaalam na ako kay kuya at bago ako umalis, sinenyasan ako ni kuya at may ibinulong sya na nabasa ko naman sa mga labi nya “Ingat, galingan mo!” yun ang sabi ni kuya, o tama ba? O hindi, basta kung hindi man exact, ganun yun! Ahahahahaha…. Shet! Akala ko di sya dadating, buti nalang, buti nalang. Ayiiii it’s going to be a long night for me, for us pala, hahaha, self control GAB, self control, that’s all you need.. SHET! Ang gwapo nya! Hahahaha CONTROL sabi eh! Hahaha


(itutuloy...)

Monday, November 1, 2010

Fresh Start- 3: I'm Superman, Daw




SOBRANG SALAMAT ulet sa mga taong nagbabasa sa story and sa mga nag comment, dito at sa wall ko sa FB Thank you so much guys

FB: gabifad@yahoo.com
BLOG: gabrielfads.blogspot.com


_____________________________________________________________________________________


“Yosi lang ako dito sa labas ah” paalam ko

“Ah sige sige” sagot ni Chase

“Hi po Kuya Gab” sabi ni Kaye

“Uyy! Mukang ang saya nyo ah” sabi ko sakanila, sabay ngiti sa mahal ko at kay Kaye

Habang papalabas ako ng kwarto nila ay halos lumabas na yung mga luha na pilit kong itinatago, shit! Yung post na nakita ko sa FB hindi naman pala para sakin, bakit ganito yung buhay, fuck naman talaga oh! Di nagtagal narinig ko na may lumabas sa kwarto nila Chase at sa tunog palang nga mga yapak nya ay alam ko na agad na si Chase yun, na patungo kung saan ako nag yoyosi, nagpunas ako ng mga paparating na luha ko at baka kuyugin ako nito pag nakita nya na umiiyak ako. Pagdating nya palang sa lugar kung saan nakaupo ako at tahimik ay agad nya akong inakbayan

“Sorry Gab ah” sabi nya sakin tapos ay tumingin sya straight to my eyes

“Ha? Bakit naman?” tanong ko sakanya at tinatago ang boses na kaiiyak, kasi baka mahalata nya

“Kami na ulet ni Kaye eh, kasi…” sabi nya

“Hala! Okay lang yun nu ka ba?” singit ko sa paliwanag nya

“Kasi, bestfriend kita Gab, and siguro it’s hard to hear these but…” sabay buntong hininga nya “Maybe, hanggang bestfriend nga lang kaya kong i-offer, Gab, mahal naman kita eh, pero not that level na mag syota, you get me?” sabi nya

“Oo…. Naiintindihan ko” kahit sobrang sakit ng nararamdaman ko nuon, kasi umasa na ako, siguro kung hindi dumating yung lintek na Falling for you na kanta na yun at yung post sa facebook. Hindi ako umasa ng ganun, tanga kasi ako eh, TANGA! Siang napakalaking tanga. Nakatahimik lang ako ng bigla syang nagbiro

“Ngiti naman dyan! Nawawala yung pag ka cute ng bestfriend ko eh” sabi nya

“Lul! Panget ko nga eh” sabi ko

“Sige pag di ka ngumiti, wala na kayo pagasa ni Arvin!” pabiro nya nanamang banat

“Eh kaw na nga mismo nagsabi! Kalimutan ko nalang sya” sabi ko sakanya

“Eh nagawa naman ba? Kahit yung isip mo pilitin mo syang kalimutan, alam ko na iyan oh yan, iyang lintek nay an (sabay turo sa kaliwang dibdib ko), yung puso mo hindi kaya” sabi pa nya sabay ngiti saakin

Napangiti ako ni Chase sa sinabi nyang yun… Ewan, basta, siguro nga hindi ko kayang kalimutan si Arvin then bigla syang humugot sa may bulsa nya at pagkalabas ay isang silver na kwitas na may Superman na pendant

“Oh! Eto regalo ko sayo yan” sabi nya

“Nyek! Para saan naman to?” tanong ko sakanya

“Yung “S” Sorry yan, sa ginawa ko, and alam ko naman para kang si Superman eh, malakas tsaka matatag, so stop crying, kasi I’m sure, madami ang ayaw na nakikita kang ganyan… isa na ako dun” sabi nya

Awwwww! So sweet, ayan! Ayan! Kaya ako nadedehado sa mga pag over-analyze ko sa mga sinasabi ng isang tao saakin, without even assessing kung ano ba talaga yung ibig sabihin ng mga sinasabi nila, pero ano magagawa ko, isa akong mapagmahal na martyr.

And iyun naman ang nagtulak sakin isulat ang pangatlo kong SBLS, yung let it fall, sa let it fall may isang lalaking nakilala si Rob sa gitna ng bumubuhos na ulan,… eto ilusyon nanaman na ako si Rob, si Jed si Chase, at yung ulan ay ang friendship. minahal nya ng sobra si Jed, pero sa dulo ay mawawala din pala, Let it fall taught everyone na, when you love someone, sabihin mo sakanila and wag ka maghintay na mawalan ka ng chance, sa story binigyan ni Jed si Rob ng isang kwintas na magpapaalala sakanya dito, kahit na namatay si Jed sa dulo, pag hinahawakan ni Rob yung pendant ng kwitas, lagi nyang naalala si Jed, katulad ng superman na binigay sakin ni Chase, oo nga, hindi nagtagal yung kung ano man yung more than the usual friendship thing naming ni Chase, namatay man yung lovestory namin na parang si Jed, pero nandyan padin sya kahit ano ang mangyari binabantayan lang si Rob. And katulad ko rin, kahit sabihin ko na hindi nga kami ni Chase, who cares, bestfriend ko si Chase at I know na pinili nya maging mag bestfriend lang kami over the relationship kasi alam ko ayaw nya din ako masaktan sa dulo, ayaw nya ako paasahin, ayaw nya na maging katulad lang siya ni Arvin, he wants me to be happier kaya nya hindi tinuloy, and pag mag bestfriends lang kami, walang ilangan, walang tampuhan (ahhhm minsan lang) at walang emosyon na kasali pag nagkakasakitan. At lastly, yung ulan ang nagpaparamdam kay Rob na lagi lang nandyan si Jed at hindi sya nito iniwan, just like our friendship, nawala nga yung Boyfriend thing pero yung friendship, SOLID, parang Pyramid, and even when the wind is blowing, haha kumanta?

I just chose to be happy for Chase (as if I have a choice… haha joke) syempre may choice ako na kamuhian sya sa buong buhay ko, pero I chose to accept his descision, kasi he did not do that just for him, pero also for me. Chase putangna ka! Mahal na mahal kita…. Bilang bestfriend syempre.

After that, Chase and me are more than okay, balik sa dating gawi, balik sa kung ano yung meron kami dati, bestfriends lang.

I planned to go home sa bahay namin sa Zambales syempre namimiss ko din ang pamilya ko, 3 kong makukulit na pamangkin, si Kuya ko, si Ate, si Bunso, at si Mama at Papa syempre

Everytime na umuuwi ako sa bahay (which is once in a blue moon lang talaga) I take time to catch up kung ano ba bago sa pinakamamahal kong pamilya, pero kung dati sasama si Arvin sakin para sabay kami bumisita sa bahay namin, wala eh! Ngayon, eto ako sasakay ng Victory liner ng magisa, hayst, kawawang Gabriel, kawawa talaga (wait!) hindi ako kawawa, maraming nagmamahal sakin, yun lang ang depensa ko lagi sa lahat ng nararamdaman kong sakit na dahil parin sa pagkawala ni Arvin, hay! Hay talaga, eto magisa ako sa pangatlo sa huling upuan, walang katabi, umandar na yung bus at nang makarating kami sa parte ng Chinese Gen. may sumakay na isang lalaking na wala naman akong pakialam hanggang umupo sya sa tabi ko at napatingin nalang ako sakanya, sa dami ba naman ng pwedeng upuan sa tabi ko pa? hala! Ano to bakit? Bading ka Bading? Crush mo ko? (haha! ASSSHHHUUMING!) hahaha. Tarantang taranta ang lalaki at parang gusto ng umihi sa kinakaupuan nya, kinuha nya ang cellphone nya sa bag at bigla syang napamura ng mahina

“Shit! Puta!” sabi nya, bigla syang tumingin sakin na para bang may gustong itanong, hindi katagalan ay nagsalita sya “Pwede itanong yung oras” sabi nya sakin

“Ahhh, mag 7:00 na” sagot ko sakanya

“Thanks” sabi nya sakin at sabay umalis na ang tingin nya saakin at umupo ng komportable sa upuan nya

Habang nasa NLEX kami ay nakatulog ako, at pag gising ko ay nasa stop over na kami (ay! Parang napikit lang ako sandal, ang bilis ah!) nagising ako hindi dahil huminto yung bus, kung di dahil parang kinalabit ako ng lalaking katabi ko

“Ahhh, cellphone mo oh, nahulog kanina, nahihiya naman ako gisingin ka, kaya eto” sabi nya saakin

“Ahhh salamat ah” laking pasasalamat ko na binalik nya ang phone ko, baka kung iba yun, kuhanin na yun tapos bababa nalang sa bus na parang wala lang, awww! Ang sweet, puta eto nanaman ako

“Taga san ka?” tanong nya saakin

“Taga San Marcelino” sagot ko sakanya

“Oh? Taga dun din ako eh” sabi nya saakin “Hmm, di kita nakikita dun” sabi nya pa

“Ahh, minsan lang kasi ako umuwi, kaya ayun tsaka di ako masyado naglalalabas” sabi ko sakanya

“Aiii! Sorry sorry, Ivan nga pala” pakilala nya saakin, sabay abot ng kamay nya saakin

“Gab” pakilala ko din sakanya sabay bitaw ng isang mala pamatay na ngiti haha, ang cute nya shit! Ang cute tuloy ng ngiti ko!

Nagkakwentuhan kami sa buong natitirang byahe at nalaman ko na sa malapit lang pala na malapit lang ang tinutuluyan nya sa apartment ko sa Manila, Wow! Parang hindi kami nagkikita, pero sa isang Unibersidad sya sa Padre Faura sya nagaaral ng Speech Pathology. And shit! Ang mas malupit, yung bahay nila walking distance lang sa bahay naming (though hindi ganun kalapit, basta pwede lakarin)

“Ahhhm Gab, favor naman oh” sabi nya sakin

“Ano?” tanong ko sakanya

“Are you gonna do anything pag uwi mo? I mean? May gagawin ka ba? Ahhhm parang ano, may gagawin ba? I…i..f you got plans tonight?” tanong nya

“Hmp! Speech patho tapos nag is-stutter pag nakikipagusap” pabiro kong sabi sakanya

“haha! Sorry naman malamig dito sa bus eh” palusot nya, haha I’m sure crush nya ako (joke! Haha) kasi crush ko sya! Bwaha, ano ba yan? Ang bilis naman “So… meron ba?” tanong nya

“Wala naman! Bakit?” tanong ko kay Ivan

“Can I pick you up later? Tambay lang tayo sa may seaside area sa may Olonggapo… and kung okay lang sa’yo let’s drink up” sabi nya sakin

Syet! Gimik agad! Kakakilala palang namin, nakakahiya naman! Pero kahit gusto ko ewan, nahihiya talaga ako… eeeh! Gusto ko sumama pero syempre, basta!

“Ahhhm, hindi ka ba namimiss ng pamilya mo alis ka agad mamaya pagdating mo?” tanong ko sakanya

“Ahhh, wala parents ko dyan, nakatira lang ako sa Lola ko, eh pagdating ko naman dun tulog na yun, kaya ayos lang na bukas na kami magkita” paliwanag nya “Ahhhm! Oo nga no nakalimutan ko uwi ka nga pala satin para sa parents mo, sige sige siguro next time” sabi nya

“Sige na! Oo na! Okay lang kay Mama yun, magtatagal pa naman ako dun eh” sagot ko

“Really? Sasama ka?” exited nyang tanong

“Oo nga po! Kulet! Haha” sagot ko sabay tawa at ngiti sakanya


Is it too fast? Ewan, basta alam ko single ako, at may karapatan ako gawin ang kahit nong gustuhin Ko :) that's for sure


(to be continued..)