Discernego

This is not a Love Story.. I just want to share this thought na ilang araw ko napagisipan, wala lang, I just think na totoo na kahit anong gawin mo, meron at meron kang isang bagay na hinding hindi mo malalaman tungkol sa sarili mo.... Enjoy, sana magustuhan nyo


Sa Lahat ng nagbasa ng Entrance Exam, Lahat ng SBLS, From Love for Life to Reverie Dos, and sa mga nagmahal kay Super Luna, at sa mga nangulit sa late updates ng Fresh Start.... Maraming maraming Salamat Guys... Kayo ang nag iinspire sakin to still write... :) maraming maraming maraming salamat...

BLOG: www.gabrielfads.blogspot.com
FB: gabifad@yahoo.com

_____________________________________________________________________________________


“People age, people claim that they have reached their self actualization, people asserts that they know themselves fully, but ones does not know that there would be at least one thing that they don’t know about their self, and never will they know”

“Dad? Don’t you miss her?” tanong ko sa Daddy ko

“Sino Anak?” tanong nya pabalik


“Si Mama” I answered

“Off course namimiss ko ang Mama mo, pero Drew anak, wala tayo magagawa, may rason ang Diyos kung bakit kinuha nya ang Mama mo”

Kaunti nalang, tutulo na yung mga luha ko, lagi ko inaalala, paano kaya kapag kasama ko ngayon si Mama? I grew up na wala na sya, paano ba naman namatay sya nung ipinanganak nya ako, she had a very serious case kung saan it’s either buhay nya o buhay ko lang ang pwede ipagpatuloy. Syempre I wanted to know kung ano nga ba kaya ang itsura ni Mama ngayon, pictures? Yung lang ang nakikita ko, I am 21 years old, ibig sabihin, that picture was taken 20 plus years ago or so. But ano magagawa ko, sabi nga nila, God takes away something from you for a reason, siguro yun yung maging matatag ako sa buhay even without a mom to grow up with.

“Oo nga pala Dad, are you attending my graduation?” tanong ko sa Dad ko

At last, after 5 years of hardwork, makaka graduate narin ako, matatawag narin akong Engr. Carl Andrew Dosanos, sarap ng pakiramdam, 5 years of intense calculations, drawings, and other engineering stuff, makakagraduate narin ako

“Oo naman Anak! Aakyat ba si Daddy sa stage?” tanong niya

“Medyo kinapos ako sa grades Dad eh, pero at least ga-graduate diba?” sagot ko

Haaay, simula kasi kinder ako, lagi ako nasa honors, nung Kinder ako, 1st honorable mention, nung Grade 6 ako, Salutatorian, and nung 4th year high school, umabot pa ng 2nd honorable. Pero ngayong college kahit Cum Laude di ko man lang naibigay sa tatay ko, sarap pa naman na aakyat yung parent mo sa stage para sya mismo magbigay sayo ng parangal, pero it’s okay at least I did my best

“Ahhh, okay lang yun anak! You’ve been good for the past 21 years, makatapos ka lang ng pag aaral ayos na sakin yun, maging maganda lang buhay mo, by the way, birthday mo rin ng araw na yun diba? Let’s celebrate narin” sabi nya

My Dad is the best, he acted as he was also my Mom, parang Doble responsibilidad ba, kahit na busy sya sa work, he make sure na papasok ako sa school na ayos ang itsura ko, nakakain ng breakfast at ang mga usual things na kailangan before going to school, he never made me feel na wala akong Mama. Pero syempre iba parin na kilala mo ang Mama mo diba? Pero di ko naman sinasabi na hindi nabigyang hustisya ng Daddy ko ang pagiging nanay sakin. Off course he did.

April 6 Graduation day na namen Birthday ko rin, pero walang nakakaalam sa school, only me and my Dad, I woke up at 10:00 in the morning, kasi kaialangan ko pa mag pa gupit ng buhok, mamili ng Bench Fix, mamili ng pabango kasi ubos na. I grabbed my phone and madami na agad ang nag text na exited na for the ceremonies mamayang 6 ng gabi, and a text from dad

“Anak! I left 500 dyan sa may counter sa kitchen, sabi mo papagupit ka eh, nagluto narin ako dyan para sa lunch mo, I’ll pick you up dyan ng 5:00 para sabay na tayo pumunta sa venue” sabi nya through text

Awwwww! Sobrang maalala talaga ng Daddy ko, may pera pa naman ako, pero nag-iwan pa sya, pero ayos din, hehehe

I fixed myself up, labas, at gawin ang mga kailangan kong gawin, I had my hair cut, nag pa facial narin para mamaya gwapings na gwapings sa graduation, Makita ko si crush ko na tumingin sakin at ngunite ayus na! after my facial mga 2 na ng hapos time to go home para makakain na rin para makapagready nadin mamaya. Then on my way out of the derma clinic nakasalubong ko si Ryan, which happens to be the hottest guy on our batch, crush ako nyan! Hahaha asa! Hindi ako malandi, hindi ako effem, hindi ako halata pero pag kaharap ko sya, ewan napapangiti ako, pero I know he takes that as a friendly smile, at tatanguan ko sya syempre.

“Oh pare kamusta?” tanong nya sakin

“Okay lang naman, eto exited na mamaya” sagot ko sakanya

“Haha, goodluck satin, oo nga pala happy Birthday” sabi nya

“Ahhh, salamat Salamat” sagot ko, Nyek!? At pano nya nalaman na birthday ko ngayon, hayaan mo nga, at least binate nya ako, and then he smiled at me na halos mahulog yung brief ko, hahaha, ang gwapo nya syet! Syet talaga. Hindi lang gwapo, sobrang talino pa, siya nga lang naman pala ang Suma Cumlaude ng batch naman, shet gwapo na matalino pa. pero sa mga usap usapan sa school, bi din daw sya pero hindi ko pa naman sinusubukan yung tatag ng kapangyarihan ko sakanya. Pero who knows, baka sakaling pag nalasing ako mamaya sa victory party edi tignan ko yung tatag nitong adik na to! Wahahahaha, sobrang hot nya shit!

“Ahhh oh sige pre, una na ako, may gagawin pa ako eh” sabi ko sakanya

Ayyyiiii inspired akong uuwi sa bahay, Drew! Drew! Analadi mo! Hahahaha pero bakit ba? Di naman ako bading kumilos ah, kahit magsalita, simpleng bi na naghahanap lang din ng kalinga sa katulad ko, ayun oh!

Pag dating ko sa bahay, nagayos ako ng sarili, kumain ako ng lunch kahit hapon na, nagayos ng sarili para sa graduation ko mamaya.

Time check! 4:30 na, unting ayos na lang sa buhok, put on my brown contact lenses, dahil hindi ako makakakita ng wala ang mga contacts ko. Ayan! Gwapo na! hahaha assume!

At exactly 5 dumating na si Daddy, narinig ko na ang busina sa labas, time to go! Si Daddy diretso galling sa trabaho pupunta na sa graduation ko.

“Gwapo talaga ng anak ko ah” puri ng tatay ko sakin

“’De wala po ako pera” pabirong sagot ko sakanya

“Eto talagang anak ko! Tara na nga at baka ma-late pa tayo”

Sumakay ako sa kotse, nagdrive si Dad patungo sa venue ng Graduation, at pagdating dun ay agad akong binati ng mg aka batch mate ko

“Congrats Drew!” sabi ni Marinel

“Congrats Din” sabi ko sakanya

“Drew Congrats” isang boses ang bumati sakin mula sa likuran ko at pagharap ko ay nakita ko si Ryan

“Uyyyy! Congrats din Pre” bati ko sakanya, nakangiti sya sakin at para bang gusto ko na hubarin yung suot kong long sleeves sa init

He was still smiling, nataranta ako, kaialngan ko talaga pumunta sa CR

“Dad! Punta po muna ako sa CR” sabi ko sa Daddy ko

“Oh Sige Anak! Andito pa sa kotse yung Toga mo, dadalin ko nalang, hintayin kita dito sa labas” sagot ng Dad ko

On my way sa CR, sobrang taranta, ewan, adik kasi yung si Ryan, sobrang pina tense ako, ang gwapo nya fuck! Hahaha tapos yung ngiti nya pa ewan! Tapos hindi ko napansin na may nakabanggaan na pala ako

(BLLLLAG)

“Sorry po Sir, Sorry po talaga” paumanhin ko sa nabunggo

Isang matandang lalaki ang nakabunggo ko at kasabay ko na napaupo sa sahig, parating si Ryan and parang Putangina naman oh! Ngayon pang nakahandusay ako dito, turned out Daddy nya pala yung nakasalubong ko

“Okay ka lang Dad?” tanong ni Ryan sa daddy nito

“Drew? Ayos ka lang” tanong nya rin saakin

“Okay lang” sagot ko “Sir! Sorry po talaga” paumanhin kong muli sa tatay ni Ryan

“Ayos lang yun iho! Congratulations nga pala” bati sakin ng Daddy ni Ryan

“Dad! Si Andrew po, ka batchmate ko!” pakilala ni Ryan sakin sa Ama nya

“Ahhhh, Andrew po Sir” bati ko

“It’s very nice to meet you iho! Oh paano mauna na ako sa loob ano?” sagot ng Daddy ni Ryan

Pumasok na sa loo bang Tatay nya at ako naman shocked parin sa bungguan na nagyari

“San ka pupunta Drew?” tanong ni Ryan

“Ahhh mag CR lang sana” sagot ko

“Tara! Sama ako” sabi nya

Sabay nalang kami pumunta ng CR para narin makapag ayos ayos ako ng sarili ko

“Can you believe it Ga-graduate na tayo Drew” sabi ni Ryan sakin

“Oo nga eh, after 40 years, hahahaha” sagot ko “Kanina ko pa nga hinihinagan si Daddy ng Grad gift eh” dagdag ko

“Ahhh, ako nga makita ko lang na okay yung pamilya ko yun nalang yung grad gift ni God para sakin” sabi ni Ryan

“Baet naman talaga! Suma Cum Laude, dapat may reagalo yan!” pabiro kong sagot sakanya

“Ikaw? Ano reagalo mo sakin?” tanong ni Ryan sakin

“Ahhhh! Sige hahanapan kita, dapat nga ako may reagalo, Birthday ko ngayon” sagot ko sakanya

“Pwede bang ikaw nalang” sabi nya sakin

(……………)


TUNGANGA MOMENTS! Seriously? Ako? Eh putangina! Kahit sa’yo na talaga ako! Tangina keep me Keep me! Hahahaha

“Huy Pare! Joke lang, ito naman!” sabi nya sakin

“Ahhh! Joke ba yun? Kala ko seryoso!” sagot ko sakanya

“Adik ka talaga” sabi nya

Di ko napigilan yung sarili ko hintak ko sya na malapit sa pinto, sumandal ako sa pinto para siguradong walang ibang makakapasok sa CR, hinatak ko saya papalapit sa akin at tinitigan ko sya sa dalawang mata nya, at sabay hinawakan ko ang likuran ng ulo nya

“Pwede bang ito muna gift ko sayo at gift mo rin sa birthday ko” pabulong kong sinabi sakanya

Inilapit ko ang muka ko sakanya at hinatak ko sya papalapit saakin, I kissed him, Fuck! Di man lang sya nag resist, We were kissing na parang hindi na mauulit yung halik na yun, sobrang nag init yung buong katawan ko, he was touching my face, ohhh! Heaven, we both closed our eyes ng biglang may kumalabog sa pinto ng CR, thinking na nakalock ito. At biglang nahinto ang ginagawa namin.

Para kaming tangang dalawa na naghugas nalang ng kamay at normal na lumabas ng CR, FUCK NAMAN! Nahalikan ko si Ryan Crisostomo! Fuck! I’m the happiest being on Earth

Ayyy! Sandali late na kami for the ceremonies, nagupo nalang kami sa upuan na hinanda para sa mga graduates, at mejo malapit lang ang agwat naming dalawa ni Ryan Crisostomo tapos Dosanos, pero hindi kami magkatabi, pansin ko na tingin ng tingin sakin si Ryan, ngiti ng ngiti, ako naman kilig ng kilig parang tanga. Hanggang kailangan ko na umakyat sa stage para kunin ang diploma ko, kasabay ng iba pa. Pagkatapos ay maya maya pinarangalan na ang mga Cum Laude, Magna at Suma, And umakyat na sa stage si Ryan para bigyang parangal sya kasama ang Daddy nya, ng biglang may malakas na putok na nanggaling sa likuran ng venue, at ang susunod na alam ko nalang nagtayuan ang mga tao, nataranta, nagtakbuhan palabas, at iniwan ang duguang Tatay ni Ryan sa entablado, nakahandusay, nag alala ako sa Daddy ko kaya’t tumakbo ako para hanapin ko sya, habang natataranta ako sa pagtakbo ay may nabunggo ako na isang matandang babae, na nakabalot ng puting tela, napahiga sya kaya’t agad ko sya tinulungan patayo, ng nasiguro ko na na ayos na sya ay aalis n asana ako ngunit nagsalita sya

“Hinahanap mo ang tatay mo?!” sabi nya

“opo?” sagot ko

“alam mo ba kung nasaan sya? Ano ang ginagawa nya?” sagot ng matanda

“Ho? Hindi ko po kayo maintindihan!” sagot ko sa matanda

“Heto! At ipapakita ko sayo!” sabi nya

Ng biglang nagliwanag ang paligid, naging puti lamang ang nakita ko, hanggang sa sobrang lakas ng hangin ay tumaob ako at nawalan ng malay

Ng magising ako ay nasa venue parin ako ng graduation namin, iyun parin ang suot ko, walang katao tao sa loob, lumabas ako para malaman ko kung ano ang nangyayari, wala! Walang tao sa labas, kakaunti ang mga sasakyang mga dumadaan sa kahabaan ng daan, bakit parang kakaiba, ano ba to! Ang alam ko graduation day naming ngayon ng biglang may isang lalaki ako nakita at lumapit saakin

“Medyo napaaga ka yata anak, mamaya pang alas sais ng gabi ang kaganapan dito” sabi ng lalaki

“Ahhhh, oo nga po napaaga po yata” sagot ko

“Agad akong naglakad papalayo para makahanap ng taxi na sasakyan papauwi saamin, ng napatingin ako sa likod ko at gulat na nakita ang tumambad sa mga mata ko

“Maligayang Pagtatapos Batch 1989”

Putangina! Bakit batch 1989…. Puta! Putangina talaga! Nasaan ako! Agad akong nataranta at nagtanong sa mga nakasalubong ko

“Ahhhhm Anong date po ngayon” tanong ko sa isang ale na nakasalubong ko

“April 6 iho” sagot nya

“Anong taon po” dagdag ko

“Ano ka ba? Edi 1989, itong batang ito oh!” nagkakamot na sabi ng ale

PUTANGINA! Bakit 1989 ngayon, eh 2010 ahhh, fuck talaga! Anong ka hunghangan yung nagyayari!

“Richard!” may biglang tumawag samay likuran ko na para bang ako ang tinatawag “Hoy! Richard!” tawag nyang muli

“Ako?” tanong ko

“Oo ikaw! Pabalik ka na ba sa dormitoryo? Sabay na ako, Bagong gupit tayo ah” sabi ng lalaki

“WTF! Ano ito? Bakit Richard? Hindi Richard ang pangalan ko! Ako po si Andrew! Pero baka may kinalaman to kung bakit nandito ako! Kaya’t sumama nalang ako! Napagalaman ko na ang dormitoryong inuuwian pala nitong si “RICAHRD” ay ang dormitory sa loob ng eskwelahan namin, ibang iba ang itsura ng school ko nung 1989, whoa! Iba talaga! Pagpasok ko sa dorm ay hindi ko alam kung saan ako pupunta ng nakita ko ang kama na may nakalagay na Richard dito, malamang iyun ang kama ko, ay! Ni Richard pala

WAIT! Sino ba si RICHARD? Hahaha! Putchangina naman!

“Richard!” tawag nanaman ng lalaki sa akin

“Ha? Oh?” sagot ko

“Ano na? may nahanap ka ng solusyon?” tanong nya saakin

“Ha? Solusyon sa ano?” tanong ko

“Taragis naman oh! Dun sa kinuwento mo saakin nung isang araw, kung makatulo pa nga yung luha mo nuon ay! Halos pati ako ay maiyak na sa iyo ah!” sabi nya

“Ano ba yun Pre, hindi ko talaga maalala, sabihin mo sakin kung ano, medyo nagiging makakalimutin ako ngayon eh” sabi ko sakanya

Lumapit sya saakin at may sinabi ng pabulong!

“Yung ano! Yung dalawang dalagang nabuntis mo! Tapos yung isa may kasintahan pang iba! Iyun! Ulyanin ka utol!” sagot ng lalaki

HUWAT!? Ako nakabuntis? Putangina naman! Ano ba naman yan! Maglalakbay nalang ako pabalik ng 1989 may nabuntis pa ako. Ano ba?

“Aiii Tol! Mauna na muna ako, tinatawag ako ni Honeypie ko! Nag iwan ng mensahe dyan kay Boy kanina nung wala ako, tara tol” sabi ng lalaki

Putangina naman, lalo kong hindi nalaman kung bakit nandito ako! Putangina naman! Paano ako makakawala dito sa nakaraan

“Sino ka?” biglang may lalaking sumigaw saakin

Pag tingin ko sa tumawag ay parang humarap ako sa salamin ng makita ko sya, mas mahaba nga lang ang buhok, sa tingin ko, sya ang sinasabi ng mga tao dito na si “Richard”

“Sino ka? Anong ginagawa mo sa kama ko, bakit kamuka kita?” tanong nya

Natawa naman ako sa tanong nya Bakit kamuka nya daw ako… malay ko! Hahaha

“Hindi ko din alam, hindi ako si Richard pero tinatawag nila akong Richard, ikaw? Si Richard?” tanong ko

“Oo! Pasensya, baka napagkamalan ka lang nila, sigurado si Tonyo yung nagdala sayo dito no?” tanong nya

Si Tonyo? Yung lalaking makulit siguro yun, yung may alam sa kwento ni Richard

“Wait, di ko talaga maintindihan eh, basta! Richard pwede ba kita makausap?” tanong ko sakanya

Naisip ko nung mga panahon na yun ay kaya baka nandito ako ay para tulungan si Richard, sa problema nya, baka misyon ko yun, pero magulo parin saakin kung bakit kailangan ay ako pa ang tumulong sakanya, pero ano magagawa ko, kailangan ko maghanap ng paraan para makabalik sa dati

Kinausap ko si Richard patungkol na rin sa problema nya at mabilis naman na gumaan ang loob saakin ni Richard, nagkwento sya patungkol sa dalawang babaeng nabuntis nya, harsh! Yung isang nabuntis nya may boyfriend pang iba, at inilihin nilang dalawa sa boyfriend nung babae yung nangyari, ang sakit sa boyfriend nung babae

“Manganganak na nga yata ngayon yung isa” bigla nyang sabi sakin

“Ha? Talaga? Eh yung isa?” tanong ko

“Medyo mga tatlong buwan pa” sagot nya

“Eh paano yun?” tanong ko sakanya

“Hindi ko din alam eh” sagot nya

“May tatanong ako sayo Richard” sabi ko sakanya

“Ano yun?” tanong nya

“Hindi ba Artemio pangalan mo?” tanong ko

“Hindi!” sagot nya

Mali pala yung iniisip ko, all this time I thought he was my Dad, kasi kamukang kamuka ko, and alam ko parehas kaming school na pinagaralan ni Daddy, dito rin, and halos kamukang kamuka ko si Richard, nagbaka sakali lang ako na siya ang tatay ko, baka sakaling isa sa mga nabuntis nya ay si Mama, gusto ko sana Makita ang Mama ko.

“Pwede ba samahan mo ako sa hospital? Gusto ko siya Makita at yung anak namin, kahit hindi alam ng kasintahan nya na ako ang ama ng bata” sabi nya

Sinamahan ko naman sya at pagdating naming dun ay may mga umiiyak na tao sa ospital

“Sino yung mga yun?” tanong k okay Richard

“Ha? Alam ko Mama nya yang umiiyak, bakit umiiyak?” tanong nya pabalik saakin

Ng titigan ko ang babaeng umiiyak ay biglang parang may hawig sya picture na nakikita ko sa bahay, parang kamukang kamuka nya ang Lola ko

“Richard? Anong pangalan nung nabuntis mo na nanganganak ngayon?” tanong ko

“Alicia” sagot nya

……………………………. WTF……………………………………….. that’s my mom’s name

“Nurse, ano pong nangyari sa pasyente? Bakit po sila umiiyak?” tanong ni Richard

“Ahhhm, Post Partum Hemorrhage po Sir, masyadong madaming naubos na dugo nung nanganak sya”

Umiiyak si Richard Bigla at napatingin sya saakin, at pati ako napaiyak, Syet naman! Nanay ko yun eh! Ibig sabihin, si Richard? Siya nga ang tatay ko? At Oo nga, Birthday ko nga pala ngayon.

“Artemio, wala na siya” sigaw ng umiiyak na babae sa isang lalaking nakayakap dito

Shit! Ayun si Daddy! Kayakap ni Lola, Fuck! At eto naman yung tunay na tatay ko, umiiyak sa harapan ko, naka uniform si Richard nuon at napatingin ako sa I.D. nya ng walang dahilan. Wala lang, napatignin lang ako, hindi ko alam kung bakit.

Biglang nagliwanag nalang ang paligid ko at wala akong nakita kung hindi liwanag, nakaksilaw, nakatakip ang mga braso ko sa akin. Shit Ang liwanag talaga, pumikit nalang ako dahil sa sobrang silaw ko

Napadilat ako ng narinig ko ang isang malakas na putok na nanggaling sa likuran ng venue, at ang susunod na alam ko nalang nagtayuan ang mga tao, nataranta, nagtakbuhan palabas, at iniwan ang duguang Tatay ni Ryan sa entablado, nakahandusay, nag alala ako sa Daddy ko kaya’t tumakbo ako para hanapin ko sya. Bigla kong naala ang nangyari sakin bago ko pang muli marinig ang putok ng baril, isa lamang ba iyong panaginip? Ng biglang may isang matanda na naalala ko ay naka bangga ko, nakita ko sya harapan ko, at ngumiti sya saakin.

“Ano? Nakita mo ba sya?” tanong nya

“Totoo po ba yung mga nakita ko?” tanong ko sakanya

“Anak” narinig ko ang malakas na sigaw na nanggaling sa likuran, at boses yun ni Daddy

Tumakbo papalapit si Daddy saakin at niyakap ako

“Buti naman at ligtas ka” sabi nya saakin

Ng tumingin muli ako sa matanda ay wala na ito sa likuran ko

Hindi ko alam kung ano ang iisipin ko sa mga oras na iyon, totoo ang mga nangyari sa nakaraan, hindi ang Daddy ko na to ang tunay kong ama, pero wala naman akong naging pagsisisi na sya ang binigay sakin ng Diyos.

“Dad? Sila Ryan po!” mabilis kong sabi kay Daddy

Tumakbo kami sa entablado at nanduon parin ang Tatay ni Ryan at siya, wala man lamang nag lakas loob na tumulong sakanila, siguro ay dala narin ng takot na nadama sa putok ng baril na nakaabala sa pinakamahalagang araw ng buhay estudyante naming lahat

Agad naming tumulong si Daddy na buhatin ang ama ni Ryan at nagtulong kaming tatlo na maisakay ito sa kotse at madala ito sa Hospital. Pag dating ay agad itong sinakay sa stretcher para dalin sa Emergency Room. Katabi ko si Ryan habang kinukuhanan sya ng mga impormasyon ukol sa kanyang ama

“Ano po ang buong pangalan ng pasyente Sir?” tanong ng nurse

“Richard Gallardo Crisostomo po”

Bigla kong naalala ang nangyari kanina, ang tila panaginip na nangyari habang nasa Graduation ceremony kami, ang pag balik ko sa nakaraan, bago ako bumalik sa katinuan ay nakita ko ang suot na I.D. ng lalaking nakilala ko roon na nagngangalang…

RICHARD G. CRISOSTOMO

There are things in life na kahit anong gawin mo ay hindi mo malalaman, there are these hidden secrets that you will never know about yourself, na kahit gaano mo alamin, hinding hindi mo malalaman.

Ikaw? Anong sikreto ng buhay mo? Alam mo ba?

Fresh Start- 10: The E.N.D.

Tinapos ko na kasi I'm working on a new story...."In Love with Super Luna... :)SAlamat sa lahat ng bumasa

FB: gabifad@yahoo.com
BLOG: gabrielfads.blogspot.com
_____________________________________________________________________________________

“Hmmmm, sige! Kaso pagkatapos ko maligo ha?” sagot ko sakanya

“Joke lang. Hahahaha, okay lang naman kahit wala eh” sabi nya

“Ahhhh, sige kala ko seryoso” malungkot kong sagot sakanya

Tumayo na ako sa kama at pumunta nalang patungo sa Bathroom para makapaligo na rin, at sabay lock ng pinto. Tanggal ng Shirt, at tanggal na din ng shorts, hindi kasi ako sanay na maligo ng walang suot na brief, kaya’t habang naliligo ako ay hindi ko tinggal yung brief ko, lalo na sa mga hotels at sa iba pang lugar na hindi ko alam kung may CCTV, hahaha, joke, basta hindi ako sanay maligo ng walang brief. Wow! May bathtub, hahaha parang bata naman kung mag bathtub pa ako. Kaya’t bukas nalang ng shower, kuha ng shampoo, pero bago pa man ako makapag shampoo ay kumatok si Arvin sa pinto.

“Gab!” tawag nya sakin

“Bakit?” tanong ko sakanya

“Open the door” sabi nya sakin

“Bakit? Naliligo ako!” sagot ko sakanya

“Please!” pakiusap nya

Nagtapis nalang ako ng towel at binuksan na ang pinto

“Ano!!?” tanong ko sakanya

“Wala! Gusto lang kita Makita na walang suot” sagot nya sakin

“Ay nako! Parang tanga ka kamo” sabi ko

“Oh sige na maligo ka na” sabi nya sakin

Parang tanga naman ‘to! Edi sana pinaghubad nya nalang ako sa harapan nya, kala ko naman kung anong emergency, yun lang pala gusto nya

“Oh?? Ano?? Wala na??” pagalit kong tanong sakanya

“Tsaka eto pa oh!” sabay hinawaan nya ang kamay ko at hinatak nya ang mukha ko papalapit sa mga muka nya, shit! He’s going to kiss me! “Ano!!?? Gusto mo!?” tanong nya

“Hindi! Asa ka naman” sagot ko sakanya

And then he pulled away… Shit! Bakit ko ba sinabi na hindi ko gusto! GUSTO KO ARVIN! Gusto ko Putangina! Sige na bumalik ka dito, do anything you want! Shit! Kung pwede ko lang sabihin na ganun! Shet! Saying talaga, Sayang! SAYANG!!!! Eto balik nalang sa loob ng bathroom, tuloy nalang ang paliligo, mamatay nalang ako sa panghihinayang. Shit talaga.

After taking a shower, nakahiga lang si Arvin sa kama, I really wanted to jump over him and kiss him and bring him to a place where we’ve never been yet! Kung nakapunta man kami dati, namimiss ko na yung lugar na yun.

“You’ve been working out Gabi?” tanong ni Arvin

“Ha? Hindi” masungit kong sagot

“Sungit naman! Sungit naman talaga! Hmmmm, ganda kasi ng katawan mo ngayon” sabi nya

“Ai nako Arvin! Maligo ka muna, gusto ko yung bagong ligo” pabiro kong sabi sakanya

“Sige! After maligo ah!” sabay kindat nya sakin.


Hala!!! Seryoso ba yun? Kung seryoso yun susunggaban ko talaga yun paglabas palang nya ng CR, hahaha, nuod muna ako ng TV habang hinihintay ko sya. After 30 minutes (Ang tagal maligo parang babae) hahaha, Wooooow! 4 months kong hindi nakita na nakahubad sya. Shet nanlalambot ako. Ang gwapo ng honey ko…. Ay! Ni Arvin pala! Putaena!!! Ang hot hot mo! Shet ka! Hahaha

“Gabi! Dinner tayo?” tanong niya sakin

“Ha? Ahhh san tayo kain?” tanong ko sakanya, pwede ba ikaw nalang dinner ko? Hahahaha hala!

“Kahit saan! Anywhere na pwede”

Bidang bida kami…. As in bidang bida! Paano sa Jolibee kami kumain, wala kasi kaming makitang masarap kainan, kaya iyan, balik bata, balik sa Jolibee, order ng favorite na Jolibee Champ! Hahaha, tapos double go Large… tapos tititigan ko sya habang kumakain ako…. Hay! This is life….!!!

After kumain, he was asking kung gusto ko daw mag-shot! AYOKO MALASING! Hahaha kaya ayoko talaga, pero pinipilit ako, sige na daw. Eh ayoko talaga, Eh tapos kinukulet padin ako, nagpaawa yung mga muka nya, ayun, patay, bigay na! Sige na nga mag shot na tayo lintek!

We had some drink at the nearby place and maayos naman ang ambience, may acoustic band, may dim lights, tapos may gwapo akong kasama… haha

After mga 3 bottles or so, he asked me

“Namimiss mo ko?”

“ahhhmm, hindi naman po” I answered “Magkasama naman tayo lagi diba?” I added

“Hindi…. Do you miss your hon?” tanong nya

I was shocked sa tanong nya sakin… anong isasagot ko? Oo ? Hindi? Baka? Eeehhhh… basta

“Ahhhm! Hindi na! Enough na sakin yung time na na-spend namen together” kahit alam ko sa sarili ko na hindi iyun ang laman ng puso ko, iyun yung sinabi ko… Fuck! Fuck! Pero I have to say that, para sabihin nya na hindi ako hahabol sakanya, hindi ako desperado! Hindi ko sya kailangan… Shit! Mali! Mahal ko parin sya, kailangan ko sya, kahit ano gagawin ko para bumalik sya… pero ano magagawa ko, overpowered ako ng PRIDE nung mga panahong yun.

“Ahhh! I asked kasi kung kaya na nya na wala si Hon nya! Mag mu-move on narin yung hon nya to someone who is currently making him happy right now”

…………….

…………..

…………..


Shit! Yung lang ang nasasabi ko sa sarili ko…. Move on? Dapat pala sinabi ko sakanya na hindi ko kaya, pero bakit hindi ko sinabi, so someone’s making him happy ulet? Fuck, gusting gusto ko na isigaw na WAG!!!! WAG!!!! HINDI PA AKO NAKAKA MOVE ON MAHAL PARIN KITA ARVIN! MAHAL NA MAHAL KITA…. Pero hindi ko kayang sabihin kasi sa loob loob ko, kung may mahal na syang iba, sino ba naman ako para pigilan ko sya? Eh ex nya nga lang naman pala ako…. EX isang malaking Ekis na sa buhay nya….

That night was the PERIOD for the much awaited return……. Turned out wala na talaga eh, I thought that night would be the most wonderful night of my life…. Would be the worst pala….

The greatest realization that I encountered was…. The old saying na “Kung mahal mo sya, set him free…. Kasi you should be happy kung saan sya masaya…”

And I’m sure Arvin won’t be the last, he’s just the start, I loved, I gave the whole me, I got hurt, I grieved, I acted like a total fool… but what can I do? This is what God’s plan for me eh

This relationship gave me a good experience to deal with other relationships that I will have in the future… Ito ang magiging stepping stone ko to have the almost-perfect relationship sa mga daratin pa

I never regreted our relationship… kasi he taught me so so much…. Sya yung nagturo sakin to be faithfull, to be patient…. To strive hard to get what you want….

And to love anyone that you wish to… kasi ang Love, walang limits, walang pinipiling kahit sino, walang pinipiling kasarin, bi ka man, gay or straight, you have the utmost right to love, to be loved and to Love again when you get hurt…. Kasi wala ngang limit ang love….. After you have reached the finish line sa rekationship… Expect a new teacher to come, yung teacher na magtuturo ulet sa’yo kung paano buksan ang puso and make it love to its extent….

Thank you sa lahat ng Bumasa ng FRESH START… Next Chapter of my Life would be “In Love with Super Luna”

Thank you Thank you thank you sa lahat ng bumasa… saa abangan nyo ang Chapter 1 ng In Love with Super Luna…


END

Fresh Start- 9: Dwelling on the Past

PASENSYA NA KUNG INABOT NG CHRISTMAS... naging busy kasi sa Love... kaso I don't want to disaapoint lahat ng nagbabasa... kaya ttapusin ko to... next chapter would be the ending... :) thank you po sa mga nangungulit.... hintaying nyo nalang po ang "In Love with Super Luna... :)

FB: gabifad@yahoo.com
BLOG: gabrielfads.blogspot.com
_____________________________________________________________________________________

“Oh! Bakit nadito ka?” tanong k okay Arvin

“I just think I need to be here” sabi nya sakin “Ano? Okay ka lang ba? Ha? Do you need help?... Ahhhh… ano? Gab?” sabi pa nya

“I’m okay” sabi ko sakanya

“Hindi!! sa nangyari sayo kahapon, I know you’re not okay! Kung hindi pa sinabi sakin ni Kuya mo nangyari, hindi ko pa malalaman” sabi nya sakin

“Eh ano ba magagawa ko? Tapos na yun! Kelangan ko lang mag isip kaya lumayo ako” sagot ko sakanya

“Eh you always have my back diba? Sabi ko sa’yo if you need help, andito lang ako!” malasakit nyang sabi sakin.

“Thank you ha? Thank you….” Sagot ko sakanya

“And I’m sorry, dahil sa ginawa natin kahapon, nagalit si Dad mo” sabi nya

“Hindi mo naman kasalanan, ako yung humatak sa’yo” sagot ko

“Pero I gave in, kaya I’m also part of the blame” sabi nya sakin

“Pero I’m not blaming you” sabi ko sakanya

“I’m blaming myself” sabi nya

Shit! Nanghihina ako sa mga pinagsasabi sakin nito! Tignan mo nga, sa sobrang sweet nito, hindi nya ako binibigyan ng chance para maka move on. Sobrang sweet nya kahit alam nya na wala na naman kami. Basta, parang walang nag bago nung kami pa, so ano? Ganito nalang kami habang buhay? Sweet sya kahit na sa ginagawa nyang yun, binibigyan nya lang ako ng rason para lalong ma ulol sakanya. Gago ka talaga Arvin! Gago! Pero mahal na mahal kita.

Eto pa rin. Putangina! Stuck! Walang magawa kundi ma stuck sa putanginang relasyon na wala nang patutunguhan kung hindi kaibigan lang.

I evern tried texting, textmates (korni), and I did have some people na gave me inspiration pero wala pa rin, iba parin talaga si Arvin. Alam nyo yun! Hahahaha

“May kailangan ka ba Gab?” tanong ni Arvin

“Ikaw” sagot ko sakanya

“Haha! Adik ka talaga!” sagot nya sakin

“Okay…” masungit na sagot ko

“Hey! We talked about this right? Gab! Mahal kita alam mo yan” sabi nya sakin

Bigla nalang ako natahimik at nag paalam na gagamit lang ng CR.

Pagkapasok ko sa CR, pasok sa cubicle, upo sa bowl, ewan ko kung bakit sobrang iyakin ko. Naiiyak padin ako kahit ang tagal tagal na nung mga nangyari. Ewan ko at napatigil nalang ako ng biglang may pumasok sa CR, singhot lang ang nagawa ko ng biglang narinig ko na may tumawag sakin

“Gab” tawag ng boses ni Arvin “Okay ka lang ba?” tanong nya. Binuksan nya ang cubicle at lumuhod at yumakap saakin. Shet! Namiss ko na dumikit yung katawan at mga kamay nya saakin. “Hey! Wag ka umiyak please!” makaawa nya sakin”

“Sorry! Sorry ah! Mahal talaga kita eh Arvin…. Sorry” sumisinghot na sabi ko sakanya

“Gab! Mahal kita, Mahal na mahal kita! At alam mo yan! Tara na! get up there” then he pulled me up and he wiped my tears off “Next time wag mo na ako iiyakan! I’m not worth for your tears” sabi nya

“Kapal mo! Hindi kita iniiyakan no!” sabi ko sakanya

“Ahhh ganun ba? Sorry! Akala ko ako” sabi ni Arvin

“Ayiiiii” sabay balik ko sa normal na ako “Sige na, Sige na! Ikaw nay un, pero wag lalaki ulo ah” pabiro kong hirit

“Opo! Opo!” sabi nya sakin at sabay nakita ko ang ngiti sa muka nya, huling nakita ko yun 4 months nadin yung nakakaraan.

Hayst! Sobrang saya ng ngiti nya na yun.

“Sabi mo you need me? Sige I’ll be with you the whole day! Hanggang bukas! Okay ba yun?” tanong nya sakin

“Oo naman! Sobrang okay yun” sagot ko sakanya “Dun ka nalang tumuloy sa dorm, pag papaalam kita” alok ko naman sakanya. Alam ko naman na papaya si Tita ko kasi alam nya na wala pa naman akong kasama sa kwarto

“Hindi, okay lang! mag check in nalang ako sa kahit san dito” sagot nya

“Baket? Ayaw mo ako katabi matulog?” tanong ko sakanya

“Gusto! Kung mag check in man ako, syempre sasama kita dun syempre!” sagot nya

Okay nalang ako! Okay lang naman sakanya yun, para narin hindi nakakahiya kay Tita, sama nalang ako sakanya. Hayyyy! Tangina! Isa lang naisip ko nun! Sisiguraduhin ko na mamayang gabi, isususko niya sakin lahat! Hahahaha joke! Gusto ko lang naman ulet sya makatabi! Yun lang! (Yun nga lang ba?) hahaha, basta! Exited ako na makasama ko sya buong araw

“So? Gala tayo?” tanong ni Arvin sakin

“Ahhhh! Nagpapasama si Chase mag enroll ngayon eh” sagot ko sakanya

Habang naghihintay naman kami ng oras, Inuwi ko muna yung kotse sa dorm kasi kay Arvin nalang ako sasakay, he insisted eh.

Sakto naman ng bandang 11 ng umaga ay naka receive ako ng text mula kay Chase

“Hindi na ko tuloy mag enroll, bukas nalang Gabi” Shet! Sumasakto naman itong si Chase, galing ng timing, hahaha! Ayan! Sige buong araw naka reserve lang kay Arvin yung oras ko.

He asked me kung gusto ko pumutna ng Mt. Samat. Okay lang naman kaya sige pupunta kami dun maya maya after naming mag lunch. We just had lunch sa the best Coffee Shop sa Bataan (matatawag bang lunch ang coffee at pasta) pero okay lang, lunch ko na naman yung Makita ko si Arvin! Whoooo! Tingin lang ako sa chest nya nabubusog na ako (Shet! Ang hot talaga nya!) hahahaha. Adik ko talaga!

Ewan sobrang saya ko ngayon, syempre ngayon ko lang ulet sya nakasama ng ganito! After 4 long months na hindi ko maaccept na ganito nalang kami……. Hanggang ngayon puta! Hindi ko padin ma-accept. Everytime na tumitingin ako sakanya, naalala ko pa rin yung taong nagbago sakin ng sobra, yung taong minahal ko ng sobra! Yung tao kung saan nagpakatanga ako! Haaaay! Arvin! Arvin! Tae ka! Bakit ganito kita kamahal! Hay! Arvin I LOVE YOU!!!!!! I LOVE YOU….. hahaha hanggang sigaw lang ng utak ang kaya kong gawin.

“So… tara? Para kahit papano naman mawala mga problems mo” sabi ni Arvin

“Tara…. Thanks Arvin ah! Thank you talaga…” sabi ko sakanya

We drove pataas sa Mt. Samat, isa sa mga tourist spots sa Bataan na pagdating mo sa tuktok sobrang ganda, kita mo halos buong Bataan, and hindi naman sya mahirap akyatin, kasi meron naman way talaga, ang road para sa mga sasakyan na dadaan. Yun yung bundok tapos may malaking krus sa tuktok. INakyat namin yun. Acctually, we drove up. Hahahaha. Pagkadating naming sa taas, walang pinagbago ang Mt. Samat, sobrang lamig parin ng hangin, at sobrang sarap parin mag unwind, hayyyyy, nasa isang mataas na bundok ka kasama yung taong pinakamamahal mo! Hahaha! Na hindi ka na mahal katulad ng dati, pero ikaw nagpapakatanga ka pa rin, na gusto mo na isigaw sa kawalan na…. Sana kahit papano may pag asa parin tayo, tangna! Ang Emo ko nanaman.

“Gab!” sigaw niya

“Bakit” tanong ko

“Picture! Bilis!” makulit nyang aya.

Every shot na nag reregister sa cam, tinitignan ko lang, I just want to see him this happy, ang sarap nya tignan na laging nakangiti. Hayyyy Arvin! Arvin Arvin! Bigyan mo naman ako ng chance maka move on.

The day ended good, bumaba na kami ng bundok at naghanap ng hotel na pwede nyang matulugan, ang alam ko lang naman is yung Crown Royale na hotel sa Bataan, yun lang alam ko na maayos ayos, eh maselan si kupal! Mayaman kasi…. Hahahaha. Kaya dun ko sya inudyok pumunta.

Dumaan muna kami sa dorm para makakuha ako ng damit. And then after pumunta na kami sa Crown Royale para maka pag check in na rin sya. Haha, okay! After nya maka check-in…. wow! Ganda ng kwarto hehehe, wala lang, ang ganda eh, ang lambot ng kama! Wow! And isa lang ang kama! Wahahaha Alam na! Hehe katabi ko sya matulog ngayong gabi. Hindi ko to papalampasin. Yayakapin ko sya hanggang hindi sya makahinga. Hahahaha

“Maliligo ka ba?” tanong niya

“Oo! Hindi pa ako nakakaligo buong araw dahil dun sa text mo kaninang umaga” sagot ko sakanya

“Baho! Hahaha” pabiro nyang sabi sakin

“Ahhhh mabaho pala ah….”

Tumakbo ako papunta sakanya at hinatak ko sya at hiniga sa kama!

“Ano? Sino mabaho?” tanong ko

“Wala po Boss! Wala” sagot nya

“halikan kita dyan eh” seryoso kong sabi sakanya

“Sige nga” sagot nya “Gusto ko yung masarap” pabiro nyang dagdag

Fresh Start- 8: A New World

I'm So So So So SORRY for the hyper mega super LATE na update, medyo nag crash yung laptop ko, pinaayos ko pa kay Chase! Hahaha, and Thank you sa mga nangungulit sa FB, tanung ng tanong kung sino ang mga tao sa istorya, hingi ng Facebook di pwede gagarutihin nila ako isa isa.... Pero Eto since okay na at na-type ko na yung latest update, kasi nawala yung dati kung tinype na hanggang chapter 12 na! so back to chapter 8 ako.... eto para sainyong lahat Love lots... :) hehe Thank you guys!

_____________________________________________________________________________________


Buti nalang hindi ko pa nalabas yung mga gamit ko galing Manila, buti nahablot ko pa bago ako lumabas ng bahay namin. Basta nagiisip ako kung san ba ako pwedeng pumunta. Syempre una kong maiisip si Ivan, kasi malapit sya. Pero sabi ko, madali nila ako makikita dun. Saan? Saan ako pupunta? Ahhhhhh!

Nasa Olongapo na ako ng bigla kong naisip si Tita Anita sa Bataan. Shiyet! Oo nga pala, pag pumunta ako dun hindi nila sasabihin na nandun ako. Kasi kung sa bahay namin sa Bataan ako pupunta sigurado susumbong ako nung madaldal na caretaker ng bahay naming dun. At least meron na ako mapupuntahan.

After an hour nakarating din ako sa Bataan at kinakabahan ako sa gagawin ko. Pero mabait naman si Tita Anita ko, kaya sigurado she won’t let me down katulad ng Rexona!. Wow pagdating ko sa harap ng bahay nila, wala paring kakupas kupas, Donya talaga sa Bataan, hehehe. Ang laki ng bahay nila, pero dadalawa yung kwarto, para sakanya at sa pinsan kong nasa Qatar na si Anna.

Sinalubong naman ako ni Tita ko at bumati sakin ng masigla

“Gabi! Napadalaw ka yata?” sabi ni Tita

“Oo nga po Tita, kasi ano eh….. hehe, medyo ano po…. Kasi…” sagot ko

“Oo! Alam ko, nasabi na sakin ni Mama mo, and sabi nya nga kung ditto ka daw tutuloy, eh wag na kita paalisin, wag ka daw mag alala, hindi nya daw sasabihin kay Daddy mo” Sabin i Tita

Wow! Gulat ako nun na alam na pala ni Tita yung nangyari, ang bilis talaga ni Mama ko. Pero ibig lang sabihin nito naiintindihan ako ni Mama, siguro din hindi nya na ako pinigilan kanina, alam nya naman na wala akong katarantaduhang gagawin, mabait naman ako ah, pero it’s nice to know na suportado naman pala ako ni Mama kahit papaano.

Gulat ako na may isang napakagandang babae na lumabas sa pintuan nila TIta, and parang pamilyar sakin. Holy Shit! Hahaha si Anna, ang pinakamaganda kong pinsan sa lahat. Shet at umuwi pala ang pinsan ko na ito dahil nag hiwalay sila ng asawa nya sa sa Qatar, at ang mas malupet, ayaw ibigay sakanya yung anak nila. Kawawa naman si Pinsan ko. Ang ganda ni Anna, ngayon napatunayan ko tuloy na bi lang talaga ako. Hahahaha ganda sarap tirahin. Joke! Hahahaha, pinsan ko yan para tuloy akong tanga nun.

“Insan, Balita? Gwapo mo ngayon ah” sabi ni Anna sakin

“Hala ka insan, mag salamin ka nga lumalabo yata mata mo” sagot ko. Awww. Gwapo daw ako. Ganyan naman talaga pag kapamilya, angatan lang ng iba pang kapamilya. Hahaha

“no Joke Insan, paano nung huli kita nakita totoy na totoy ka pa!” sabi nya

“Eh paano, papakasal ka dun pa sa Qatar! Edi hindi tuloy kami nakapunta!” sagot ko saanya

“Nako Insan wag mo na nga ipaalala yun at baka iyaan kita ng bongga dito” sabi nya… “Oo nga pala? Bakit nga pala nag away kayo ni Tito Art?” tanong nya

“Ahhhh… yan naman yung wag mo tanungin. Ako naman yung iiyak sayo!” pabiro kong sagot sakanya

Nagkamustahan lang kaming dalawa ng pinsan ko ng biglang dumating si Tita ko galing kusina para bigyan ako ng juice.

“Oh Eto Gabi oh uminom ka muna” sabi ni Tita

“Ahhh, salamat tita” sagot ko

“Oo nga pala, okay lang ba sa’yo na dun ka muna sa dorm tumira, kasi umuwi to ngayon si Anna, ay nakakahiya naman kung makikisama ka kay Anna dyan” sabi ni Tita

Ito talagang si Tita, meron kasi siyang dalawang dormitory, sobrang ganda dun, halos parang bahay lang din, pero parang luxury, hahaha, masarap tumira, nakakahiya naman ako na nga lang nakikitira dun pa sa dorm nila ako titira

“Ahhh. Okay lang po yun Tita, wala pong problema” sagot ko

Pwede nadin pero ayoko ng masyado maraming kasama sa kwarto, tsaka ayoko ng masungit! Hahaha, lintek choosy pa ako! Hahaha, pero kung san naman ako ilagay ni Tita wala naming problema, syempre, makikitira na nga lang ako.

After 30 minutes, naligo lang si Tita at nagbihis at agad naman kami tumungo sa dormitoryong titirahan ko. Malapit lang din naman sa bahay nila. Kaya’t wala namang problema. Wow pagdating naming dun. Nagbago lang ang kulay, pero ganun padin, sobrang ganda padin, at pagpasok naming ay talagang binati pa sya ng lahat ng mga nagbabantay dun. Doyang donya. At pumunta kami sa kwarto kung saan nya ako papatirahin. Pagpasok naming ay Wow, ang laki ng kwarto so inexpect ko na madami ang nakatira dun.

“Ayan Gab, pasensya ka na ah, dito lang kasi yung hindi marami yung boarders, sa ibang kwarto ang dami ng tao” sabi ni Tita

“Okay lang naman po Tita kahit saan” sagot ko

“Ayan! Mabait naman yung kasama mo dyan, tsaka malinis sa kwarto, bali isa lang siya dito, ayan ikaw yung makakasama nya” sabi ni Tita

“Ahhh, Thank you po talaga Tita” malaking pasasalamat ko

“Oh paano Gab. Mauna na kami sa’yo” paalam ni Tita ko saakin

“Ahhh, sige po Tita” paalam ko din kay Tita ko

“Ai! Oo nga pala ito oh, ipinapabigay ni Mama mo yan sa’yo” inabutan ako ni Tita ko ng 4000 pesos na binigay daw sakin ni Mama ko, wow! Pera! Akala ko hindi ako kakain ngayon gabi, hahaha joke, pwedeng pwede naman ako makikain kina Tita ko anytime “At pag may kailangan ka, tawagan mo lang lang ako, o kaya pumunta ka sa bahay” sabi pa ni Tita “Tsaka may pagkain naman sila na hinahatid sa kwarto dito, pag di mo gusto, punta ka lang sa bahay okay?” huling paalala ni Tita ko sakin

“Ahhh, Salamat talaga tita! Sobrang sobrang salamat” laking pasasalamat k okay Tita

Umalis na sila Tita at ako naman, unpack na ng gamit ko, at pagkatapos humiga sa kamang tutulugan ko. Iniisip ang nagnyari sa buong araw na ito, si Arvin, si Daddy, ang pagbalik ni Andy, at si Ivan. Ewan! Bakit ganito yung mga nangyayari sakin. Nagpapakatotoo nalang naman ako sa tatay ko, ayoko naman ideny sakanya kasi kitang kita nya na hinahalikan ko si Arvin. Hayyyyy, namimiss ko si Kuya ko.

Biglang may nagtext at pagkatingin ko ay si Chase. Pagbukas ko ay lintek! Hayup! GM lang pala,

“Just got home… Haha! I miss Bataan” sabi sa text

Naisip ko tuloy na pumunta sa bahay nila.. Oh bakit hindi! Taga bataan sya, tsaka ayos naman kami kaya nagreply ako.

“Chase! Dinner?” tanong ko sakanya

“Ha? Wala ako sa Manila, di mo narecieve message ko?” tanong nya

“Narecieve! Andito ako sa Bataan” sagot ko sa text

Gulat naman ang reply nya pero agad naman akong nagbihis para narin makapunta sakanila, sabi ko ay mamaya ko nalang ipapaliwanag ang mga nangyari. Kaya’t eto drive nalang muna ako, buti madaming gas yung kotse ni Ate, no problem sa mga drive drive. Medyo malapit din naman yung kala Chase, mga 30 mins. Drive lang.

Habang nasa byahe, anu ba yan text ng text ang mga mahal ko sa buhay. Hahaha

Si Kuya nagtext “Musta kana Gab?”

Si Ivan nagtext “Gab! Can we meet, dinner lang tayo, alam ko marami nangyari ngayong araw”

At ang lintek na Arvin na yan nagtext haha nalintek pa tuloy “Sorry Gab ah, kamusta? What happened?”

Wala naman ako magawa, mamaya nalang sila replyan at baka mabunggo ako sa dinadrive ko. Okay, maya maya ay dumating nadin ako sa bahay nila Chase at sinalubong naman ako ng isang pilyong ngiti ni Chase

“Oh! Kamusta? Bakit andito ka? Hahaha” patawang bati ni Chase

“Mahabang istorya eh Bespren” sagot ko

“Mahaba haba ba? San Mig Light na ba to?” tanong nya sakin

“Hindi! Wag! Ayoko malasing” sagot ko sakanya

Nagkakwentuhan din naman kami ni Chase at nagulat sya sa lahat ng nangyari ngayong araw na to, and syempre, kahit ako nagulat din sa mga nangyari, pero nagulat ako sa nalaman ko ng gabing iyun. Gulat na! nakaktuwa din naman

“Edi panu ba yan? May kayosi na ako sa Bataan?” tanong ni Chase

“Oo! Basta pag kakauwi mo Manila, diretso ka na sa Balanga, para lagi tayo mag aadik” pabiro kong sabi

“Ha? Di na kailangan” sabi ni Chase

“Bakit?” gulat na tanong ko

“Eh kasi sa balanga na ako magaaral eh” sagot nya

HUUWAT????? “Hala? Bakit?” tanong ko sakanya

“Bagsakers” sagot nya

Shit! Bumagsak sya? Anu ba yun! ? yan kasing si Chase, tamad eh, matalino naman! Acctually, sobrang talino nyan kung mag aaral lang at magsisipag. Adik kasi! Hahaha, hayst! At least may kasama na ako sa Bataan ngayon.

“I miss you Chase” sabi ko sakanya

“Kaw din na miss kita!” sabay isang matamis na ngiti ang ibinigay nya sakin

Awwww sobrang cute nya naman ngumiti! Basta! Ano ba yan eto nanaman ako!

“So kalian ka mag eenrol? Pasukan na next week ah?” tanong ko sakanya

“Sasamahan mo ba ako?” tanong nya sakin

“Oo naman! Ikaw pa!” sagot ko sakanya

“Oh samahan mo ako bukas! Mag eenroll ako” sabi nya sakin

Okay! May lakad na ako bukas, ano ba yan? Sya mag eenroll! Ako hindi! Hayyyy! Buti pa sya tuloy parin ang pag aaral nya. Naisip ko tuloy, ano na kaya mangyayari sakin, isang sem nalang magiging ganap na graduate na ako. Hay! Hirap si Daddy kasi naghahawak ng pera sa bahay namin, kaya sakanya nanggaling ang tuition at allowance ko. Eh ngayon kaya? Hayyy!

We had dinner at their house, hehe favorite ko naming adobo yung ulam! Wow! Hehehehe. After eating I wanted to ask Chase kung pwede ba ako makitulog sakanila pero bigla nya yata ako naunahan

“Gusto sana kita patulugin dito kaso kasama ko si Tito ko sa kwarto ko, kaya, nakakhiya naman sa’yo” sabi nya

“Okay lang yun, sa dorm nalang ako” sagot ko sakanya

“Bukas ah” sabi nya “kahit mga 2 na ng hapon” dagdag pa nya

“Oo! Anytime para sa’yo” sabi ko sakanya

Nakangiti akong nagpaalam kay Chase, uwi na ako sa dorm para narin makapagpahinga si Chase, at mag eenroll pa sya bukas. Namiss ko yang si Chase, at least ngayon kahit araw araw makakasama ko sya. Paano na sila ni Kaye? Ewan ko lang ah. Hahahaha eto nanaman ako nangdedemonyo nanaman ako.

Pagdating ko sa dorm ay agad naman ako naligo. (shet! Buong araw ako hindi nakaligo) kaya sarap maligo, pagkatapos maligo ay (Zzzzzz) nakatulog agad ako.

Pagkagising ko. Check ng phone. Alas 9 palang ng umaga. At andami nading nagtext. Andyan padin si Ivan, si Kuya, Si Ate ko, Si Mama, at isang unknown na number

“Dito ako Jolibee, punt aka dito bilis” sabi ng unknown na number.

Naisip ko nab aka nakitext si Chase, iba yung number eh, pero ang bilis naman nya nakapunta dito sa Balanga, eh an gaga aga pa, 2 ang usapan namin, baka naman may sasabihin, ewan, basta parang importante, kaya’t agad akong nagibihis lang at nag drive papunta sa Jolibee

Pagdating ko at pagpasok ng Jolibee agad ko naman syang hinanap

“Gab!” may biglang tumawag samay likuran ko

Wow! What is he doing here? Bakit nandito to! Hehehe, pero it was nice to see him, ano kayang purpose nya kung bakit ang aga aga nya na nasa Bataan, eh ang layo pa ng pinaggalingan nito.

(to be continued...)

Fresh Start- 7: The Closure

Enjoy reading, nagmamadali may pupuntahan :) hehehe syempre naalala ko muna ipost yung chapter 7... :) BB

_____________________________________________________________________________________


Shit talaga! I was not expecting to see him here, it’s been almost 2 years? 2 years simula nung iniwan nya ako, hahaha! Basta bigla akong nag hype nung nakita ko sya. Umalis si Andy nung 2nd year college kami, 1st semester, para sumunod sa Mama nya sa U.A.E. and I thought he would be gone forever, but shit! He’s back

“Ikaw ba yung nagtext sakin Andy?” tanong ko sakanya

“Oo, ako yun!” sabi nya

“Ai! Andy! Si Ivan, tropa, Ivan! Si Andy ex ko” pakilala ko sakanilang dalawa

“Ex mo?” tanong ni Ivan

“Ex Bestfriend ko” sabi ko sakanya

“Adik! Iniwan lang kita ex bestfriend mo na ako! Ganun na? nakalimutan mo na lahat?” sabi ni Andy

Ewan sobrang saya ko na makita ko ulet si long lost bestfriend ko, kasi simula nung nagpunta sya ng U.A.E. halos mawalan na kami ng connection, and ito, surprise. Andito na sya bigla. Basta, sobrang saya ko naman! Nabunutan tuloy ako ng tinik sa dibdib, akala ko nga nabunot na until nagpaliwanag si Andy kung bakit nandito sya

“Nga pala, si ex mo” sabi nya

“Ha? Sino?” tanong ko

“Si Arvin! Ayun nagpapatulong nanaman sakin” sabi ni Andy

“Baket?” tanong ko

“Eh nagkita kami sa Trinoma the other day, and ayun nga nabalitaan ko na wala na kayo, tagal na rin ano, eh etong si Mokong naman gusto ka kausapin, kaso nahihiya, kasi daw alam nya masakit yung ginawa nya” sabi ni Andy “He asked me kung pwede ka nya makausap” sabi nya

“Nasaan sya?” tanong ko

“Nandun samay Lighthouse, sa hotel, nag check in muna kami dun kagabi kasi ginabi na nga kami tsaka, hindi pa daw sya ready. Ayun dun muna kami natulog” sabi nya

“Shet! Ikaw din yung nakita ko kagabi na lumabas sa kotse ni Arvin! Kaya pala sabi ko sobrang pamilyar nung likuran mo! Naka shades pa kasi, gabing gabi na” sabi ko

“Adik! Alam mo ba kung saan ako galing nun?” sabi nya “Galing ako sa bahay nyo, I wanted to talk to you, Eh, wala namang sumasagot sa bahay nyo nung tumawag ako, kaya bumalik nalang ako ng Subic” paliwanag nya

“Sorry, andito din kami kagabi, dyan lang samay labas din ng lighthouse, tambay lang” sabi ko

“Ahhhh, sayang, sana nakausap na kita kagabe palang” sabi nya

“Ehh, hindi naman kita nakilala, sana kung nakilala kita, inambahan kita agad ng yakap sa likod”

Nakita ko yung muka ni Ivan pagkasabi ko na inambahan ko sana si Andy ng yakap sa likod. Siguro akala ni loko, may something between us… ayiii, nagseselos sya! Ako naman nangingiti sa reaksyon nya! Aminin mo na kasi Ivan! (haha ayan nanaman ako! Paulet ulet! Unlimited!) Magreregister na nga ako sa SUPERUNLI ASSUMING to 8888 hahahaha

“Haha! Namiss kita Gab” sabi ni Andy sakin. Nakita ko ulet yungreaction sa muka nya na parang nagseselos talaga, whooo! Ayiiii… sige pa Andy punuin mo ng mag walk out. (sama ko) hahaha! Ang cute nya padin magselos, parang mukang okay pero yung muka nya iba talaga. Basta, paano ko alam? Ganyan din ako magselos eh! Hahahaha

“Lalo naman ikaw!” sabi ko kay Andy

Nagkakwentuhan kami ni Andy and okay naman nagkausap din naman sila ni Ivan, hahaha, ngayon Ivan pagsisisihan mo yung alok ni kuya ko kagabi na tinanggihan mo! Hahahaha joke! Sama ko

“Oh! Hindi ba pupunta dito si Arvin?” tanong ko kay Andy

“Ikaw? Kaya mo na ba sya kausapin?” tanong ni Andy sakin

“Wow! Mukang magkakaayos na kayo ni Arvin” sabi ni Ivan

“Sana nga” sabi ko

“We’re not sure, walang sinasabi si Arvin sakin, all he said is, he wants to talk to you” sabi ni Andy

“Papuntahin mo sya dito! I’m ready” sabi ko. Naalala ko tuloy dati, all he was asking for is maging ready ako para maging kami, tapos ngayon ganito na kami, pero para malaman ko narin kung ano talaga gusto nya mangyari, game! Kaya ko to!

“Okay! I’ll just text him” sabi ni Andy

Nag order muna kami ni Ivan habang hinihintay si Arvin, pati din si Andy napakain dahil samin. Promise kung steak ang hanap mo, Meat Plus! Ahhh, the best! Nawala tuloy yung kaba ko naka focus ako sa steak na kinkain ko. Kwentuhan muna kaming tatlo habang kumakain. Hanggang sa sobrang focus ko sa pag-uusap namin na hindi ko napansin na may nagsalita nalang sa likod ko

“Hey!” Fuck! Napashit ako sa utak ko. Ahhhh, nagnhina talaga ako sa boses nya, na hindi ko narinig for 4 months, namimiss ko yung boses nya, sobrang nanghina ako kasi alam ko nasa likod ko lang sya, at dun ko napatunayan na humihinto pala talaga ang mundo kahit mga 5 seconds lang (kontrahin ko yung sinabi ko nung previous chapters) shet! Huminto lahat ng tao, basta nag black and white lahat ng paligid, sobrang pati si Andy at Ivan hindi gumagalaw (schitzo lang pala ako, hahaha OA na tama na), basta sobrang kaba, I wanted to look behind me pero baka hindi ko mapigilan hahalikan ko to! Hahaha, shet! Nakatalikod palang yung puso ko kumakabog na. Ano pa apg nasa harap ko na sya. Ayan na! Fuck!

“Oh Arvin! Eto na si Gab oh” sabi ni Andy

“Ui, namiss kita ah” sabi ko kay Arvin, sobrang sakit na makita ko sya na parang walang nagbago, parang sobrang saya padin. Sobrang gwapo parin, iba, and his half smile habang nakaupo sya sa harap ko, walang pinagbago, Arvin na Arvin ko padin. Fisrt time ko sya nakita sa gate 2 ng FEU, ganung ganun padin. Last time na nakita ko sya is sa Paddis point sa SMB bay by the city sa MOA, wala! Etong gwapo parin na ito yung dahilan kung bakit hindi ako maka move on sa buhay ko. Kung bakit sa Grieving process hindi ko maabot yung acceptance, I’m still stuck on depression.

“You don’t know how much I missed you” sabi nya sakin. SHET! Lalo ako nanghina sa sinabi nya, my tears wanted to fall from my eyes (iyakin) pero pinipigilan ko lang. I’m just glad that he misses me

“Oh? Namiss mo ko? Parang hindi naman” sabi ko sakanya

“Sorry Gab ah, I’m so sorry” sabi nya sakin

Sa sinabi nya pala na yun. Wala nako magawa lalo kung hindi pigilan nalang yung mga luha ko, sniff to death, singhot lang ng singhot, hinga ng malalim, para hindi lumabas, I was looking down, si Ivan at si Andy nakatingin lang saakin. Basta until I got the courage to pull my head up and I looked straight to him para sabihin kung ano yung nararamdaman ko para sakanya. Exact words, alalang alala ko

“Gago! Gago ka!” sabi ko sakanya

“I’m sorry” sabi nya

“Pero mas Gago ako” sabi ko “Kasi hanggang ngayon di padin kita makalimutan” sabi ko sakanya

“Gab!” makaawang sabi nya

“Arvin! Mahal padin kita! Ako naman mag so-sorry ngayon” sabi ko

“I’m so sorry…”

Napuno ako. I don’t want to make a scandal sa meat plus, bago pa ako mag wala, mahinahaon nalang ako lumabas sa Meat plus, walang ingay, walang luha. Papunta ako sa kotse ng marinig ko na may tumatakbo sa likuran ko. Si Ivan na yun sa isip isip ko, uuwi na ako, hindi ko na kaya, wala pang 10 mins. Kami naguusap di ko na kaya.

“Gab! Please” sabi ni Arvin. Akala ko si Ivan yung nasa likuran ko, si Arvin pala yung humabol sakin. Ivan! Nasan kana! Tara na! nakita ko na si Ivan nasa loob parin hindi lumalabas, siguro hinahayaan lang kami para makapagusap kami.

“Ano pa ba? Sorry nanaman? Okay na! para matapos na to! Okay na!” sabi ko sakanya, habang hindi ko na napigilan na umiyak sa harapan nya, ang daming tao sa paligid namin so I opened up the car and pumasok ako pero mabilis syang nakapasok sa front passenger’s seat, I want go out pero he was holding me, and kahit hindi mahigpit yung hawak nya, hindi ko alam, I just can’t resist, nawawalan ako ng lakas.

“Gab! Look at me” sabi nya sakin. Tumingin ako sakanya and he continued talking “Gab naman! Ayoko na ng ganito, ayoko na galit ka sakin, alam mo naman na lahat ng realtionship will come to an end di ba?” sabi nya sakin “pero! PERO!!! Alam mo naman na kahit ano mangyayari andito parin ako para sa’yo” dagdag pa nya. “Kasi paano ko ba makakalimutan yung lalaking una kong naka sex!?? Paano ko ba makakalimutan yung unang lalaking humalik sakin?? at yung lalaking nagpa realize sakin na I’m worth loving… Gab! You’re the best boyfriend in the world, siguro nga you made me realize na I’m woth loving, pero ako? Kung ako yung para sa’yo?, I’m not worth enough, kasi you’re giving too much…. more than I can handle” sabi nya

Hindi ko alam kung bakit hindi ko napigilan yunng sarili ko. I pulled his head closer to mine, I kissed him, sobrang namiss ko yung lips nya, for 4 months, eto lang yung inaasam ko, while sniffing, habang yung mga luha ko na lumalabas sa magkabilang mata ko, ramdam na ramdam ko yung mga labi nya, sobrang sarap humalik ni Arvin. Walang pinagbago. WALA! Habang umiiyak, may biglang isang malakas na katok sa bintana ang narinig ko, napahinto ako sa paghalik kay Arvin at gulat na nakita ko si Dade ko na nasa labas ng kotse. Galit na galit ang itsura. SHIT! Puta talaga. No! katatapos lang ng isang problema, eto meron nanaman.

Shit! Si Dade ko, galit na galit, nakita kaming naghahalikan ni Arvin, puta! Ano gagawin ko.

Natapos ang isang problema ko. Eto nanaman! Shit! Pero I’m glad natapos na yung samin ni Arvin. And kahit sa huling beses, I got to kiss him kahit ang ibig sabihin pa ng kiss na yun is Goodbye, wala na akong pakialam, basta ang alam ko ay ayos na kami

Ang susunod kong problemahin dapat ay yung pag uwi ko sa bahay namin. Buti umalis na si Dade sa may kotse, basta ang alam ko galit syang nag drive paalis sa parking lot dun. Shit

Nagpaalam na muna ako kay Andy at Arvin para narin makauwi ako at ayusin kung ano man yung problema ko pa.

“So, ano gagawin mo paguwi mo?” tanong sakin ni Ivan

“Hindi ko din alam, ewan! Bahala na” sagot ko

We drove home para narin makauwi na ako. Shit kinakabahan ako umuwi samin. And I’m sure alam na ni mama yun, sinumbong na ako ni Dade ko. HInatid ko muna si Ivan sa bahay nila at ako eto. Harapin kung ano man ang kailangan harapin. Pagdating ko sa bahay, nandun na yung kotse ni Dade, Shet! Andyan na sya. Act normal, pero kinakabahan. Pagkababa ko ng kotse, mukang tahimik naman sa bahay. So tahimik naman akong pumasok at pagpasok ko, nandun si Mama at si Dade, nasa dining table, naguusap. Tumingin sakin si Mama, wala akong nakitang galit sa muka nya, pero kabaliktaran yung nakita ko sa muka ni Dade, punong puno ng galit, sobrang galit, hindi napigilan ni Dade na tumayo at lumapit sa akin, Hinablot yung T-shirt ko at inambahan ako ng suntok

“Ano ha? Nahawa ka na dyan kay Kuya mo? Ha!!!????” sigaw ni Dade sakin

Walang nagawa si Mama, kung hindi umupo lang at tumingin sa salamin ng lamesa.

“Hindi po, Dade, eto po yung gusto ko Dade, Masaya po ako dito!” sagot ko

“Bakla na yung kapatid mo! Ikaw din! BAKLA KA? Mga putangina nyo, mga binabae kayo” sagot ni Dade

Hindi ko napigilan ang emosyon ko, tinulak ko si Dade para bitawan nya ako

“Eh ano naman! Ha!!??? Bakla ako?? Eh ano! Sinusunod ko lahat ng gusto nyo! Etong lintek na Nursing na ‘to, gusto ko ba yan? Ha ‘De? Gusto ko ba yan pero ginagawa ko yan para sundin ko kayo!” sagot ko sakanya

“Wala kang utang na loob” sabi nya sakin

“Kung wala! Sana matagal na ako nagloko sa school! Matagal na ko nawala sa Manila, pero ‘De 4th year na ako, isang sem sem nalang, graduate na ako. Iyun ba yung suwail? Walang utang na loob?” sagot ko

“Tarantado ka! wag mo ko sasagot sagutin ng ganyan ah” sabi ni Dade ko

Hindi ko tuloy napigilan magmura at nakapagmura ako sa harap nila “Shit! Tangina! Ayoko na ‘De! Ayoko na! Sana naman kahit ganito ako maintindihan nyo ako! Ginagawa ko lahat ng gusto nyo! Eto! Eto nalang yung ginagawa ko para sumaya ako! Ganito pa!?” sagot ko

“Putangina mo! Wag mo kami mumura murahin” sabi nya

“Wala akong minura ‘De! Wala!!!”

Wala akong nagawa, walk out (dyan naman ako magaling eh) Di ko mapigilan yung emosyon ko. Sumakay ako ng kotse ni Ate ko. At nag drive ako kung saan man ako dalhin ng manibelang hawak ko.

Ang naiisip ko lang, kailangan ko muna lumayo, kailangan yung hindi nila ako makikita. Kung saan pwede ako mag-isip. Kung saan pwede ko ilabas lahat ng sama ng loob na nararamdaman ko…

Fresh Start- 6: A Friend From The Past

Sorry medyo na late sa usual updates ko.... sorry guys sa mga comments nyo, mukang may mali! hahahaha, basa basa na :) thanks sa mga nagbabasa, kung, di ko na po kayo iisa isahin! :) you know who you guys are :) hehehe, salamat salamat salamat! isa pa! SALAMAT PEEPS.. if you think this chapter is exiting.... wait until you read the 7th CHAPTER... if you have already read Entrance Exam, I'm sure you've got a clue on what I'm talking about... have fun reading guys

FB: gabifad@yahoo.com
BLOG: gabrielfads.blogspot.com

_____________________________________________________________________________________

Alam na alam ko kung kaninong kotse yun, alam ko talaga fucking XRH 136, alam ko na sa kanya yun, after 4 months? After 4 months ngayon ko lang ulit sya makikita, and bakit andito sya, ano pakay nya sa Subic? Ang layo ng pinaggalingan nya ah, o baka naman nandito sya para mamili lang ng something, tapos punta sya samin (asa!) basta! Nagulat ako nandun nalang sya. I was waiting na lumabas yung tao na nasa loob ng kotse at laking gulat ko ng nakita ko ang lumabas sa kotse nay un. What? Alam ko kotse ni Arvin yun ah, bakit iba yung lumabas, pagkalayo ng lalaki na papunta sa Lighthouse hotel, agad akong nagpaalam kay Ivan na titignan ko lang yun kotse, and paglapit ko, tumpak! Kay Arvin nga, pero bakit iba yung may gamit? Eh only child si Arvin, parents nya nasa ibang bansa? Hala, sino yung lalaking yun, hindi ko sya nakita ng malapitan kasi medyo malayo and naka shades (imagine gabi naka shades diba? Pero pamilyar, yun lang) hala, pero hindi si Arvin, yun, kahit magiba ng buhok si Arvin, mag salamin, mag makapal na prostetics, kilala ko yung ex-lover ko na yun, kahit kuko o dulo lang ng buhok ipakita mo, kilala ko si Arvin. Basta, basta alam ko na kotse ni Arvin yun

“Ivan, sorry ah, pero can we get out of here?” pakiusap ko sakanya

“Bakit?” tanong nya

“Basta, I’ll tell you later” sabi ko

Nag drive kami palayo ni Ivan sa Baywatch at hindi parin mawala sa isip ko kung bakit nandun yung kotse ni Arvin at hindi naman sya ang nakasakay, eh sino yung lumabas sa kotse nya? Ahhhm some theories were built on my mind that time, siguro bagong BF ni Arvin tapos may binili lang, tapos bumalik din na kotse nya gamit tapos naka check in sila sa lighthouse? O pwede ding barkada lang, o pwedeng pinalit nya sakin na nakigamit ng kotse nya kahit nasa Q.C. sya! Ano? Ano? Puta! I was looking puzzled sa loob ng kotse at alam ko kung ano ang itsura ko habang palingon lingon si Ivan sakin

“Ex mo?” tanong sakin ni Ivan

Huwat!? Ex ko? Bakit? Ano to? Alam mo bi ako? Ganun?

“Huh?” nagtataka kong tanong

“Kung ex mo yung lumabas sa kotse kanina?” tanong nya

“Huh? Bakit mo naman nasabi?” sagot ko “Hindi noh” sagot ko

“Ahhhh, sorry, kala ko lang, sorry talaga” sabi nya

“Hindi okay lang yun” sabi ko “Sa…. Ex ko yung kotse pero yung taong lumabas kanina hindi” sabi ko

“Ahhh, so baka bagong BF ng ex mo” sabi nya

“Shet! Sana hindi” sabi ko

“Bakit naman, ayaw mo maging masaya sya?” tanong ni Ivan

“Hindi naman sa hindi pero, yung totoo, umaasa parin ako, na sabihin nya na ako nalang, ako nalang ulet” pabiro kong hirit

“Adik! One more chance ka pa! pero seriously, umaasa ka pa ba?” tanong nya

“Oo, mahal ko yun eh” sabi ko

“Gago talaga yung pagibig no?” sabi niya

We just decided to go home para dun nalang mag tuloy ng 3 pang natitirang bote, naisip ko na may yelo kami sa bahay, yuck na kasi yung lasa, hindi malamig, kaya pagdating naming sa bahay, sakto din na pagdating ng Mom at Dad ko. Lumabas ako ng kotse at sinalubong sila

“Ma!” tawag k okay Mama ko

“Oh Anak, andito ka na pala! Kagagaling mo lang ng Manila?” tanong ni Mama ko

“Hindi po Ma, galing po SBMA, kasama ko po si Ivan, tropa” sagot ko

“Ahhh, oh sige anak, una na kami sa loob ni Daddy mo, pagod na kasi, matulog na kami ikaw nalang mag lock ng pinto okay?” paalala ni Mama

Andun lang kami sa bahay, nag iinuman, still can’t forget yung nangyari kanina sa may Baywatch, talagang shit ano ba yun. Putangina naman! Habang nagiinuman kami ay lumabas si kuya ko at umupo samay tabi ko at nagpaalam na makipag kwentuhan samin.

“Ano course mo?” tanong ng kuya ko kay Ivan

“Speech pathology po” sagot nito

“Ahhh! San ka nagaaral?” tanong ni kuya PJ

“Sa UP manila po” sagot ni Ivan

“Wow! Sabi ni kuya, iskolar ng bayan din” sabi ni kuya… Oo na sige na si kuya na matalino, UP grad din! Sige na kayo na magkasundo hahaha

“Tahimik ka Gab!” tanong ni kuya sakin

“Wala!” sagot ko

“Si Arvin nanaman?” tanong nya. Napalaki yung dilat ng mata ko sakanya, SHET! Ano? Adik ba sya? Ano iisipin ni Ivan pag narinig nya yun? Ahhhh! Fuck naman!

“Sinong Arvin?” tanong ni Ivan “Ex mo?”

Shet! Puta! Di ako makasagot sakanya, magsisinungaleng ako? Shet!

“Hindi, barkada lang, medyo nagka away lang” sagot ko sakanya

“Ahhh, kala ko pareho pa pangalan ng ex natin” sabi nya

HUUUWAAAT!!!!? Isip ko lang, may Arvin bang pangalan na babae? So ano? Bi ka? Ganun? Shet! Hindi ko alam kung ngingiti ba ako o mag make-face! Ahhhh! Shet! Hindi nya inisip nab aka straight si kuya ko, na baka anu isipin, basta! Ano bay un

“Ahhh Arvin din ex mo?” tanong ni kuya ko sakanya

“Oo eh, pero John tawag sakanya, John Arvin kasi full name nya, ako lang tumatawag sakanya ng Arvin, para maiba” sabi pa nya

“Buti, kumportable ka sabihin yung mga ganyan” sabi ni kuya ko

“Ahhh, oo naman! Kailangan ko pa ba magtago? Eh masaya naman ako na ganito ako” sagot nya kay kuya

“Parepareho lang pala tayo dito eh” sabi ni kuya ko

“Po? Kayo din po? Pati si Gab?” tanong niya

“Oo! Bakit! Masaya din ako sa ganito eh, ayan si Gab di alam nila Mama, si Arvin! Oo ex nya yun, ayan nag eemo yung tropa mo! Di makalimutan” sabi ni kuya ko

“Sorry Ivan ah” bigla kong angat ng ulo ko at nanghingi ng paumanhin sakanya

“Bakit naman?” sabi ni Ivan

“Kasi hindi ko agad sinabi” sabi ko pa

“Okay lang yun, actually akala ko kahapon nung nakatabi kita sa bus, bi ka nga, pero nung nakasama kita tonight, sabi ko Malabo, pero I’m glad to know pareho pala tayo” sabi nya “At least ngayon, makukwento mo na sakin yung kay Arvin” sabi pa nya

“Wag mo na isipin yun, wag mo din alamin, baka pati ikaw mag emo na!” sagot ko sakanya

“Basta, sabi mo nga diba, madaming nagmamahal sa’yo! Oh! Ayan nadagdagan pa ng isa” sabi nya

PUTA! Hahaha, nawala bigla sa isip ko yung nangyari kanina sa Subic, yung kotse ni Arvin, bigla ako na tulala sa ngiti nya sakin, and sa sinabi nya na nadagdagan yung nagmamahal sakin, oh ayan nanaman ako! Oi! Gab.. umayos ka nga! Wag ka ganyan! Baka halikan mo yan! TAMA NA! pigil! Pigil

“ayyiiiiii!”sabi ni kuya PJ… si kuya ko nang ulol pa! lintek, hindi ko tuloy napigilan ngumiti “ayyyiiii napangiti mo kapatid ko Ivan! Boto na ko sa’yo, wag mo sasaktan yan ah” pabirong sabi ni kuya

“Haha! Hindi po! Barkada ko si Gab, and as a friend, responsibility ko na pangitiin yan, at lagi dapat masaya! Para di ka naiistress” sabi ni Ivan

Pagkatapos ng ilang mga kwentuhan at inuman, nagpaalam na si Ivan at sabing uuwi na sya para makapagpahinga nadin. Awww mamimiss ko sya!, fuck! Habang palabas sya ng gate namin, I can’t help but smile and to say goodbye ng ilang beses, basta! This night was awesome kahit mga side things na nangyari katulad nung kotse ni Arvin, basta at least, alam nya na na bi ako, alam ko na pareho kaming ganun, basta mas comfortable, at specially, alam ko na may pagasa ako! (haha ganun? May balak? May balak) hahahaha

“Ivan!” tawag ko sakanya bago pa sya makasakay sa kotse nya

“Oh?” sabay lingon sa likuran para tignan ako

“Ingat!” isang mala biogesic na paalam ko sakanya “At tsaka thank you sa trip ah, it really made me forget about my problem, sssss” sabay diin ko sa “S” paano, hindi lang isang problema ko yung naisantabi ko kahit papano, madami! Promise, and ibang saya yung ibinigay sakin ni Ivan this night

“No prob. Bye Gab” paalam nya…. Siyet!

Nakatulog na din ako dahil medyo tipsy nadin (mejo lang) at pagod din syempre, galing byahe, tapos gumala pa, tapos naginom pa!

I woke up 11 in the morning, huh? Aga naman, I have 9 messages that day when I woke up, quotes galing sa mga tropa, Gudmorning (ehem special mension si Ivan) at aba! Ang aga rin nagising nito, naunahan pa ako. Pero ang ipinagtataka ko ay ang isang unknown na number ang nagtext and ang mas weird dun is yung laman ng message nya

“Please, let’s meet up exactly 2:00 in the afternoon sa Meat Plus sa Subic, We just need to talk” ang sabi sa message, Shit! Parang alam ko kung sino nagtext nito! Hala! Si Arvin yata! Si Arvin nga ba? Basta, kinakabahan ako pumunta, feeling ko mag breakdown lang ako pag nagkita kami. Naisip ko na magpasama kay Ivan, I just think kailangan ko ng kasama, kung pwede lang si kuya, sasama ko to eh, pero hindi may trabaho pa ang loko. Kaya I texted Ivan kung pwede nya ako samahan ng 2 pm sa meatplus, pero this time ako na magdadala ng ride, hiramin ko nalang yung kay ate ko, para hindi naman nakakahiya kay Ivan. Wala namang tanong tanong na pumayag si Ivan, siguro akala nya mag lunch lang kami, pero hindi ko nalang sinabi sakanya na magkikita kami ni Arvin dun.

PAKSHET! Kinakabahan talaga ako na magkita kami, haha, tapos sobrang kaba ko nato hindi naman pala si Arvin yung nagtext, pero malakas kutob ko na sya talaga yun, yung clues kasi nandyan na lahat, katulad nung kotse nya sa may Subic kagabi, tapos alam ko nagpalait sya ng number after naming mag break kasi hindi ko na macontact yung dati nyang number and basta! Alam ko na sya yung nagtext.

Habang kumakain kami ng luch kasabay ang buong pamilya except kay Kuyaat ate na pumasok sa trabaho, at 2 anak ni ate ko na nasa school. Si CJ, ako, si Mama, si Dade, yung bunsong anak ni ate ay sabay sabay kumakain sa table. Casual lang, kinakamusta ako ni Dade, yung pagaaral, mga normal na tanong.

After eating lunch, iba parin yung kabang nararamdaman ko, iniisip ko kung ano sasbihin ko pag nagkita kami ni Arvin, ano yung gagawin ko, ngingitian ko sya, o seryoso, o ano? Ewan! Fuck! Ala una na and I texted Ivan kung ready na sya, after 5 minutes or so nagreply sya na okay na nga sya.

Sinundo ko sya samay plaza at ewan ko andun parin yung kilig everytime na makikita ko sya kahit kakikita lang namin kaninang madaling araw. His nice smile, ewan! Basta total package. Even just in his plain white fitted shirt, naka fitted na jeans, fitted chucks, haha lahat fitted, parang ako fit na fit sa puso nya. Ahahaha, ilusyon! Wag ganyan, wag ka mag day dream Gab. Naalala mo yung sabi ni Ivan kanina

“Hindi! Gab’s my Friend! And responsibility ko na pangitiin sya!” si kuya ko na nag pupumilit, bandang huli friend lang pala gusto nya! Oh edi friends lang! hindi naman ako naghahangad. O hindi ba? Hahaha

“Gab” bati nya sakin

“Musta?” tanong ko

“Parang hindi nagkita kanina ah” pabiro nyang sabi

“Naglunch ka na ba?” tanong ko

“Hindi pa! mag lunch tayo sa Meat Plus right?” tanong nya

“Eh, actually, nakikipagkita sakin yung ex ko eh” sabi ko

“Si Arvin?” tanong nya

“Oo, ayun feeling ko lang, di ko kaya pag ako mag-isa… sesya ka na naabala ko araw mo ah” paumnhin ko sakanya

“Ahhh edi nice, sige lang, ikaw pa, eh lakas mo sakin!” sabi nya with matching killer smile. Shet! Mag endorse ka nan g toothpaste please! Ang gwapo mo ina mo! Hahaha Shet!

We drove over to Subic and habang nasa byahe, kaba… kaba… kaba…. Walang ibang laman ang dibdib ko kung hindi kaba! Sobrang kaba. Ayan na! malapit na kami…. Malapit na…. ahhhh…. Ahhhh….. hahaha.. parang lalabasan lang! haha… pero as we get closer sa Meat Plus parang gusto ko na ibangga yung kotse para may eksena, joke! Hahaha hindi basta sa sobrang kaba.

Park… ayan… park muna ng kotse at pagkatapos, I was hesitating to go out of the car, ewan basta!

“Uy Gab, tara na!” aya ni Ivan

“Parang ayoko sya Makita” sabi ko sakanya

“Ai! Parang ewan to! Tara na! I got you’re back” sabi pa nya. Awww sweet naman

“Eh basta, kinakabahan lang ako eh” sabi ko sakanya

“O sige, hindi ako sasama sa table nyo babantayan lang kita” sabi niya

“Hindi! I want you to be there, ayoko sya kausapin ng mag-isa, hindi ko kaya” sabi ko sakanya

Lumabas kaming dalawa, dahan dahan akong lumakad papunta sa entrance ng restaurant, habang papalapit ay tinitignan ko na ang mga tao sa loob, and parang hindi ko Makita si Arvin sa loob, o baka kaya hindi ko sya Makita, wala pa! ewan! O dahil kinakabahan ako, nabubulag ako sa mga tunay na dapat nakikita ko. Ay ano ba? Sige bahala na papasok na kami.

As we approach the entrance, napansin ko ang isang lalaking nakatalikod di kalayuan sa entrance ng meat plus, sobrang pamilyar. I know this guy sa isip isip ko. Pero hindi sya si Arvin. O nagkataon na etong lalaking pamilyar sakin ay nandito rin, pero dadating din si Arvin, o basta ewan. Dahan dahan akong lumapit sa lalaking nakatalikod para I check narin kung siya nga yun. Habang papalapit ako ay agad namang lumingon ang lalaki at laking gulat ko kung sino ang nakita ko.

“Ui! Anong ginagawa mo dito?” exited kong bati sakanya

Dadating pa ba si Arvin? O sya lang talaga yung nagtext sakin. Para maklaro. Sige! Let the game begin!

(to be continued...)

Fresh Start- 5: The Best Experience

Ayan sa mga naghihntay.. :) hehehehe

BLOG: gabrielfads.blogspot.com
FB: gabifad@yahoo.com



_____________________________________________________________________________________

We were driving to Gapo and halos the whole trip he was saying sorry to me, about the wait, lahat, pati sa pagalis naming ng madaling araw na, kesyo baka hanapin daw ako nila mama, tapos nakita pa sya ni kuya ko, basta, puro sorry

“Hui! Wag ka na nga mag sorry dyan! Di naman kailangan eh” sabi ko sakanya

“Kailangan, pinaghintay kita no” sabi nya

“Eh! Tama na kasi, bahala ka bababa ako dito” sabay tawa ko sakanya

“Sige na Sorry na for saying sorry” sabi pa nya

“Ayan nanaman oh!” makulet kong sabi

Dumating kami sa isang seaside tambayan, mga about 2:30 na ng madaling araw

“Ahhhm Gab? I got drinks sa compartment? Nagiinom ka ba?” tanong nya sakin

“Great time to drink, ngayon siguro, kaya tara, bring on the shots baby” makulet kong sagot sakanya

Habang nakaupo sa kinalulugaran naming na kita nag dagat I was just silent, nakatingin sa tubig, ewan, naiisip ko parin si Arvin, hayop na yun, di mawala sa isip ko, kung nakakasigaw lang yung puso ko sabihin nya TAMA NA UTAK! Masyado mo sya iniisip pero sasagutin sya ng utak ko EH ADIK KA PALA EH, mamahal mahalin mo ng sobra tapos ako sisihin mo na iniisip ko sya. Haaaayy! Tama na away, inom nalang para kahit papano, mawala yung iniisip ko na to

“Tahimik ka! May iniisip ka Gab?” tanong ni Ivan sakin

“Ahhhm, complicated, hindi mo maiintindihan” sabi ko sakanya

“Hmmmm, feeling ko alam ko” sagot nya

“Oh sige nga daw!” hamon ko sakanya

“There is this one person na iniisip mo….. di matanggal sa utak mo!.... Tama ba Sir?” sabi nya sakin

“Hmmmm, pwede, ano pa?” tanong ko pa sakanya

“Hindi mo sya ma-let go kasi sobrang halaga nya para sayo” dagdag nya sa naunang sagot

“Siguro, anything else?” kulet ko pa sakanya

“And iniisip mo, kung maibabalik mo lang sya sayo, pwede ka na mamatay?” sabi Pa nya

“Mali!” sagot ko sakanya “Siguro yung naunang dalawa pwede pa, pero yung pangatlo, Malabo bro!” dagdag ko pa

“Ahhh, sorry, kala ko, parehong pareho tayo ng nararamdaman, I just felt we we’re on the same situation” sabi nya sakin

Nagulat ako na tumingin sya papalayo sakin at idinukdok ang muka nya sa mga braso nya

“Hey! Okay ka lang ba Ivan?” tanong ko sakanya

“Yah! Hirap noh bro? mahal na mahal mo tapos kailangan matapos ng ganun lang” sabi nya sakin

Awwww shit! Brokenhearted din ang bago kong tropa! Hay….. Ako nga pala si Superman, Superman to the rescue, I came closer to him and hinimas ko yung likod nya to atleast alleviate the pain na nararamdaman nya

“Kasi Ivan, alam mo, kahit gaano man kamahal ng mga tao ang isa’t isa, pag hindi talaga para sa’yo, hindi mag wowork” payo ko sakanya “Lagi nga nila sinasabi sakin, marami nagmamahal sayo Gab, kaya wag ka malungkot na nawala sya sayo” sabi ko sakanya “And I’m sure madami ding nagmamahal sa’yo”
dagdag kong muli

“Sana dumating na sya no?” sabi nya sakin

“Sino?” tanong ko

“Sya, yung hinihintay ko” sabi nya

“Kasi, don’t wait, dadating yun bro, dadating sya, malay mo, nandyan na siya” sabi ko sakanya

Agad nyang itinaas ang tingin nya sakin at ngumiti sya “Thanks! Sana nga” sabi nya.

Putangna! Gustong gusto ko sya halikan pero baka mapahiya ako, baka straight to, patay tayo dyan! Kaya pairalin muna ang self control sa ngayon. Ahhhhh, Shet! I wanted to comfort him but I don’t know how to without offending him if ever hindi ko sya katulad. Pag niyakap ko baka sabihin may malisya, kaya hanggang pat to back at himas lang sa likod. Whoooo! Himas palang sa likod, I’m getting chills agad, naiimagine ko sya without his shirt! Haha, ano ba yan! Dirty mind… layuan mo ko.

The night went on and nakaka 3 bottles na ko ng putangnang alchohol na to! Hahaha, ethanol sige pa sirain mo ang atay ko, sana mag ka liver syrosis ako, joke! Hahaha, I miss Arvin, I miss him so much, shet talaga. It’s been what? Almost 4 months? 4 months na pala ako nagpapakatanga, hay… hay… hay…. Buntong hinga, hahaha. Napatingin ako sandali kay Ivan at parang iba yung timpla nya ngayon, parang may something, oh wait! Umiinom kami, baka lasing na! wag tanga Gab, nakakalasing talaga ang alak

“Huy! Ivan! Emo! Okay ka lang?” tanong ko sakanya

“Oo naman! Bakit naman hindi” sagot nya

“Wala lang! kala ko lasing ka na!” sabi ko sabay tawa ng malakas

“It will take you forever to get me drunk bro!” pahambog nyang sagot

So forever pala ah! Sige tignan natin, 10 bottles lang yung dala nya nun so after naming maubos yun, we decided to go to the nearest 7/11, luckily merong 7/11 sa may Subic, not SBMA, pero sa Subic city lang, yung bayan hindi sa SBMA mismo, basta, kung hindi alam wag na itanong, haha basta malapit lang sa tinambayan naming pag dating naming dun tinanong nya ako kung ilan pa daw kaya ko, sabi ko kahil ilan pa (yabang) when he cought 10 more bottles and some chips, nagaabot ako sakanya ng 500 pero lintek ayaw tanggapin

“Eto na lang Ivan please” pakiusap ko sakanya

“Ano ka ba? Ako na!” sagot nya

“Please” mas matindi kong pakiusap. Nakakahiya kasi, kanya na yung ride, pati yung ininom namin kanina, tapos ako wala man lang binigay

“Oh sige wag na tayo mamili, Kuya pa cancel na po” pabiro nyang sabi, nahiya naman ako sa cashier na pinunch na

“Oh sige na sige na! ikaw na!” sabi ko

Paglabas namin ay nag dahilan ako na may nakalimutan ako bilin, gusto ko lang kasi sya ibili ng chocolate, isang Van Houten lang, na plain tsaka fruits and nuts, my favorite, para bigay ko lang, just a way to say thank you. Paglabas ko ay inusisa nya agad ako

“Ano ba binili mo?” tanong nya

“Basta! Oh tara na” sabi ko sakanya

“Ahhh Gab! Gusto mo sa Baywatch?” tanong nya

“Sa SBMA mismo?” patanong kong sagot

“Oo, dun lang naman yung Baywatch!” pabiro nyang sagot

“Tara Game!” exited kong sagot

We drove over to SBMA para narin samay Baywatch kami mag shot (kahit alam ko na bawal dun maginom, basta wag papahuli), pag dating namin dun, hindi kami pumunta sa may san area, dun lang kami sa may kotse, he opened up the 2 back seat doors, and dun lang kami nag inom sa may back seat ng kotse nya

“Okay lang ban a dito tayo?” tanong nya

“Oo naman! Bakit naman hindi!” sabi ko sakanya

Halos tig 7 bote na naiimon naming simula kanina pa sa Gapo, and parang wala parin syang tama, ako din, wala pa, dapat lang wala pa, baka pag nalasing ako, anung gawin ko dito. Shit! Hahaha. After mga 30 minutes or so mga 4:30 ng umaga, may isang kotse na pumarada 3 parking spaces from where we are parked. And pucha pinasarado ko agad yung 2 pinto kay Ivan, buti tinted yung kotse nya, semi tinted actually, kaya medyo kita parin kahit konti lang sa labas, madilim naman kaya sana hindi masyado

“Shit!” sabi ko

“Ha? Bakit? Kaninong kotse yan?” tanong ni Ivan

“Ehhhh! Basta!” sabi ko

Putangina talaga! Sa lahat ng lugar dito pa, bakit dito pa! shet! Hindi nya ako pwede Makita, HINDI!!!!!!

(itutuloy...)

Fresh Start- 5: The Best Experience

Ayan sa mga naghihntay.. :) hehehehe

BLOG: gabrielfads.blogspot.com
FB: gabifad@yahoo.com



_____________________________________________________________________________________

We were driving to Gapo and halos the whole trip he was saying sorry to me, about the wait, lahat, pati sa pagalis naming ng madaling araw na, kesyo baka hanapin daw ako nila mama, tapos nakita pa sya ni kuya ko, basta, puro sorry

“Hui! Wag ka na nga mag sorry dyan! Di naman kailangan eh” sabi ko sakanya

“Kailangan, pinaghintay kita no” sabi nya

“Eh! Tama na kasi, bahala ka bababa ako dito” sabay tawa ko sakanya

“Sige na Sorry na for saying sorry” sabi pa nya

“Ayan nanaman oh!” makulet kong sabi

Dumating kami sa isang seaside tambayan, mga about 2:30 na ng madaling araw

“Ahhhm Gab? I got drinks sa compartment? Nagiinom ka ba?” tanong nya sakin

“Great time to drink, ngayon siguro, kaya tara, bring on the shots baby” makulet kong sagot sakanya

Habang nakaupo sa kinalulugaran naming na kita nag dagat I was just silent, nakatingin sa tubig, ewan, naiisip ko parin si Arvin, hayop na yun, di mawala sa isip ko, kung nakakasigaw lang yung puso ko sabihin nya TAMA NA UTAK! Masyado mo sya iniisip pero sasagutin sya ng utak ko EH ADIK KA PALA EH, mamahal mahalin mo ng sobra tapos ako sisihin mo na iniisip ko sya. Haaaayy! Tama na away, inom nalang para kahit papano, mawala yung iniisip ko na to

“Tahimik ka! May iniisip ka Gab?” tanong ni Ivan sakin

“Ahhhm, complicated, hindi mo maiintindihan” sabi ko sakanya

“Hmmmm, feeling ko alam ko” sagot nya

“Oh sige nga daw!” hamon ko sakanya

“There is this one person na iniisip mo….. di matanggal sa utak mo!.... Tama ba Sir?” sabi nya sakin

“Hmmmm, pwede, ano pa?” tanong ko pa sakanya

“Hindi mo sya ma-let go kasi sobrang halaga nya para sayo” dagdag nya sa naunang sagot

“Siguro, anything else?” kulet ko pa sakanya

“And iniisip mo, kung maibabalik mo lang sya sayo, pwede ka na mamatay?” sabi Pa nya

“Mali!” sagot ko sakanya “Siguro yung naunang dalawa pwede pa, pero yung pangatlo, Malabo bro!” dagdag ko pa

“Ahhh, sorry, kala ko, parehong pareho tayo ng nararamdaman, I just felt we we’re on the same situation” sabi nya sakin

Nagulat ako na tumingin sya papalayo sakin at idinukdok ang muka nya sa mga braso nya

“Hey! Okay ka lang ba Ivan?” tanong ko sakanya

“Yah! Hirap noh bro? mahal na mahal mo tapos kailangan matapos ng ganun lang” sabi nya sakin

Awwww shit! Brokenhearted din ang bago kong tropa! Hay….. Ako nga pala si Superman, Superman to the rescue, I came closer to him and hinimas ko yung likod nya to atleast alleviate the pain na nararamdaman nya

“Kasi Ivan, alam mo, kahit gaano man kamahal ng mga tao ang isa’t isa, pag hindi talaga para sa’yo, hindi mag wowork” payo ko sakanya “Lagi nga nila sinasabi sakin, marami nagmamahal sayo Gab, kaya wag ka malungkot na nawala sya sayo” sabi ko sakanya “And I’m sure madami ding nagmamahal sa’yo”
dagdag kong muli

“Sana dumating na sya no?” sabi nya sakin

“Sino?” tanong ko

“Sya, yung hinihintay ko” sabi nya

“Kasi, don’t wait, dadating yun bro, dadating sya, malay mo, nandyan na siya” sabi ko sakanya

Agad nyang itinaas ang tingin nya sakin at ngumiti sya “Thanks! Sana nga” sabi nya.

Putangna! Gustong gusto ko sya halikan pero baka mapahiya ako, baka straight to, patay tayo dyan! Kaya pairalin muna ang self control sa ngayon. Ahhhhh, Shet! I wanted to comfort him but I don’t know how to without offending him if ever hindi ko sya katulad. Pag niyakap ko baka sabihin may malisya, kaya hanggang pat to back at himas lang sa likod. Whoooo! Himas palang sa likod, I’m getting chills agad, naiimagine ko sya without his shirt! Haha, ano ba yan! Dirty mind… layuan mo ko.

The night went on and nakaka 3 bottles na ko ng putangnang alchohol na to! Hahaha, ethanol sige pa sirain mo ang atay ko, sana mag ka liver syrosis ako, joke! Hahaha, I miss Arvin, I miss him so much, shet talaga. It’s been what? Almost 4 months? 4 months na pala ako nagpapakatanga, hay… hay… hay…. Buntong hinga, hahaha. Napatingin ako sandali kay Ivan at parang iba yung timpla nya ngayon, parang may something, oh wait! Umiinom kami, baka lasing na! wag tanga Gab, nakakalasing talaga ang alak

“Huy! Ivan! Emo! Okay ka lang?” tanong ko sakanya

“Oo naman! Bakit naman hindi” sagot nya

“Wala lang! kala ko lasing ka na!” sabi ko sabay tawa ng malakas

“It will take you forever to get me drunk bro!” pahambog nyang sagot

So forever pala ah! Sige tignan natin, 10 bottles lang yung dala nya nun so after naming maubos yun, we decided to go to the nearest 7/11, luckily merong 7/11 sa may Subic, not SBMA, pero sa Subic city lang, yung bayan hindi sa SBMA mismo, basta, kung hindi alam wag na itanong, haha basta malapit lang sa tinambayan naming pag dating naming dun tinanong nya ako kung ilan pa daw kaya ko, sabi ko kahil ilan pa (yabang) when he cought 10 more bottles and some chips, nagaabot ako sakanya ng 500 pero lintek ayaw tanggapin

“Eto na lang Ivan please” pakiusap ko sakanya

“Ano ka ba? Ako na!” sagot nya

“Please” mas matindi kong pakiusap. Nakakahiya kasi, kanya na yung ride, pati yung ininom namin kanina, tapos ako wala man lang binigay

“Oh sige wag na tayo mamili, Kuya pa cancel na po” pabiro nyang sabi, nahiya naman ako sa cashier na pinunch na

“Oh sige na sige na! ikaw na!” sabi ko

Paglabas namin ay nag dahilan ako na may nakalimutan ako bilin, gusto ko lang kasi sya ibili ng chocolate, isang Van Houten lang, na plain tsaka fruits and nuts, my favorite, para bigay ko lang, just a way to say thank you. Paglabas ko ay inusisa nya agad ako

“Ano ba binili mo?” tanong nya

“Basta! Oh tara na” sabi ko sakanya

“Ahhh Gab! Gusto mo sa Baywatch?” tanong nya

“Sa SBMA mismo?” patanong kong sagot

“Oo, dun lang naman yung Baywatch!” pabiro nyang sagot

“Tara Game!” exited kong sagot

We drove over to SBMA para narin samay Baywatch kami mag shot (kahit alam ko na bawal dun maginom, basta wag papahuli), pag dating namin dun, hindi kami pumunta sa may san area, dun lang kami sa may kotse, he opened up the 2 back seat doors, and dun lang kami nag inom sa may back seat ng kotse nya

“Okay lang ban a dito tayo?” tanong nya

“Oo naman! Bakit naman hindi!” sabi ko sakanya

Halos tig 7 bote na naiimon naming simula kanina pa sa Gapo, and parang wala parin syang tama, ako din, wala pa, dapat lang wala pa, baka pag nalasing ako, anung gawin ko dito. Shit! Hahaha. After mga 30 minutes or so mga 4:30 ng umaga, may isang kotse na pumarada 3 parking spaces from where we are parked. And pucha pinasarado ko agad yung 2 pinto kay Ivan, buti tinted yung kotse nya, semi tinted actually, kaya medyo kita parin kahit konti lang sa labas, madilim naman kaya sana hindi masyado

“Shit!” sabi ko

“Ha? Bakit? Kaninong kotse yan?” tanong ni Ivan

“Ehhhh! Basta!” sabi ko

Putangina talaga! Sa lahat ng lugar dito pa, bakit dito pa! shet! Hindi nya ako pwede Makita, HINDI!!!!!!

(itutuloy...)

Fresh Start- 4: The Legend of Self-Control (haha)

Sa mga masisipag magsi comment at mang spoil dyan, salamat :) hahaha... sa mga nangungulit sa link ko sa FB! Oh Ayan na! sige na eto na ang Chapter 4 :)

If you want to add me on Facebook and follow my blog

FB: gabifad@yahoo.com
BLOG: gabrielfads.blogspot.com

_____________________________________________________________________________________

Pagdating namin sa plaza kung saan kami binaba ng bus ay naghiwalay kami pero bago kami maghiwalay, he asked for my number para makontak nya ako syempre

“Gab, okay lang ba kunin ko number mo para text kita if I’m on my way” sabi nya saakin

Agad ko naman binigay yung number ko para makaagready na ako pag nagtext sya

Sumakay ako ng trycicle pauwi sa bahay namin, lintek naman kasing kotse ko, hanggang ngayon sira parin, hindi naman pinapagawa nila Mama, pano, dapat ako nagpapagawa nun, eh kalimutan na nga muna yan ngayon, may Gimik pa ako mamaya

Pagdating ko sa amin, agad ako sinalubong ng mga pamangkin ko, at ni Ate ko

“Kumain ka na?” tanong ng ate ko saakin

“Hindi pa “ sagot ko sakanya

“Oh! Kumain ka na dyan, may ulam pa dun sa table” sabi ni ate

“san si Kuya? Tska si CJ?” hanap ko sa dalawang kapatid ko

“Naku, tulog na yung dalawa, si Mama tsaka si Dade nasa farewell party nung ka batchamte yata ni Dade nung highschool” sabi ni ate

“Ahhhh…” yun lang ang naisagot ko sakanya, di kasi ako makapagisip ng maayos, basta! Ewan!

Ewan hindi naman ako makakain, basta hinihintay ko yung text ni Ivan, exited ako na makasama ko sya tonight ngayon lalo na mahilig ako sa seaside, basta masarap pagmasdan yung tubig ng dagat at pag malakas yung hangin, ang sarap din tignan nung mga alon na nagsasapa ewan, ewan, nature lover din naman ako kahit papano.

“Uyyyy” boses ni Kuya ang narinig ko, syet! Nagising si Kuya ko

“Kala ko tulog ka na?” sabi ko sakanya

“Nagising ako, ingay mo eh” sabi nya saakin

Nakakmiss din yan si Kuya, sakanya ko din kasi unang nasabi na Bi ako, hindi kasi pwede malaman sa bahay, and hanggang ngayon, kahit si ate ko or yung bunso naming kapatid hindi alam ito. Paano, bi din si kuya ko, kaya alam ko na maiintindihan nya ako. It was never revealed to my family kasi they expect so much from me, kasi alam na nila na bi nga si kuya, basta parang sakin nila ineexpect lahat ng mga dreams nila ay tutuparin ko, si kuya ko kasi pasaway, nag Engineer kahit gusto ni Dad ko na maging Doktor sya, pero hindi naman nila pwede sisihin si kuya, kasi kumikita naman ng maayos si uya ko sa trabaho nya, kaya kahit di nya nasunod si Dade, at sinunod nya ang gusto nya, naging maayos padin ang buhay nya.

“Kamusta na si Arvin?” tanong ni kuya ko, ahhh, pinaalala pa, matagal na kasi ako hindi nakakauwi and hindi ko naman naibalita sakanya na nagbreak kami ni Arvin

“Wala na! kinain ng galit nya” sagot ko sabay tawa

“Ha? Ano?” tanong ni kuya ko, bigla ko tuloy naalala lahat,

“Nako kuya wag mo na itanong, basta, wala na yun okay na ako” hayysst! Okay nga ba ako? Bigla nawala sa isip ko si Ivan at bigla nanaman bumalik ang isip k okay Arvin, shet! Bakit ba nagkaganun kami, sana naman mawala nato, sana sumaya na ako, kasi alam ko I deserve to be happy.

“Wala na ba kayo Gab?” tanong ni kuya ko

Sabay iling ko lang sakanya na alam ko naintindihan nya na wala na nga

“Ano ba nangyari sainyo?” tanong ni kuya “Alam mo naman pag ganyang problema maasahan mo si Kuya diba?” sabi nya

“Can we talk about this bukas kuya? May lakad pa ako eh, pero thank you kuya ah” sabi ko sakanya

Sobrang cool ni kuya ko no? pero kahit alam nila na ganun si kuya, sobrang discreet din ng kapatid ko, kung tutuusin, mas lalaki pa sakin kumilos yan eh, hindi mo mahahalatang bi sya unless gwapo ka at nginitiian mo sya! Hahaha, gwapo ng boyfriend ni kuya, sa sobrang discreet nilang dalawa, parang barkada lang sila, barkadang naghahalikan tsaka nag sesex hahaha, bakit may barkadang ganun ah? Diba?

“Eh kayo ni Dale? Kamusta na?” tanong ko naman

“Wala! Walang bago malapit na mag 3 years” sabi nya

Hay…. Buti pa si kuya ko, mahal na mahal nila ni Dale yung isa’t isa, shit! Lalo ko tuloy namimiss yung mga times na naiinggit si kuya sakin dahil kay Arvin, hehe, well tapos nay un. Ako naman ang naiinggit sakanya ngayon.

Isang oras na ang nakaraan at hinihintay ko pa rin yung text ni Ivan, ang tagal naman, haha, minamadali. Syota? Ganun? Haha. Hanggang maging halos 3 oras ko na sya hinihintay, halos mamawis na yung kamay ko kasi hindi ko binibitawan yung phone ko, hindi ko naman sya matext kung nasan na sya, hindi ko alam yung number nya at kung alam ko, hindi ko rin naman sya itetext, nakakahiya, sya nalang nagaaya ako pa yung mamimilit. Magkausap lang kami ni Kuya ko sa may terrace sa labas, naikwento ko na rin sakanya lahat ng nangyari at kung paano kami nagkahiwalay ni Arvin

“Okay lang yun Gab, madami pa ibang nagmamahal syao dyan” payo ni kuya ko sakin

Lahat nalang yun ang sinasabi sakin, wag ako malungkot kasi madami namang nagmamahal sakin, hay, sana nga, and ako? Hindi ako napapagod magmahal, kahit ibigay ko lahat para sa pagmamahal, kasi taoyng lahat pinanganak tayo para mahalin tsaka magmahal, at iyun naman ang naging inspirasyon ko para simulan ang SBLS- The Letters, kung saan nagfocus sa isang kakaibang istorya ang bida duon na si JL, na iniwan ng mahal nya, pero nakaktanggap sya ng mga letters ng namatay nyang boyfriend na kinakamusta sya, pero ang point ng story is to make us realize na madaming nagmamahal satin, an gang purspose natin sa mundo ay ang pagmamahal, iyun lang, kasi kahit anong bagay na gawin mo ng may pagmamahal, sigurado, magtatagumpay at magtatagumpay ka, pero hindi ko agad natapos ang The Letters, unti unti ko syang sinulat hanggang matapos ko siya

Shet! Mag alalas 2 na ng madaling araw, apat na oras ko na hinihintay yung text ni Ivan, so hindi na ako umasa na dadating pa sya, ang ginawa ko nalang, nakipagusap nalang ako kay kuya sa terrace, hanggang wala pang sampung minuto makalipas ang alas 2 ay may kotseng pumarada sa harap ng bahay naming

“Bago kotse natin kuya?” tanong ko kay kuya na akala ko ay sila Mama ang sakay ng kotse

“Hindi! Sino ba yan?” tanong ni kuya, maya maya lang ay huminto ang makina at lumabas ang driver ng kotse kasabay ng paghinto ng makina ay sabay ng paghinto ng mundo ko sa nakita ko (joke! Hindi naman tumitigil ang mundo sa pagikot) SHET! Si Ivan! Ang gwapo gwapo, naka polo (ano konek! Haha)

“Oh! Paano mo nalaman bahay namin?” tanong ko kay Ivan

“Kinukwento mo kaya sa bus kanina, or kagabi I mean, oo nga kagabi” sabi nya pa “Hindi ko nga alam kung saan exactly sa street na to buti nakita kita dito sa labas” dagdag nya pa

“Bakit di ka nagtext?” tanong ko sakanya

“Papasukin mo bisita mo Gab” sigaw ni Kuya, ay oo nga naman! Naku basta gwapo bilis magreact ng kapatid ko

“Ahhh, oo nga pala, tara Ivan pasok ka muna, ahhh, si kuya ko nga pala, kuya PJ, si Ivan” pakilala ko kay Ivan sa kuya ko

“Paul pare” lalaking lalaking pakilala ni kuya ko, sabay tingin sakin ni Kuya at ngiti, hala! At aagawan pa yata ako

“Ivan po” pakilala naman ni Ivan sakanya “ay Gab, hindi mo ba narecieve yun mga texts ko? O mali yung number? Kasi I tried to call the number din kaso busy eh” sabi pa nya

“Patingin ako ng number” sabi ko sakanya, pagtingin ko sa tinype kong number kanina ay, pucha! Kaya pala! Mali nga, yung dalawang digits sa dulo napagpalit ko, Shit! Kaya pala wala akong narerecieve, pero okay nadin, effort narin na hanapin nya yung bahay namin, aiiii! I smell LOVE, shet! Ang gwapo ko talaga (haha joke)

Kaya pala ang tagal ni loko, ilang oras din akong parang tangang hinihintay sya ah, lintek naman kasing pag ka disoriented ko kanina, mali pa tuloy naibigay kong number

“Ahhm Gab? Okay na ba? Tara!” aya nya sakin?

“Tuloy pa tayo sa Gapo?” tanong ko sakanya

“Oo naman” sabi nya

Nagpaalam na ako kay kuya at bago ako umalis, sinenyasan ako ni kuya at may ibinulong sya na nabasa ko naman sa mga labi nya “Ingat, galingan mo!” yun ang sabi ni kuya, o tama ba? O hindi, basta kung hindi man exact, ganun yun! Ahahahahaha…. Shet! Akala ko di sya dadating, buti nalang, buti nalang. Ayiiii it’s going to be a long night for me, for us pala, hahaha, self control GAB, self control, that’s all you need.. SHET! Ang gwapo nya! Hahahaha CONTROL sabi eh! Hahaha


(itutuloy...)