Monday, January 31, 2011

MODIFATE- the intense half




_____________________________________________________________________________________


And here's the other 4 parts of the story, chapter 5, 6, 7 and 8... :) pero starting from chapter 5, sana magustuhan nyo... :) Subaybayan nyo na lang ang magiging turn out ng story ni Gab, ni Arvin, ni Ron at ng mga taong parating sa buhay nila... na kahit ako habang sinusulat ako na eexite ako kung anong next na susulat ko, hahaha parang tanga eh no?

see you @ my BLOG and BOL tomorrow February 1, 2011, 9:00 pm

ARE YOU READY?

BLOG: gabrielfads.blogspot.com
FB: gabifad@yahoo.com

Saturday, January 29, 2011

MODIFATE- ready for the 2nd wave?




Who's ready for the 2nd wave of MOdifate?


Ready to know Gab's secret.... na kahit syqa hindi nya rin alam... :) then see you tomorrow in my blog and BOL

www.gabrielfads.blogspot.com

FB: gabifad@yahoo.com

MODIFATE (4)- Overnight




This is chapter 4.... malapit na ang BIGGEST revelation... hahaha... eto last relax na chapter... :) Hahaha, thanks sa lahat ng nagbabasa.... :) salamat na salamat talaga... eto para sainyong lahat


BLOG: gabrielfads.blogspot.com
FB: gabifad@yahoo.com
_____________________________________________________________________________________

"Sex is not a sin..... if love is in between"


“No! si Arvin nandun, dun din mag stay yun tonight I’m sure” sagot ko sakanya

“Ahhhh, hindi ba ako hindrance dun?” tanong nya

“Hala! Bakit?” tanong ko sakanya

“Sa inyo ni Nurse Arvin” sabi nya

“Loko! Bakit naman magiging hindrance ka?” sagot ko

“May something kayo ni Nurse Arvin?” tanong nya saakin

Hala! Impokrito! Lumalabas nanaman yung pagiging lintek nya, pero this time, hindi ko magawang magalit, parang basta! So ibig sabihin nyan, alam nya nga na bi ako from the start, okay! Ano bay an ano ibig sabihin nun, sya rin ganun? Ayoko mag conclude

“Hala ka! At bakit mo naman natanong yan! Wait….. sagutin ko na din! WALA!!!!” sagot ko sakanya

“Wala! Kala ko lang… That’s nice” sagot nya

“Nice ang alin?” tanong kong muli sakanya

“Wala! Hahahaha, masyado ba akong judgemental sa sinabi kong yun?” tanong nya sakin

“Hindi naman! It’s nice naman na you know kahit di ko sinasabi” sabi ko sakanya

“Bisexuals can smell kung bisexual ang kausap at kasama nya” sagot nya sakin

Oh ayan! Di na ako assuming, sya na mismo nagsabi! Bi sya, okay! Chance chance, chance layuan mo ako, tukso, layuan mo din ako, landi, lalo na ikaw, layuan mo ako

“So? Pati pala ikaw ah!” sabi ko sakanya

“Oo! And I’m proud to say that I’m one hot Bi” sabi nya sakin sabay halkhak ng napakalakas

Ewan ko kung bakit yung angas nya ngayon hindi nacoconvert sa inis, basta, baka talagang adik lang ako to think na ganun nga sya kayabang, baka ganun lang talaga sya (haha! Ngayon may reason na yung yabang nya) Hayyy! Nako naman

“Nako! Hahaha, gwapo mo ah” I told him sarcastically

“I know” sabi nya

Hahaha. Basta tawa lang kami ng tawa on the way sa condo ko, hay, can’t wait to spend the night with him, matutulog lang naman kami kami, wala naming malisya, hahaha, bakit ba?

Pagdating naming sa condo, park lang ng kotse, tinulungan ko ulet sya makababa at inakbay ko syang muli sakin para makalakad sya, sakay ng elevator at pagdating sa harap ng kwarto ay naabutan naming si Arvin na nanood lang ng TV at naka boxers lang… Whoooot! Hot!

“Oh? Di mo pa nahahatid pasyente mo?” tanong ni Arvin sakin

“Ahhh, he’ll be staying here best, wala kasama sa bahay, kawawa naman” sagot ko sakanya

“Wow! Machong macho si Nurse Arvin ah, pwede ka rin po palang mag model dun sa amin Sir” sabi ni Ron

HALA KA! At nagustuhan pa yata yung katawan ni Arvin. Lintyak na yan! Sandali lang!

“Arvin, bantayan mo si Ron, liligo lang ako, init eh” sabi ko

“Lameg nga eh, lameg lameg ng AC eh” sabi nya

“Bakit ba naiinitan ako, ikaw nga nakhubad pa dyan, diba mainit?” sabi ko

“Oo, sige ako bahala kay Ron, babaliin ko lalo yung buto, hahahaha” pabiro nyang sabi

“Loko! Subukan mo, babaliin ko yang etits mo!” pabiro kong banat sakanya

Tawa lang ng tawa si Ron sa kulitan naming dalawa ni bestfriend, ayun oh! Naaliw ko siya… hahaha wait, plano plano! Maghuhubad ako, tapos magtatapis lang, tapos kunyare kukuha ako ng something sa labas para makita nya rin yung katawan ko… hehehe

Pasok sa kwarto, tanggal ng Top, tanggal ng pants, at sabay tapis, at isang malalim na hinga sa paglabas ko. Hahahaha, pagkalabas ko a nagkukwentuhan na si Arvin at si Ron at parang walang nakikita nung paglabas ko

“Arvin, nakita mo yung phone ko?” tanong ko sakanya

“Hindi Best” sagot nya

Napatingin saakin si Ron, at lintek! Deadma yung katawan ko! Hala ka!

Ayun FAILED…. Haaaayyyyy…. Effort pa ako, wala naman palang mangyayari

Dumeretso nalang ako sa CR para narin makaligo, pagkatapos ay nagbihis at nagpagwapo… andyan kaya yung crush ko! Nasa labas… hahaha at ngayon turned out crush ko pa tong si Asshole… hahaha

PAglabas ko ay naabutan ko pa na nagkukwentuhan si Arvin at Ron… malandi… nagtapat na sa babae nyang gusto, nilalandi pa si Ron, hahaha joke, pagisipan ba naman ng masama yung bestfriend

“Oh? Kamusta kwentuhan?” tanong ko sakanila

“Ayus lang naman” sagot ni Arvin sakin

“Hapon pa pala yung work nyo bukas ni Nurse Arvin noh?” sabi ni Ron

“Oo! Wala kayong photoshoot eh, kaya sa hospital kami duty bukas” sagot ko sakanya

“Ahhh, I’ll just look forward sa next shoot namin, para andun ulet kayo ni Nurse Arvin” sabi nya]

“Hahaha! No need, one text away lang naman kami ni Arvin, ayos lang yun” sabi ko sakanya sabay ngiti ng malaki para magpapansin… hahaha

“Thanks ulet” sabi ni Ron

Ewan ko kumikislap yung ngiti ko pag nag papasalamat sya sakin, kahit for no reason, basta, basta! Haha, maya maya nag ring yung phone ni Arvin at mukang emergenvy yung pinaguusapan nila

“Wait wait, I’ll be there okay?” sabi ni Arvin sa kausap sa phone….. “ahhhm guys! May emergency sa bahay eh, okay lang maiwan ko muna kayong dalawa?” tanong nya

“Ahhhh sure, kita nalang tayo bukas” paalam ko sakanya

“Ingat ka po Nurse Arvin” sabi ni Ron

“Haha! Arvin nalang ano ka ba? Oh pano? Mauna na ako” paalam nya saamin

“Sige best, ingat ah” paalala ko sakanya bago sya umalis

“Arvin, ingat” paalam din ni Ron sakanya

Umalis si Arvin at naiwan lang kaming dalawa ni Ron sa kwarto, tahimik lang kaming dalawa na nanood ng TV, maya maya rin ay kinamusta ko ang dinadaing nya kanina

“Ron? Musta na yung masakit sa’yo kanina? Masakit parin?” tanong ko sakanya

“Mmmm, hindi na masyado, nakakalakad na rin naman ako eh” sagot nya

“Edi ayos pala, na stress lang yan” sabi ko sakanya

“Thank you…” pasalamat nya saakin sabay tingin sa mga mata ko ng malalim…

Nahihiya ako na titigan sya pero wala na akong magawa dahil dinadala ng mga mata ko ang sarili nito sa direksyon ng mga mata nya. Ewan ko kung bakit ganun nalang makatingin sakin si Ron, shit ka! Wag mo ako titigan ng ganyan. Tinitigasan ako seriously… hahaha ang libog ko anu bay an

“Gab?” mahina nyang bulong

“Oh?” mahina ko ring sagot

“Thanks” sabi nya

“For what?” tanong ko

“For taking care of me” sabi nya

“Wala naman yun, trabaho ko yun” sagot ko

“Salamat padin” pasasalamat nyang muli

Bigla nyang ibinaling ang tingin nya papalayo saakin at tumingin sa telebisyon at nanood nalang ng LOST, I was bit disappointed, kala ko kasi hahalikan nya ako, oh shit! Assuming nanaman kasi ako, pero meron talagang something sa tingin nya na yun eh, para bang gusto nyang may gawin sakin…. Basta ganun, baka nahihiya? Kasi gwapo ako (weh? Nagbuhat ng sariling bangko) hahaha, o baka naman gusto nya ako mauna… Puta! Game! Lumapit ako sa may kaliwang tainga nya at bumulong ako

“Ron” bulong ko sakanya

Pag ka harap nya saakin ay agad ko naman idinik at mga labi ko sakanya, whoa! And the best part, hindi nya ako pinigilan, he fought back, I can feel his tongue, sobrang sarap nya humalik, parang nag training, parang naghanda, parang inexpect nya na hahalikan ko sya… we were kissing so hard na halos mawala na ako sa totoong mundo… Nagulat ako when he switched his lips sa neck ko, whoa! I can’t help but moan, ahhhhhh, ang sarap nya humalik, fuck, dindilaan nya yung neck ko, sobrang sarap, fuck, sobrang galing, wala aong nagawa kung hindi itingala ang ulo ko at damhin ang sarap ng paghalik nya sa leeg ko, Fuck, Ron was hot, I can’t wait for my turn to lick him all over, ahhh, then he was licking my pelvic part kahit may suot suot pa akong shorts. Ahhh, shet! I know he can feel the bulge in there now, tigas na tigas na ako, ang galing ni Kupal! Putangina.

Tumaas sya ng bahagya at kinagat ang dulo ng suot kong T-shirt, dahan dahan nya naman itinaas ang T-shirt ko habang nakatingin saakin at nakangiti, nakangisi lang ako sakanya at hinawakan ko ang likod ng ulo nya, nung kalahati nya ng naitaas ang suot ko ay agad nyang dinilaan ang gitnang parte ng tyan ko… Ahhhhh, I could not help but moan… Shet! Ahhhhh, sarap nya talaga… fuck

What’s the worst na pwede mangyari? Ang may umistorbo

Tok Tok Tok….

Putangina naman! May kumatok pa… patuloy parin sa paghalik saakin si Ron pero kailangan ko sagutin ang pintuan at baka mamaya importante yun


(Itutuloy...)

Friday, January 28, 2011

MODIFATE (3)- Twist of Fate




Sinong mahilig sa mga first impressions? hahahaha, kung ikaw mahilig, pareho tayo, pero wala naman tayo magagawa eh, it comes naturally, kasi you can't not make one sa pananaw ko, basta, ewan, meron sigurong iba kaya nilang hindi gumawa ng first impression, I just don't know how...

Anyway, sa lahat ng sumusubaybay, maraming maraming maraming maraming maraming salamat... hahaha... thank you sa mga time na ginugugol nyo para basahin yung mga stories ko... thank you thank you thank you.... btw eto na CHAPTER 3.... sana magustuhan nyo

nga pala pa follow naman ng blog ko for updates, at kung gusto nyo na sunod sunod na yung mga basa nyo and kung nagustuhan nyo yung story na to and hindi pa nababasa yung ibang works ko, here's my blogspot, and sana i follow nyo po

BLOG:
FB: gabifad@yahoo.com
_____________________________________________________________________________________

"You never get a 2nd chance to make a 1st impression... So Don't make one if that would just close the doors for you and the one your making a first impression with... you'll never know what's in store for the both of you..."


After a long drive with matching shocking revelations… hehehe lintek yang si Arvin, may mahal palang iba, haaayy! Okay lang yun, I’ll just be happy for him.

Pagkadating naming sa site ng shoot ay agad naming binaba ang gamit namin, nagstay sa isang tent na ginawa para saming dalawa ni Arvin, lahat ng sasakit ulo, masusugutan, mag kaka edema, magpapalaglag, magpapaanak, magpaparaspa, mang hihingi ng Valum, kakain ng bubog, tatalon mula sa 28th floor ay dadalin saamin, hahaha exagg… joke lang, basta iyun ang role namen sa shoot na yun, hahaha, so habang wala pa kaming pasyente (How I wish na wala, at kung meron man, please wag si Ron!) labas ko muna yung laptop ko, type muna ng Fragmented… Ang newest story na pinagkakabalahan ko. Natapos at natapos ko ang story na puro minor lang naman ang naging kaso duon, mga sumakit yung ulo dahil sa init, nasugatan sa tuhod dahil nadapa, haha parang bata, tapos mga nag papa BP, hahaha, wala na akong magawa since tapos ko na yung story kong Fragmented, maya maya ay parang may mga nagmamadaling tao sa labas patungo saamin, putakte! Malayo layo palang nakikita ko na kung sino yung buhat buhat ng tatlong lalaki, si Ron, ina nya! Karma, parang sakit na sakit ang loko

“Oh? Ano nangyari dyan?” tanong ni Arvin sa mga kasama ni Ron

“Nadulas, nabalian yata ng buto, hahaha” pabirong sabi ng isa sa mga kasama nito

Tsk tsk tsk… Karma! Karma! Ang yabang nya kasi, oo gwapo sya pero hindi reason yun para maging mayabang, hmp! Kainis, hahaha

“Gab! Asikasuhin mo muna to, may pasyente pa ako dito” sabi sakin ni Arvin

Sabay isang malupet na tingin ang binigay k okay Arvin, tarantado yata to, at sakin pa ipapalaga yung mokong na yun, eh kung lalo kong baliin yung buto sa may puwetan nya! Lintek sya! Hahaha,

“Ahhh, ako nalang mag alaga ng pasyente mo! Ikaw na bahala dyan” pabulong kong sabi kay Arvin

“Di pwede bui! Pasyente ko ‘to… alagaan mo na si Ron, di ko forte yang pag massage sa mga sprain, strain o bali, ikaw bahal dyan, na stress lang muscles nyan sa pwet, kaya mo na yan” sabi nya

Putakte! He left me with no choice, sige na! ano pa bang magagawa ko, as a nurse, we have no right to choose our patients, puta! Sige for the sake of my proffesion na lang. Lumapit ako samay kinakahigaan ni Ron at ngumiti nalang dito kahit hindi ko sya gusto ngitian

“Oh? San masakit?” tanong ko sakanya

“Dito…. Ahhhh…. Samay parting likuran malapit sa may puwet” sabi ni Ron sakin

“Sabihin mo pag masakit pag nilagyan ko ng pressure ah” sabi ko sakanya, hinawakan ko ang samay parte ng sumasakit sakanya at panay naman ang daing niya… bwahahahaha… sinadista… hehehe pero kahit papaano naawa din naman ako sakanya, masakit talaga, parang namamaga na nga yung parting iyun, nakakhiya mang tignan kailangan ko tignan kung may pasa ito, kaya’t nahihiya man ako syang tanungin, sige na lang ako

“Tignan ko lang kung may pasa ahhh?” sabi ko sakanya

“Sige lang” sabi nya

Marahan ko naming ibinaba ang shorts na suot suot nya, at parte ng kanyang kanang likurang bahagi ay nakita ko, Whoa! That’s hot, he’s hot, tapos ang harot ko, hahahaha, puta! Ang puti ng ano nya, aiiii, puta focus Gab Focus! Nakita ko na medyo nag uube nga ang parting iyon kaya’t itinaas ko na lang muli ang shorts at baka sabihin nya ay pinagnanasahan ko na sya

“Ano? May pasa?” tanong ni Ron

“Meron eh, ano ba kasi nangyari?” tanong ko sakanya

“Eh, madulas kasi yung tinatapakan kong bato, ayun tanga tanga, nadulas ako, ang sakit, hahahaha” sabi nya at sabay mahinang tawa

That was the first time that I saw Ron with a funny laugh, kasi usually nakikita ko syang tumatawa pag may mga niloloko sila ng mga co-models niya, o may mga kalokohan silang ginagawa, pero iba yung tawa nya nung mga oras na iyun, na konsensya tuloy ako na pinatay ko yung kapangalan nyang character sa Fragmented, hahahaha, he’s so cute. Ang cute cute nya, para tuloy nasasapawan nun yung first impression ko sakanya, basta, ewan ko kung bakit ako ang nag initiate ng usap naming dalawa

“Pahinga ka muna dyan Ron, okay, lagyan nalang natin ng ice pack yan ayt?” sabi ko sakanya

“You know me?” tanong nya saakin

“Oo naman! Halos lahat naman kayo kilala namin, kaya ayun, eh ako kilala mo?” tanong ko sakanya

“Si Nurse Gab” maikling sagot nya sabay ngiti saakin ng isang malupet

“Haha, Gab lang, talagang may Nurse pa” sabi ko sakanya

“Bakit? Nurse ka naman talaga ah” sabi nya saakin

“Oo nga! Pero Gab nalang, please?” sabi ko sakanya sabay bitaw ng isang matamis na ngiti. Then he smiled back at me at lumingon sa kabilang direksyon na parang nahiya sa ngiti nya. Whhhhhaaaaaahhhaaat! What’s happening! Ang cute cute nya sa paningin ko ngayon. Gusto ko sya hubaran kahit may pilay sya, ang sarap nya halikan… hahaha… ang sarap ko sapakin! Ang landi ko!

“Thanks Gab ah” pasalamat nya sabay ngiti saakin

“Para saan?” tanong nya saakin

“Sa pag aalaga, sa ice pack, sa smiles” sabi nya sakin

Shoot! Shet! Shat! Putangina, ewan ko para akong tanga, simpleng ganun kinilig ako bigla, putaena naman oh! Ang cute cute nung pagkakasabi nya nun, na parang may gusto sya ipahiwatig, ayyyy nako! Papatulan kita Ron wag mo ako ululin. Hahahaha

“Ahhh, wala yun, trabaho ko yun” sagot ko sakanya

“Gab? Pwede ko bang mahingi yung number mo?” tanong nya saakin, kilig, putangina

“Ahhh, wait, eto oh” sabay bigay ako ng number ko haaay “Text mo ko ah, wag nga lang chain message” pabiro kong dagdag

“Haha! Oo naman! I would, thank you ulet” sabi nya saakin

Natapos ang araw ko sa kwentuhan lang namin at everytime napapatingin ako kay Arvin ay pabiro itong kinikilig at tinatawanan ako ng walang sound, hala ka! Ano ba naman kasi yan Ron, ang harot harot mo, nahuhulog tuloy ako bigla bigla nalang hahaha.

Time to go home

“Paano ka nga pala uuwi Ron?” tanong ko sakanya

“Ahhhm! Di nanaman masyado masakit, siguro kaya ko na magdrive?” sabi nya

“Hala ka? Paano kung may mangyari sa’yo? Di ko kaya” pabiro ko’ng hirit sakanya

“Hahaha! Bakit hahatid mo ba ako?” tanong nya saakin

“Ahhhhmmm…. Paano yung kotse mo? Iiwan mo dito?” tanong ko sakanya

“Nope! Kaw mag da-drive! Hehehe” sabi nya

Serious ba? Ahhhhmmmm sige…. Hahahha ano ba yan ang kupal kupal ng mga nangyayari, parang tanga lang

“Ahhhh! Ayos lang, sige sige! Di naman kita pwede pabayaan” sabi ko sakanya sabay bitaw ng killer smile, hahahaha, ano bay an ang landi ko

“BINO!!!!” sigaw ko kay Arvin

“Oh?” sagot ni Arvin sakin

“Kaw muna mag drive ng kotse? Ayus lang? hatid ko ‘to eh” tanong ko sakanya

“Oh sure best! Walang problema, Walang wala! Go ahead” sabi nya

Okay all set, hahatid ko nalang si Ron sa bahay nila, ayiiiii kilig, tapos wish ko maghilom na tapos aayain nya ako magpahinga muna sakanila, tapos hihiga ako sa kama nya, tapos maya maya tinatanggal nya na yung damit ko tapos hahalikan nya ako, tapos tinatanggal nya na yung pants ko, tapos magigising ako sa ilusyon ko ngayon din! Hahahaha. Puta Ilusyonadong Bi! Puta hahaha

“Arvin, kita nalang tayo sa place ko? Eto susi oh, sure naman mauuna ka dun eh” sabi k okay Arvin

“Sure sure! Manginginain nadin ako dun ah!” pabirong sabi nya

“Oo! Ge! Ubusin mo lahat ng stocks dun kung kaya mo!” sagot ko sakanya Wala ako pakialam, kasama ko si Ron, hahahahaha

Nakapag pack up narin kami ng gamit then inakbay ko ang kamay ni Ron sa balikat ko para makadikit ako sakanya, joke, para matulungan ko sya papunta sa kotse nya. Pagdating sa kotse nya ay umupo na sya sa harap at sabay umikot na ako papunta sa driver’s seat para makaalis na din kami

“Oh! Tara na?” sabi ko sakanya

“Yah! Tara!” sagot nya

On the way pauwi ng manila, nagkakwentuhan kami ni Ron, simpleng mga bagay bagay lang, mga likes and dislikes, mga favorite color, favorite food, subjects na hate, favorite quote… joke… hahahaha… mga common interests lang, mahilig pala si Ron mag model kaya ito talaga yung fit para sakanya, at ako naman mahilig mag landi, kaya sakto rin ako sa posisyon ko. Hahaha

Naputol yung usap naming ng may tumawag kay Ron, matahimik lang akong nag drive habang naririnig ko ang usapan nila ng sa tingin ko ay Nanay nya, kasi Mama ang tawag, basta, iyun nay un

“Ahhh? Ganun po ba? Oh sige po Ma, ingat po kayo” narinig ko na sabi ni Ron sa kausap nito

Pagkababa ng telepono ay agad nyang sinabi sakin na ang Mama nya nga daw ang kausap nya at ng matanong ko kung ano ang napagusapan nila ay aalis pala sa bahay nila ang mga magulang nila para pumunta sa isang out of town meeting, wooow! Naiisip mo ba ang naiisip ko isip? Hahaha

“Oh? Ganun? Paano yan? Wala kang kasama sainyo?” tanong ko kay Ron

“Oo! Pero ayus lang yun” sagot nya sakin

“Ehhhh, pano yang ano mo! Yung bali mo! Hahaha” sabi ko sakanya

“Ako pa? kaya ko to” matapang nyang sagot sakin

“Hey? You wanna stay at my place tonight?” kinikilig kong tanong ko sakanya

“Tayong dalawa lang dun?” tanong nya saakin

Wow! Nagulat nalang ako sa tanong nya na yun. Pero naisip ko simpleng tanong lang naman yun, pero basta iba yung tono ng naiisip kong pagkakasabi nya ng bagay na yun! Parang may halong ka maniac-kan, hahahaha basta para tuloy akong tanga… Hala… tonight’s gonna be a good night

(to be continued)

Thursday, January 27, 2011

MODIFATE (2)- A Storical Conversation




ISang maikling 2nd chapter... sorry medyo maikli... panget kasi pag inextend ko pa... basta I'll just post the next chapter ASAP... sana magustuhan nyo ang 2nd chapter....

Watch out for the coming Chapters... :)

SALAMAT SA LAHAT ng sumubaybay ng 1st chapter.... :) thank you.. thank you... thank you....

_____________________________________________________________________________________

"Writers share their stories to impart their knowledge... to share their great imagination... but to inspire is their number one mission"

Ikinuwento ko sakanya ang Love for Life, yung storya ko tungkol sa isang photographer na nainlove sa isa sa mga models nya, photographer na nagngangalang Kevin na sobrang dami ng bisyo, at isang tao lang ang nakapagbago sakanya, si Karl, isang model na may cancer, na nagpaliwanang kay Kevin na sobrang halaga ng buhay, na kailangan I treasure yung buhay kasi isa lang yan eh, when you die wala ng second chances katulad sa mga video games, then Karl died in the end, leaving Kevin with the lesson na

“Di mo kailangan na meron kang malubhang sakit para marealize mo how wonderfull life is… it’s a gift from God na dapat mong pangalagaan”

Pagkatapos ko magkwento sakanya, agad lang syang ngumiti saakin at nakikita ko na gusto nya na lumuha kahit papaano

“Hoy Bino! Okay ka lang… ilabas mo yan…” sabi ko sakanya

“Tangek! Na touch lang ako…” sagot nya

“Adik! Iyakin!” sabi ko sakanya

“Hindi naman, I just like your stories, like yung sa Light Rail Love? Yung Mico pareho yung pangalan nila, and fate brought them together” sabi nya

“Oo nga! Hehe, nababasa mo na pala yung ibang mga story ko” pangiti kong sagot sakanya

“Hahaha! Thank you ah, for the great sotries” pasalamat nya sakin

“Thank you… for reading it… Sige nga kung alam mo, anong story yung mag pinsan pala sila sa dulo, then they set a new rule on love by loving each other ” tanong ko sakanya

“Hmmmm… alam ko yan… The Write One yan best” sabi ni Arvin

“Haha, nice, halatang nabasa na lahat ng nandun” sabi ko sakanya

“There was this another story about sa ulan, yung kay Jed tsaka kay Robi? Tama ba? Yung nagparealize sakanya na the rain is one of the best creations of God, then that was also tragic ah, namatay si Jed if I;m not mistaken, because of Heart failure?” sabi ni Arvin sakin

“Oo nga, that was Let It Fall… ganun talaga ang buhay….” Sagot ko sakanya “…kaya nga dapat habang maaga… sabihin mo na sa taong mahal mo na ganun yung nararamdaman mo… di kasi natin alam baka isang araw… bawiin na sila ng Diyos satin” dagdag ko

“Oo nga…” sagot nya sakin “By the way, meron pa kong ibang stories na hindi nababasa sa blog mo eh, na gusto ko rin basahin” sabi nya sakin

“Alin dun sa mga yun?” tanong ko sakanya

“Ahhhhmmm… alam ko madami pa ako hindi nabasa dun eh, ano paba yung mga di ko nasabi sa’yo?” tanong ni Arvin sakin

“Ahhhm… The Latter Phrases, Reverie, Discernego, The Letters, at yung SBLS Blends na pinagsama sama yung 2 main characters ng story, andun ba yung gusto mong basahin?” tanong ko sakanya

“Ahhh, Reverie ata yun, nasiumulan ko yung part one, and then, nung nag second part na, hindi ko na sya natapos, the story was pretty harsh, kawawa si Lance, and naawa din ako dun sa lalaking nananaginip na nagkakatotoo, ang hirap para sakanya yung baluktutin yung tadhanda” sabi ni Arvin sakin

“Wow! Andami mo narin palang nabasa sa mga works ko, salamat Arvin…” pasalamat ko sakanya

“Oo naman! Btw! Are you writing anything new ngayon?” tanong nya saakin

Acctually, as of now I’m writing a story about two brothers who got separated nung bata pa sila, and naging sila ng hindi nila alam na sila pala yung magkapatid, and at the end mamatay yung bida, syemrpre, ipinangalan ko kay Ron, kasi nabibwisit ako sakanya, patayin ko nga sa isa sa mga stories ko, Hahaha, just kidding

“Ahhhm, pag natapos ko na sya, I’ll tell you okay?” sabi ko kay Arvin

“Sabi mo yan ah?” sabi nya sakin

“Oo” maikli kong sagot sakanya

Maya maya lang din, pagkatapos ng mga kwentuhan, ay nakatulog na kami ni Arvin, magpahinga dahil maaga kami bukas, dun kami mag tatrabaho sa shoot ng company nila Ron, lintek na yan, mababanas nanaman ako bukas pag nakita ko yung pagmumuka nung Ron nay un. Ahhhh.. okay lang kasama ko naman si Arvin, ayos na sakin na may kasama akong tumawa pag nabibwisit na ako kay Ron.

“Malapit na….. parating na….. Nandyan na….. Humanda ka na……”

“KKKRRRRRRRRRRRRRRRRRRINNNNNNNNNNNGGGGG”

Nagising ako sa lakas ng tunog ng alarm clock na naiset ko ng alas 6 ng umaga, pawis na pawis nanaman akong nagising dahil nanaman sa kaparehong panaginip na halos gabi gabi ay binubulabog ako. Malamig ang Aricon pero iba parin ang pawis na nialalbas ng katawan ko, maya maya lang ay nagising narin si Arvin, mukang masarap ang gising nya, nagulat sya saakin ng makitang pawis na pawis ako pagkagising ko

“Best! Pawis na pawis ka! Nag-Tikol ka no?” makulit nyang tanong sakin

“Gago! Adik ka talaga, hindi…. Basta best… basta!” sagot ko sakanya

“Oh? Ayos ka lang? Tara? Ready na tayo malayo pa byahe” sabi nya sakin

Agad naman kaming nag-ayos para makapunta narin sa area ng photoshoot nila Ron, hay! Ligo, bihis muli ng all white naming uniform, baba ng condominium, sakay sa kotse, punta sa trabaho, ngumiti para maganada ang pagsalubong sa araw na darating.

On the way sa area ng shoot, I was driving, nasa front passenger’s seat si Arvin and he was smiling while he was holding his phone

“Oh! What’s with the big smile? Hehehe” tanong ko sakanya

“Wala! I just followed kung ano sinabi mo sakin” sagot nya sakin

I was shocked for a minute or so, let me guess, sinabi nya na sa taong mahal nya, na mahal nya nga ito? Okay, sige na sige na

“Ahhhh” yun lang nasabi ko sakanya

“I told her na I like her” sabi nya saakin

“Her? Babae?” tanong ko sakanya

“Oo! There was this girl who makes me smile everyday, basta, and hindi ko masabi sabi sakanya, kasi hindi pa kami nag mi-meet in person, hayaan mo pag nagkita kami, I’ll show her to you” masaya nyang sabi saakin

Ouch! May iba pala talaga syang gusto, how I wish lahat ng mga kulitan, at lokohan namen araw araw is true, pero talaga palang hindi, in love ang bestfriend ko sa isang babae, what can I do? What will I do? Siguro it’s best if I would just be happy for him, because I’m sure he’s happy with that girl

Wednesday, January 26, 2011

MODIFATE (1)- An overview on Nurse Gab



This story is inspired by a reader na nag comment sa FB ko, salamat salamat po... :) and sana magustuhan nyo po... Sana subaybayan nyo... :)

And this story is me.... except for the fictional essence... salamat guys... hope you'll like this one, medyo overview muna sa characters and matagal pa ang twist... hahaha kaya enjoy muna bago maexite :)

_____________________________________________________________________________________


"Life gives you challenges for a reason... and as a reward, it teaches you life-long lessons... to be better... and stronger"


“Dadating ang araw… Parating na…. Humanda ka na…. Humanda ka… BWAHAHAHA…. BWAHAHAHA…. BWAHAHAHAHAHA”

“Ahhhhhhhhhhhhh” malakas kong sigaw na halos magising ang lahat ng residente sa tinitiran kong condominium.

Shet! Iyun nanaman….? Ilang araw natin akong nagigising sa isang malagim na panaginip na kagaya nun. Hindi ko maintindihan kung ano yung gusto iparating sakin nun, nanginginig ako, hindi ko alam kung ano ang una kong gagawin, marahan akong tumingin sa paligid ng lamig na lamig ko ng kwarto dahil na rin sa lakas ng aircon, walang kahit sino, walang magtatangkang tumawa ng ganun ka demonyo para lang takutin ako. Fuck, everytime na nangyayari ito sakin, hindi ko alam kung bakit takot ang nararamdaman ko, ilang ulit narin ako binubulabog ng pangitaing iyon, pero ang lagi ko lang ginagawa ko ay baliwalain at ituloy ang araw araw na buhay ko.

Ako si John Gabriel Escobar, isang nurse sa isang pribadong hospital, adik man sa paningin, masarap naman maglambing, yan ang lagi kong sinasabi sa kanila, isang makulit na nilalang, mahilig magbitaw ng mga jokes, kahit minsan korni na, I am also fond of making stories, mahilig ako mag blog, kasi by that nalalabas ko ang emo side of me. NGSB…. At NBSB, kawawang bi, I ever had a girlfriend before kasi ayoko pa, at nung handa na ako magmahal, somehow pag nakakakita ako ng kapareho ko ng kasarian, ayan! Kilig, patay na, pero hindi ko parin naman pinapatay ang pagiging lalaki ko, kasi may mga panahon din na pag may nakita akong babae, may mga oras na gusto ko na syang ihiga sa kama at patikimin ng galing ko (haha! May experience?) Oo na! ako na ang VIRGIN sa lahat ng bagay, hindi ako umiinom, hindi ako nagyoyosi, lalo naming hindi ako nag da drugs, oo! That’s the plain truth

Isa lang naman gusto ko simula pa nung nagtrabaho ako dito, yun ay yung magkagusto sakin si Arvin, ang bestfriend kong nurse din sa kaparehang Ospital na pinagtatrabauhan ko, sya ang tumayong pamilya ko, kasi simula nung 18 years old ako, wala na akong pamilya, namatay si Mama, si Daddy, si Ate, sa isang aksidente, isang malagim na aksidente na bumago sa buong buhay ko, tatlong taon akong nag-aral sa kolehiyo na walang pamilya na magtatayo sa’yo pag lugmok na lugmok ka na sa mga pinapagawang requirements sa school, walang nag tutulak sa’yong gawin ang lahat ng kaya mo para maging proud sila sa’yo, walang sumusuporta sa bawat parangal na nakukuha mo sa eskwela.

Simula nung namatay sila ay hindi na ako umuuwi sa bahay namin, kung saan ngayon nakatira ang mga kapatid ng Mama ko, natuto ako na maging independent sa isang condominium unit na binili ng Lola ko para sa Daddy ko dati nung nagaaral pa sya sa Maynila, na ngayon ay ako naman ang tumitira nang pag aralin ako sa Maynila ng mga magulang ko, ang kaibahan nga lang, pag dating ng sabado linggo, wala na akong uuwian pang pamiya sa probinsya. 3 taon din ako pinag-aral ng Lola ko, ang Mama ng tatay ko, umasa sakanilang suporta hanggang sa nakatapos ako, at kahit ngayong nakatapos ako, magpapadala ako ng pera sakanila pero ibabalik nila sakin at sasabihing gamitin ko nalang para sa pang araw araw ko, pinagtrabahuhan ko daw yun kaya gastusin ko, ang point ko lang naman ay gusto kong ibalik ang tulong nila saakin, pero sa sobrang yaman naman ng Lola ko, pang kendi lang siguro nila ang isang taong sahod ko sa pribadong Ospital na ‘yon.

“Hooouuuyyyy! Besprend! Break ngayon…. Ulutin ko ha? Break! Ano ginagawa sa break pre?.... Kumakain! Type ka nanaman ng type dyan sa laptop mo!” pansin saakin ni Arvin habang tahimik lang ako na nagtatype sa cafeteria at nagsusulat ng autobiography ko

“Eh kasi naman po! Busog pa ako! Basta! Naiinis padin ako dun sa lintek na Ron na yun!” sagot ko kay Arvin

Ahhhh, si ron nga pala, isa sa pinakamahanging tao na makikilala mo sa mundong ibabaw. Putangina! Hindi ko alam kung bakit ganun yung taong yun, pinanganak na mayabang, hambog! Lintek! Di pa lamunin ng lupa, nakikita ko lang naman sya everytime na naasign kami ni Arvin na maging medics sa mga Photoshoots nila, yung hospital naman affiliated sila dun sa clothing company na pinagtatrabahuhan nya.

“Oh! Si ron nanaman pinagiinitan mo! Sulat ng sulat, tara kumain muna tayo” yaya nya saakin

“Eh naman kasi! Napakayabang! Napakayabang! Hay!” sagot ko

“Best! Tara na … kain na! kain na!.... ayiii.. kakain na ‘yan, tara na!” parang tangang aya saakin ni Arvin

“Tara na” sumangayon nalang muna ako para matigil na ang pangungulit, mamaya nalang ulit ako magsusulat ng storya ko pagkatapos naming kumain

Umorder muna ako ng siopao at isang serving ng siomai at ayun, solve na ako sa ganung pagkain lang.

“Oh? Yan nanaman kakainin mo? Kaya di ka tumataba eh, try mo mag noodles boi! O kaya man… ahhhh, kahit ano! Wag yung puro siomai at siopao ka araw araw” sabi ni Arvin

“tsk…. Nako! Tigilan mo nga ako ngayong araw Bino, at wala ako sa tamang mood, kulit kulitin mo pa ako hahalikan kita” pabiro kong banat sakanya

“Ahhhh…. Silence…. Yun nalang… Hahahaha” sagot nya sabay tawa ng malakas na halos marinig ng buong cafeteria

Haaay! Kung alam mo lang Arvin kung gaano kita kagusto… Aaaaaaaaaaaahhhhhhrrrrrrggg! Arvin! Huy! Mahal kita! Hahahaha, adik lang eh no? basta, ayoko naman magtapat sakanya, sya nalang yung nagpapasaya saakin, ayoko na mawala pa sya saakin, ayoko! Ayoko! Ayoko!

“Maiba ako Gab? Tapos mo na yung story mo about dun sa photographer?” tanong ni Arvin sakin

“Ahhhh, matagal ko na natapos yun ah, na publish ko na nga din sa blog eh” sagot ko sakanya

“Oh yeah? Bakit di mo kinukwento sakin? Yung story?” sabi nya

“Ahhh, di mo naman kasi pinapa kweto eh” sagot ko sakanya

Mahilig kasi sa mga stories si Arvin, minsan yung mga storyang ginagawa ko pinapakwento nya saakin at minsan ang lintek iiyak pa sa harap ko, haha, wala lang, he’s so cute pag teary-eyed na sya, and nakikita ko yung weak side ng best ko, basta ang alam ko, he just enjoys the essence of my stories, iyun lang.

“Ahhhm! Sige sige, bawi ako! Kwento ko sa’yo tonight? Sa place ko ikaw mag stay tonight?” tanong ko sakanya

“Hmmmmmmmmmm…. Basta wag mo ko rape-in” pabiro nyang sabi

“Tangna mo! Di ako ganun, baka ikaw” pabiro kong balik sa kanya

“Hmmmm, pwede…. Hahahaha” sabay halakhak nanaman nya ng sobrang lakas

I know he’s kidding. Alam ko na Bisexual sya kasi hindi nya naman dine-deny sakin yun eh, the only problem is… hindi nga ako yung gusto nya, ayaw nya kasi sa gwapo…. Hahahaha joke!

After our 2-10 shift, sabay na kaming umuwi sa condo, pero bago dumeretso ay dumaan kami sa paborito kong kainan pagkatapos ng walong oras na pagaalaga ng mga may sakit sa hospital, sa McDo, para bumili ng Cheeseburger and upsize ang fries at drinks, Yep! Sarap… Umorder din si Arvin ng Mcflurry at chicken nuggets. Drive through nga lang pala para kakain kami habang naglalambingan sa kwarto (I wish)… Oo nga pala, may promise ako sakanya na kukwento ko sakanya yung Love for Life, yung story na matagal nya na kinukulet na ipabasa ko sakanya, well! Kukwento ko nalang sakanya, with no laptop in front of me, walang kopyang babasahin, just straight from the author’s mouth.

After half an hour, nakarating narin kami sa place ko, baba ng bag, hubad ng halos kulay dirty white ko nang polo, at ng kakulay nitong pantalon, natira ang puting sando at boxer na nagsilbing panloob ko. Naghubad din si Arvin ng polo nya pero hindi nagtanggal ng pantalon (sayang) hahaha, sabagay, ilang beses ko na rin naman nakita yung bulge nya dun, hindi nga lang yung actual, hahaha, hmmmm, pwede narin yung size, mapagtyatyagaan, hahaha, hay! Alam ko naman na hindi ko makukuha yun. Hmp! Unless lalasingin ko sya yung tipong di na sya nakakdilat at di narin nakakaramdam, hahaha, ano bay an! Ang libog ko Puta! Hahaha

“Best? Pahiram ako ng tshirt? Tsaka shorts? Okay lang?” sabi ni Arvin sabay bitaw ng isang malaking ngiti

“Wag na! Tanggalin mo nalang yan, kala mo naman pagnanasahan kita” sabi ko sakanya

“Ahhhh! Ganun pala yung gusto mo ah! Sige!” sagot nya saakin

Tumitig saakin ng malalim si Arvin at naglabas ng isang mapanglokong ngiti at dahan dahan nyang tinataas ang T-shirt na suot suot nya, nagsimula sa isang gilid ng T-shirt nya at sabay kagat-labi at lalo pang naging mukang adik yung titig nya saakin. Agad naman akong sumakay sa kalokohan nya at marahang ipinahid ang dila ko sa mga labi ko at sabay ngiting mapangloko din ang binigay ko sakanya. Nagibang bigla ang tingin nya saakin, at makaraan ang mga 5 segundo, bigla syang dumila saakin

“Bleh! Ito? Gusto mo? Hahaha di mo makukuha to!” pabiro nya nanamang banat saakin

“Di ko kailangan yan Arvin! Mas masarap pa ako sa’yo, kakainin ko nalang yung sarili ko!” pabiro ko rin naming balik sakanya

“Haha! Tama na nga ‘tong kalokohan na ‘to! Tara kain na tayo best!” sabi niya

“Wait!” sagot ko sakanya. Agad naman ako pumasok sa kwarto ko at kumuha ng damit ko para narin makapagpalit ako, ikinuha ko na rin ng masusuot si Arvin at baka sabihin nya eh gusto ko nga syang makitang naka brief lang. Pagkalabas ko ay ibinato ko sakanya ang ipapahiram na damit at tumawa ako

“Oh ayan! Hahaha, magpalit ka na nga at baka ma-ano pa kita dyan!” sabi ko sakanya

“San? Sa harap mo gusto mo?” pabiro nyang tanong

“Ai nako! Dun ka sa CR, yak! Kadiri, wala akong balak makita yan!” sagot ko sakanya

Hahaha, joke dito ka nalang magpalit bilis! Hehehe joke ulet, hmp! Magpalit ka na nga lang sa CR Arvin at baka di ko pa mapigilan yung sarili ko pag dito nagpalit yang lintek na yan! Hahaha!

Pagkatapos magpalit ng damit ni Arvin ay agad kaming kumain at sabay na nagkulitan sa gitna ng pagkain namin. Ng maalala ni Arvin ang pangako ko sakanya kahapon

“Nga pala! Kala ko kukwento mo sakin yung sa photographer?” tanong nya sakin

“Ahhhh, gusto mo ba ngayon na?” tanong ko sakanya

“Hmmmmm, ayos lang, sarap mo magkwento eh… nakakawala ng problema” pabola nyang banat

“Hala! Bola mo! Hahaha, pero sige, this story is called Love for Life, it’s about a guy who was changed by the person that he loves…

Haaay…. Simula ito ng isang mahaba habang kwentuhan…. Ayus lang, eh yung taong gusto ko naman yung kinukwentohan ko… Sana kahit papaano ma inspire ko sya sa story ko…

Monday, January 24, 2011

MODIFATE- ready?




Are you ready to explore another fictional creation? Hehehe Kasi ako exited narin na ma post ko ang Chapter 1 ng Modifate...

I would just like to thank lahat ng mga nagmemessage sa FB na nakakarelate, nagandahan, nag suggest, na inspire sa mga stories na nasulat ko... maraming salamat po :)\

Kay CeeVee Fabro na nagshare ng thought sa story, i thought na that would be a great story kaya thank you kasi ikaw nag nagbigay ng magiging storyline... :)

kay Sir Tyrus Macaraeg: sa comliments... salamat... salamat...

RIchard Magnetico...Josef Blanco... yan yung mga recent na nagmessage na hindi ko pa narereplyan... dito muna reply nyo...salamat po sa mga compliments... salamat po... salamat salamat


This story is about.... ahhhmmm.... hahah just wait for the 1st publish....

4 chapters palang natatapos ko eh, kaya mahaba haba pa siguro... I'll make sure na maganda 'to para sa inyong lahat... thank you.... and sana suportahan nyo ito... :) salamat po





JANUARY 26, 2010- 1st CHAPTER of MODIFATE... :) 9:00 in the evening... see you on BOL and my BLOG.... :)

Sunday, January 16, 2011

FRAGMENTED 3/3- The E.N.D.



Since busy na ako mamaya... and baka may gawin eto po post ko na yung last chapter ng Fragmented.... Hahaha, I just did the final touches kasi isang upuan ko lang ginawa yung whole story, and nag edit lang ako ng mga typo... ayun sana magustuhan nyo yung last chapter...

And Thank you for reading it.... Continue reading my works po... Sana, Salamat sa continued support... :) I will always write para sa inyo

pa add nalang sa Facebook para sa mga updates ko for new story and pwede nyo po ako ululin... hahaha and pa follow nadin ng blog kasi nandun lahat ng mga stories ko, pag nahihirapan na kayo hanapin per part dito sa BOL you can always check my blog so you can read there....

FB: gabifad@yahoo.com
Link: http://www.facebook.com/profile.php?id=100000385141697
BLOG:
http://www.gabrielfads.blogspot.com/
_____________________________________________________________________________________


Haaaayyyyyyyy! Nagpapalusot pa! gusto lang akong makita nito, sige na nga. Halos tapos ko na rin naman ang trabaho ko kaya’t nagpaalam muna ako na bibili ako ng kape sa labas para makapanatiling gising at pupuntahan ko na rin si Ron doon


Pagdating ko sa Mini Stop ay nandoon si Ron at nakangiti sya saakin

“Hoy Mr. Palusot! Tinakot mo pa kami ni Jacob” seryoso kong sabi sakanya

“Seryoso yun Dave, may sumusunod sakin! Fuck him! Tangina talaga, nakaktakot yung itsura nya” sabi nya sakin

“Laki laki ng katawan mo natatakot ka dun” sabi ko sakanya

“Ron, ayoko mamatay, ayoko iwanan kita, gusto pa kita makasama” sabi nya sakin

Awwww…. Ang sweet naman nya, pero OA, as if naman may papatay sakanya

“Hoy tumigil ka nga! Para namang may death threat ka dyan” sabi ko sakanya

“Marami nga eh” sabi nya

“Naku! Tigilan mo ko Ron, bibili lang ako ng kape ah, tapos 10 mins. Yun lang! tapos bukas buong gabi sa’yo lang ako okay?” sabi ko sakanya

“Opo!” sagot nya saakin

“Ai oo nga pala, hindi kita na replyan kanina…. I Love you too Ron” nakangiti kong sabi sakanya

Di ko maipaliwanang ang ngiti ni Ron ng sabihin ko sakanya yun… basta ang sarap ng pakiramdam… Pagkatpos ay namili na ako ng kape ko at umupo kaming dalawa sa may mga bench sa labas…

“Namiss kita Dave” sabi nya saakin

“Ikaw din! Sobra! I’m sorry ah, may mga ibang kailangan talagang gawin eh, pero bukas, eto na! I promise you, I promise you I’m all yours” sabi ko sakanya

“Promise?” tanong nya sakin

“Promise….” Sagot ko

Wala syang pakialam, he kissed me in public, pero wala naming tao nung mga oras na yun na pwede kaming makita, pero paano kung merong makakita, hehehe ayos narin, ibig sabihin lang proud sya na ako yung kinikiss nya, arrruuuy! Kilig naman ako dun.

Ayun sabi ko 10 minutes lang, nakaka 20 minutes na ako, kailangan ko na bumalik sa trabaho, nagpaalam na ako kay Ron at kiniss ko nalang sya para hindi narin sya magtampo sakin

Pagbalik ko sa trabaho ay nagpa-pack up na pala sila, ay ganun? Bumalik pa ako, umuwi narin naman si Ron kaya uuwi nalang din ako para maka bonding ko naman ang kuya Darwyn ko. Pagkadating ko sa bahay ay nakaupo si kuya ko sa harap ng TV at agad ko naman syang binate ng magandang gabi at umupo sa tabi nya

“Kagabi pa kitang gustong maka kwentuhan kuya, di lang tayo nagkakaabot” sabi ko sakanya

“Ah, pasensya, medyo naging busy si Kuya ah” sabi nya sakin

“Okay lang yun, gusto ko lang naman makabalita sa’yo, kung kamusta ka na? tsaka kung ano nangyari sa’yo?” sabi ko sakanya

“Ahhh” sagot nya sakin

“San ka ba napunta kuya? Tagal kitang hinanap ah”

Ng biglang nag ring ang phone nya at agad nya naman sinagot yun. Hinintay ko na matapos ang usapan nila ng kausap nya at pagkatpos ay agad naming pumasok si Kuya sa kwarto at tila nagmamadali

“Oh? Bakit nagmamadali ka yata kuya?” tanong ko sakanya

“Ahh, tumawag yung barkada, hinahanap lang ako, pupuntahan ko muna sila” sagot nya sakin

I could not believe him! Pagkatpos kong hintayin yung pagkakataon na makausap ko sya, ngayon, isang tawag lang ng mga barkada nya, aalis na kaagad sya, hay! Parang ibang iba na si Kuya ko ngayon, parang iniisip ko na bakit nagkaganun sya, dati ako yung bunso nya, pero sabi nga nila…. people chance

Sobrang nadismaya lang ako. Gustong gusto ko sya makakwentuhan, tapos ganun nalang yung pagbalewala nya saakin. Wala nalang ako nagawa, umalis nalang sya ng nagmamadali, iniwan akong nakaupo sa sala, haaayyy!

Tinext ko nalang si Ron, makikipagkita nalang ako sakanya, kailangan ko ring maglabas ng sama ng loob.

“Ron? Can we meet? Ngayon na?” text ko sakanya

“Sure! Oo naman, sunduin kita?” tanong nya saakin

“Nope, ah, punta nalang ako sa Eastwood? Kita nalang tayo dun” sabi ko sakanya

Nagbihis lang ako at mabilis naman akong umalis sa bahay, dismayado sa pagiwan sakin ng kuya ko. After half an hour nakarating din ako sa Eatwood and nandun narin si Ron ready to meet up with me

“Hey! I miss you” sabi sakin ni Ron

“Namiss din kita” then sabay bitaw ng isang killer smile

“Ahhh, ano gusto mo gawin? You want to drink? Kain? Or chill lang? sige lang, what do you want?” tanong nya sakin

“I want to forget the fact that I’ve waited for 19 years for something na akala ko magiging masaya ako pag dumating yung time na yun” sagot ko

“Ahhhh, so I’m not making you happy?” tanong nya

“No! No no! I think iba yung pagkakaintindi mo, hindi mo maiintindihan Ron” sagot ko sakanya habang pinipigilan ko yung luha ko na bumagsak sa mga mata ko

Inakbay nya yung isang kamay nya sa balikat ko at dahan dahan nya akong pinaupo at sabay umupo din sya at tumingin sya sakin habang ako nakatingin lang ng diretso at nakatitig sa kawalan

“Kung may problema ka, just tell me, kaya nga andito ako diba? Pwede mo ko iyakan! Pwede mo ko sabihan ng kahit ano, I will just listen, okay?” pagaalala nyang sabi sakin

Hindi ko alam kung bakit bigla kong naitanong sakanya ang isang bagay na sa tingin ko ay medyo maaga pa para tanungin ko sakanya pero hindi ko talaga alam kung paano ko nabitawan ang tanong na

“Ron, mahal mo ba talaga ako?” tanong ko sakanya

Then isang sandaling pananahimik ang nangyari, ewan ko kung bakit kinakabahan ako sa sasabihin nya, basta ewan ko, hindi ko alam kung bakit bigla nalang sya natahimik sa tinanong ko

“Diba nasabi ko na sa’yo yan? I Love you… I Love you Dave” sagot nya

Somehow na relieve ako sa sagot nya na yun, I really don’t know why, I am not expecting na sabihin nya sakin na Yes, kasi tatlong araw palang kami magkakilala, pero sobrang saya kung nung sinabi nya na Oo, Ako mahal ko na yata sya, mabilis kasi mahulog yung loob ko sa isang tao lalo na pag alam ko na mabait and yung may feeling of security na pag kasama mo sya, basta it’s like I’ve known him forever. Parang ganun yung feeling tapos nagsalita ulit sya

“…I Love you Dave, and you know what? You remind me of someone”

“Sino, Ex mo? ganun naman yung sinasabi ng lahat” tanong ko

“Not my ex, pero someone very special sakin” sagot nya

“Ahhh.. edi salamat, thank you… kahit may problema kami ni kuya ko, you made me smile” sabi ko sakanya

“No Dave…. Thank you…. Basta salamat” sabi nya sakin

“Para saan?” tanong ko sakanya

“Basta, Basta…. Hindi mo rin yun maiintindihan” sabi nya sakin

“I want to know kung bakit ka nag te-Thank you, bakit?” tanong ko uli

“Naalala ko kasi yung namatay kong kapatid dahil sa’yo” sabi nya sakin

“I’m sorry kung natanong ko pa” paumanhin ko sakanya

“No… no need to say sorry, nag te-thank you nga ako diba kasi naalala ko sya dahil sa’yo” sabi nya sakin

“Ako? Bumalik nya yung kuya ko, pero parang wala lang, parang ibang iba na sya ngayon, alam mo ba hindi ko tinatanggal yung picture naming dalawa dito sa wallet ko, nung dating nawala sya saamin, kasi I’m hoping na one day magkikita ulet kami, sya yung inspiration ko sa lahat ng mga ginagawa ko sa buhay ko” maiyak iyak kong sabi sakanya

Sabay kinuha ko yung wallet ko at balak ko sanang ipakita sakanya ang picture naming dalawa ng kuya ko ng pagdukot ko ng wallet ko ay nabitawan ko ito at nahulog sa lapag at nagkaliunsingan ang mga baryang naiwan sa wallet at natanggal ang atm at I.D. ko sa trabaho

“Ai pucha! Haha” sabi ko. Sabay baba ko para kunin ang mga nahilog na gamit ko

“Hala! Di ka nagiingat” sabi nya sakin. At tinulungan nya ako na kunin ang hindi ko napulot na atm at I.D ko

Nagulat ako ng pagkalagay ko ng mga pinulot ko sa wallet ko ay nakatitig si Ron sa I.D. ko at parang gwapong gwapo sa picture nito (Haha joke)

“Oi! Ron? Bakit?” tanong ko sakanya

“Ikaw ba to?” tanong nya sakin na parang gulat na gulat sa I.D. ko at sa gwapo ng picture nito (pinilet!)

“Oo, baket” sagot ko sakanya

“David….” Mahinang bulong nya habang unti unting may mga luha na lumalabas sa mga mata nya

“Uy! Bakit ka umiiyak?” tanong ko sakanya

“David…..” binubulong nya parin ang pangalan ko habang nasa mga kamay nya ang I.D. ko at hawak hawak nya ito ng mahigpit… tumingin sya sakin at kitang kita ko na lumuluha ang mga mata nya at awang awa ako sakanya, hindi ko alam kung ano ang problema nya. Ng biglang dalawang magkasunod na malakas na putok na nanggaling sa likuran namin ang narinig ko

Napatingin ako sa likod at nagkakagulo na ang mga tao, ng muli kong pagtingin kay Ron ay dahan dahan na itong bumabagsak sa kinauupuan nya patungo sa lapag, gulat ako ng makita ko na pag bagsak nya ay duguan ang likod nya at may dalawang tama ng baril.

“RON!!!!..... RON!!!!!.....” sigaw ko…


“TULONG!!!! TULUNGAN NYO KAMI………………..” sigaw ko

“RROOONNNN!!!” sigaw kong muli habang pilit ko sya itinatayo para madala agad sa hospital, hindi ko alam kung paano ko sya ililigtas, ang isang bala ay tumama sa kaliwang parte ng likod nya at kung hindi sya swertehin, baka tumama pa yun sa puso nya

PUTANGINA NAMAN!

“TULUNGAN NYO KAMI………TULONG!!!!!!!!!!!!!!!!!” sigaw kong muli habang umaagos na ang mga luha ko

Maya maya ay may dalawang lalaki na tulong sakin para buhatin ko si Ron, nagmagandang loob sila na isakay sya sa kotse nila para dalhin sa hospital. Pagkadating namin sa hospital ay agad syang dinala sa emergency room at umupo lang ako samay upuan sa labas ng emergency room, hinihintay kung ano pa ang maaaring mangyari. Maya maya ay lumabas ang isang nurse sa Emergency Room, at tinanong ko ang kalagayan ng pasyente na kapapasok lang

“Nurse! Nurse, kamusta na po yung pasyente… yung nabaril po? Yuuungg. Yung… kapapasok lang?” tanong ko sa nurse

“Ahhhm Sir, DOA na po, wala napong pulso pag dating nya, na declare napong Dead on Arrival”

What? Patay na si Ron, hindi ko alam yung gagawin ko, hindi ko alam kung paano ko kokontakin ang mga magulang nya, hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa sarili ko na wala na yung taong nagpapasaya sakin sa ngayon, yung taong mahal ko, yung nagpahalaga sakin sa maikling oras na kasama ko sya. Habang umaagos ang mga luha ko ay lumabas na ang Doktor at hinahanap ang kasama ni Ron

“Kayo po ba yung kasama ni John Ronald Cuevas?” tanong ng Doktor

“Opo” maikling sagotko


“I’m sorry po sir, natamaan po ng bala ang puso nya, dumating po sya dito sa hospital, wala na pong pulso ang pasyente, wala na po kaming magagawa, kaano ano nyo po ba sya?” tanong sakin ng Doktor

“Kaibigan po” sagot ko

“Ahh, may nakuha kaming mga number sa cellphone nya at natawagan narin naming yung mga magulang nya, papunta na sila, ipapalabas ko nalang sa nurse yung mga gamit nya, pwede bang pakibigay mo nalang sa Nanay at Tatay nya ano?” sabi ng Doktor

“Opo!” sagot ko sakanya habang hindi ko parin matanggap ang nangyayari ngayon

Maya maya ay lumabas ang nurse dala dala ang cellphone, wallet, panyo at susi ng kotse ni Ron.

“Sir, eto na po yung gamet ni Mr. Cuevas” sabi ng Nurse

Pagkakuha ko ay naghintay nalang ako na dumating ang mga magulang ni Ron para maibigay ko narin ang mga gamit nya sakanila, hindi ko naman naiwasan na buksan ang wallet nya at tignan kung may makikita akong picture, gusto ko lang sya makita kahit sa picture lang, hindi ko alam kung bakit

Pagkabukas ko ng wallet nya ay nakabungad dito ang mga ATM nya, mga I.D. nya pero may napansin ako na lumang ID na nakasuksok sa isang bahagi ng wallet nya, natawa ako kasi pareho pala kami ng school na pinuntahan nung elementary kami, yun nga lang, nung grade 1 siguro sya ay hindi pa ako nagaaral kaya hindi siguro kami nagkaabot, pagkatingin ko sa picture ng I.D. nya nayun ay biglang tumigil ang mundo ko

Kilalang kilala ko ang mukha ng nasa picture na yun. Hindi ako magkakamali, kamukha? Imposible, alam ko kung sino yun. Ayoko na tumingin sa pangalan kasi ayoko na makita kung ano yung pangalan na nakalagay duon pero hindi nakaiwas ang mata ko na makita ang pangalang nakasulat duon na

Darwyn Dela Cruz

Putagina naman! Bakit nasakanya yung I.D. ng kuya ko nung Elemtary, hindi ko mapaliwanag kung bakit nandun yun, ng maya maya pa ay nakita ko si Mama at si Tatay na nasa Ospital din

“Ma? Bakit nandito po kayo?” tanong ko sakanila

“Ahhhh… Anak… I’m Sorry” sabi nya

“Bakit po Ma? Bakit po?” tanong ko habang hindi na natigil ang pagiyak ko simula kanina pa

“Nagsinungaleng kami sa’yo, yung kinilala mong kuya, hindi sya si Kuya Darwyn mo” sabi ni Mama sakin

“Huh? Eh sino yun? Nasan ang kuya ko?” tanong ko sakanya

“Anak ng Tatay mo yun, sa ibang babae, itinago namin sa’yo yun kasi baka hindi mo matanggap” sabi ng Mama ko

“Mama naman eh, Ma! Bakit?........... Bakit??” tanong ko sakanya

“Anak, I’m sorry… tumawag samin si Mrs. Cuevas, sila yung nakapagampon sa kapatid mo, na nandito nga daw ang kuya mo” sabi nya

Bigla akong natulala ng mga ilang Segundo… hindi ko alam kung tanga ako o ano, Si Ron? Si Ron? Si Ron ang Kuya Darwyn ko? Bakit?............ bakit kailangang ganun?

“Bakit ngayon nyo lang sinabi Ma? Bakit?........ bakit… alam nyo na pala kung nasaan asi Kuya eh” sabi ko

“Hindi anak, hindi ko alam, ngayon lang ulit nakipagusap samin si Mrs. Cuevas, hindi ko talaga alam anak kung nasaan ang kuya mo” sabi nya saakin

“Ma…. Wala na sya…. Patay na….” malungkot na sabi ko kay Mama ko habang awang awa ako sa sarili ko as dami nan g luhang nailabas ko

Madami ding tanong na naiwan sakin na hanggang ngayon hindi ko maisip isip, bakit sabi sakin ni Ron patay na ang kapatid nya? Siguro sinabi nung lintek na umampon sakanya na patay na ako. Tapos bakit kialangan mangyari to? Buong buhay ko ang gusto ko lang, makasama ang kuya ko….. At Bakit John Ronald na ang pangalan nya? Siguro pinalitan? Ewan? Basta alam ko sya ang kuya ko… Naiinis ako kung bakit hindi ako naniwala nung sinabi nya na may sumusunod sakanya at may mga death threats sya… PUTANGINA sana naprotektahan ko sya…. Sana buhay pa ang kuya ko ngayon

Oo nga, pinagbigayan ako ng Diyos na makasama ang kuya ko, hindi ko nga lang alam na sya na pala yun, I never expected na pwede palang magkasabay ang Best at Worst sa buhay natin…. Best 3 days ko yun na kasama ko ang kuya ko and at the same time Worst days nadin kasi hindi ko nalaman na sya ang kuya ko, Ni hindi ko nasabi sakanya kung gaano ako nagpupursigi para sakanya… para balang araw makasama ulit namin sya.. Ngayong wala na sya, parang nawalan narin ng gana ang buhay ko.

What’s worse than knowing that the one that you love died?

Knowing that the one dream that you wanted your whole life, the reason on why you are not giving you’re life up, and the one thing that keeps you going, is now gone…. FOREVER…....


.......END

Saturday, January 15, 2011

FRAGMENTED 2/3- The Huge Comeback



This is the 2nd to hte 3rd chapter of Fragmented.. .salamat sa mga nag comments dun sa 1st part... sana magustuhan nyo ang 2nd chapter.... 2morrow I will post the final chapter... salamat salamat


At salahat ng naghihintay ng Chapter 2 ng Foul Conspiracy... pag pasensyahan nyo po muna guys... di ko pa kayan gisulat yung mga next parts... ayoko na nasasaktan ko sya... nabasa nya yung 1st part and I think nasaktan ko na sya.... so Siguro pag kaya nya na and kaya ko na din...


_____________________________________________________________________________________

Mabilis akong nagpaalam kay Ron at kay Jacob na lasing na lasing, sobrang exited akong makita ang kuya ko, for 19 years, nawala sya, mabilis naman akong lumabas ng bahay nila, hinatid ako ni Ron sa labas para maghintay ng taxi

“What’s the rush by the way?” tanong ni Ron sakin

“Ahhh, si kuya ko kasi umuwi eh, basta mahabang kwento, next time I’ll tell you okay?” sagot ko sakanya

“Ahhh, sorry nga pala kung di kita mahahatid ah, wala kasing kasama si Jacob dito eh!” sabi nya

“No! No! okay lang yun, okay lang talaga yun, basta ngayon kailangan ko lang umuwi saamin” sabi ko sakanya

“Sorry din kanina” malungkot na sabi nya

“Ha? Saan?” tanong ko sakanya

“Para dito” sagot nya sakin sabay bigla nyang hinawakan ang batok ko at mabilis nyang inilapit ang mukha nya saakin, dinikit nya ang ilong nya sa ilong ko at pumikit sya, hindi na ako nag alinlangan na ipikit din ang mga mata ko at dinama ko nalang ang pagdikit ng mga labi nya sabi ko. Biglang parang ayoko na umuwi pero kailangan eh, Ron nga! Wag ganyan. Hahaha Shit habang nakadikit yung labi nya sakin at nakahawak sya sa likod ng ulo ko at para bang sinisigurado na hindi ko ilalayo ang mukha ko sakanya. Sobrang sarap nya humalik, siguro kung nasa loob lang kami ng bahay, kanina ko pa tinanggal yung suot nyang T-shirt tapos basta! Hahaha, ang sexy sexy nya, at pagkatapos ng masarap nyang halik ay unti unti nya naring tinanggal ang kamay nya sa pagkakahawak saakin at lumayo ng dahan dahan sa mga labi ko

“Sorry” sabi nya saakin

“What? Why? Ginusto ko rin yun, no need to say sorry” sagot ko sakanya

Ng eto na may bakanteng taxi nan a dumaan samay harap ng bahay nila Jacob

“Oh pano ba yan? See you next time?” paalam ko sakanya

“Pwede bang bukas yung next time na yun?” tanong nya saakin

“Eh di see you tomorrow” nakangiti kong paalam sakanya habang binubuksan ko ang pintuan ng taxing sasakyan ko. “Tama na yung tingin, baka matunaw ako, di mo na ako makita bukas” sabi ko sakanya

He then just smiled at me and he waved his hand para magpaalam. Pagpasok ko sat axi ay parang weirdong weirdo ang itsura ng taxi driver, siguro ay sa pagkakalandian naming ni Ron bago ako sumakay sakanya

PAKI MO MANONG? Hahahaha gusto ko sana sabihin ganun pero baka hindi ako ihatid pauwi kaya ayun, nagpahatid nalang ako sa bahay naming at inisip ko na hinihintay na ako ni Kuya Darwyn sa bahay namin, syet! Kahit ngayon hindi parin nag si-sink in sakin na nasa bahay na naming si Kuya Darwyn, Fuck! Sobrang exited ko na makarating sa bahay namin. For 19 years, andito na yung oras na pinaka hihintay hintay ko. Hayyy….

Maya maya ay nasa bahay narin ako, bayad sa taxi driver at ngiti, kasi makikita ko narin ang kapatid ko na matagal na nawalay sakin

Dahan dahan akong pumasok sa bahay namin, kinakabahan, hindi ko alam kung anong reaction yung ipapakita k okay kuya pag nakita ko sya, hehe, ayoko umiyak sa harap nya, basta hindi ko alam, ngingiti nalng ako pag nakita ko sya, syempre yayakapin ko si kuya ko! Hayyy…. Ayan na….. Ayan na….. Ayan na…..

(Ikot ng doorknob sa pintuan namin)

Pagbukas ko ng pintuan ay tumambad sa mata ko ang isang lalaking medyo matipuno ang katawan, kamukang kamuka ni Daddy ko, Gwapong gwapo parang ako, at napahinto sya at tumingin sya saakin. Sabi ko hindi ako iiyak eh, pero hindi ko napigilan umiyak, biglang may isang mahinang bulong na lumabas sa aking bibig

“Kuya ko….”

Agad akong lumapit sakanya, at niyakap ko sya habang tumutulo ang mga luha ko

“Kuyaaaa!... Kuya…. Nandito ka na” masayang sabi ko sakanya habang hindi ko parin mapigilan ang mga luha ko na tumulo

“Oh! Kamusta ka na Dave?” tanong nya saakin

Sa boses palang nya lalong lumakas ang agos ng mga luha ko. Putangina! Si kuya ko, si kuya ko nandito na.

Pagkatapos ay itinanggal nya na ang pagkakayap ko sakanya at tinapik nya ang likuran ko

“Oh paano? Papahinga na muna si kuya ah? Pagod na ako eh” sabi nya saakin

“Kuya, namiss kita” masayang sabi ko sakanya

“Syempre, ikaw din, namiss kita” sabi ng kuya ko saakin

Pumasok na si Kuya ko sa kwarto at ako ay uminom na muna ng tubig para palitan ang mga luhang lumabas saakin, at maya maya ay papasok narin ako sa kwarto naming dalawa.

Naligo narin muna ako para kahit papano ay mapreskuhan naman ako bago ako matulog, alas 10 pa naman ang pasok ko bukas, kaya’t medyo mahaba haba pa ang tulog ko nito, mas masarap na tulog ngayong katabi ko na si kuya ko.

Tunignan ko muna si kuya ko bago ako tuluyang humiga at magpahinga na. Ang sabi ko lang sa sarili ko, Salamat, salamat God! Thank you for bringing my brother back to us, salamat.

Exited na ako bukas, ang dami dami kong tanong na gusto kong malaman, basta sobrang dami, pag gising ko bukas, bagong araw yun para sa pamilya ko, I never thought na magiging ganito kasaya ulet ako, sobrang saya ko.

Maya maya rin ay nakatulog narin ako, at sobrang panatag ng isip ko sa pagtulog kong iyun.

Pagdilat ko ng mata ko ay agad akong tumingin sa tabi ko at wala na ang kuya ko sa tabi ko, an gaga siguro nagising, exited na maka catch up, tumayo na ako para makalabas ng kwarto at makapag hilamos muna ng muka para makapaghanda narin sa pagpasok ko sa trabaho, paglabas ko ay napansin ko na si Mama lang ang nandun at nagluluto at syempre namasada naman si tatay ng trycicle nya

“Ma? Nasan po si Kuya?” tanong ko kay Mama

“Ahhh… umalis… may pinuntahan lang… baka mamaya pa daw ang balik nya” sagot ng Mama ko saakin

“Ahhh ganun po ba? Kakamustahin ko lang sana bago ako pumasok sa trabaho” sagot ko kay Mama

Miss na miss ko na yung kuya ko umalis pa! Hmp! It’s okay! At least nandyan na sya habang buhay, alam ko na kung ano yung itsura nya ngayon, ibang iba na sya kung ikukumpara ko dati na lagi kaming may baid ng tsokolate sa may gilid ng mga labi naming kakakain ng Tsoko-Stik at punong puno ng mantsa ang mga sando na suot namin kakakain ng Chocobot.

Wala akong magawa, basta pagkatapos ng trabaho ay didiretso nalang ako pauwi para makasama ko si kuya ko. Naghanda na ako para sa trabaho at maya maya ay umalis narin saamin para hindi ako ma late

Pagdating ko sa trabaho ay ayan na si Jacob, kitang kita ang hang-over sa mukha nya

“Jacob! Ano pre? Ayos ka na?” tanong ko sakanya

“Oo pre! Pucha, sakit parin ulo ko! Hahaha” sagot nya saakin

“Ayos lang yan! Oh? Ano nangyari sainyo ni Ron nung nawala ako?” tanong ko sakanya

“Eh ayun, nasuka pa nga ako kagabi nakakahiya, si tropapipz pa yung naglinis, pero ayun umuwi na sya kaninang alas 8 ng umaga, may photoshoot pa daw sya mamayang ala una” paliwanag sakin ni Jacob “Teka Dave? Bakit nga pala nawala ka kagabi?” dagdag nyang tanong

“Pre! Hindi ka maniniwala dito! Si Kuya ko! Umuwi na samin! Kasama ko sya kagabi” masaya kong balita kay Jacob

“Oh? Talaga pre? Nice Nice! Ayos!” masaya nya ring sagot sakin

“Kaya nga eh, basta sobrang saya ng araw na ‘to pre” sabi ko sakanya

Oo nga pala, alam naman ni Jacob ang pinakatatagong sikreto ko kaya’t biniro nya ako tungkol kay Ron

“Pare! Tinamaan yata si Tropa ko sa’yo” pangtitrip na sabi ni Jacob

“Ha? Si Ron?” tanong ko sakanya

“Wag ka na magkaila, kinwento sakin ni Ron, sarap mo daw humalik! Hahaha” pangiinis na sabi nya

“Putakte! Paano mo nalaman yun?” tanong ko sakanya

“Hindi pre, kahit lasing ako nakakatayo naman ako nun no! nakita ko kayo nag hahalikan sa labas ng bahay, nagising kasi ako wala kayong dalawa, ayun pagtingin ko sa bintana, naghahalikan kayo, biruin mo! Pati pala si Ron bisexual, ngayon ko lang nalaman yun ah” sabi nya saakin

“Best, sa tingin ko in love ako kay Ron, pero pre, ang hirap I balance ng oras ko ngayon, kailangan ko makasama si kuya ko, matagal ko na di makasama yun, parang di ako ready para sa relationship ngayon, kasi nakatuon yung atensyon ko sa kuya ko sa ngayon, alam mo naman eh pre diba?” sagot ko sakanya

“Ay nako Dave, ikaw din! Si kuya mo, habang buhay nandyan na yan, kahit sabihin natin na matagal sya nawala, at least nandyan na diba? Eh si Ron? Sa tingin mo nandyan din sya habang buhay para sa’yo?” payo nya saakin

“Eh! Basta! I don’t think I’m ready, kailangan kong maka catch up sa kapatid ko” sagot k okay Ron

Pagkatapos ng trabaho ko ay agad akong nagpaalam kay Jacob na uuwi na ako. Paglabas ng office, at paglabas ng station compound ay agad akong pumara ng taxi at nagpahatid sa bahay namin.

Habang nasa gitna naman ako ng biyahe pauwi ay may unknown number na nagtext saakin

“Hey! I’m on my way na dyan, I miss you, wait for me ah? –Ron”

Oh Shit! Oo nga pala may usapan kami ni Ron ngayon, pero I have to go home kaya’t nag sorry muna ako sakanya, na hindi kami makakapagkita ngayon

“Ron, sorry! May gagawin ako sa bahay eh, okay lang ba kung bukas na lang?” sagot ko sakanya sa text

“Ahhhh! Namiss lang naman kita eh, kahit sandali lang? please?” makaawa nya saakin

“Ron! Bukas nalang okay? Basta may gagawin pa ako!” sagot ko sakanya

Pagdating ko sa bahay ay agad kong hinanap si Kuya pero wala parin sya

“Nasaan daw po ba sya?” tanong ko kay Mama

“Hindi ko rin alam Anak, hintayin mo nalang maya maya nandyan na yun” sagot ng Mama ko saakin

Hinintay ko nalang dumating ang kuya ko pero hanggang mag hahating gabi na ay wala parin sya, alas 8 ng gabi dumating ako sa bahay, hanggang ngayon wala parin sya, hay! Namimiss ko lang naman sya eh, maya maya ay hindi ko napansin na nakatulog na pala ako sa sofa at isang pagsarado ng pinto ang gumising sakin. Pagtingin ko sa pintuan naming ay si kuya ko na mukhang lasing na lasing.

“Kuya? San ka galing?” tanong ko sakanya

“Ahhhh… ddiiyaan lang ssaaa ano! Sa mga tropa shhyat Shhyat lang naman” lasing na lasing na sagot nya sakin

“Ahhh ganun ba? Oh sige kuya pahinga ka na! alas tres na din pala ng madaling araw, nakatulog na ako kakahintay sa’yo” sabi ko sakanya

Hayyyy… di ko nanaman nakausap si Kuya ko, tapos si Ron, hindi ko na rin naka meet ngayon, hay! Ano ba yan, pero may bukas pa, iyun nalang ang sinabi ko sa sarili ko

Pagkagising ko sa umaga ay tulog parin si Kuya ko, nahihiya naman akong gisingin sya para lang makipag kwentuhan, kaya’t agad narin ako nagbihis dahil kailangan ko ring pumasok sa trabaho, I’m sure na paguwi ko mamaya, makakapagkwentuhan narin kami ng kuya ko.

Pagdating ko ng office ay naunahan nanaman ako ni Bestfriend Jacob.

“Oh! Pare ang lungkot lungkot ng text sakin kagabi ni Ron ah, hinahanap ka nya eh” ang sabi sakin ni Jacob

“Ahhh, sorry naman kamo, baka bukas ko nalang din sya makausap, kasi hindi ko nakasama si kuya ko kahapon eh, kaya ayuntext ko nalang na bukas nalang ulit kami magkita kasi kailangan ko talaga maka catch up sa kapatid ko” sabi k okay Jacob

“Oh sige, ikaw bahala” sabi niya

Maaga ko nang tinext si Ron para hindi na sya magabalang pumunta dito mamaya para sunduin ako

“Ron, Sorry talaga, hindi ulet tayo pwede magkita mamaya, diretso bahay ako eh, sorry ah” sabi ko through text

Maya maya ay nagreply narin sya

“Huh? Bakit??? I really really miss you… Please, kahit lunch nalang? Mamaya? O kaya bago ka umuwi dinner? Please?” kulit niya sa text

“Gustuhin man kitang makita, walang wala kaming ka oras oras ni Jacob, maraming pinpagawa ngayon sa office eh, sorry talaga, maybe tomorrow? Hindi na ako mag pa promise, baka ma break ko nanaman” sagot ko sakanya

“Ganun po ba?.... Okay po…. Dave… I Love you”

Putangina! Bigla akong kinilig sa text nya na yun… whoa! Ibang iba yung pakiramdam, parang nabuhayan ako ng loob, basta, parang gusto ko sya makita right at this moment para halikan ko sya, pero sabi ko nga, hindi pwede, maraming trabaho ngayon, yung lunch break namin, at dinner ipapabili nalang sa mga errand runners sa studio at sa studio na kami kakain, hayyyy! I really want to see him, pero hindi pwede. Basta, I seset ko nam na bukas kailangan magkita kami

Mga 6 ng gabi, 1 hour before naming mag out sa work, isang text galing kay Ron ang na receive ko

“Dave, Jacob? Nasaan kayo? Natatakot ako! May sumusunod sakin, nasaan kayo nandito ako sa ministop sa loob ng compound ng station, pero nandito din sya natatakot talaga ako hindi sya umaalis, sinusundan nya ako”

Ano nangyayari kay Ron? Nagpapapansin ba ‘to o seryoso?

Friday, January 14, 2011

FRAGMENTED 1/3- my life, my mission



Rest muna ako sa Foul Conspiracy.... medyo hindi talaga ako comfortable isulat yun right now... kasi hanggang ngayon nadadala padin ako ng emotions ko sakanya. Basta

This is a story na pinaisipan ko ng ilang araw, kasi parang inisip ko na paano kaya kung maka encounter ako ng ganito s a buhay ko, ano kaya ang gagawin ko. This story is for all of you... thank you for all the support guys...

Hope you'll like Fragmeted... This will have 3 chapters kaya sana magustuhan nyo...

:) Here's Chapter 1


_____________________________________________________________________________________

“Kuuuyaaaaaaaaa, Kuyaaaaaaaaaa! Kuyyyyyaaaa!” sigaw ko habang nakayakap sakin si Mama ko, at habang pilit na isinasakay ng Tatay ko ang naktatanda kong kapatid sa trycicle para ipamigay sa iba

“Maaa! Bakit po aalis si Kuya?” tanong ko kay Mama

“Anak! Hindi na natin kaya, nakapagdesisyon na kami ng tatay mo, ipaaampon muna naming ang kuya mo” sagot ni Mama ko sakin

-------------------------------------------------------------------------------------

“Iyak lang ako ng iyak nun habang nakikita ko na paalis si kuya ko saamin, wala akong magawa nuon kung hindi umiyak, kasi mawawala yung nagiisang tao na kasama ko maglaro araw araw” salaysay ko sa ka trabaho ko na si Jacob

“Ang hirap pala ng kabataan mo pare!” sagot ni Jacob sakin

“Oo, pero kaya nga eto, lahat ng ginagawa kong ‘to para sa kuya ko ‘to, pinilit kong iahon sila Mama at si Tatay sa hirap iniisip ko na baling araw makakasama ko ulet yung kuya ko” sabi ko

“I’m sure kung nakikita ka ng kuya mo, he’ll be proud of you” sagot nya

“Kung alam mo lang ‘pre, na araw araw tinatanong ko kila Mama kung nasaan si Kuya ko, hindi nila ako sinasagot, 19 years pare, 5 years old palang ako wala na si kuya ko, ngayon nagtatrabaho na ako, ni hindi ko alam kung saan ko sya hahanapin, sa Facebook, search ako ng search sa Darwyn Dela Cruz, ang dami daming lumalabas, hindi ko alam kung saan ako magsisimula hanapin sya dun” sabi kong muli

“In God’s will pare, makikita mo din ang kuya mo” sagot niya sakin

Ako? Ako si Davidson Dela Cruz, 24 years old, isang Comm. Arts Graduate, nagtatrabaho sa isang malaking TV station sa Pilipinas, bilang isang crew ng isang talk show. Nagiisang bumubuhay sa pamilya ko, sana kasama ko ang kuya ko para dalawa kaming tumutulong sa pamilya namin, pero hindi ko alam kung saan ko sya hahanapin, kung paano ako magsisimula, kung ano ang gagawin ko.

My work ended, bago umuwi shot muna with my bestfriend Jacob, na officemate ko din. Nagshot kami sa isang bar na malapit lang sa TV station na pinagtatrabahuhan namin.

“Pare pupunta nga pala dito yung tropa ko, ayos lang?” tanong ni Jacob sakin

“No problem pre, the more the merrier” sagot ko sakanya

Ilang oras dumating na ang tropa nya at I don’t know kung bakit that guy seems interesting, ang gwapo, ang ganda ng pangangatawan, at tantsa ko ay isa ring bisexual ‘to katulad ko

“Ahhh, Dave si Ron, Ron this is my bestfriend and ka-work si Dave” pakilala ni Jacob sakin sa tropa nyang si Ron na sobrang gwapo, sobrang sarap…. Ai! Malandi si kupal! Hahaha, ang gwapo nya putangina! Hahaha

“Hey! Nice to meet you pare” sabay abot ko ng kamay ko sakanya

“Ahhh, same to you pare” at sabay inabot nya rin ang kamay nya saakin at putangina, ang lambot ng kamay nya, parang feeling ko nakatitig sya saakin habang hinahawakan nya yung kamay ko, putangina, biglang nawala yung kuya ko na araw araw kong iniisip pag tinitignan nya ako

Wait wait! Hindi pwede, ang priority ko sa buhay is yung kuya ko… di ako pwede lumandi landi, pero sige na nga, ngayon lang. hahahaha

Mahabang kwentuhan, masayang tawanan, malupet na kulitan, iyun ang nangyari nung gabing iyun, ewan, ang bilis ko naka close si Ron, ang gwapo nya putakte, nawawala ako sa katinuan ko pag tumititig sya saakin

Maya maya puna ko nan a lasing na si Jacob, ang kulit kulit na eh, hanggang ayun! Sumuka na sya sa may gilid ng upuang inuupuan nya.

“Whoi! Jacob! Kasi naman eh!” bulyaw ko sakanya

“Haha! Pare kaya ko pa…. aaakkoo pa!” sagot ni Jacob habang halatang halata na isang ihip mo lang ay bibigay na sya

“I think we better go Dave” sabi ni Ron “Tara hatid ko na kayong dalawa”

“Wag na! ayos lang ako! Hatid mo nalang si Jacob” tanggi ko sakanya

“Daveeee…. Ahhh, wag nyo ko iwanan… ahh, di ko kaya” ingit ni Jacob

“Ahhh, eh, pano yun? Sa bahay mo kami? Ahhh… magstay? Ganun?” tanong ko kay Jacob

“Sige na pare…. Shit! Di ko talaga kaya….” Makaawa ni Jacob saamin

“Oh sige na sige na! Pagbigyan ang lasing” sabi ni Ron “Oo na! tara na Dave, iuwi na natin to! Baka mapaaway pa tayo dito! Hahaha!” pabirong dagdag ni Ron

Sumakay kami sa kotse ni Ron pauwi sa bahay nila Jacob…. First time ko pumunta dun at pagdating namin, woooow! Ang laki ng bahay nila, tapos sya lang nakatira dun, yung parents nya kasi nasa probinsya nila, tapos wala syang kapatid, hay! Tignan mo nga naman pag lumaki ka sa isang pamilyang mayaman. Eh kami? Bahay namin, yung kasya lang kami ni Mama at Tatay ko, tapos mas masaya sana kung nandun si Kuya ko, pero kaya nga ako nagpupursigi diba? Para pag nagkita na kami ni kuya ko, kaya ko ng maipagmalaki sakanya na asensado narin kami, at yun ay dahil sakanya, sa kuya Darwyn ko, sya ang dahilan ng lahat ng ito.

“Oh! Tara buhatin na natin to Dave” aya ni Ron sakin

“Tara” sagot ko sakanya

Marahan naming binuhat ni Ron si Jacob, nakaakbay ang kaliwang braso ni Jacob sa kanang balikat ni Ron at ang kabila ay nakaakbay sa balikat ko.

“Ayos ka lang dyan bro? mabigat si Jacob no! takaw nito eh” pabirong sabi ni Ron

“Haha! Ayos lang ako! Baka ikaw nga yung nabibigatan dyan eh” sagot ko sakanya

“Ahhh, so ako pa ngayon?” sabi nya

Ng biglang binilisan nya ang paglalakad para ipakita sakin na hindi sya nahihirapan, hindi naman ako nagpatalo, sumunod ako sa bilis ng paglalakad na at nginingisian ko sya sa bawat hakbang naming dalawa. Ng makarating sa kwarto ni Jacob ay sabay din kaming humiga sa kama at sabay na tumawa ng malakas habang naghahabol ng hininga.

“Oh? Why are you panting?” tanong ni Ron sakin

“Ha?” tanong ko sakanya

“Bakit ka hinihingal?” tnaong nyang muli

“Haha! Yun ba yung panting? Haha, pasensya naman” sagot ko “Kapal! Ikaw din naman hinihingal” dagdag ko

Ewan ko kung bakit habang nakahiga ako sa kama at mabilis ang pagtibok ng puso ay hindi ko alam kung bakit napapangiti ako ng walang dahilan, naiisip ko yun pagtingin ko sakanya habang naguunahan kami sa pagbuhat kay Jacob, yung pag ngiti ko sakanya habang para kaming tangang naguunahan, hay! Putakte, hindi ako lasing pero bakit parang ang perpektong perpekto … ang gwapo nya! Tapos ang adik ko! Kasi alam ko naman na bisexual ako, pero hindi naman yung lantaran, ai nako basta! Sobra na yung paglalandi ko ngayong gabi, sobrang ngiti na yung naibigay ko, tama na baka diretsohin ko yang lintek nay an, hubaran ko yan eh! Hahaha just kidding.

Tumayo na sya sa pagkakahiga nya at umupo sa may dulo ng kama at sabay tumingin sakin

“Ah! Oo nga pala? Is it okay kung dito rin ako mag stay for the night?” tanong ni Ron sakin

“Ha? Eh bakit ako tinatanong mo? Eh bahay nila Jacob to? And sabi nya wag daw NATIN syang iwan diba? Ibig sabihin tayong dalawa” sagot ko sakanya

“Tayong dalawa?” sabi nya habang nakatitig ng malalim sa mga mata ko, whoa! Parang umakyat yata yung dugo ko sa paa sa may ulo ko, bakit tumititig sya sakin! Putakte! Syet wag mo ko tignan, gustong gusto ko na tumayo sa kamang kinahihigaan ko ngayon pero ewan ko kung bakit hindi ako makatayo at tumitig nalang ako sakanya at pinigilan ang sarili ko at sumagot

“Oo! Tayong dalawa daw ang magbabantay sakanya! Kaya wag ka na umuwi!” sagot ko kay Ron

Then parang biglang bumalik ang muwang at atensyon nya sa tunay na mundo

“Ahhh… oo nga! Sorry sorry! I didn’t hear that” sagot nya

“AI putcha! Wala akong damit, hihiram nga muna ako kay Jacob” sabi k okay Ron

“Ahhh, wag na! Meron akong extra shirt dito! 2 naman, tig isa nalang tayo, may boxers din ako, okay lang ba sa’yo? Na Boxers lang pamalit mo sa jeans mo?” tanong ni Ron na parang natataranta

“Ahhh, thanks! Oo naman ayos lang yun, bakit ba puro boxers yang dala mo? Yan ba suot mo sa trabaho!?” tanong ko sakanya

“Ahhh! Underwear model po kasi ako! And eto lagi kong suot po, kaya po eto lang ang dala ko” sagot nya saakin

“Wow! Talaga? Nice, gusto ko ring magmodel, kaso wala naman akong abs” sabi ko sakanya

“Pag may free time ka, sama ka sakin sa gym, papalabasin natin yan! Qualified na qualified ka nga maging model eh” masayang sabi sakin ni Ron

“Ahhh, ikaw nga, gwapo na, maganda yung built ng katwan, malakas appeal, matanngkad, mabait, masarap kasama, magalign magpatawa…” then he cutted me

“Wait? Ano ba yang dinedescrive mo? A perfect guy o ako?” tanong ni Ron sakin

“Why? Eh para sakin, you’re perfect” sagot ko sakanya

Nabalot ng katahimikan ang buong kwarto at biglang wala nalang kumibo saaming dalawa, pinikit ko muna ang mga mata ko sa kahihiyan, baka sa mga sinabi ko naturn off sya sakin, isipin nya na bisexual ako, baka mali yung pagkakainterpret ko sa gender preference nya, baka hindi sya bisexual, habang nakapikit ako, iniisip ko kung anong sasabihin ko kapag idinilat ko ang mga mata ko, at habang nagiisip ako ay biglang may isang malbot na kamay na humawak sa kaliwang pisngi ko, pag dilat ko ay nakahiga na sya samay kabilang parte ng kama at ang ulo nya ay nakadikit sa ulo ko at ang kamay nya nakahawak sa muka ko.

“Ahhh? Bakit Ron?” tanong ko sakanya

“Thank you sa compliment Dave, pero marami akong flaws, marami mali sa buhay ko, I can’t be perfect katulad ng sinasabi mo” sabi nya sakin habang dahan dahan syang dumadapa at dahan dahang lumalapit sa mukha ko

“Sabi ko naman para sakin nga diba? Doesn’t mean na counted yung iba, kasi on my opinion, you’re perfect” sabi ko sakanya habang nakatitig ako sa nakabaligtad nyang muka na mga dawalang pulgada nalang ang layo sa mukha ko

“Edi Thank you! So pwede ko rin bang sabihin na para sakin perfect ka din?” tanong nya

“IF you wish!” nakangiti kong sagot sakanya habang unti unti na akong pumipikit dahil nakita ko na unti unti nya naring nilalapit ang mukha nya saakin. Shet! He’s gonna kiss me, yun lang naiisip ko habang nakapikit ako at hinihintay ko na dumikit ang labi nya saakin.

Pansamantalang kumalma ang utak ko sa mga ibang iniisip ko pero kasabay nito ang paginit ng buong katawan ko at ang pagbilis ng tibok ng puso ko, paglakas ng kaba sa dibdib ko.

Fuck! Nahulog na nga ba ako ng ganun kabilis kay Ron?

Nararamdaman ko na ang lalo pang paglapit ng mga labi nya saakin ng biglang nag ring ang phone ko.

(I……. had……. The time of my liiiiifee…… and I never felt this way before…. And Iswwweear this is Truu u u) Shet! The time pa yung alert tone ko… haha wala lang… Then I looked at the phone at ayun, bakit kaya tumatawag si Mama kong istorbo!

“Anak! Nasaan ka na ba?” tanong ng Mama ko

“Ahhhhmmm, baka hindi po ako makauwi ngayon eh ‘Ma? Dito po ako sa bahay ng ka trabaho ko!” sagot ko kay Mama ko

“Ganun ba? O sige, kanina ka pa naman hinihintay ng Kuya Darwyn mo”

WHHHHHHHHHHHHATTT??? Si Kuya ko? Si Kuya Darwyn ko? Fuck! Nasa bahay na namin sya? Hindi ko alam kung ano pipiliin ko! Yung sinagot ko yung tawag ni Mama ko o yung sanang paghalik sakin ni Ron! Hahaha joke, syempre, hindi naman ako nagsisisi na sinagot ko yung tawag ni Mama. Hindi ko talaga alam kung iiyak ako o ngingiti ako! Basta sabay na nagawa ko yun sa sobrang saya ko.

Si Kuya ko! Si Kuya ko! Umuwi na sya sa amin….

Wednesday, January 12, 2011

FOUL CONSPIRACY (1)- The Lies



Thank you sa lahat ng mga bumasa sa Fresh Start.... this is another chapter of my life.... Thank you sa lahat ng na iinspire ko sa mga literary works ko, and thank you so much sa mga nakaka appreciate sa mga sinusulat ko... salamat salamat

Here's a short 1st chapter of the story.. enjoy guys!

_____________________________________________________________________________________


Do you believe in Love at First Sight?

…Hindi? Parehas tayo, kasi hindi naman nararamdaman ang Love visually, it’s felt through the heart.

Sabi ko nga sa Kanya “Para ka kamong hangin!.... I don’t see you pero ang alam ko is kailangan kita para mabuhay ako” Korni?... Pero totoo….

Ever felt na isang text palang ng isang tao sa’yo, like a simple “Good Morning” makes your whole day, lalo na pag narinig mo yung boses nya, it’s like you’re gonna faint sa sobrang kilig

“What does not Kill you makes you stronger”

Sabi nga nila pag na broken hearted ka, para kang namatay. Pero hindi! Buhay ka! It did not kill you rather it will be a life lesson to you to be better on the coming relationships na ma encounter mo pa.

Sinong humatak sa’yo nung nakahandusay ka sa lapag and you are crying over someone who does not care anymore? Ako? Hindi nya ako hinatak! Umupo sya sa tabi ko, comforted me, and sabay kaming tumayo para harapin ang bagong buhay…

Sya ang nagdala ng salitang “MOVE ON” sa buhay ko

But will it last kung nagsimula ka sa isang kasinungalingan?

Will real love cover all the lies behind? Kaya mo bang itago sa kanya ang mga kasinunganan mo at alam mo na ang kapalit nito ay ang pagkawala nya?

Will you risk love for the truth?

_____________________________________________________________________________________


October 10, 2010: “Kilala mo ba si Chase? Close ka’yo?”

That was the first message that I sent to Sojeph, ang nakita ko lang mutual friend sa FB is si Chase, so sabi ko ang cute naman ng batang ‘to, my intention was not to flirt (medyo lang) but just to ask permission to use his picture for my new story, yung Super Luna…, I got a reply after 3 days…

October 13,2010: “Yap. Tropa ko, naging Dormate din for a month why?”

Seriously, ewan ko kung bakit feel ko ang saya nag reply sya, mukang snob kasi, pero usually naman sa mga first impressions ko laging mali, so sabi ko hehehe nagreply sya.. ang arte ko… haha

And ang kulet nung mga next messages, ang kulet nya kausap, pero na enjoy ko naman yung messaging namin sa FB

One message I gave him my number, at deadma lang… naisip ko lang, baka sakaling pwede ko syang gawing bi

Tropa kasi sya ni Chase (you guys know him) bestfriend ko, and ang sabi nga sakin ni Chase through text

“ULOL! Straight yan wag mo tuhugin” sabi nya

Damn! Ano ko manunuhog? Di naman ako nakikipag landian, nakikipagkwentuhan lang

STUBBORN ASS! I did everything para ibaling yung usapan namin sa number nya pero hindi mapunta punta dun! Wala lang bakit ba? Ang cute nya, I want to get his number, gusto ko sya makausap, hirap kasi sa FB, pag log out tapos nag reply, next OL pa mababasa.

I texted Chase kasi hindi ko nga makuha number nya through the messages

“Hoy Chase, ano number ni Sojeph?” tanong ko

“At Bakit?” reply nya

“Wala lang may tatanong ako about sa kanya, kailangan sa story bilis”

“Wait, papaalam ko muna”

After mga 10 minutes or so….

“Ako daw bahala kung ibibigay ko! Ayoko nga ibigay! Tuhugin mo pa tropa ko! Sakanya mo hingin malandi! Hahaha”

I just want to be friends and nothing more than that.. yun lang yung gusto ko until one dare changed the whole situation….

“Chase! Sige na bigay mo na number nya! Please” I texted chase

“Hindi nga pwede tsaka magagalit sakin yun, ikaw manguha!” sagot nya

“PLLEAAASSSSEE! Just want to befriend with him” sagot ko

“Gabriel, kilala kita, alam ko gusto mo sya! Hindi mo makukuha yun, Straight yun Gab! Straight!!!! STRAIGHT!” sagot nya sakin

“No, I just want to be friends with him” Sagot ko sakanya

“Asa!!!! Ayiiii! Crush nya si Sojeph! Sige nga pag naging kayo bibigay ko katawan ko! Hahaha” sabi nya

“Ahhh ganun? Seryoso yan?” tanong ko sakanya

“Pre! 100% sure! Sumakay ka pa! kahit lumungad ka ng dugo hindi mo magiging boyfriend yun” sabi ni Chase sakin

“Watch me! Sabi mo ha? Katawan mo? Hahaha” pabirong sagot ko sakanya

“Hahaha! Ulol! Hindi pwede! Joke lang yun” sagot nya

“Sige! Pag napasagot ko sya? Tayo na?” sabi ko kay Chase

“Oo! Sige kung kaya mo!” sagot nya

I really like Chase, dati pa, sa Fresh start palang na story ko, na naging kami ng 1 month, sobrang saya ko na, naisip ko that time, kung mapapasagot ko si Sojeph, then Chase would be mine, all mine… (Demonic Laugh!) hala! Ang sama ko, pero alam ko kasi when Chase promises me something, he would really grant it, kaya inisip ko nalang, this would be my chance to have Chase in my life.

“Oh! Bigay mo na sakin yung number” kulit kong muli kay Chase

“Ayoko! Maging dahilan pa yun ng pagsuko ko sa pagkalalaki ko! Ikaw gumawa ng paraan para makuha mo” sagot nya sakin

After 2 days I got a new message from Sojeph sa Facebook ko, and it was his number, nice

NOW I CAN START MY PLAN….

Tuesday, January 11, 2011

FOUL CONSPIRACY- Almost there





No more in Love with Super Luna... it's foul conspiracy


:) sana abangan nyo guys....


01-12-11 PUBLISH OF CHAPTER ONE.... see you on my Blog and on BOL

FB: gabifad@yahoo.com
BLOG: gabrielfads.blogspot.com