May 22, 2010
9:00 PM
Watch out for the release of SBLS- Shoet Bi Love Stories- THE WRITE ONE
Thursday, May 20, 2010
Thursday, May 13, 2010
SBLS-short bi love stories- LET IT FALL ON THE OTHER SIDE
“If you love someone, Tell them that you love them, don’t wait until you loose your chance”
Isang alaalang hinding hindi ko makakalimutan sa buong buhay ko…
“Suuuunnnoooooggg” Nagising ako sa lakas ng sigaw ng mga kapatid ko at ni Mama, pati sa mga sigawan ng kapitbahay, sobrang init, ng biglang nagising ako sa kamalayan na nasusunog na pala ang bahay namin at ang tatlo pa sa mga kapitbahay namin. Mabilis akong lumabas at nakita ko ang mga kapatid ko at si Mama na nasa isang tabi at si Kuya ko na nagbabalik balik sa CR naming at binubuhusan ng tubig ang pintuan naming para makalabas kami, walang bumbero, walang kahit ano, hindi ko na alam kung anong gagawin ko, musmos na musmos pa ako at tumakbo nalang ako sa Mama ko para umiyak kasama nila, nakita ko sa mga mata ng kapatid ko ang takot, sa Mama ko naman ay nakita ko ang pangamba, wala ako magawa para tumulong sa kuya ko, sobrang init na ang naramdaman ko, pero ang paglabas lang sa nasusunog naming bahay ang gusto ko mangyari sa mga oras na yun. Wala ako nagawa kung hindi umiyak sa tabi.
Tumingin na lang ako sa taas at pinagdikit ang dalawa kong kamay at nanghingi na tulong sa Diyos. Humahagulgol na ng habang nakapikit ako ay bigla nalang kumulog ng malakas at isang malakas na malakas na ulan ang bumuhos, nakita ko ang galak at pasasalamat ng Mama ko sa ulan na dumating, ako din ay tuwang tuwa, napawi ang sunog dahil sa mga tubig na nanggaling sa Diyos.
Ako si Jedrich, isang taong punong puno ng pangarap, pero hanggang pangarap nalang yata, mahina kasi yung baga ko pero ako, eto isang napakakulit na bata, mabisyo pagdating sa paninigarilyo, pero pinipigilan ko pa naman hanggang kaya ko.
Simula nung araw na iyun, Kapag umuulan ay lagi ako naglalaro sa labas at lagi ako nakatingin sa itaas para magpasalamat. Magpasalamat na dumating ang ulan sa mga oras na kailangan ko ito. At Ewan ko, pag nasa ilalim ako ng ulan, iba yung pakiramdam ko, parang lahat ng problema ko nawawala, pati pagod ko, at kahit isang beses hindi pa ako nagkasakit dahil sa ulan. Parang kapatid ko na nga yung ulan, sya yung dumadamay sakin pag may problema ako o pagod. Hindi ko alam na dahil sa kanya din makilala ko yung taong una at huli kong minahal.
Maulan na buwan nuon kaya’t lagi pag gising ko ay Masaya ako, nasa ilalim lang ng ulan at dinarama ito. Nakapikit ako habang dinadamdam ko ang mga patak ng ulan sa ulo ko ng biglang parang huminto ang mga patak na nararamdaman ko, napatingin ako at may isang lalaking naka uniform ang sinukuban ako ng payong nya, akala siguro nya ay wala lang ako masilungan
“Okay lang ako, wag mo na akong payungan” sabi ko
“Baka magkasakit ka kasi kaya sinukob kita, basing basa ka na nga oh!” sagot nya
“Sige na baka may kailangan ka pa puntahan, okay lang ako, pwede mo na ako iwanan”
Nakita ko sa mga mata nya na parang nasungitan yata sya sa pagkakasabi ko na Okay lang ako kaya habang papalayo sya ay sinabi ko
“Salamat nga pala pero Okay lang talaga ako” pasigaw kong sinabi habang papalayo sya sakin.
“Walang problema, basta pag nagkasakit ka, wag mo sabihin saking di kita pinayungan ah” sabi nya habang nakangiti sa akin at tumawa ng bahagya
Nilapitan ko sya para magpakilala para nadin sa pagpapasalamat sa concern nya sa akin. “Jed nga pala” pakilala ko sakanya. Medyo nahiya ako kasi basa yung kamay ko dahil basa ako ng Ulan “Ay! Basa pala kamay ko nakakahiya naman sayo”
“Okay lang, di ko naman ikakamatay kung hawakan ko yan” “Rob nga pala” pakilala nya. Nakatingin sya sakin at parang may iba sa mga tingin nya. Parang yung nararamdaman kong gaan pag umuulan. Ano kaya yung nararamdaman ko?
“Sige na at baka may pupuntahan ka pa” sabi ko “Alam ko naman magkikita pa ulit tayo” dagdag ko pa.
Sobrang saya na natapos yung araw ko, Umulan kaya Masaya at nakilala ko naman si Rob, Rob seems so special, and yung paraan ng pag approach nya sakin parang sobrang iba, ewan ko pero parang iba yung mga ngiti at tingin nya sakin.
Ilang araw din na nagkikita kami ni Rob pag dumadaan sya kung san lagiako nakatayo pag umuulan, lagi nya ako pinapayungan, lagi ko naman sya pinipigilan, at sinasabi ko sakanya lagi na Masaya ako pag nauulanan ako, at hindi ako kalian man nagkasakit dahil sa ulan, sinusulit ko nalang din yung ulan kasi matagal na akong may lung cancer, mahirap tanggapin pero ito yung naka takda para sakin eh, eto yung binigay ng diyos kaya tatanggapin ko, at lahat naman ng nangyayari ay may dahilan, kahit minsan hindi talaga natin alam kung ano yung mga dahilan na yun.
Lagi na kaming nagkakausap ni Rob kahit hindi umuulan, lagi ko syang nakikita, at Masaya ako pag nakikita ko sya, he seems to not like the rain until malaman nya kung gaano kasarap magtampisaw at magbasa sa ulan, siguro hindi nya rin maapreciate kasi hindi nya alam kung gaano kahalaga sa akin ang ulan, hindi nya alam kung paano sinagip ng ulan ang buhay ng pamilya ko. Hindi ko alam kung ano yungnararamdaman ni Rob para sa akin, pero ako? Gustong gusto ko sya, pero nahihirapan ako kung sasabihin ko ba sakanya na gusto ko sya o hindi kasi at the end of the day, naiisip ko na bilang na yung mga oras ko sa mundong ito, pag sinabi ko sakanya na gusto ko sya at maging kame? Tapos mamatay ako? Hindi ko maimagine kung paano nya tatanggapin, masakit. Kaya siguro wag nalang.
May isang pagkakataon na nagkausap kami ng Mama ko ng seryoso, alam nya na bisexual ako, at alam nya na nagkakagusto din ako sa kaparehas ko, at tanggap nya ako, hindi ko alam kung dahil binibigay nya nalang yung makakapagpasaya sakin kasi malapit na ako mawala o dahil tanggap nya talaga, it doesn’t matter, sya ang sinasabihan ko ng mga problema ko pag hindi ko na kaya itago sa sarili ko
“Ma! Mahal ko na yata si Robi eh, pero ayoko na sabihin sakanya, paano kung mahal nya din ako tapos pag nawala ako?” I told my Mom
“Jed! Wag ka nga magsalita ng ganyan, makaka survive ka dito anak! Lalagpas ka din dito”
“Pero Ma! Diba sabi ng Doktor wala na akong pagasa na gumaling pa, wala na..” sagot ko
“Anak! Masakit para sakin yun, pero ano ba naman yung sabihin mo sakanya na may sakit ka, at sabihin mo sakanya na mahal mo sya! Eh iyun yung makakapagpaligaya sayo eh” sagot ni Mama “At hindi mo alam baka iyun din ang makakapgpaligaya kay Rob” dagdag pa nya
Naguguluhan ako nung mga panahon na yun pero gustong gusto ko na sabihin kay Rob na gusto ko sya. Kaya isang araw gumawa ako ng paraan para masabi ko sakanya, binalot ko ang isang kwintas na nakita ko dati nung mga bata ako pagkatapos ng sunog, lucky cha daw yun sabi ng mga Chinese, buy one take one sya nun, kasi ibigay ko daw yun sa taong malapit sa puso ko, at eto ibibigay ko sakanya, isang kwintas na may pendant na pabilog at may nakaukit na ang ibig sabihin ay tubig. Ibibigay ko sakanya yun para parehas kaming meron noon at para sa tuwg makikita nya yun ay maalala nya ako.
Nagtext ako sakanya ng parang humihingi ako ng tulong para mabilis sya makarating at hindi na sya makatanngi. Nakita ko na tumatakbo sya parating at nagkunwari ako na nilalamig sa isang gilid
“Okay ka lang ba? Ha? Ano ba kasing iniisip mo Jed! Ha? Hindi lang basta ulan yang sinugod mo, BAGYO Jed BAGYO!” bigla akong tumingala sa kanya at nginitian ko sya “Hoy! Niloloko mo ba ako ah. Alam mo bang kinkabahan ko dun sa text mo ha? Akala ko kung ano nang nagyari sayo” Patuloy padin ang pagngiti ko sa kanya at bigla nalang ako tumayo at hinatak ko si Rob papunta sa gitna ng malakas na ulan.
“Rob, look at me” I told him
“Oh? Anong meron?” he answered. He looks surprise habang kinukuha ko yung kwintas na ibibgay ko sakanya na nasa mga bulsa ko.
“Eto para sayo yan, nakita mo yung pendant, yung parang letter na yan, Symbol ng water yan, lagi mong susuot yan para lagi mo akong maaalala.” Habang sinusuot ko sa leeg nya ang regalo ko
“Salamat” yun lang ang nasabi nya sakin, nag dadalawang isip ako kung sasabihin ko ba sakanya na mahal ko sya o hindi, I looked deep into his eyes ang I smiled at him. Ngumiti naman sya, hindi ko alam kung paano ko sasabihin pero Nilapit ko nalang yung labi ko sa mga tainga nya at ibinulong ko sakanya
“Rob, Mahal kita”
Wala akong narinig na kahit anong sagot sakanya kung hindi sa isang matamis na ngiti lamang na nanggaling sakanyang mga matatamis ding labi. Naguluhan ako sa kung ano nga ba yung gusto nya sabihin sa mga ngiti nyang iyun pero gusto ko makasiguro kung ano, ang hirap din sabihin tungkol sa sakit ko dahil nadin hindi ko pa alam kung ano ba talaga? Naghingi ako ng sign sa taas, sabi ko na pag hinalikan ko sya at hindi sya tumanggi, iyun na yun ah
Sobrang lamig dahil nasa gitna kami ng bumubuhos na ulan pero nung inilapit ko na yung mga labi ko sa kanya ay nagulat ako ng pumikit nalang sya at hindi nagalintanang dikitan ang mga labi ko, naginit ang katawan ko kahit nasa gitna kami ng malamig na buhos ng ulan, may mga taong dumadaan pero wala kaming pakialam, basta ako? Alam ko na yung sagot ng itaas sa akin, at sobrang saya ko na ganun din yung nararamdaman nya sakin.
Sa bawat araw na dumadaan lalo kong nararamdaman na malapit na ako kunin ng kaitaasan, madalas ay hirap na akong huminga kaya hindi ko na sya masyadong nakikita, kasi madalas na matamlay ako, ayoko mapansin nya na may sakit ako, basta kung sakali man na mawala ako, aakuin ko yung trabaho ng guardian angel ni Rob, ako nalang, para lagi ko sya nababantayan kahit hindi na apak ang dawang paa ko sa lupa.
Araw araw, oras oras, sinasabi ko sakanya na mahal ko sya, nakakapagtaka lang na hindi nya man lang masabi sakin na mahal nya ako, though nararamdaman ko at ipinaparamdam nya sakin na mahal na mahal nya ako, hindi ko alam yung dahilan kung bakit ayaw nya sabihin, iyun lang naman yung hinihintay ko na sabihin nya saakin eh, kung kailangan ko ngang palitan yung pangalan ko ng I love you, o mahal kita, gagawin ko tawagin nya lang ako ng ganun, at masabi nya lang saakin yun.
Pag gising ko isang umaga, sobrang lakas ng ulan, kasabay ng ulan ang pagsumpong ng sakit ko, hindi ako makahinga kaya tinawag ko na si Mama at mga kapatid ko, sobrang sakit, halos mapaluha ako sa sakit at parang kinukuha ng kung sino yung hangin na lalanghapin ko. Sobrang sakit ng katawan ko hindi ako makatayo, hindi ako makahinga hanggang wala na akong maalala
Nagising nalang ako na nakahiga ako sa isang kwartong malamig, may nakaputi na nasa tabi ko, may hawag na parang instrumentong kinabit nya sa mga balikat ko. At nagsalita ang boses ng Mama ko
“Anak gising ka nap ala” sabi ng Mama ko.
“Ma! Asan si Rob?” hinanap ko agad ang taong pinakamamahal ko kasi parang naaaninagan ko na na malapit na ako mawala, medyo hirap padin ako huminga, “Ma? Si Rob po?” sabi ko pa
“Wala anak eh, hindi ko pa nasasabi sakanya at hindi ko alam kung papaano kasi hindi ko naman sya makontak”
Agad kong ibinigay ang cellphone ko sa Mama ko para kontakin si rob, pero halos dalawang oras syang hindi matawagan, hindi ko alam kung wala ng charge ang cellphone nya pero out of reach daw. Pinilit ko si Mama na tawagan si Rob pero hindi padin sya matawagan, iba na ang pakiramdam ko, ibang iba na, sobrang hirap na hirap na ako huminga, halos hindi ko na maigalaw ang mga parte ng katawan ko kaya naisip ko nalang na idadaan ko nalang sa sulat ang paalam ko sakanya sakaling hindi nya man ako maabutan at para masabi ko sakanya sa huling pagkakataon kung gaano ko sya kamahal at kahalaga saakin. Nakiusap ako sa kapatid ko na isulat ang mga sasabihin ko kasi hindi ko na ito kayang gawin sa sarili ko.
“Ate, sabihin mo pasensya…. Na…. sya…. Kung hindi ko nasabi sakanya… na ganto…” hirap na hirap na ako magsalita pero pinipilit ko, naiiyak na yung kapatid ko habang isinusulat nya. Nahirapan ako pero patuloy ko padin ang pag sasalita
“Pakisabi.. din.. na… Mahal na mahal ko sya… Ate, sabihin mo… pag umuulan labas sya… tapos…. Isahod nya yung mga kamay nya… kung… ano .. yung masasalo nya…. Ganon sya … kahalaga… sakin… at………………………kung…… ano …. Yung……….hindi ….. nya….” Lalo ako nahirapan sa pagsasalita pero kinakaya ko padin kasi baka eto na yung huling masasabi ko sakanya “masalo…………………. Ganoon……………………. Ko……………………….. syaaahhh…………… KA… MA……Haaaall” Pagkatapos ko sabihin yun hindi ko na maalala ngunt nararamdaman ko na parang tumatayo ako sa kinahihigaan ko at bigla nalang ako nakatayo sa hinihigaan ko, gulat nalang ng makita ko na umiiyak na ang Mama ko at ang mga kapatid ko. May mga nakaputing nagmamadaling pumasok sa kwarto at laking gulat ko na nakita ko ang sarili ko na nakahiga sa kama at parang wala ng pagasa.
Kahit ako ay naiiyak kasi kahit anong sigaw ko sakanila ay hindi nila ako marinig. Kahit anong hawak ko sakanila, tumatagos lang ako naiyak ako sa mga iyak ng Mama ko
“Rob! Anak, wag kang bibitaw, lumaban ka anak! Paprating na si Rob Anak, paparating na! ANNAAAAAAAAAKKK!”
Wala, eto ako, isang kaluluwa nalang na nasa loob padin ng kwarto, hindi ko alam kung ano yung gagawin ko, habang tinitignan ko ang patay kong katawan na nakahilata sa kama, biglang may kumatok sa pinto at napangiti nalang ako ng makita kong basang basa si Rob, sana nakikita nya yung ngiti ko, at nakikita ko din yung sakit na nararamdaman nya sa pagkawala ko. Pero ano pang magagawa ko para mawala yung sakit na nararamdaman nya, eto ako, sumisigaw pero walang nakakarinig, nakita ko yung mga luha nya habang binabasa nya yung sulat ko sakanya, at yung sakit na nararamdaman nya habang wala na syang magawa sa akin.
Tumakbo sya palabas at sinundan ko sya na parang may magagawa pa ako sa sakit na naidulot ko sakanya, umiiyak sya sa gitna ng ulan, niyayakap ko sya ngunit ang sakit ng hindi nya man lang nararamdaman ang mga yakap ko sakanya.
Bigla nalang ako umaangat ng walang bumubuhat saakin, nakikita ko na palayo ako ng palayo sa kanya, pataas ako ng pataas, nadaanan ko na ang mga ulap. Hanggang bigla nalang ako nagising sa isang napaka payapang lugar, isang lugar na parang perpekto kung titignan. Lahat ng nakikita ko ay puti. Walang iba, pero may isang parang lugar na kumikinang, ay may boses na biglang nagsalita
“Jedrich! Ang mga kumikinang na iyan ay ang iyong mga pakpak, kunin mo at tutupadin ko ang hiling mo na alagaan si Rob”
Agad akong lumapit sa kumikinang kong mga pakpak at bigla nalang itong lumipad sa sarili nya at dumikit sa mga likod ko. At agad akong dinala sa lugar kung saan nakikita ko lahat ng ginagawa ni Rob, naiiyak padin ako kasi malungkot padin sya kaya tumingala ako at nagsalita
“Pwede din po ba ako bumaba para makita sya?” tanong ko
“Maari anak! Ngunit hindi ka maaring magpakita sakanya, makikita ka lamang nya pag nakatingin sya sa mata mo kaya iwasan mo tumingin sa mga mata nya, mahigpit kong ipinagbabawal iyun”
Araw araw kong binabantayan si Rob at araw araw ko syang sinasabihan na mahal ko sya kahit alam ko na hindi nya ako maririnig. Ngunit hanggang ngayon gusto ko padin marinig na mangaling sakanya ang mga salitang “I Love you”, niyayakap ko sya pag umuulan at nilalakas ko ang hangin para maramdaman nya na nasa paligid lang ako at binabantayan sya.
Isang araw na sobrang lakas ng ulan sa ibaba, pumunta ako kay Rob para tignan at bantayan ko sya, gulat na makita syang umiiyak at hawak ang sulat na ibinigay ko sakanya habang tinitignan nya ang picture naming dalawa na magkasama. Gustong gusto ko syang mayakap at mahalikan pero papaano ko gagawin yun. Hindi ko alam kung pano, gusto ko man tumingin sa mga mata nya bawal. Gusto ko iparamdam sakanya na hindi ako nawala sakanya.
Wala akong pakialam sa mga oras na iyun kung mapagalitan ako sa itaas, kasi hindi ko na matiis yung nararamdaman ko, gusto ko nang magpakita sakanya. Hinawakan ko ang mga balikat nya at alam kong titingin sya sa akin at alking gulat ko na paglingon nya at nagkasalubong ang mga mata naming, biglang may mga lumuha na tumulo sa mga mata nya, aga kong sinabing “Rob, miss na miss na kita” hindi ko maipaliwanan ang saya na nakikita ko sa mga mata nya, niyakap nya ako at naramdaman ko sya, alam kong naramdaman nya rin ako, hindi ko napigilan ang mga luha ko ng inilapit ni Rob ang mga labi nya sa tainga ko at ibinulong
“Jed, mahal na mahal kita”
____________________________________________________________________________________________
This is just the same as the SBLS-LET IT FALL but this time we see it from Jed’s point of view.. thanks for everyone who still supports my stories and thank you guys for the continous support. It really makes me happy to see that my stories also inspires you guys.
Isang alaalang hinding hindi ko makakalimutan sa buong buhay ko…
“Suuuunnnoooooggg” Nagising ako sa lakas ng sigaw ng mga kapatid ko at ni Mama, pati sa mga sigawan ng kapitbahay, sobrang init, ng biglang nagising ako sa kamalayan na nasusunog na pala ang bahay namin at ang tatlo pa sa mga kapitbahay namin. Mabilis akong lumabas at nakita ko ang mga kapatid ko at si Mama na nasa isang tabi at si Kuya ko na nagbabalik balik sa CR naming at binubuhusan ng tubig ang pintuan naming para makalabas kami, walang bumbero, walang kahit ano, hindi ko na alam kung anong gagawin ko, musmos na musmos pa ako at tumakbo nalang ako sa Mama ko para umiyak kasama nila, nakita ko sa mga mata ng kapatid ko ang takot, sa Mama ko naman ay nakita ko ang pangamba, wala ako magawa para tumulong sa kuya ko, sobrang init na ang naramdaman ko, pero ang paglabas lang sa nasusunog naming bahay ang gusto ko mangyari sa mga oras na yun. Wala ako nagawa kung hindi umiyak sa tabi.
Tumingin na lang ako sa taas at pinagdikit ang dalawa kong kamay at nanghingi na tulong sa Diyos. Humahagulgol na ng habang nakapikit ako ay bigla nalang kumulog ng malakas at isang malakas na malakas na ulan ang bumuhos, nakita ko ang galak at pasasalamat ng Mama ko sa ulan na dumating, ako din ay tuwang tuwa, napawi ang sunog dahil sa mga tubig na nanggaling sa Diyos.
Ako si Jedrich, isang taong punong puno ng pangarap, pero hanggang pangarap nalang yata, mahina kasi yung baga ko pero ako, eto isang napakakulit na bata, mabisyo pagdating sa paninigarilyo, pero pinipigilan ko pa naman hanggang kaya ko.
Simula nung araw na iyun, Kapag umuulan ay lagi ako naglalaro sa labas at lagi ako nakatingin sa itaas para magpasalamat. Magpasalamat na dumating ang ulan sa mga oras na kailangan ko ito. At Ewan ko, pag nasa ilalim ako ng ulan, iba yung pakiramdam ko, parang lahat ng problema ko nawawala, pati pagod ko, at kahit isang beses hindi pa ako nagkasakit dahil sa ulan. Parang kapatid ko na nga yung ulan, sya yung dumadamay sakin pag may problema ako o pagod. Hindi ko alam na dahil sa kanya din makilala ko yung taong una at huli kong minahal.
Maulan na buwan nuon kaya’t lagi pag gising ko ay Masaya ako, nasa ilalim lang ng ulan at dinarama ito. Nakapikit ako habang dinadamdam ko ang mga patak ng ulan sa ulo ko ng biglang parang huminto ang mga patak na nararamdaman ko, napatingin ako at may isang lalaking naka uniform ang sinukuban ako ng payong nya, akala siguro nya ay wala lang ako masilungan
“Okay lang ako, wag mo na akong payungan” sabi ko
“Baka magkasakit ka kasi kaya sinukob kita, basing basa ka na nga oh!” sagot nya
“Sige na baka may kailangan ka pa puntahan, okay lang ako, pwede mo na ako iwanan”
Nakita ko sa mga mata nya na parang nasungitan yata sya sa pagkakasabi ko na Okay lang ako kaya habang papalayo sya ay sinabi ko
“Salamat nga pala pero Okay lang talaga ako” pasigaw kong sinabi habang papalayo sya sakin.
“Walang problema, basta pag nagkasakit ka, wag mo sabihin saking di kita pinayungan ah” sabi nya habang nakangiti sa akin at tumawa ng bahagya
Nilapitan ko sya para magpakilala para nadin sa pagpapasalamat sa concern nya sa akin. “Jed nga pala” pakilala ko sakanya. Medyo nahiya ako kasi basa yung kamay ko dahil basa ako ng Ulan “Ay! Basa pala kamay ko nakakahiya naman sayo”
“Okay lang, di ko naman ikakamatay kung hawakan ko yan” “Rob nga pala” pakilala nya. Nakatingin sya sakin at parang may iba sa mga tingin nya. Parang yung nararamdaman kong gaan pag umuulan. Ano kaya yung nararamdaman ko?
“Sige na at baka may pupuntahan ka pa” sabi ko “Alam ko naman magkikita pa ulit tayo” dagdag ko pa.
Sobrang saya na natapos yung araw ko, Umulan kaya Masaya at nakilala ko naman si Rob, Rob seems so special, and yung paraan ng pag approach nya sakin parang sobrang iba, ewan ko pero parang iba yung mga ngiti at tingin nya sakin.
Ilang araw din na nagkikita kami ni Rob pag dumadaan sya kung san lagiako nakatayo pag umuulan, lagi nya ako pinapayungan, lagi ko naman sya pinipigilan, at sinasabi ko sakanya lagi na Masaya ako pag nauulanan ako, at hindi ako kalian man nagkasakit dahil sa ulan, sinusulit ko nalang din yung ulan kasi matagal na akong may lung cancer, mahirap tanggapin pero ito yung naka takda para sakin eh, eto yung binigay ng diyos kaya tatanggapin ko, at lahat naman ng nangyayari ay may dahilan, kahit minsan hindi talaga natin alam kung ano yung mga dahilan na yun.
Lagi na kaming nagkakausap ni Rob kahit hindi umuulan, lagi ko syang nakikita, at Masaya ako pag nakikita ko sya, he seems to not like the rain until malaman nya kung gaano kasarap magtampisaw at magbasa sa ulan, siguro hindi nya rin maapreciate kasi hindi nya alam kung gaano kahalaga sa akin ang ulan, hindi nya alam kung paano sinagip ng ulan ang buhay ng pamilya ko. Hindi ko alam kung ano yungnararamdaman ni Rob para sa akin, pero ako? Gustong gusto ko sya, pero nahihirapan ako kung sasabihin ko ba sakanya na gusto ko sya o hindi kasi at the end of the day, naiisip ko na bilang na yung mga oras ko sa mundong ito, pag sinabi ko sakanya na gusto ko sya at maging kame? Tapos mamatay ako? Hindi ko maimagine kung paano nya tatanggapin, masakit. Kaya siguro wag nalang.
May isang pagkakataon na nagkausap kami ng Mama ko ng seryoso, alam nya na bisexual ako, at alam nya na nagkakagusto din ako sa kaparehas ko, at tanggap nya ako, hindi ko alam kung dahil binibigay nya nalang yung makakapagpasaya sakin kasi malapit na ako mawala o dahil tanggap nya talaga, it doesn’t matter, sya ang sinasabihan ko ng mga problema ko pag hindi ko na kaya itago sa sarili ko
“Ma! Mahal ko na yata si Robi eh, pero ayoko na sabihin sakanya, paano kung mahal nya din ako tapos pag nawala ako?” I told my Mom
“Jed! Wag ka nga magsalita ng ganyan, makaka survive ka dito anak! Lalagpas ka din dito”
“Pero Ma! Diba sabi ng Doktor wala na akong pagasa na gumaling pa, wala na..” sagot ko
“Anak! Masakit para sakin yun, pero ano ba naman yung sabihin mo sakanya na may sakit ka, at sabihin mo sakanya na mahal mo sya! Eh iyun yung makakapagpaligaya sayo eh” sagot ni Mama “At hindi mo alam baka iyun din ang makakapgpaligaya kay Rob” dagdag pa nya
Naguguluhan ako nung mga panahon na yun pero gustong gusto ko na sabihin kay Rob na gusto ko sya. Kaya isang araw gumawa ako ng paraan para masabi ko sakanya, binalot ko ang isang kwintas na nakita ko dati nung mga bata ako pagkatapos ng sunog, lucky cha daw yun sabi ng mga Chinese, buy one take one sya nun, kasi ibigay ko daw yun sa taong malapit sa puso ko, at eto ibibigay ko sakanya, isang kwintas na may pendant na pabilog at may nakaukit na ang ibig sabihin ay tubig. Ibibigay ko sakanya yun para parehas kaming meron noon at para sa tuwg makikita nya yun ay maalala nya ako.
Nagtext ako sakanya ng parang humihingi ako ng tulong para mabilis sya makarating at hindi na sya makatanngi. Nakita ko na tumatakbo sya parating at nagkunwari ako na nilalamig sa isang gilid
“Okay ka lang ba? Ha? Ano ba kasing iniisip mo Jed! Ha? Hindi lang basta ulan yang sinugod mo, BAGYO Jed BAGYO!” bigla akong tumingala sa kanya at nginitian ko sya “Hoy! Niloloko mo ba ako ah. Alam mo bang kinkabahan ko dun sa text mo ha? Akala ko kung ano nang nagyari sayo” Patuloy padin ang pagngiti ko sa kanya at bigla nalang ako tumayo at hinatak ko si Rob papunta sa gitna ng malakas na ulan.
“Rob, look at me” I told him
“Oh? Anong meron?” he answered. He looks surprise habang kinukuha ko yung kwintas na ibibgay ko sakanya na nasa mga bulsa ko.
“Eto para sayo yan, nakita mo yung pendant, yung parang letter na yan, Symbol ng water yan, lagi mong susuot yan para lagi mo akong maaalala.” Habang sinusuot ko sa leeg nya ang regalo ko
“Salamat” yun lang ang nasabi nya sakin, nag dadalawang isip ako kung sasabihin ko ba sakanya na mahal ko sya o hindi, I looked deep into his eyes ang I smiled at him. Ngumiti naman sya, hindi ko alam kung paano ko sasabihin pero Nilapit ko nalang yung labi ko sa mga tainga nya at ibinulong ko sakanya
“Rob, Mahal kita”
Wala akong narinig na kahit anong sagot sakanya kung hindi sa isang matamis na ngiti lamang na nanggaling sakanyang mga matatamis ding labi. Naguluhan ako sa kung ano nga ba yung gusto nya sabihin sa mga ngiti nyang iyun pero gusto ko makasiguro kung ano, ang hirap din sabihin tungkol sa sakit ko dahil nadin hindi ko pa alam kung ano ba talaga? Naghingi ako ng sign sa taas, sabi ko na pag hinalikan ko sya at hindi sya tumanggi, iyun na yun ah
Sobrang lamig dahil nasa gitna kami ng bumubuhos na ulan pero nung inilapit ko na yung mga labi ko sa kanya ay nagulat ako ng pumikit nalang sya at hindi nagalintanang dikitan ang mga labi ko, naginit ang katawan ko kahit nasa gitna kami ng malamig na buhos ng ulan, may mga taong dumadaan pero wala kaming pakialam, basta ako? Alam ko na yung sagot ng itaas sa akin, at sobrang saya ko na ganun din yung nararamdaman nya sakin.
Sa bawat araw na dumadaan lalo kong nararamdaman na malapit na ako kunin ng kaitaasan, madalas ay hirap na akong huminga kaya hindi ko na sya masyadong nakikita, kasi madalas na matamlay ako, ayoko mapansin nya na may sakit ako, basta kung sakali man na mawala ako, aakuin ko yung trabaho ng guardian angel ni Rob, ako nalang, para lagi ko sya nababantayan kahit hindi na apak ang dawang paa ko sa lupa.
Araw araw, oras oras, sinasabi ko sakanya na mahal ko sya, nakakapagtaka lang na hindi nya man lang masabi sakin na mahal nya ako, though nararamdaman ko at ipinaparamdam nya sakin na mahal na mahal nya ako, hindi ko alam yung dahilan kung bakit ayaw nya sabihin, iyun lang naman yung hinihintay ko na sabihin nya saakin eh, kung kailangan ko ngang palitan yung pangalan ko ng I love you, o mahal kita, gagawin ko tawagin nya lang ako ng ganun, at masabi nya lang saakin yun.
Pag gising ko isang umaga, sobrang lakas ng ulan, kasabay ng ulan ang pagsumpong ng sakit ko, hindi ako makahinga kaya tinawag ko na si Mama at mga kapatid ko, sobrang sakit, halos mapaluha ako sa sakit at parang kinukuha ng kung sino yung hangin na lalanghapin ko. Sobrang sakit ng katawan ko hindi ako makatayo, hindi ako makahinga hanggang wala na akong maalala
Nagising nalang ako na nakahiga ako sa isang kwartong malamig, may nakaputi na nasa tabi ko, may hawag na parang instrumentong kinabit nya sa mga balikat ko. At nagsalita ang boses ng Mama ko
“Anak gising ka nap ala” sabi ng Mama ko.
“Ma! Asan si Rob?” hinanap ko agad ang taong pinakamamahal ko kasi parang naaaninagan ko na na malapit na ako mawala, medyo hirap padin ako huminga, “Ma? Si Rob po?” sabi ko pa
“Wala anak eh, hindi ko pa nasasabi sakanya at hindi ko alam kung papaano kasi hindi ko naman sya makontak”
Agad kong ibinigay ang cellphone ko sa Mama ko para kontakin si rob, pero halos dalawang oras syang hindi matawagan, hindi ko alam kung wala ng charge ang cellphone nya pero out of reach daw. Pinilit ko si Mama na tawagan si Rob pero hindi padin sya matawagan, iba na ang pakiramdam ko, ibang iba na, sobrang hirap na hirap na ako huminga, halos hindi ko na maigalaw ang mga parte ng katawan ko kaya naisip ko nalang na idadaan ko nalang sa sulat ang paalam ko sakanya sakaling hindi nya man ako maabutan at para masabi ko sakanya sa huling pagkakataon kung gaano ko sya kamahal at kahalaga saakin. Nakiusap ako sa kapatid ko na isulat ang mga sasabihin ko kasi hindi ko na ito kayang gawin sa sarili ko.
“Ate, sabihin mo pasensya…. Na…. sya…. Kung hindi ko nasabi sakanya… na ganto…” hirap na hirap na ako magsalita pero pinipilit ko, naiiyak na yung kapatid ko habang isinusulat nya. Nahirapan ako pero patuloy ko padin ang pag sasalita
“Pakisabi.. din.. na… Mahal na mahal ko sya… Ate, sabihin mo… pag umuulan labas sya… tapos…. Isahod nya yung mga kamay nya… kung… ano .. yung masasalo nya…. Ganon sya … kahalaga… sakin… at………………………kung…… ano …. Yung……….hindi ….. nya….” Lalo ako nahirapan sa pagsasalita pero kinakaya ko padin kasi baka eto na yung huling masasabi ko sakanya “masalo…………………. Ganoon……………………. Ko……………………….. syaaahhh…………… KA… MA……Haaaall” Pagkatapos ko sabihin yun hindi ko na maalala ngunt nararamdaman ko na parang tumatayo ako sa kinahihigaan ko at bigla nalang ako nakatayo sa hinihigaan ko, gulat nalang ng makita ko na umiiyak na ang Mama ko at ang mga kapatid ko. May mga nakaputing nagmamadaling pumasok sa kwarto at laking gulat ko na nakita ko ang sarili ko na nakahiga sa kama at parang wala ng pagasa.
Kahit ako ay naiiyak kasi kahit anong sigaw ko sakanila ay hindi nila ako marinig. Kahit anong hawak ko sakanila, tumatagos lang ako naiyak ako sa mga iyak ng Mama ko
“Rob! Anak, wag kang bibitaw, lumaban ka anak! Paprating na si Rob Anak, paparating na! ANNAAAAAAAAAKKK!”
Wala, eto ako, isang kaluluwa nalang na nasa loob padin ng kwarto, hindi ko alam kung ano yung gagawin ko, habang tinitignan ko ang patay kong katawan na nakahilata sa kama, biglang may kumatok sa pinto at napangiti nalang ako ng makita kong basang basa si Rob, sana nakikita nya yung ngiti ko, at nakikita ko din yung sakit na nararamdaman nya sa pagkawala ko. Pero ano pang magagawa ko para mawala yung sakit na nararamdaman nya, eto ako, sumisigaw pero walang nakakarinig, nakita ko yung mga luha nya habang binabasa nya yung sulat ko sakanya, at yung sakit na nararamdaman nya habang wala na syang magawa sa akin.
Tumakbo sya palabas at sinundan ko sya na parang may magagawa pa ako sa sakit na naidulot ko sakanya, umiiyak sya sa gitna ng ulan, niyayakap ko sya ngunit ang sakit ng hindi nya man lang nararamdaman ang mga yakap ko sakanya.
Bigla nalang ako umaangat ng walang bumubuhat saakin, nakikita ko na palayo ako ng palayo sa kanya, pataas ako ng pataas, nadaanan ko na ang mga ulap. Hanggang bigla nalang ako nagising sa isang napaka payapang lugar, isang lugar na parang perpekto kung titignan. Lahat ng nakikita ko ay puti. Walang iba, pero may isang parang lugar na kumikinang, ay may boses na biglang nagsalita
“Jedrich! Ang mga kumikinang na iyan ay ang iyong mga pakpak, kunin mo at tutupadin ko ang hiling mo na alagaan si Rob”
Agad akong lumapit sa kumikinang kong mga pakpak at bigla nalang itong lumipad sa sarili nya at dumikit sa mga likod ko. At agad akong dinala sa lugar kung saan nakikita ko lahat ng ginagawa ni Rob, naiiyak padin ako kasi malungkot padin sya kaya tumingala ako at nagsalita
“Pwede din po ba ako bumaba para makita sya?” tanong ko
“Maari anak! Ngunit hindi ka maaring magpakita sakanya, makikita ka lamang nya pag nakatingin sya sa mata mo kaya iwasan mo tumingin sa mga mata nya, mahigpit kong ipinagbabawal iyun”
Araw araw kong binabantayan si Rob at araw araw ko syang sinasabihan na mahal ko sya kahit alam ko na hindi nya ako maririnig. Ngunit hanggang ngayon gusto ko padin marinig na mangaling sakanya ang mga salitang “I Love you”, niyayakap ko sya pag umuulan at nilalakas ko ang hangin para maramdaman nya na nasa paligid lang ako at binabantayan sya.
Isang araw na sobrang lakas ng ulan sa ibaba, pumunta ako kay Rob para tignan at bantayan ko sya, gulat na makita syang umiiyak at hawak ang sulat na ibinigay ko sakanya habang tinitignan nya ang picture naming dalawa na magkasama. Gustong gusto ko syang mayakap at mahalikan pero papaano ko gagawin yun. Hindi ko alam kung pano, gusto ko man tumingin sa mga mata nya bawal. Gusto ko iparamdam sakanya na hindi ako nawala sakanya.
Wala akong pakialam sa mga oras na iyun kung mapagalitan ako sa itaas, kasi hindi ko na matiis yung nararamdaman ko, gusto ko nang magpakita sakanya. Hinawakan ko ang mga balikat nya at alam kong titingin sya sa akin at alking gulat ko na paglingon nya at nagkasalubong ang mga mata naming, biglang may mga lumuha na tumulo sa mga mata nya, aga kong sinabing “Rob, miss na miss na kita” hindi ko maipaliwanan ang saya na nakikita ko sa mga mata nya, niyakap nya ako at naramdaman ko sya, alam kong naramdaman nya rin ako, hindi ko napigilan ang mga luha ko ng inilapit ni Rob ang mga labi nya sa tainga ko at ibinulong
“Jed, mahal na mahal kita”
____________________________________________________________________________________________
This is just the same as the SBLS-LET IT FALL but this time we see it from Jed’s point of view.. thanks for everyone who still supports my stories and thank you guys for the continous support. It really makes me happy to see that my stories also inspires you guys.
Wednesday, May 12, 2010
THEY WERE LOVERS
they loved each other but the other doesn't tell the other that he loves him, but the other feels that the other loves him... puro other ahahaha
Tomorrow will be the release of SBSL- LET IT FALL ON THE OTHER SIDE
...wait and see the new twist on the Love story of Jed and Robi
-see you tomorrow on my blog... gabrielfad.blogspot.com.... :) -gabriel
Tomorrow will be the release of SBSL- LET IT FALL ON THE OTHER SIDE
...wait and see the new twist on the Love story of Jed and Robi
-see you tomorrow on my blog... gabrielfad.blogspot.com.... :) -gabriel
Friday, May 7, 2010
SBLS-short bi love stories- LET IT FALL
“If you love someone, Tell them that you love them, don’t wait until you loose your chance”
Isang malakas na tunog na nang galing sa bubong naming ang gumising sa akin, Shet! Umuulan nanaman, Ako? I used to hate the rain, kasi sagabal ito para sakin, may mga lakad akong hindi natutuloy, may mga oras na hindi ko kailangan mabasa pero nababasa parin pero I know this one person na kahit anong oras at araw pa umulan, hindi nya makitang mali ang pag ulan, This person loves the rain so much, sya ang nagpakita sakin na napakasarap ng pakiramdam pag umuulan.
“Robi, anak, magdala ka ng payong ah, baka magka sipon ka” Agad na bungad ng nanay ko habang nagbibihis ako sa kwarto para magready pumasok sa klase ko.
“Opo!” sagot ko para matigil nadin ang pangungulit ni Mama sa pinto habang abala akong maghanda
Eto nanaman, umuulan nanaman, bwiset, unahan nanaman sa jeep, lahat ng katabi mo kung hindi basa, may dalang basing payong, nakakinis, pinaka ayoko talaga pag umuulan. Lumabas na ako sa bahay dala ang payong na bilin ni Mama sa akin, hintay ng jeep, as usual lahat puno, maghintay ka pa ng hindi puno. Naglakad lakad na din ako papunta sa terminal kasi naisip ko nab aka maleyt lang ako sa katangahang paghihintay na ginagawa ko, sobrang lakas ng ulan, halos hindi nakaktulong ang payong na bitbit ko, at nagulat nalang ako ng umihip ang sobrang lakas na hangin na halos pati ako ay madala, pero nilabanan ko nalang muna kasi ayokong mabalog!
Habang naglalakad ako ay may nadaan akong isang lalaki na tila walang masilungan at walang dalang kahit ano na pananggi sa napakalakas na buhos ng ulan, nakatayo lang sya sa ilalim ng ulan at naawa ako kaya nilapitan ko, ngunit habang papalapit ako sakanya ay napapansin ko na nakapikit ang mga mata nya at nakangiti, nung makalapit ay agad kong syang isinukob sa aking payong, napatingin sya bigla sa akin,
“Okay lang ako, wag mo na akong payungan” sabi nya
“Baka magkasakit ka kasi kaya sinukob kita, basing basa ka na nga oh!” sagot ko
“Sige na baka may kailangan ka pa puntahan, okay lang ako, pwede mo na ako iwanan”
Medyo nainis ako at tinangal ko ang pagkasukob ng payong ko sakanya at umalis nalang ako at baka mahampas ko pa to ng payong ko
“Salamat nga pala pero Okay lang talaga ako” sigaw nya habang papalayo ako sakanya. Napalingon ako sakanya at nginitian ko nalang sya
“Walang problema, basta pag nagkasakit ka, wag mo sabihin saking di kita pinayungan ah” sabi ko
Ngumiti nalang sya at lumapit sa akin “Jed nga pala” pakialala nya habang inaabot nya yung basang kamay nya sa akin “Ay! Basa nga pala yung kamay ko” hinawakan ko nalang at nakipagkamay sakanya
“Okay lang, di ko naman ikakamatay kung hawakan ko yan” “Rob nga pala” pakilala ko habang magkahawak ang kamay namin at nakatingin ako sa mga mata nyang nakangiti din sa akin
“Sige na at baka may pupuntahan ka pa” sabi nya “Alam ko naman magkikita pa ulit tayo”
Nakangiti ako habang papalayo ako sa kanya, he has this aura na nung hinawakan ko sya parang may kakaiba dito sa taong to, parang gusto ko sya makilala, sana magkita pa kami ulet.
My day ended na normal pero naiisip ko padin si Jed, ewan ko parang may something sakanya na gusto ko malaman at malaman. Habang naiisip ko ay nakatulog nadin ako sa sobrang pagod sa maghapon. Nagising ako sa tila isang malakas na ulan na tumatama sa bubungan ng bahay namin. “SHET! BADTRIP UMUUALAN NANAMAN” pero on the bright side baka makita ko nanaman si Jed habang naglalakad ako papuntang terminal.
It was strange pero habang naglalakad ako, lingon ako ng lingon kung saan saan, siguro ineexpect ko na makikita ko sya, pagdating ko sa lugar kung saan ko sya nakita kahapon ay surpresa na nadoon nanaman sya, nakaupo at nakatingala sa langit habang basang basa at parang ninanamnam nya ang bawat patak ng ulan na nagmumula sa mga madidilim na ulap sa taas. Agad ko syang nilapitan at pinayungan ulet at nilabas ko ang panyo ko at pinunasan ko sya.
“Anu ka ba? Kahapon nag papaulan ka! Ngayon eto ka nanaman, magkakasakit ka nyan ay Jed” sabi ko
“Okay lang ako, hindi mo kasi alam kung gaano kasarap na ramdamin yung ulan na binabahagi satin ng Diyos”
“Ano ka ba? Nagpapakabasa ka lang dyan ano makukuha mo? Sakit? Sipon? Lagnat?”
“Hindi! Nakukuha ko? Saya! Kasi nawawala yung lahat ng sama ng loob o kahit anong nararamdaman ko everytime na nandito ko nakatingin sa langit habang niraramdam ko yung ulan.” Ewan ko kung parang bakit gusto kong bitawan yung payong ko para samahan sya na magpa ulan. “Subukan mo Rob, tara, Bilis”
Agad kong sinara ang payong na hawak hawak ko at unti unti akong binasa ng mga patak ng ulan na nanggagaling sa itaas. Sobrang sarap pala ng pakiramdam na nakatingala ka lang sa langit at tinitignan mo yung bawat patak ng ulan. Habang nakatingala ako sa langit ay napansin ko na naktitig lang sakin si Jed, nilihis ko ang mga mata ko at tumingin ako sakanya
“Bakit mo ko tinititigan?” tanong ko
“Gusto ko lang makita kung anong reaction mo ngayong dinadama mo lang yung ulan” sagot nya
“Ang sarap pala no? parang nakakawala ng pagod” sabi ko
“Ang cute mo pala pag nakangiti ka no!” sabi nya habang nakangiti sya sakin.
“Wooh! Bola” sabi ko sakanya
“Hindi! Hindi ako marunong mambola” sabi nya. HInawakan nya yung mga pisngi ko at nginitian nya ako. “Salamat nga pala sa payong mo kahapon” sabi nya. Hindi ako makaimik pero nginitian ko na lang din sya. Dahan dahan nyang nilapit ang muka nya saakin at napapikit nalang ako habang papalapit sya, hindi ko alam kung hahalikan nya ba ako o ano, ayan na ba? Ayan na? Isang malakas na kulog ang nagpadilat saakin at gumulat. Nagtawanan nalang kami at nagkasatan sa gitna ng bumubuhos na ulan. Tumila na ang ulan, hinatid nya ako pauwi sa bahay namin, nagkapalitan kami ng number at nang makauwi na sya ay agad kaming nagkatext.
Pag umuulan ay lagi lang kaming nagtatampisaw at tumitingin sa langit at dinarama ang sarap na dala ng ulan, lagi nyang sinasabi sakin na hindi lang daw sya ang napapasaya ng ulan ngunit marami pang kagaya nya, Ako! Ako Masaya naman ako pag umuulan ah, Masaya din ang mga magssaka pag umuulan, Masaya ang mga halaman pag umuulan, ang mga tamad mag pa carwash ay masasaya, maraming napapasaya ng ulan at isa na ako sa maraming iyun.
Isang araw na sobrang lakas ng ulan, nagtext si Jed sa akin at parang humihingi ng tulong,pinapunta nya ako sa isang lugar at pagkadating ko doon ay nakita ko syang nakaupo sa isang sulok, nakadukdok at lamig na lamig. Tumakbo ako papalapit sakanya at agad ko syang niyakap at isinilong sa aking payong
“Okay ka lang ba? Ha? Ano ba kasing iniisip mo Jed! Ha? Hindi lang basta ulan yang sinugod mo, BAGYO Jed BAGYO!” bigla syang tumingala sa akin at ngumiti saakin “Hoy! Niloloko mo ba ako ah. Alam mo bang kinkabahan ko dun sa text mo ha? Akala ko kung ano nang nagyari sayo” Patuloy padin ang pagngiti nya at bigla syang tumayo at hinatak ako sa gitna ng sobrang laks na ulan.
“Rob, look at me” sabi nya
“Oh? Anong meron?” sabi ko. Then meron syang kinuha samay bulsa nya at inilabas nya ang isang kwintas na may hawig sa kwintas na lagi nyang sinusuot, at isinuot nya ito sa aking leeg.
“Eto para sayo yan, nakita mo yung pendant, yung parang letter na yan, Symbol ng water yan, lagi mong susuot yan para lagi mo akong maaalala.” Sabi nya.
“Salamat” yun lang ang nasabi ko. Then he looked at my eyes and was leaning closer to me then he whispered
“Rob, Mahal kita”
Hindi ko ugali na magsabi na mahal ko ang isang tao kasi hindi ko nakasanayan, kahit sa mga magulang ko ni hindi ko nasasabi na mahal ko sila, pero pinaparamdam ko naman, ewan ko kung bakit alam ko na mahal ko rin si Jed pero hindi masabi ng mga labi ko, pero alam ko alam nya na may nararamdaman din ako para sakanya.
Sobrang lamig dahil nasa gitna kami ng bumubuhos na ulan pero nung lumapit na yung mga labi nya saakin, parang niliyaban ako, sobrang init ng mga labi nya na dumikit sa akin, wala kaming pakialam kung sino man ang makakita saamin, basta alam naming gusto naming dalawa kung ano man yung ginagawa namin.
Araw araw sinasabihan ako ni Jed na mahal na mahal nya ako pero ni isang beses hindi ko masabi sakanya yun, ang ginagawa ko nalang ay pianapramdam ko nalang sakanya na mahal ko talaga sya, Sya yung taong laging nagpapangiti saakin. Naging
Ramdam ko sa sarili ko na ibang iba na ako, I take things more seriously now, I can manage my time better, Lahat ng dating hindi ko magawa ginagawa ko na, isa lang ang hindi ko magawa, ang sabihin ang mga salitang “Mahal kita” at “I Love You” hindi ko alam kung bakit pero iyun talaga ako, isang taong hindi marunong magsabi ng mga bagay na yun, pero alam ko na kahit di ko nasasabi sa isang tao yun naipaparamdam ko sakanila na mahal ko sila.
Isang umaga pag gising ko, sobrang lakas ng ulan, at agad akong ngumiti at nagbihis lumabas at tumakbo papunta sa lugar kung saan lagi kaming nagkikita ni Jed pag umuulan, exited ako makita sya kasi ilang araw nadin wala ang ulan at ngayon lang ulit ito nagparamdam. Pagdating ko ay wala sya, hindi ko alam kung bakit, naghintay ako ng ilang oras sa lugar na yon, pero hindi sya dumating. May bigla nalang tumawag sa phone ko, napangiti ako dahil number ni Jed yung tumatawag. Nang sinagot ako ay nagsalita ang isang boses ng babae na inidi pamilyar sa akin at sinabi
“Si Robi ba to” sabi ng babae na parang malungkot ang boses
“Opo” sagot ko
“Si Tita Glenda mo to, Mama ni Jed, nandito kasi sya sa hospital ngayon eh, kanina ka pa nya hinahanap, gustong gusto ka makita ni Jed Anak!” sabi nya habang rinig na rinig sa boses ng mama nya na umiiyak
Agad akong pumunta kung nasan man sya, hindi ko napigilan na tumulo yung mga luha ko habang basang basa ako ng ulan, tumatakbo ako papunta sakanya, pagkarating ko sa hospital ay agad kong hinanap ang kwarto nya, Nang nakita ko ay agad akong pumasok, wala akong pakialam kahit basang basa ako, at kahit basa ng luha ang mga mata ko, nakita ko si Jed na nakahiga sa kama at parang natuutlog. Sinalubong ako ng Mama nya at binigyan ako ng towel para makapagpunas
“Ikaw pala si Rob! Ikaw pala yung laging kinkwento sakin ni Jed” sabi ng Mama nya
“Ano pong nangyari kay Jed?” tanong ko
“Hindi ba nya nasabi sayo?” sabi ng Mama nya habang may mga luhang tumutulo
May malubhang sakit pala si Jed ngunit hindi nya sinasabi sakin, hindi ko alam kung pano ko tatanggapin na ganun nalang naitago sakin ni Jed yun, masakit pero ayoko din naman sisihin si Jed, ayaw nya lang siguro ako malungkot, pero ano ba nangyayawi ngayon? SURPRISE ba to? Ha? Ang bigat bigat ng pakiramdam ko.
Gusto ako makita ni Jed? Pagdting ko wala na sya, wala na. Hindi ko man lang sya inabutan, hindi ko man lang nasabi sakanyang mahal ko sya kahit isang beses, kahit alam kong nararamdaman nya, iba padin na naggaling sakin na mahal ko nga sya. May binigay saking sulat ang Mama nya at sinabing pinabigay daw ni Jed, si ate nya pala ang nagsulat habang sinasabi lang ni Jed ang mga ilalagay sam liham.
Rob,
I’m sorry kung hindi ko man lang nabanggit sayo na ganito ako, gusto ko kasi Masaya tayo lagi, at ayoko nading isipin na malapit na yung oras ko, basta wag ka malungkot ha? Kasi hindi naman kita iiwanan eh, nandyan lang ako, promise ko sayo, ako yung papalit sa guardian angel mo, basta alam mo naman naman na mahal na mahal kita,
Para malaman mo kung gano kita kamahal, lumabas ka pag umuulan, isahod mo yung mga kamay mo sa ulan, lahat ng masasalo mo, ganun ka kahalaga sa akin, at lahat ng di mo masasalo, ganun kita kamahal.
-Jed
Tumakbo ako papalabas at nagpakabasa sa ilalim ng malakas na buhos ng ulan, sinigaw ko lahat ng nararamdaman ko, iniyak ko lahat ng kailangan ko iiyak, binuhos ko sa ulan lahat ng nararamdaman ko. Ang sakit sakit na kahit isang beses, hindi ko nasabi sakanya na mahal ko sya, kahit alam ko na hinihintay nyang sabihin ko sakanya na mahal ko sya.
Lumipas man ang ilang araw, buwan, taon, hinding hindi ko kakalimutan si Jed, at ang pagmamahal nya saakin, tuwing umuulan, nararamdaman ko na nasa paligid lang siya, bigla nalang ako naiiyak at bigla ako napapahawak sa kwintas na binigay nya saakin, nararamdaman ko na parang may yumayakap saakin, alam kong siya yun,
Isang beses na sobrang lungkot ko dahil naalala ko yung mga ginagawa namin pag umuulan, Sobrang lakas ng ulan sa labas nakatitig lang ako sa bintana naming at inaalala ko lahat ng ginagawa namin ni Jed habang bumubuhos ang ulan, nang bigla kong naramdaman na may biglang malamig na pakiramdam na pumatong sa mga balikat ko, sobrang pamilyar na boses ang nagsalita, “Rob, miss na miss na kita” lumingon ako at nakita ko si Jed, nananaginip man ako o hindi, wala akong pakialam, imbis na matakot ako ay niyakap ko pa sya habang bumubuhos ang mga luha sa mga mata ko at ibinulong ko sakanya
“Jed, Mahal na mahal kita”
Isang malakas na tunog na nang galing sa bubong naming ang gumising sa akin, Shet! Umuulan nanaman, Ako? I used to hate the rain, kasi sagabal ito para sakin, may mga lakad akong hindi natutuloy, may mga oras na hindi ko kailangan mabasa pero nababasa parin pero I know this one person na kahit anong oras at araw pa umulan, hindi nya makitang mali ang pag ulan, This person loves the rain so much, sya ang nagpakita sakin na napakasarap ng pakiramdam pag umuulan.
“Robi, anak, magdala ka ng payong ah, baka magka sipon ka” Agad na bungad ng nanay ko habang nagbibihis ako sa kwarto para magready pumasok sa klase ko.
“Opo!” sagot ko para matigil nadin ang pangungulit ni Mama sa pinto habang abala akong maghanda
Eto nanaman, umuulan nanaman, bwiset, unahan nanaman sa jeep, lahat ng katabi mo kung hindi basa, may dalang basing payong, nakakinis, pinaka ayoko talaga pag umuulan. Lumabas na ako sa bahay dala ang payong na bilin ni Mama sa akin, hintay ng jeep, as usual lahat puno, maghintay ka pa ng hindi puno. Naglakad lakad na din ako papunta sa terminal kasi naisip ko nab aka maleyt lang ako sa katangahang paghihintay na ginagawa ko, sobrang lakas ng ulan, halos hindi nakaktulong ang payong na bitbit ko, at nagulat nalang ako ng umihip ang sobrang lakas na hangin na halos pati ako ay madala, pero nilabanan ko nalang muna kasi ayokong mabalog!
Habang naglalakad ako ay may nadaan akong isang lalaki na tila walang masilungan at walang dalang kahit ano na pananggi sa napakalakas na buhos ng ulan, nakatayo lang sya sa ilalim ng ulan at naawa ako kaya nilapitan ko, ngunit habang papalapit ako sakanya ay napapansin ko na nakapikit ang mga mata nya at nakangiti, nung makalapit ay agad kong syang isinukob sa aking payong, napatingin sya bigla sa akin,
“Okay lang ako, wag mo na akong payungan” sabi nya
“Baka magkasakit ka kasi kaya sinukob kita, basing basa ka na nga oh!” sagot ko
“Sige na baka may kailangan ka pa puntahan, okay lang ako, pwede mo na ako iwanan”
Medyo nainis ako at tinangal ko ang pagkasukob ng payong ko sakanya at umalis nalang ako at baka mahampas ko pa to ng payong ko
“Salamat nga pala pero Okay lang talaga ako” sigaw nya habang papalayo ako sakanya. Napalingon ako sakanya at nginitian ko nalang sya
“Walang problema, basta pag nagkasakit ka, wag mo sabihin saking di kita pinayungan ah” sabi ko
Ngumiti nalang sya at lumapit sa akin “Jed nga pala” pakialala nya habang inaabot nya yung basang kamay nya sa akin “Ay! Basa nga pala yung kamay ko” hinawakan ko nalang at nakipagkamay sakanya
“Okay lang, di ko naman ikakamatay kung hawakan ko yan” “Rob nga pala” pakilala ko habang magkahawak ang kamay namin at nakatingin ako sa mga mata nyang nakangiti din sa akin
“Sige na at baka may pupuntahan ka pa” sabi nya “Alam ko naman magkikita pa ulit tayo”
Nakangiti ako habang papalayo ako sa kanya, he has this aura na nung hinawakan ko sya parang may kakaiba dito sa taong to, parang gusto ko sya makilala, sana magkita pa kami ulet.
My day ended na normal pero naiisip ko padin si Jed, ewan ko parang may something sakanya na gusto ko malaman at malaman. Habang naiisip ko ay nakatulog nadin ako sa sobrang pagod sa maghapon. Nagising ako sa tila isang malakas na ulan na tumatama sa bubungan ng bahay namin. “SHET! BADTRIP UMUUALAN NANAMAN” pero on the bright side baka makita ko nanaman si Jed habang naglalakad ako papuntang terminal.
It was strange pero habang naglalakad ako, lingon ako ng lingon kung saan saan, siguro ineexpect ko na makikita ko sya, pagdating ko sa lugar kung saan ko sya nakita kahapon ay surpresa na nadoon nanaman sya, nakaupo at nakatingala sa langit habang basang basa at parang ninanamnam nya ang bawat patak ng ulan na nagmumula sa mga madidilim na ulap sa taas. Agad ko syang nilapitan at pinayungan ulet at nilabas ko ang panyo ko at pinunasan ko sya.
“Anu ka ba? Kahapon nag papaulan ka! Ngayon eto ka nanaman, magkakasakit ka nyan ay Jed” sabi ko
“Okay lang ako, hindi mo kasi alam kung gaano kasarap na ramdamin yung ulan na binabahagi satin ng Diyos”
“Ano ka ba? Nagpapakabasa ka lang dyan ano makukuha mo? Sakit? Sipon? Lagnat?”
“Hindi! Nakukuha ko? Saya! Kasi nawawala yung lahat ng sama ng loob o kahit anong nararamdaman ko everytime na nandito ko nakatingin sa langit habang niraramdam ko yung ulan.” Ewan ko kung parang bakit gusto kong bitawan yung payong ko para samahan sya na magpa ulan. “Subukan mo Rob, tara, Bilis”
Agad kong sinara ang payong na hawak hawak ko at unti unti akong binasa ng mga patak ng ulan na nanggagaling sa itaas. Sobrang sarap pala ng pakiramdam na nakatingala ka lang sa langit at tinitignan mo yung bawat patak ng ulan. Habang nakatingala ako sa langit ay napansin ko na naktitig lang sakin si Jed, nilihis ko ang mga mata ko at tumingin ako sakanya
“Bakit mo ko tinititigan?” tanong ko
“Gusto ko lang makita kung anong reaction mo ngayong dinadama mo lang yung ulan” sagot nya
“Ang sarap pala no? parang nakakawala ng pagod” sabi ko
“Ang cute mo pala pag nakangiti ka no!” sabi nya habang nakangiti sya sakin.
“Wooh! Bola” sabi ko sakanya
“Hindi! Hindi ako marunong mambola” sabi nya. HInawakan nya yung mga pisngi ko at nginitian nya ako. “Salamat nga pala sa payong mo kahapon” sabi nya. Hindi ako makaimik pero nginitian ko na lang din sya. Dahan dahan nyang nilapit ang muka nya saakin at napapikit nalang ako habang papalapit sya, hindi ko alam kung hahalikan nya ba ako o ano, ayan na ba? Ayan na? Isang malakas na kulog ang nagpadilat saakin at gumulat. Nagtawanan nalang kami at nagkasatan sa gitna ng bumubuhos na ulan. Tumila na ang ulan, hinatid nya ako pauwi sa bahay namin, nagkapalitan kami ng number at nang makauwi na sya ay agad kaming nagkatext.
Pag umuulan ay lagi lang kaming nagtatampisaw at tumitingin sa langit at dinarama ang sarap na dala ng ulan, lagi nyang sinasabi sakin na hindi lang daw sya ang napapasaya ng ulan ngunit marami pang kagaya nya, Ako! Ako Masaya naman ako pag umuulan ah, Masaya din ang mga magssaka pag umuulan, Masaya ang mga halaman pag umuulan, ang mga tamad mag pa carwash ay masasaya, maraming napapasaya ng ulan at isa na ako sa maraming iyun.
Isang araw na sobrang lakas ng ulan, nagtext si Jed sa akin at parang humihingi ng tulong,pinapunta nya ako sa isang lugar at pagkadating ko doon ay nakita ko syang nakaupo sa isang sulok, nakadukdok at lamig na lamig. Tumakbo ako papalapit sakanya at agad ko syang niyakap at isinilong sa aking payong
“Okay ka lang ba? Ha? Ano ba kasing iniisip mo Jed! Ha? Hindi lang basta ulan yang sinugod mo, BAGYO Jed BAGYO!” bigla syang tumingala sa akin at ngumiti saakin “Hoy! Niloloko mo ba ako ah. Alam mo bang kinkabahan ko dun sa text mo ha? Akala ko kung ano nang nagyari sayo” Patuloy padin ang pagngiti nya at bigla syang tumayo at hinatak ako sa gitna ng sobrang laks na ulan.
“Rob, look at me” sabi nya
“Oh? Anong meron?” sabi ko. Then meron syang kinuha samay bulsa nya at inilabas nya ang isang kwintas na may hawig sa kwintas na lagi nyang sinusuot, at isinuot nya ito sa aking leeg.
“Eto para sayo yan, nakita mo yung pendant, yung parang letter na yan, Symbol ng water yan, lagi mong susuot yan para lagi mo akong maaalala.” Sabi nya.
“Salamat” yun lang ang nasabi ko. Then he looked at my eyes and was leaning closer to me then he whispered
“Rob, Mahal kita”
Hindi ko ugali na magsabi na mahal ko ang isang tao kasi hindi ko nakasanayan, kahit sa mga magulang ko ni hindi ko nasasabi na mahal ko sila, pero pinaparamdam ko naman, ewan ko kung bakit alam ko na mahal ko rin si Jed pero hindi masabi ng mga labi ko, pero alam ko alam nya na may nararamdaman din ako para sakanya.
Sobrang lamig dahil nasa gitna kami ng bumubuhos na ulan pero nung lumapit na yung mga labi nya saakin, parang niliyaban ako, sobrang init ng mga labi nya na dumikit sa akin, wala kaming pakialam kung sino man ang makakita saamin, basta alam naming gusto naming dalawa kung ano man yung ginagawa namin.
Araw araw sinasabihan ako ni Jed na mahal na mahal nya ako pero ni isang beses hindi ko masabi sakanya yun, ang ginagawa ko nalang ay pianapramdam ko nalang sakanya na mahal ko talaga sya, Sya yung taong laging nagpapangiti saakin. Naging
Ramdam ko sa sarili ko na ibang iba na ako, I take things more seriously now, I can manage my time better, Lahat ng dating hindi ko magawa ginagawa ko na, isa lang ang hindi ko magawa, ang sabihin ang mga salitang “Mahal kita” at “I Love You” hindi ko alam kung bakit pero iyun talaga ako, isang taong hindi marunong magsabi ng mga bagay na yun, pero alam ko na kahit di ko nasasabi sa isang tao yun naipaparamdam ko sakanila na mahal ko sila.
Isang umaga pag gising ko, sobrang lakas ng ulan, at agad akong ngumiti at nagbihis lumabas at tumakbo papunta sa lugar kung saan lagi kaming nagkikita ni Jed pag umuulan, exited ako makita sya kasi ilang araw nadin wala ang ulan at ngayon lang ulit ito nagparamdam. Pagdating ko ay wala sya, hindi ko alam kung bakit, naghintay ako ng ilang oras sa lugar na yon, pero hindi sya dumating. May bigla nalang tumawag sa phone ko, napangiti ako dahil number ni Jed yung tumatawag. Nang sinagot ako ay nagsalita ang isang boses ng babae na inidi pamilyar sa akin at sinabi
“Si Robi ba to” sabi ng babae na parang malungkot ang boses
“Opo” sagot ko
“Si Tita Glenda mo to, Mama ni Jed, nandito kasi sya sa hospital ngayon eh, kanina ka pa nya hinahanap, gustong gusto ka makita ni Jed Anak!” sabi nya habang rinig na rinig sa boses ng mama nya na umiiyak
Agad akong pumunta kung nasan man sya, hindi ko napigilan na tumulo yung mga luha ko habang basang basa ako ng ulan, tumatakbo ako papunta sakanya, pagkarating ko sa hospital ay agad kong hinanap ang kwarto nya, Nang nakita ko ay agad akong pumasok, wala akong pakialam kahit basang basa ako, at kahit basa ng luha ang mga mata ko, nakita ko si Jed na nakahiga sa kama at parang natuutlog. Sinalubong ako ng Mama nya at binigyan ako ng towel para makapagpunas
“Ikaw pala si Rob! Ikaw pala yung laging kinkwento sakin ni Jed” sabi ng Mama nya
“Ano pong nangyari kay Jed?” tanong ko
“Hindi ba nya nasabi sayo?” sabi ng Mama nya habang may mga luhang tumutulo
May malubhang sakit pala si Jed ngunit hindi nya sinasabi sakin, hindi ko alam kung pano ko tatanggapin na ganun nalang naitago sakin ni Jed yun, masakit pero ayoko din naman sisihin si Jed, ayaw nya lang siguro ako malungkot, pero ano ba nangyayawi ngayon? SURPRISE ba to? Ha? Ang bigat bigat ng pakiramdam ko.
Gusto ako makita ni Jed? Pagdting ko wala na sya, wala na. Hindi ko man lang sya inabutan, hindi ko man lang nasabi sakanyang mahal ko sya kahit isang beses, kahit alam kong nararamdaman nya, iba padin na naggaling sakin na mahal ko nga sya. May binigay saking sulat ang Mama nya at sinabing pinabigay daw ni Jed, si ate nya pala ang nagsulat habang sinasabi lang ni Jed ang mga ilalagay sam liham.
Rob,
I’m sorry kung hindi ko man lang nabanggit sayo na ganito ako, gusto ko kasi Masaya tayo lagi, at ayoko nading isipin na malapit na yung oras ko, basta wag ka malungkot ha? Kasi hindi naman kita iiwanan eh, nandyan lang ako, promise ko sayo, ako yung papalit sa guardian angel mo, basta alam mo naman naman na mahal na mahal kita,
Para malaman mo kung gano kita kamahal, lumabas ka pag umuulan, isahod mo yung mga kamay mo sa ulan, lahat ng masasalo mo, ganun ka kahalaga sa akin, at lahat ng di mo masasalo, ganun kita kamahal.
-Jed
Tumakbo ako papalabas at nagpakabasa sa ilalim ng malakas na buhos ng ulan, sinigaw ko lahat ng nararamdaman ko, iniyak ko lahat ng kailangan ko iiyak, binuhos ko sa ulan lahat ng nararamdaman ko. Ang sakit sakit na kahit isang beses, hindi ko nasabi sakanya na mahal ko sya, kahit alam ko na hinihintay nyang sabihin ko sakanya na mahal ko sya.
Lumipas man ang ilang araw, buwan, taon, hinding hindi ko kakalimutan si Jed, at ang pagmamahal nya saakin, tuwing umuulan, nararamdaman ko na nasa paligid lang siya, bigla nalang ako naiiyak at bigla ako napapahawak sa kwintas na binigay nya saakin, nararamdaman ko na parang may yumayakap saakin, alam kong siya yun,
Isang beses na sobrang lungkot ko dahil naalala ko yung mga ginagawa namin pag umuulan, Sobrang lakas ng ulan sa labas nakatitig lang ako sa bintana naming at inaalala ko lahat ng ginagawa namin ni Jed habang bumubuhos ang ulan, nang bigla kong naramdaman na may biglang malamig na pakiramdam na pumatong sa mga balikat ko, sobrang pamilyar na boses ang nagsalita, “Rob, miss na miss na kita” lumingon ako at nakita ko si Jed, nananaginip man ako o hindi, wala akong pakialam, imbis na matakot ako ay niyakap ko pa sya habang bumubuhos ang mga luha sa mga mata ko at ibinulong ko sakanya
“Jed, Mahal na mahal kita”
Thursday, May 6, 2010
SBLS-short bi love stories- LIGHT RAIL LOVE
“Destiny was not created by God, it’s created by those hopeless romantics, God do not call it Destiny, He calls it Fate” Malaki and difference ng destiny at fate, destiny? May mga nagsasabing soulmate ko yan, soulamate nya ako, we were destined for each other, pero hindi totoo yun kasi what they’re talking about is mere Fate, yung kung ano man ang nakalatag para sayo, at kung ano ang mga plano sayo ng Diyos na maykapal, never expect too much, expect less para mas Masaya ka sa kung ano man ang ibibigay sa iyo
Krrrrrrrrrrrrrrrrrriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinnnnnnnnnnnnggggggggggggg! Shet! Tatlong beses ko na pala naka snooze yung alarm clock, supposed to be 6:30 gising na ko Hala! 6:50 na! I quickly jumped off my bed para maligo at magbihis para umabot ako sa klase ko ng 8:00, Nagmamadali ako pababa at kaliwaan ang Good Morning na maririnig mo, nice words to start my day. Paglabas ko ng bahay, ayan padin ang mga nagiinumang Out of school youths “Pareng Mico, inom muna” sabay tango lang ako at sumenyas na nagmamadali ako, sari sari ang makakasalubong mo bago ka makalabas ng lugar na yun, eto pa ang Baron Mommies, sa lakas ng signal lahat ng tsismis nasasagap “Mico, balita ko buntis daw girlfriend mo?” sigaw ni Aling Beth nagmamadali kong lakad at sagot “Aling Beth wala ho akong Girlfriend” sabay layas sa harapan nya, madadaanan ko din ang bahay ni Kate, isa sa mga Puke Girls, mga barkada ng babaeng laging naka puke shorts, si kate? Crush lang naman ako nyan, “Haaaaaiiiiii Miiiiiccccoooooo” isang mahabang bati niya, sinesyasan ko sya na nagmamadali ako at nag babye nalang ako sakanya.
Sa Wakas nakalabas sa compound naming mga mahihirap. Sakay sa Gil Puyat station ng LRT para makarating ng mabilis sa Doroteo Jose kasi malapit duon ang kolehiyong pinapasukan ko. Araw araw ay sumasakay ako ng LRT, kaya’t nagmamadali ako ay hinahabol ko ang 7:40, iyun ang oras na laging dumadating sa Gil Puyat station ang crush ko, hindi ko alam ang pangalan pero cute sya at malapit lang sa kolehiyong pinagaaralan ko ang unibersidad na pinapasukan nya, siguro mag 3 months na na pagdating ng 7:40, rush hour pa sa LRT ay lagi kaming nagkakasabay at laging sa dulo sya sumasakay kaya ako’y sa dulo nalang din, hindi ko alam kung napapansin nya pero lagi ko sya nakikita pero hindi ko alam kung alam nya ba na lagi kami magkasabay sumakay ng pampublikong tren na iyun. Pagtingin ko sa relos ay 7:45 na, pagakyat ko ng stasyon, tingin ako sa paligid pero wala, wala sya, paano ba naman late ako, malungkot nagsimula ang araw ko kasi nasanay ako na nakikita ko sya araw araw, as in Mondays to Saturdays ko syang kasabay ng LRT, palagay ko ay isang Architecture student sya o di naman kaya ay may relasyon sa kursong yon kasi lagi syang may dalang T-square at parang laging madaming malalaking papel na dala, laging nakataas ang buhok, mukang di nauubusan ng supply ng Gatsby wax, pero cute at gwapo naman sya sa ganung itsura nya. Pumasok at natapos ang araw ko ng malungkot ewan ko ba! Para akong tanga, hindi ko lang sya nakita tamlay na tamlay na ko buong araw.
Eto nanaman, dito nanaman ako sa area namin, kung saan bago ako makarating ng bahay, dami munang obstacles na dadaan, kung sa umaga bumibida ang Baron Mommies at Out of School youth na nagiinuman, sa gabi ay nasa labas na ng bahay sila Kate at ang buong barkada nilang Puke Girls, nakupo sa isang papag na madadaan ko na halos ipakita na kung ano ang di maaring makita ng normal na mata, “Miccccooooo! How was your day sweetie?” hinarang ako ni kaye habang naglalakad
“Okay lang naman pagod” sagot ko
“Ayyy ganun?” “Oh sige uwi ka na para makapag pahinga kana” sabay yakap sakin para maka chancing! Ahahaha joke, yuck! Amoy na amoy ko yung mga pabangong panghalay na inispray nila every 5 seconds nang di mawala yung amoy nila habang niyayakap ako ni Kate, nagpaalam na ako para makauwi na din ako ng bahay, kung matindi na ang inis ko pag nadadaanan ko ang grupo nila kate, mas naririndi ako pag naabutan ko ang mga Ampli Gays, putang mga bakla kalalakas ng mga boses, “Papa Mico, pa kiss naman” sabi nung isa, nginingitian ko nalang pero di ako humihinto, baka sakmalin pa ko nung mga nun, Bisexual lang ako hindi ako Totally Bading no!
As usual pagdating sa bahay pahinga na, kain, ligo, at tulog, usual routines ng mga mahihirap. Nagising ako ng maaga kinabukasan kasi ayoko na malate pa ulit sa Gil Puyat station at baka hindi ko makita si Crush ko. Kaya maaga palang nag almusal ako ng tinapay at kape, Naligo sa banyo naming nilulumot, at nagbihis ng unipormeng araw araw kong sinusuot, 7:35 palang ay nasa station na ko ng Gil Puyat, waiting for Mr.Archi na umakyat ng station. As my watch turned 7:40 tinignan ko ang hagdanan ng mga umaakyat at Boom! Ayun na si crush, sobrang unexplainable yung ngiti ko nung mga oras nay un, namiss ko sya kasi wala sya kahapon, As usual, sakay kami sa dulo ng train, at bababa kami pareho sa D.Jose, siksikan ang mga tao ng nauna na syang bumaba kasi may kinukuha pa ako sa bag ko ng biglang may nahulog nangaling sa may bag nya, isang naka tuping papel na malaki ang nakita ko, hinabol ko sya para ibalik ang papel ngunit nung nagmamadali ako pababa ay nung paliko na ako bigla ko syang nabunggo at napahiga kaming dalawa, sumabog yung gamit ko dahil naiwan kong bukas yung gamit ko.
“Sorry” sabi ko sakanya
“That’s okay!” sabi nya “Okay ka lang ba?”
“Oo okay lang ako, ikaw ba?”
“Yap I’m okay,”
“Aii oo nga pala hinahabol kita nahulog kasi yan sa bag mo eh, babalik ko sana kaya nagmamadali ako” paliwanag ko
“Ui Thanks thanks kaya din ako aakyat sana ulet kasi titignan ko kung nahulog nga yan” sabi nya. Sininop ko muna ang mga nagtalsikang notebook Ballpen at Wallet ko sabay nagpaalam sa kahihiyan ko sakanya, pero ang bango bango nya nung nabangga ko sya, sobrang bango! Nasa klase ako and hindi padin matanggal sa utak ko yung mga nangyari kanina sa D.Jose
Lunch time nang kasama ko ang mga kabarkapips ko sa school, Si Jake, ang pinaka makapal kong barkada na kung sino sino yung kinakausap na babae, Si Janice, ang hottie ng barkada, Si Carla, ang pasaway na nanay sa barkada, high school palang mommy na ito, papunta kami sa Jolibee sa Recto para kumain ng lunch, Magbabayad na ako sa counter kinuha ko yung wallet sa bag ko ng mapansin ko na parang kumapal yata yung wallet ko, and parang naging orig yung wallet ko na nabili sa quiapo, tumambad sa mata ko pagbukas ko ang dalawang buong 1000 pesos at ang 1x1 picture ng lalaking pamilyara sa mata ko. “Putangina” sigaw ko sa Jolibee, nakakahiya pero nagulat ako kasi parang wallet nung crush ko yung nasaakin, hindi nakakapagtaka na may posibilidad na nagkapalit kami ng wallet dahil sa pagsabog ng gamit ko at napahiga din sya at maaring nahulog din ang wallet nya at nagkapalit kami, hindi din nakakapagtaka dahil parehong pareho ang hitsura ng wallet namin, ang kaibahan nga lang, imitation yung akin, pinambayad ko muna ng pagkain yung pera dahil wala talaga akong dala at sabi ko’y ibabalik ko nalang pag nagkakita ulet kami, at hindi naman malayo na magkita ulet kami dahil araw araw naman talaga ay nagkikita kami sa terminal. Paguwi ko sa bahay ay hindi naman sa pagiging pakialamero pero na curious lang ako kung ano ba laman ng wallet nitong crush ko, Okay, ID nung high school, Isang non-pro na lisensya ng LTO, mga coupons sa iba ibang shop pero napatigil ako ng makita ko ang mga solo shots na litrato na nakaipit sa may isa sa mga suksukan ng wallet, pero may isang picture na may nakahalik sa pisngi nyang isang gwapong lalaki din, nagulat ako dahil napaisip ako sa kasarian ng isang ito. So may posibilidad din na bading o bisexual pala ito, wee!!! Nakakatuwa baka kasi magustuhan nya din ako (sige asa pa). Hindi ako makatulog dahil exited ako na magkita na kami bukas para maisauli ko ang wallet nya.
Pagkagising ko ay exited na agad ako na bumaba at makapasok sa school, Ibang iba ang aura ko ngayong araw na to, parang masayang Masaya ba lahat ng makasalubong ko ay binabati ko, si Aling Beth, ang mga nagiinumang kabataan, pati si Kate na lagi ko lang sinesenyasan ay nabati ko din ng Good Morning, time check? 7:30 na at nasa station na ako ng Gil Puyat hinhintay na mag 7:40 kasi eto na ang oras na hinihintay ko, Sa wakas 7:40 na at naamoy ko na ang pabango ni John Michael Estrella, at tumpak, ayan na at papaakyat na sya ng hagdan agad ako tumakbo papalapit sakanya at nginitian ko sya at ngumiti naman sya pabalik
“ Nagkapalit pala tayo ng wallet kahapon. Pasensya na ah” sabi ko sakanya
“Oo nga eh, magkaparehong magkapareho kasi hindi ko nga napsin eh” sabi nya
“Ai, nagalaw ko nga pala yung 100 na nasa wallet mo wala kasi akong dala kahapon except dun sa nakita ko sa loob, eto oh” inaabot ko sakanya ang isang daan na nagastos ko sa wallet nya
“Ehh! Wag na okay lang yun, salamat nalang at nabalik yung mga importanteng gamit sakin sa wallet na yan” sagot nya. Ipinipilit ko ibigay ngunit ayaw nya tanggapin yung 100 na inaabot ko. Nagpalitan na kami ng wallet at sabay nadin kaming tumayo sa LRT (rush hour daming nakasakay kasi Baclaran palang puno na yan) medyo nagka kwentuhan ng kaunti, nagpalitan ng number at nalaman kong isang street lang naman pala ang pagitan ng bahay nya at ng bahay namin.
“Free ka this lunch? Mga 11?” tanung nya
“Oo! Baket?” sagot ko
“Okay lang ba kung I treat kita ng lunch?” alok nya sakin
“Nyek! Nakakhiya naman! Sabay nalang tayo kahit di mo na ako treat” sabi ko
“Ayoko! Treat kita kasi binalik mo yung wallet ko, mahalaga sakin to eh” pangungulit nya
“Sige na Sige na” sabay ngiti sakanya.
“11 ah, samay Yellow Cab sa Morayta” sabi nya, Shit! Sa sobrang hirap ko ngayon lang ako makakakain sa ganung lugar, pero hindi ako exited sa pagkain, exited ako dahil makakasabay ko sya mag lunch mamaya. Hindi ako makapagisip sa klase ang iniisip ko lang ay ang mga ngiti nya sa akin kaninang magkasama kami. Ayan na 11 na labasan na sa 1st class ko. Nagpaalam ako sa mga barkada ko na kasabay ko kumain ang isang kaibigan at kantsaw agad ang inabot ko sa mga lintek na mga yun.
Pagpasok ko sa yellow cab ay nakaupo na sya sa isa sa mga lamesa duon sabay ngiti sa akin
“kala ko nang indian ka na eh” pabiro nyang sabi
“ikaw pa! eh lakas mo sakin” pabiro ko ding sagot (pero deep inside di mapigilang mangiti)
Namili na sya ng lunch at nagkakwentuhan kami dahil alas 2 pa naman ang susunod kong klase at alas 3 pa ang sakanya, nalaman ko na sya lang pala magisa dito ang natira, patay na pala ang tatay nya at nagtatrabaho sa ibang bansa ang kanyang nanay, normal ang kwentuhan ng bigla may lumabas sa bibig kong hindi ko inaakalang maitatanong ko
“Boyfriend mo yung nasa picture sa wallet mo?” tinanong ko
“Ha? Nakita mo pala yun! Ex ko” sagot nya. Hindi ko ineexpect na ganun nalang nya kabilis nasabi yung katotohanan, Ayyyy certified! Bi nga ito! Masaya ako kasi may pag asa nap ala ako sakanya. Sabay hirit nya din ng isang malupet na tanung
“Ikaw? Single ka ngayon?”
“Oo eh, matagal na” sagot ko. He smiled at me na para bang may gustong iparating sakin
“Lagi kitang nakikita uma-umaga sa LRT, halos araw araw yata kasabay kita sumakay, at lagi ka ding sa dulo” sabi nya sakin. Nagulat ako kasi alam nya din pala na lagi nya akong nakakasabay. Kaya siguro hindi narin siya nag alinlangan na makukuha nya ulet ang wallet nya.
“Ikaw nga rin eh, hindi halos araw araw…. Araw Araw talaga” sabi ko habang nginingitian ko sya
“Ang cute mo pala pag nakangiti no?” sabi nya habang nakangiti “Kasi lagi kang nakasibangot pag magkasabay tayo eh” dagdag nya
“Ganun?” sabi ko “Wag mo nga akong bolahin baka maniwala ako” sabi ko
“hindi kita binobola” sagot nya naman.
“Ikaw Michael ah! Tigilan mo ako” sabi ko sakanya
“Mico nalang tawag mo sakin” sagot nya. Shet! Mico din nickname nya? Shet! Ang cute naman! Pareho kami ng nickname!
“Oh? Ako din Mico tawag mo sakin” sabi ko
“seryoso?” tanong nya
“Oo, yung kaya nickname ko” sagot ko. We laughed over it at parang nahuhulog lalo ang loob ko sakanya kasi nagpapakita na sya ng motibo sa akin
“Malapit ka lang naman sa bahay eh diba? Wala kasi ako kasama sa bahay this week eh, wala sila Tita”
“Baket may mumu ba sa bahay nyo?” tanong ko
“Wala naman gusto ko lang na may makausap ako sa bahay” sabi nya
“Game! text mo lang ako kung nasa bahay kana okay? Turo mo sakin yung daan puntahan kita” sabi ko sakanya.
We became the closest friends and we always enjoys each other’s company, We sometimes get too daring and try something new with each other, We comfort each other in times of needs, Di naman kami film pero bakit parang nadedevelop na kami sa isa’t isa. Pwede ko nang masabi na It’s complicates na ang lagay namin sa ngayon, naghihintayan na magsabi ang isa na mahal nya ang isa, kasi ako ayoko magsalita ng mahal ko sya kasi natatakot ako na mawala yung friendship namin. It was all unexpected kung paano nya sinabi sakin ang nararamdaman nya. It was my birthday and I was with all my friends and he treated us, naginom kami sa isang acoustic bar nagulat ako ng may ina announce ang vocalist ng isang banda. “To Mr. Michael Francisco, Happy Happy Birthday from Mico” tinawag nung vocalist si Mico para kumanta ng isang kanta nagulat ako sa mga sinabi nya sa harap ng lahat ng tao
“Para kay Mico ko, I Love you and Happy Birthday” kinilabutan ako ng may halong kilig habang kinakanta nya ang “When I met you” at unti unting sumasapak sa tainga ko ang mga lyrics ng kanta, “You give me a reason for my being, and I love what I’m feeling, you give me a meaning to my life, Yes! I’ve gone beyond existence, and it all began, when I met you” sobrang lamig ng boses ni Mico at hindi ko alam kung pano ko ipapaliwanag sa mga barkada ko yung mga pinagsasabi ni Mico sa harap, Flattered na may kasamang hiya parang ganun pero I realized, bakit kailangan ko mahiya, eh Masaya ako sa nararamdaman ko…
Since that day, everything changed, hindi kami pero parang iba na yung treatment naming sa isa’t isa, months passed, ganun padin the closeness remains and the feeling stays, pero walang commitment, ang sarap pala ng ganung pakiramdam, present ako sa graduation nya, nandun sya nung graduation ko, Masaya na sabay kami nakatapos ng pagaaral, pero one event shook my world nang magkausap kami ni Mico ko ng seryoso
“Mico! Aalis na nga pala ako next week kukunin ako ni Mama, dun daw ako mag wowork eh” sabi nya sa akin. Hindi ko mapigilan na may tumulong luha sa may mga mata ko, at hindi ko rin mapigilan na malungkot, Si Mico ko? Aalis? Kakayanin ko ba? Pero ano pa bang magagawa ko eh nandito na yan, hindi ko naman sya pwede pigilan kasi pamilya nya na ang kakalabanin ko.
“Oh! Edi mabuti pala! May trabaho na naghihintay sayo dun” sabi ko, habang naluluha,
“Wag ka umiyak, di naman ako mawawala sayo eh, I’ll text you everyday, I’ll call you everyday kung kaya ko” he promised me na hindi sya mawawala sakin, promise nya na lagi sya magtetext sakin kahit nandun na sya. Nangako din sya sakin na ako padin si Mico nya, na wala syang iba, ako parin, ako lang.
Hinatid ko sya sa Airport para kahit sa huling pagkakataon man lang ay makasama ko sya, inaya nya ako sa CR para umihi lang pero pag dating naming dun, hinawakan nya yung muka ko habang di nya napigilan na tumulo yung luha sa mata nya
“I’ll miss you Mico, I Love you, wag mo ko kakalimutan ah, promise mo din sakin na ako lang Mico mo! Ha?” he told me, nilapit nya yung muka nya sa akin at dahan dahan nyang dinikit ang mga matatamis nyang labi sa akin, I was crying habang hinahalikan ko sya, iniisip kung paano ako mabubuhay araw araw ng hindi ko nakikita yung inspirasyon ko. He was kissing me na parang iyun na ang huling beses na magkikita kami sa buong buhay namin.
Nagpaalam na sya habang papasok sya sa Airport, I waved goodbye habang basing basa padin ang mga pisngi ko sa luha, umuwi ako at pinili ko na mag isa nalang muna sa bahay. Hindi nya nga sinira ang pangako nya, pagdating na pagdating nya palang nag text agad sya sakin, sinasabi nya na sobrang lamid daw, na namimiss nya ako, na Masaya daw sya na magkasama sila ng Mama nya.
Couple of months passed and ganun padin ang set up, Text sya araw araw at nagkakausap din kami paminsan minsan, ilang buwan palang pero iniisip ko kung anon a kaya itsura nya, wala naman kasi akong Friendster, di kami nag kakachat, wala ako Facebook (mahirap lang ako walang pang computer) namimiss ko na si Mico ko
Dumating din yung araw na nawalan kami ng connection. I was waiting for a call or text everyday pero wala, Nagtampo ako pero ano bang magagawa ko eh malay ko ba kung nagsawa na sya sakin or what. Nagdecide yung family namin na umuwi sa probinsya namin, duon naghanap ako ng trabaho, sobrang underemployed ako dahil wala sa linya ng kurso ko ang naging trabaho ko, naging waiter ako sa isang fast food chain sa probinsya naming, ayus kasi at least may kinikita kahit papaano. Natuto nadin ako na wag muna umasa sa kahit ano mula kay Mico, pero yung feelings? Andito padin eh, pero pinipilit ko padin maging Masaya kasi paano ako makaka move on sa buhay ko kung lagi kong iisaipin yun. Basta ang alam ko Mico will always be in my heart. I spend my time sa trabaho ko bilang waiter, nabubuhay ko ang pamilya ko sa kahit ganung paraan lang. Masaya naman kahit papaano, maraming umaaligid pero hindi pwede, lagi kong sinasabi sa sarili ko na may Mico na ako at kuntento ako kahit matagal na kaming walang connection sa isa’t isa.
Naglalakad ako papunta sa simbahan, Martes ng umagang umaga para magpasalamat sa lahat ng blessings na natatangap ko, hindi pwede ng hapon kasi may pasok ako ng alas 9, nang may malakas na boses na tumawag sa pangalan ko na parang nanggaling sa isang kotse na nakasalubong ko “Mico!!!!” malaki at matipuno ang boses pero parang sobrang pamilyar ng boses nya sakin, paglingon ko ay nakita ko ang isang mukhang alam na alam ko kung sino ang nagmamayari. Napatigil ako sa paglalakad at bigla nalang ako napangite habang papalapit ang lalaki sa akin, tumatakbo sya papalapit sa akin habang tigas na tigas lang ako sa kinakatayuan ko, nang makalapit ang lalaki ay niyakap nya ako at bumulong sya sa akin. “I miss you Mico ko” bulong nya “Im sorry kung hindi kita nacontact, hindi ko saulo number mo tsaka….” Pinigil ko sya habang nagsasalita at sinabi ko lang na
“Okay lang yun, I miss you so much Mico ko” iyun lang ang nasabi ko. Nawala pala yung cellphone nya at wala na syang numbers ng kahit sino sa Pilipinas, hinahanap nya daw ako sa internet pero wala syang makita sa kahit anong saite para macontact ako, sumulat na nga sya sa bahay naming pero sa kasamaang palad ay lumipat na kami sa probinsya namin. “Anong ginagawa mo nga pala dito?” tanong ko
“May project kami dito, ako yung nag dedesign ng bahay nung kaibigan ng Mommy ko, I just arrived sa Pilipinas last week, pinutahan kita sa inyo hindi ka na daw dun nakatira at di daw nila alam kung san ka lumipat” paliwanag nya
“Sorry ah, kung nahirapan ka dahil sakin” sabi ko
“Walang problema, mahalaga, nakita kita dito ngayon, alam mo ba kung gaano ako kasaya?” I just hugged him again sa sobrang ka miss ko sakanya.
“Are you free this lunch? Mga 11?”
“May pasok ako eh, trabaho kasi eh”….. ...
...“Pero ano ba naman yung mag absent ako kahit isang beses para sayo”
Sobrang unpredictable talaga ng buhay, mga bagay na di mo inaasahan bigla nalang bubulaga sayo, alam ko hindi destiny tong nangyari nato, this is fate, we are fated to see each other again. We were fated to be together again. We were fated to Love each other parang yung pagkakataon lang na lagi kaming magkasabay sumakay ng LRT, parang yung pagkapalit naming ng wallet, hindi yung destiny or coincidence, lahat yun ay nakaplano na sa tulong ng Diyos na maykapal, This is my Fate. Ang makasama ko ulet si Mico at maipagpatuloy naming kung ano yung nasimulan namin.
_____________________________________________________________________________________
Thanks guys for rading the second part of SBLS, Sorry kung hindi nag fofocus sa sex yung kwento, Story-oriented kasi ako, gusto ko ma touch ko yung mga puso nyo sa paraang alam ko, iyun ay magsulat ng puro love stories kahit walang sex involved. Pero thanks parin for appreciating kahit walang involved na Making love. Thanks guys for inspiring me to write. Kayo ang aking lakas (NoyNoy??) haha
-Gabriel
Krrrrrrrrrrrrrrrrrriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinnnnnnnnnnnnggggggggggggg! Shet! Tatlong beses ko na pala naka snooze yung alarm clock, supposed to be 6:30 gising na ko Hala! 6:50 na! I quickly jumped off my bed para maligo at magbihis para umabot ako sa klase ko ng 8:00, Nagmamadali ako pababa at kaliwaan ang Good Morning na maririnig mo, nice words to start my day. Paglabas ko ng bahay, ayan padin ang mga nagiinumang Out of school youths “Pareng Mico, inom muna” sabay tango lang ako at sumenyas na nagmamadali ako, sari sari ang makakasalubong mo bago ka makalabas ng lugar na yun, eto pa ang Baron Mommies, sa lakas ng signal lahat ng tsismis nasasagap “Mico, balita ko buntis daw girlfriend mo?” sigaw ni Aling Beth nagmamadali kong lakad at sagot “Aling Beth wala ho akong Girlfriend” sabay layas sa harapan nya, madadaanan ko din ang bahay ni Kate, isa sa mga Puke Girls, mga barkada ng babaeng laging naka puke shorts, si kate? Crush lang naman ako nyan, “Haaaaaiiiiii Miiiiiccccoooooo” isang mahabang bati niya, sinesyasan ko sya na nagmamadali ako at nag babye nalang ako sakanya.
Sa Wakas nakalabas sa compound naming mga mahihirap. Sakay sa Gil Puyat station ng LRT para makarating ng mabilis sa Doroteo Jose kasi malapit duon ang kolehiyong pinapasukan ko. Araw araw ay sumasakay ako ng LRT, kaya’t nagmamadali ako ay hinahabol ko ang 7:40, iyun ang oras na laging dumadating sa Gil Puyat station ang crush ko, hindi ko alam ang pangalan pero cute sya at malapit lang sa kolehiyong pinagaaralan ko ang unibersidad na pinapasukan nya, siguro mag 3 months na na pagdating ng 7:40, rush hour pa sa LRT ay lagi kaming nagkakasabay at laging sa dulo sya sumasakay kaya ako’y sa dulo nalang din, hindi ko alam kung napapansin nya pero lagi ko sya nakikita pero hindi ko alam kung alam nya ba na lagi kami magkasabay sumakay ng pampublikong tren na iyun. Pagtingin ko sa relos ay 7:45 na, pagakyat ko ng stasyon, tingin ako sa paligid pero wala, wala sya, paano ba naman late ako, malungkot nagsimula ang araw ko kasi nasanay ako na nakikita ko sya araw araw, as in Mondays to Saturdays ko syang kasabay ng LRT, palagay ko ay isang Architecture student sya o di naman kaya ay may relasyon sa kursong yon kasi lagi syang may dalang T-square at parang laging madaming malalaking papel na dala, laging nakataas ang buhok, mukang di nauubusan ng supply ng Gatsby wax, pero cute at gwapo naman sya sa ganung itsura nya. Pumasok at natapos ang araw ko ng malungkot ewan ko ba! Para akong tanga, hindi ko lang sya nakita tamlay na tamlay na ko buong araw.
Eto nanaman, dito nanaman ako sa area namin, kung saan bago ako makarating ng bahay, dami munang obstacles na dadaan, kung sa umaga bumibida ang Baron Mommies at Out of School youth na nagiinuman, sa gabi ay nasa labas na ng bahay sila Kate at ang buong barkada nilang Puke Girls, nakupo sa isang papag na madadaan ko na halos ipakita na kung ano ang di maaring makita ng normal na mata, “Miccccooooo! How was your day sweetie?” hinarang ako ni kaye habang naglalakad
“Okay lang naman pagod” sagot ko
“Ayyy ganun?” “Oh sige uwi ka na para makapag pahinga kana” sabay yakap sakin para maka chancing! Ahahaha joke, yuck! Amoy na amoy ko yung mga pabangong panghalay na inispray nila every 5 seconds nang di mawala yung amoy nila habang niyayakap ako ni Kate, nagpaalam na ako para makauwi na din ako ng bahay, kung matindi na ang inis ko pag nadadaanan ko ang grupo nila kate, mas naririndi ako pag naabutan ko ang mga Ampli Gays, putang mga bakla kalalakas ng mga boses, “Papa Mico, pa kiss naman” sabi nung isa, nginingitian ko nalang pero di ako humihinto, baka sakmalin pa ko nung mga nun, Bisexual lang ako hindi ako Totally Bading no!
As usual pagdating sa bahay pahinga na, kain, ligo, at tulog, usual routines ng mga mahihirap. Nagising ako ng maaga kinabukasan kasi ayoko na malate pa ulit sa Gil Puyat station at baka hindi ko makita si Crush ko. Kaya maaga palang nag almusal ako ng tinapay at kape, Naligo sa banyo naming nilulumot, at nagbihis ng unipormeng araw araw kong sinusuot, 7:35 palang ay nasa station na ko ng Gil Puyat, waiting for Mr.Archi na umakyat ng station. As my watch turned 7:40 tinignan ko ang hagdanan ng mga umaakyat at Boom! Ayun na si crush, sobrang unexplainable yung ngiti ko nung mga oras nay un, namiss ko sya kasi wala sya kahapon, As usual, sakay kami sa dulo ng train, at bababa kami pareho sa D.Jose, siksikan ang mga tao ng nauna na syang bumaba kasi may kinukuha pa ako sa bag ko ng biglang may nahulog nangaling sa may bag nya, isang naka tuping papel na malaki ang nakita ko, hinabol ko sya para ibalik ang papel ngunit nung nagmamadali ako pababa ay nung paliko na ako bigla ko syang nabunggo at napahiga kaming dalawa, sumabog yung gamit ko dahil naiwan kong bukas yung gamit ko.
“Sorry” sabi ko sakanya
“That’s okay!” sabi nya “Okay ka lang ba?”
“Oo okay lang ako, ikaw ba?”
“Yap I’m okay,”
“Aii oo nga pala hinahabol kita nahulog kasi yan sa bag mo eh, babalik ko sana kaya nagmamadali ako” paliwanag ko
“Ui Thanks thanks kaya din ako aakyat sana ulet kasi titignan ko kung nahulog nga yan” sabi nya. Sininop ko muna ang mga nagtalsikang notebook Ballpen at Wallet ko sabay nagpaalam sa kahihiyan ko sakanya, pero ang bango bango nya nung nabangga ko sya, sobrang bango! Nasa klase ako and hindi padin matanggal sa utak ko yung mga nangyari kanina sa D.Jose
Lunch time nang kasama ko ang mga kabarkapips ko sa school, Si Jake, ang pinaka makapal kong barkada na kung sino sino yung kinakausap na babae, Si Janice, ang hottie ng barkada, Si Carla, ang pasaway na nanay sa barkada, high school palang mommy na ito, papunta kami sa Jolibee sa Recto para kumain ng lunch, Magbabayad na ako sa counter kinuha ko yung wallet sa bag ko ng mapansin ko na parang kumapal yata yung wallet ko, and parang naging orig yung wallet ko na nabili sa quiapo, tumambad sa mata ko pagbukas ko ang dalawang buong 1000 pesos at ang 1x1 picture ng lalaking pamilyara sa mata ko. “Putangina” sigaw ko sa Jolibee, nakakahiya pero nagulat ako kasi parang wallet nung crush ko yung nasaakin, hindi nakakapagtaka na may posibilidad na nagkapalit kami ng wallet dahil sa pagsabog ng gamit ko at napahiga din sya at maaring nahulog din ang wallet nya at nagkapalit kami, hindi din nakakapagtaka dahil parehong pareho ang hitsura ng wallet namin, ang kaibahan nga lang, imitation yung akin, pinambayad ko muna ng pagkain yung pera dahil wala talaga akong dala at sabi ko’y ibabalik ko nalang pag nagkakita ulet kami, at hindi naman malayo na magkita ulet kami dahil araw araw naman talaga ay nagkikita kami sa terminal. Paguwi ko sa bahay ay hindi naman sa pagiging pakialamero pero na curious lang ako kung ano ba laman ng wallet nitong crush ko, Okay, ID nung high school, Isang non-pro na lisensya ng LTO, mga coupons sa iba ibang shop pero napatigil ako ng makita ko ang mga solo shots na litrato na nakaipit sa may isa sa mga suksukan ng wallet, pero may isang picture na may nakahalik sa pisngi nyang isang gwapong lalaki din, nagulat ako dahil napaisip ako sa kasarian ng isang ito. So may posibilidad din na bading o bisexual pala ito, wee!!! Nakakatuwa baka kasi magustuhan nya din ako (sige asa pa). Hindi ako makatulog dahil exited ako na magkita na kami bukas para maisauli ko ang wallet nya.
Pagkagising ko ay exited na agad ako na bumaba at makapasok sa school, Ibang iba ang aura ko ngayong araw na to, parang masayang Masaya ba lahat ng makasalubong ko ay binabati ko, si Aling Beth, ang mga nagiinumang kabataan, pati si Kate na lagi ko lang sinesenyasan ay nabati ko din ng Good Morning, time check? 7:30 na at nasa station na ako ng Gil Puyat hinhintay na mag 7:40 kasi eto na ang oras na hinihintay ko, Sa wakas 7:40 na at naamoy ko na ang pabango ni John Michael Estrella, at tumpak, ayan na at papaakyat na sya ng hagdan agad ako tumakbo papalapit sakanya at nginitian ko sya at ngumiti naman sya pabalik
“ Nagkapalit pala tayo ng wallet kahapon. Pasensya na ah” sabi ko sakanya
“Oo nga eh, magkaparehong magkapareho kasi hindi ko nga napsin eh” sabi nya
“Ai, nagalaw ko nga pala yung 100 na nasa wallet mo wala kasi akong dala kahapon except dun sa nakita ko sa loob, eto oh” inaabot ko sakanya ang isang daan na nagastos ko sa wallet nya
“Ehh! Wag na okay lang yun, salamat nalang at nabalik yung mga importanteng gamit sakin sa wallet na yan” sagot nya. Ipinipilit ko ibigay ngunit ayaw nya tanggapin yung 100 na inaabot ko. Nagpalitan na kami ng wallet at sabay nadin kaming tumayo sa LRT (rush hour daming nakasakay kasi Baclaran palang puno na yan) medyo nagka kwentuhan ng kaunti, nagpalitan ng number at nalaman kong isang street lang naman pala ang pagitan ng bahay nya at ng bahay namin.
“Free ka this lunch? Mga 11?” tanung nya
“Oo! Baket?” sagot ko
“Okay lang ba kung I treat kita ng lunch?” alok nya sakin
“Nyek! Nakakhiya naman! Sabay nalang tayo kahit di mo na ako treat” sabi ko
“Ayoko! Treat kita kasi binalik mo yung wallet ko, mahalaga sakin to eh” pangungulit nya
“Sige na Sige na” sabay ngiti sakanya.
“11 ah, samay Yellow Cab sa Morayta” sabi nya, Shit! Sa sobrang hirap ko ngayon lang ako makakakain sa ganung lugar, pero hindi ako exited sa pagkain, exited ako dahil makakasabay ko sya mag lunch mamaya. Hindi ako makapagisip sa klase ang iniisip ko lang ay ang mga ngiti nya sa akin kaninang magkasama kami. Ayan na 11 na labasan na sa 1st class ko. Nagpaalam ako sa mga barkada ko na kasabay ko kumain ang isang kaibigan at kantsaw agad ang inabot ko sa mga lintek na mga yun.
Pagpasok ko sa yellow cab ay nakaupo na sya sa isa sa mga lamesa duon sabay ngiti sa akin
“kala ko nang indian ka na eh” pabiro nyang sabi
“ikaw pa! eh lakas mo sakin” pabiro ko ding sagot (pero deep inside di mapigilang mangiti)
Namili na sya ng lunch at nagkakwentuhan kami dahil alas 2 pa naman ang susunod kong klase at alas 3 pa ang sakanya, nalaman ko na sya lang pala magisa dito ang natira, patay na pala ang tatay nya at nagtatrabaho sa ibang bansa ang kanyang nanay, normal ang kwentuhan ng bigla may lumabas sa bibig kong hindi ko inaakalang maitatanong ko
“Boyfriend mo yung nasa picture sa wallet mo?” tinanong ko
“Ha? Nakita mo pala yun! Ex ko” sagot nya. Hindi ko ineexpect na ganun nalang nya kabilis nasabi yung katotohanan, Ayyyy certified! Bi nga ito! Masaya ako kasi may pag asa nap ala ako sakanya. Sabay hirit nya din ng isang malupet na tanung
“Ikaw? Single ka ngayon?”
“Oo eh, matagal na” sagot ko. He smiled at me na para bang may gustong iparating sakin
“Lagi kitang nakikita uma-umaga sa LRT, halos araw araw yata kasabay kita sumakay, at lagi ka ding sa dulo” sabi nya sakin. Nagulat ako kasi alam nya din pala na lagi nya akong nakakasabay. Kaya siguro hindi narin siya nag alinlangan na makukuha nya ulet ang wallet nya.
“Ikaw nga rin eh, hindi halos araw araw…. Araw Araw talaga” sabi ko habang nginingitian ko sya
“Ang cute mo pala pag nakangiti no?” sabi nya habang nakangiti “Kasi lagi kang nakasibangot pag magkasabay tayo eh” dagdag nya
“Ganun?” sabi ko “Wag mo nga akong bolahin baka maniwala ako” sabi ko
“hindi kita binobola” sagot nya naman.
“Ikaw Michael ah! Tigilan mo ako” sabi ko sakanya
“Mico nalang tawag mo sakin” sagot nya. Shet! Mico din nickname nya? Shet! Ang cute naman! Pareho kami ng nickname!
“Oh? Ako din Mico tawag mo sakin” sabi ko
“seryoso?” tanong nya
“Oo, yung kaya nickname ko” sagot ko. We laughed over it at parang nahuhulog lalo ang loob ko sakanya kasi nagpapakita na sya ng motibo sa akin
“Malapit ka lang naman sa bahay eh diba? Wala kasi ako kasama sa bahay this week eh, wala sila Tita”
“Baket may mumu ba sa bahay nyo?” tanong ko
“Wala naman gusto ko lang na may makausap ako sa bahay” sabi nya
“Game! text mo lang ako kung nasa bahay kana okay? Turo mo sakin yung daan puntahan kita” sabi ko sakanya.
We became the closest friends and we always enjoys each other’s company, We sometimes get too daring and try something new with each other, We comfort each other in times of needs, Di naman kami film pero bakit parang nadedevelop na kami sa isa’t isa. Pwede ko nang masabi na It’s complicates na ang lagay namin sa ngayon, naghihintayan na magsabi ang isa na mahal nya ang isa, kasi ako ayoko magsalita ng mahal ko sya kasi natatakot ako na mawala yung friendship namin. It was all unexpected kung paano nya sinabi sakin ang nararamdaman nya. It was my birthday and I was with all my friends and he treated us, naginom kami sa isang acoustic bar nagulat ako ng may ina announce ang vocalist ng isang banda. “To Mr. Michael Francisco, Happy Happy Birthday from Mico” tinawag nung vocalist si Mico para kumanta ng isang kanta nagulat ako sa mga sinabi nya sa harap ng lahat ng tao
“Para kay Mico ko, I Love you and Happy Birthday” kinilabutan ako ng may halong kilig habang kinakanta nya ang “When I met you” at unti unting sumasapak sa tainga ko ang mga lyrics ng kanta, “You give me a reason for my being, and I love what I’m feeling, you give me a meaning to my life, Yes! I’ve gone beyond existence, and it all began, when I met you” sobrang lamig ng boses ni Mico at hindi ko alam kung pano ko ipapaliwanag sa mga barkada ko yung mga pinagsasabi ni Mico sa harap, Flattered na may kasamang hiya parang ganun pero I realized, bakit kailangan ko mahiya, eh Masaya ako sa nararamdaman ko…
Since that day, everything changed, hindi kami pero parang iba na yung treatment naming sa isa’t isa, months passed, ganun padin the closeness remains and the feeling stays, pero walang commitment, ang sarap pala ng ganung pakiramdam, present ako sa graduation nya, nandun sya nung graduation ko, Masaya na sabay kami nakatapos ng pagaaral, pero one event shook my world nang magkausap kami ni Mico ko ng seryoso
“Mico! Aalis na nga pala ako next week kukunin ako ni Mama, dun daw ako mag wowork eh” sabi nya sa akin. Hindi ko mapigilan na may tumulong luha sa may mga mata ko, at hindi ko rin mapigilan na malungkot, Si Mico ko? Aalis? Kakayanin ko ba? Pero ano pa bang magagawa ko eh nandito na yan, hindi ko naman sya pwede pigilan kasi pamilya nya na ang kakalabanin ko.
“Oh! Edi mabuti pala! May trabaho na naghihintay sayo dun” sabi ko, habang naluluha,
“Wag ka umiyak, di naman ako mawawala sayo eh, I’ll text you everyday, I’ll call you everyday kung kaya ko” he promised me na hindi sya mawawala sakin, promise nya na lagi sya magtetext sakin kahit nandun na sya. Nangako din sya sakin na ako padin si Mico nya, na wala syang iba, ako parin, ako lang.
Hinatid ko sya sa Airport para kahit sa huling pagkakataon man lang ay makasama ko sya, inaya nya ako sa CR para umihi lang pero pag dating naming dun, hinawakan nya yung muka ko habang di nya napigilan na tumulo yung luha sa mata nya
“I’ll miss you Mico, I Love you, wag mo ko kakalimutan ah, promise mo din sakin na ako lang Mico mo! Ha?” he told me, nilapit nya yung muka nya sa akin at dahan dahan nyang dinikit ang mga matatamis nyang labi sa akin, I was crying habang hinahalikan ko sya, iniisip kung paano ako mabubuhay araw araw ng hindi ko nakikita yung inspirasyon ko. He was kissing me na parang iyun na ang huling beses na magkikita kami sa buong buhay namin.
Nagpaalam na sya habang papasok sya sa Airport, I waved goodbye habang basing basa padin ang mga pisngi ko sa luha, umuwi ako at pinili ko na mag isa nalang muna sa bahay. Hindi nya nga sinira ang pangako nya, pagdating na pagdating nya palang nag text agad sya sakin, sinasabi nya na sobrang lamid daw, na namimiss nya ako, na Masaya daw sya na magkasama sila ng Mama nya.
Couple of months passed and ganun padin ang set up, Text sya araw araw at nagkakausap din kami paminsan minsan, ilang buwan palang pero iniisip ko kung anon a kaya itsura nya, wala naman kasi akong Friendster, di kami nag kakachat, wala ako Facebook (mahirap lang ako walang pang computer) namimiss ko na si Mico ko
Dumating din yung araw na nawalan kami ng connection. I was waiting for a call or text everyday pero wala, Nagtampo ako pero ano bang magagawa ko eh malay ko ba kung nagsawa na sya sakin or what. Nagdecide yung family namin na umuwi sa probinsya namin, duon naghanap ako ng trabaho, sobrang underemployed ako dahil wala sa linya ng kurso ko ang naging trabaho ko, naging waiter ako sa isang fast food chain sa probinsya naming, ayus kasi at least may kinikita kahit papaano. Natuto nadin ako na wag muna umasa sa kahit ano mula kay Mico, pero yung feelings? Andito padin eh, pero pinipilit ko padin maging Masaya kasi paano ako makaka move on sa buhay ko kung lagi kong iisaipin yun. Basta ang alam ko Mico will always be in my heart. I spend my time sa trabaho ko bilang waiter, nabubuhay ko ang pamilya ko sa kahit ganung paraan lang. Masaya naman kahit papaano, maraming umaaligid pero hindi pwede, lagi kong sinasabi sa sarili ko na may Mico na ako at kuntento ako kahit matagal na kaming walang connection sa isa’t isa.
Naglalakad ako papunta sa simbahan, Martes ng umagang umaga para magpasalamat sa lahat ng blessings na natatangap ko, hindi pwede ng hapon kasi may pasok ako ng alas 9, nang may malakas na boses na tumawag sa pangalan ko na parang nanggaling sa isang kotse na nakasalubong ko “Mico!!!!” malaki at matipuno ang boses pero parang sobrang pamilyar ng boses nya sakin, paglingon ko ay nakita ko ang isang mukhang alam na alam ko kung sino ang nagmamayari. Napatigil ako sa paglalakad at bigla nalang ako napangite habang papalapit ang lalaki sa akin, tumatakbo sya papalapit sa akin habang tigas na tigas lang ako sa kinakatayuan ko, nang makalapit ang lalaki ay niyakap nya ako at bumulong sya sa akin. “I miss you Mico ko” bulong nya “Im sorry kung hindi kita nacontact, hindi ko saulo number mo tsaka….” Pinigil ko sya habang nagsasalita at sinabi ko lang na
“Okay lang yun, I miss you so much Mico ko” iyun lang ang nasabi ko. Nawala pala yung cellphone nya at wala na syang numbers ng kahit sino sa Pilipinas, hinahanap nya daw ako sa internet pero wala syang makita sa kahit anong saite para macontact ako, sumulat na nga sya sa bahay naming pero sa kasamaang palad ay lumipat na kami sa probinsya namin. “Anong ginagawa mo nga pala dito?” tanong ko
“May project kami dito, ako yung nag dedesign ng bahay nung kaibigan ng Mommy ko, I just arrived sa Pilipinas last week, pinutahan kita sa inyo hindi ka na daw dun nakatira at di daw nila alam kung san ka lumipat” paliwanag nya
“Sorry ah, kung nahirapan ka dahil sakin” sabi ko
“Walang problema, mahalaga, nakita kita dito ngayon, alam mo ba kung gaano ako kasaya?” I just hugged him again sa sobrang ka miss ko sakanya.
“Are you free this lunch? Mga 11?”
“May pasok ako eh, trabaho kasi eh”….. ...
...“Pero ano ba naman yung mag absent ako kahit isang beses para sayo”
Sobrang unpredictable talaga ng buhay, mga bagay na di mo inaasahan bigla nalang bubulaga sayo, alam ko hindi destiny tong nangyari nato, this is fate, we are fated to see each other again. We were fated to be together again. We were fated to Love each other parang yung pagkakataon lang na lagi kaming magkasabay sumakay ng LRT, parang yung pagkapalit naming ng wallet, hindi yung destiny or coincidence, lahat yun ay nakaplano na sa tulong ng Diyos na maykapal, This is my Fate. Ang makasama ko ulet si Mico at maipagpatuloy naming kung ano yung nasimulan namin.
_____________________________________________________________________________________
Thanks guys for rading the second part of SBLS, Sorry kung hindi nag fofocus sa sex yung kwento, Story-oriented kasi ako, gusto ko ma touch ko yung mga puso nyo sa paraang alam ko, iyun ay magsulat ng puro love stories kahit walang sex involved. Pero thanks parin for appreciating kahit walang involved na Making love. Thanks guys for inspiring me to write. Kayo ang aking lakas (NoyNoy??) haha
-Gabriel
SBLS-short bi love stories- LOVE FOR LIFE
“Learn to appreciate life, and make every second of it worth it” Hindi natin alam kung anong mga plano para satin ng Diyos, we don’t hold our fate, hindi natin alam kung ano ba talaga ang mga maari pang mangyari sa atin, because life is full of surprises, kahit maganda pa yan o pangit na surpresa, that’s life’s rule.
Bestfriend ko si Jeff simula pa nung nahilig ako sa Camera, kung di mo maitatanong, si Jeff ay isang DSLR, isang camera for professionals, I considered it as my bestfriend kasi ito ang laging kong kasama saan man ako makarating. Nagtatrabaho ako sa isang malaking clothing company bilang photographer. Ako nga pala si Kevin, isang advertising graduate sa isang kilalang Unibersidad sa Espanya, Manila, beynte dos anyos, may kayumangging kutis, medyo matngkad, at medyo habulin ng mga Babae dahil sa pagiging kilala ko sa eskwelahan, dala nadin ng pagiging palakaibigan at pagiging kalog. Hindi ako mayabang pero madaming nagsasabing mayabang ako, Sorry! Wala akong pakiaalam. Mabisyo ako, Yosi, Inom, Gimik, Puyat, Babae, Lalaki, at ang pinaka matindi ay ang pagka adik ko sa bawal na gamot. Nabisyo ako hindi dahil masasamang impluwensya ang mga kaibigan ko, kundi dahil atrbebido akong tao, gusto ko laging may bagong nasusubukan. Tago ang pagiging bisexual ko sa pamilya ko, kasi hindi ako maarte kumilos at magsalita, kung hindi mo ko kilala hindi mo malalaman na ganito pala ako
Nagsimula ako mag aral na si Jeff na ang Camera ko, hanggang natapos ako at nagkaroon ng trabaho sya parin ang karamay ko, paborito ko sya kasi alam na alam ko na kung papaano sya gamitin, alam ko na kung saan sya mahina at kung san sya magaling kumuha.
Isang araw para sa photoshoot ng isa sa summer advertisement ng company namen, sobrang init ng venue, tirik na tirik yung araw, pero sulit naman kasi bigatin ang mga kukuhanan ko ng pictures, mayroon ding mga baguhan at meron din namang matagal na sa company namin. Isang grupo ng halong lalaki at Babae ang dumating na, at mukhang mga bago sila sa paningin ko, 2 magandang babae, at 3 kagwagwapong lalaki ang tumambad sa mga mata ko. Ngunit isang lalaki ang naka agaw ng pansin ko sa grupo nila, isang lalaking walang barkadang pimples, peklat o kahit ano mang galis sa balat, sobrang kinis, may kaputian at SOBRANG gwapo, nakuha nya ang attention ko nang tumingin sya at ngumiti sa akin, nginitian ko naman pabalik kasi parang alam nya na ako ang photographer nila. Love at First sight ba ito?, Nope sana hindi. Fresh from break up lang ako at parang hindi pa handa na muling magmahal ang puso ko (ow kamon! Eeemoo!) Nagsimula ang shoot at nagsimula nadin akong pawisan sa init dahil narin naka tutok ako sa araw. Dumating ang turn ng lalaking crush ako (kapal ko) crush ko pala. At para bang napangiti nalang ako bigla nung nakaharap na sya sakin, magaling na model si Karl, baguhan pero hindi papahuli sa iba, yung muka, saktong sakto sa register ng ilaw at background. Natapos ang shoot ko sakanya kasi sya na ang huli kong pipicturan, he then came closer to me at para bang nag slow motion nalang ang mundo ko habang papalapit sya.
“Kuya Kev, patingin naman po nung shot mo sakin!” sabi nya. Nagulat ako ng alam pala ng mokong na to yung pangalan ko, Pinakita ko sakanya yung mga pictures nya at natuwa naman ako nung nagustuhan nya yung mga shots nya sakin. And then he asked for my number (nagulat talaga ako)
“Kuya Kev, pakuha naman ng number mo para pag may photoshoot lang kame ng mga barkada pwede kita iinvite, galing mo eh” papuri nya
“Nyek! Sure bibigay ko basta wag mo ko tawaging kuya! Kevin lang okay?” sagot ko
“Okay okay” sabi nya, bigla nalang nagiba ang itsura na muka niya at parang namutla at bigla nalang sya napaupo sa monobloc na malapit sa tayuan nya
“Ayus ka lang Karl?” tanong ko
“Oo okay lang ako baka sa init lang to” sagot nya. Agad kong kinuha ang tubig ko para ipainom sakanya bilang pang palamig kahit papaano
Natapos ang araw ng Masaya, may mga bagong models ako, may mga bago akong ieedit, at may bago akong crush! Hahaha, pag dating sa bahay ay agad kung inedit ang mga pictures dahil rush yun kelangan after 2 days mapasa na ang final photos para maipa evaluate na sa mga bosses, it was funny kasi ewan ko kung bakit isang oras ko yata ineedit yung muka ni Karl sa Photoshop, bakit nga ba? Eh wala naman syang kahit anong marka sa muka o sa katawan nya. Kinagabihan may biglang nagtext.
“Kevin, let’s celebrate, kasama ko yung mga barkada! Para sa successful shoot naten kanina” at hulaan mo kung sinong nag text………………………………………………….. Si Karl… ayiii kilig naman. Ang tanda ko na kinikilig pa ako, haha, syempre di naman maiiwasang kiligin diba?
I rushed to take a shower, mag ayos, mag pagwapo, dress to impress, syempre mga model yung kasama ko, papahuli ba yung photographer, it was nice to see Karl na may damit! Syempre sa photoshoot kanina naka topless sya pero sobrang descent nya pala tignan kahit naka casual lang sya. Binati nya ako pagdating ko sa isang Bar sa Tomas Morato
“Kevin, buti naman naisiksik mo kami sa schedule mo!” sabi ni Karl
“Oo naman ikaw pa” (with a killer smile) sabi ko, just by his smiles. Ewan ko nadadala ako, pati ako napapangiti na din, kahit anong angle mo sya tignan talagang sobrang gwapo, kahit anong perspective pa, pero sobrang bait padin at sobrang down to Earth. The night went on, naginuman, we parteyed! And nag CR ako, shocking na pagbalik ko naka dukdok na si Karl sa may table namin
“Oh! Anung nangyari dyan guys?” tanong ko
“Lasing na yan” sabi ng isa naming kasama, natapos ang gabi na lasing si crush, anu ba yun! Di ko pamandin nakausap ng maayos, gusto ko sana sya mas makilala pa, dalawa lang kaming may dala ng ride sa grupo namen, naghati kami sa mga I hahatid pauwi at since taga QC sya lahat ng along the way, sinbay nya na, natira sakin si Karl at yung isa pang model na babae, pareho sa Manila yung dalawa kaya sila yung isinabay ko, hinatid ko yung isang model sa apartment nya kaso hindi ko naitanong kung san ko ba ihahatid tong si Karl. Ginigising ko sya pero wala, bangag na bangag sya, gusto ko sana itext yung mga kasama nya pero naalala ko wala akong number nila, so what’s the plan? Iuuwi ko nalang muna si Karl sa condo ko (huhu! Sana gumana yung self control ko mamaya) we arrived sa condo at about 4 na in the morning, nagpatulong nalang ako sa guard para maitaas ko sa kwarto si Karl kasi sobrang lasing nya talaga, nakakadilat pero parang wala nang lakas.
Pagpasok sa kwarto hiniga ko sya sa kama ko at tinangalan ko ng sapatos para makatulog sya ng diretso, I was going to wash my face ng bigla akong nakrinig ng ingit, parang tinatawag ako. Nilapitan ko si Karl at para bang may gusto syang sabihin pero hindi nya masabi, ang ginagawa nya lang ay tinataas nya yung poloshirt na suot nya, ang naisip ko nalang is baka hindi sya kumportable matulog ng naka poloshirt, agad naman akong kumuha ng tshirt ko kasi halos mag ka size lang naman kami. Habang tinatangal ko yung damit nya parang sumasabay sa pagtigas yung ari ko. Sobrang ganda din ng katawan nya at take note, iba pala yung itsura ng nakahubad na pipicturan mo kesa sa nakahubad na nasa kama! Shet! Yummy! Hahaha, pagkayari kong isuot yung Tshirt sanya at maghuhugas na sana ako ng muka ng tila umiingit nanaman itong si crush ngayon naman pinipilit nya tanggalin yung buttons sa jeans nya, damn, gagawin ko ba to? Sige na nga wala naman malisya (wala daw) habang tinatanggal ko yung jeans nya sobrang naakit ako tignan yung laman nung brief nya kasi sobrang nakaumbok talaga yung etits nya sa brief nya, parang sobrang sarap. Shet! Pero sorry malakas ang self control ko. Sinuutan ko sya ng shorts na galing saakin at saktong sakto naman ang sukat nito para sakanya. After that mag aayos n asana ako para makatulog ng bigla akong tinawag ni Karl
“Kevin! Nasusuka ako!” daing nya sakin “Tulung naman di ako makatayo” dagdag nya pa
Agad ko syang tinulungan makatayo at makapunta sa CR para makasuka, grabe! Ang dami yata nitong kinain habang umiinom kami, may mga dugo dugo pa dun sa suka nya, syempre siguro medyo na pressure yung lalamunan nya kaya nagdugo, pero parang kakaiba yung itsura nung dugo na sinusuka nya. Nagmumog na sya ng bibig para makabalik nadin sa pagtulog ngunit nung palabas na kami ng CR bigla nanaman syang nasuka, at nasukahan nya pati yung damit na pinasuot ko sakanya.
“Kevin sorry” paiyak na sya habang humihingi ng paumanhin sa akin, “Sorry ang wasted ko! Sorry talaga” paulit ulit nyang sinabi
“okay lang yun ano ka ba? Andito lang ako Okay?,” sabi ko naman
“Gusto ko maligo, nanglalagkit ako” request nya “kaso baka hindi ko kayanin, okay lang ba? Na? mag…”
“Okay lang” sagot ko naman, tinanggal ko na din yung suot nyang damit para na rin mabanlawan ko yung katawan nya at para mahimasmasan kahit papano, itinira ko nalang yung boxer na suot nya para hindi naman mahalay tignan, nag boxer nalang din ako para hindi mabasa yung iba pang damit ko. Binukas ko na yung shower at itinapat ko sa ulo nya habang nakasandal sya samay gilid ng shower room, nilagyan ko ng shampoo, sinabon ko sya pero medyo nahiya naman ako sabunin yung etits nya kasi nakaumbok padin hanggang ngayon, napansin nya yata na hindi ko sinasabon yung ano nya, nagulat ako ng bigla nyang hinwakan yung kamay ko at ipinatong nya sa Etits nya, Tangina! Sobrang tigas na nito at para bang gustong gusto nya na hawakan ko yun. Hindi ako nagiisip ng malisya kaya sinabon ko nay un ng parang wala lang pero habang sinasabon ko ay parang inaakit ako ni Karl na halikan ko yung leeg nya, sobrang tinataas nya yung ulo nya na para bang sarap na sarap sa pagsabong ginagawa ko sakanya. Pagkatapos ko sabunin ay binanlawan ko na at ilalapag ko na yung sabon nang bigla nyang nilapit yung labi nya sa aking labi, Nagulat ako ng idikit nya ito sa labi ko at hinalikan nya ako, gulat ako pero go with the flow lang, I kissed him back, dila kung dila, Fuck! Kiss palang yun sobrang tinigasan na ako, sobrang galing humalik ni Karl, nararamdaman ko yung lamig ng tubig na dumadaloy sa gilig ng mga muka naming habang mainit na mainit na nag didikit ang mga labi namin. Tumigil sya sa pag halik at tumitig sakin, na parang may gustong iparating, lasing na lasing yung itsura nya pero sobrang gwapo padin, inilipat nya ako ng pwesto at isinandal nya ako sa may gilid, at dahandahan syang bumababa at dinidilaan lahat ng madaanan nyang parte, Pakshet nayan! Hindi ko akalain na mangyayari to ngayon, ano to? Lasing lang ba siya? Patuloy syang bumababa at nang makarating sa patutunguhan nya ay dinilaan nya yung boxer ko kung saan nakaumbok na si Jr. ko, dahan dahan nyang tinanggal yung boxer ko at nagulat sya ng lumabas ang higanteng alaga ko sa aking underwear, sinubo nya ito ng halos mamatay na ako sa sarap at mawala na ang boses ko sa pagungol sa sarap, sobrang sarap at sobrang galing na nya, hindi ko mapigilan ang sarili ko, matagal na kasi akong tigang, hindi na ako nakakapag salsal, at matagal na din ang huli kong experience sa ganito kaya sa sobrang sarap ng pagsubo nya at paghimas sa itlog ko ay hindi ko napigilan ang sarili ko, sobrang lakas ng ungol ko habang nakatingin sa kisami ng shower room sa sarap, palakas ng palakas ang ungol ko habang papalapit ako ng papalapit sa sukdulan ko, “Ayan naaaa! Ayaaannn naaaaaaaaaa” sigaw ko habang nilalabasan ako sa sobrang sarap ng pagsubo nya. Nang labasan ako itinayo ko sya, itsura paring lasing sya, gusto ko sana tikaman yung laman nung boxers nya nay un ngunit ikinunsedera ko na din yung oras at pagod na pagod na din ako, binanlawan ko nalang kaming dalawa at nagbihis na kami, Humiga sa kama at nakatulog na sya sa pagod, maging ako ay hindi nadin napigilang pumikit at makatulog.
Simula nung gabing iyun, nagkaroon na ng kakaibang bond sa aming dalawa ni Karl, inamin nya naman sakin na bi din sya, at inamin ko din sakanya na ganun din ako, madami akong nalaman sa kanya, nakilala ko yung pamilya nya, nakilala ko mga barkada nya, parang sa kanya na umikot yung mundo ko, pag nakikita nya akong naninigarilyo, sinasaway nya ako at sinasabihan ng mga masamang epekto nito, inamin ko din sakanya na dati ako naadik sa bawal na gamot, gulat man sya ay pinagsabihan nya ako ng wag ko na ulet gagawin yun, na minsan hindi ko pinapansin basta sumaya lang yung pakiramdam ko, madami nadin akong mga bisyo na hindi ko na ginagawa dahil pag ginawa ko magtatampo sakin itong si Karl, kaya medyo nasanay nadin ako na hindi nagyoyosi, occasional nalang ang paginom, itigil na ang bisyo dahil masama yan sa katawan, lagi sakin sinasabi ni Karl na, mahalin ko buhay ko kasi di ko daw alam kung ano ang mangyayari bukas, kapag sinasabi nya yun ay bahagyang naluluha si Karl, pero ewan ko kung bakit.
Dumaan ang ilang buwan, Naging kami ni Karl, sya ang naging bantay ko sa lahat ng photoshoots ko, at minsan nagkakatrabaho pa nga kami, sya yung nagaalaga sakin pag pagod ako sa shoot, pinapaliguan nya ako, haha! At pinapaligaya sa kama, ngunit napapansin ko na habang tumatagal ay nagiiba ang katawan ni Karl, pumapayat, parang nagiiba yung tone ng balat nya, namumutla lagi ganun, nasakatan ako nang malaman ko nag may lihim palang itinatago saakin si Karl
“Kevin, siguro panahon na naman para sabihin ko sayo”
“Ano yun?” tanong ko
“Hindi ko sinabi sayo to noon baka kasi maawa ka lang sakin” sabi nya “ last 2 years na diagnose na ako na may Cancer” paluha nyang sagot
Nasaktan ako dahil ngayon ko lang nalaman yun, bakit hindi nya sakin sinabi dati, maiintindihan ko naman sya, at mamahalin ko parin naman sya kahit ano pa yung sakit nya. Mahal na mahal ko naman sya eh, at kung dati sinabi nya saakin edi sana naalagaan ko sya, pero ang sakit eh! Bakit kailangan ngayon lang! baka nga bilang nadin yung oras na magkasama kami, mahal na mahal ko sya, kaya gusto ko lumaban sya hanggang kaya pa nya.
Dumaan ang mga araw at matamlay si Karl, parang may dinadaing na masakit, naluluha ako sa tuwing nakikita ko syang nahihirapan, nasasaktan ngunit hindi ko pinapakita sa kanya, lagi kong sinasabi sakanya na kaya nya yan, lumaban sya kasi madaming nagmamahal sakanya. Lagi nya sinasabi sakin na “kakayanin ko to Kevin, kasi mahal na mahal kita” at pag sinasabi nya yun pinipigilan ko nalang yung mga luha ko kasi ayaw ko makita nya na nasasaktan ako.
Isang araw ng naglalambing si Karl sakin, kinukulet nya ako, ang sigla sigla nya nang araw na iyun, kaya hindi sumagi sa isip ko nung araw na iyun na may sakit si Karl, at wala akong kaalam alam sa nakatakdang mangyari. Humiga sya sa kama at parang inaakit ako na tumabi sakanya nuon, tinabihan ko sya at agad kong hinalikan sa labi nya, bigla syang napatigil at parang dumaing, “Kevin ang sakit” sabi nya. Nabahala ako kayat agad akong tumayo at tinanong ko sya kung anong masakit, hindi na sya makapagsalita kung hindi umiiyak nalang sya sa sobrang sakit, hindi ko mapigilan yung luha ko habang nakikita ko syang nasasaktan, agad ko syang binuhat na para bang bata lang na isang taon lamang, at dali dali ako bumaba sa ground floor para dalhin sya sa Hospital, tulirong tuliro na ako at tinawagan ko ang magulang ni Karl, pagdating sa hospital ay kung ano anong mga gamot na sinaksak kay Karl, nakikita ko yung hirap nya habang tinitiis nya yung bawat turok ng karayom sakanya. Pinili ko mapag isa para mailabas ko yung sama ng loob ko, kung pwede lang akuhin ko yung kalahati ng sakit na nararamdaman nya para mabawasan gagawin ko, pero hindi pwede eh.
Nagtext sakin si Mama nya at sinabi “Kevin, hinahanap ka ni Karl, dito sya sa ICU” agad naman akong bumalik sa Hospital para makita ko si Karl, pagpasok ko ng ICU, nakita ko yung hirap sa muka ni Karl, sabi ko sakanya, wag syang bibitaw kasi mahal na mahal ko sya, gusto ko man syang halikan o yakapin hindi pwede eh, nandun si Mama nya eh, at hindi din ako makaiyak kasi ayoko isipin nya na malungkot ako, ayoko umalis ng ICU kaso hindi pwede, kailangan nya magpahinga at limitado lang ang oras doon, mga ilang oras ay biglang nataranta ang mga nars at doctor sa hospital at patungo sila sa ICU, nagulantang ako kasi baka kung ano na yung nangyayari kay Karl, habang tinitignan ko sa labas ang nangyayari, nahihirapan ako lalo, may mga gamot nanaman na tinuturok sakanya, ako yung nasasaktan habang nakikita kong hirap na hirap na sya, kinausap ng Doktor ang Mama nya at narinig ko ang pinaguusapan nila, hirap na hirap na daw yung pasyente pero ayaw daw bumitaw, ni reresist nadaw yung ibang gamot na binibigay pero lumalaban padin daw sya, natuwa ako kasi lumalaban sya pero nalungkot ako nung sinabi ng doctor na,
“I’m so sorry Ma’am, kahit ano pong laban na gawin nya, wala na po talaga…”
Umagos yung luha ko na para bang nagsalubogong yung langit at lupa, nahihirapan akong tanggapin pero wala na naman ako magagawa ito yung gusto ng Diyos para sakanya. Gusto ko sya makita kaya dinalaw ko sya sa loob ng ICU, nakita ko yung hirap sa muka nya, yung sakit na nararamdaman nya, sobrang sakit para sakin, unang beses ko umiyak sa harap nya, tumingin sya sakin at parang sinasabi nya na wag ako umiyak dahil lalo syang nasasaktan, inilapit ko yung labi ko sa tainga nya at binulungan ko sya
“Karl, ang hirap makitang nahihirapan ka, Mahal na mahal kita kaya ayoko na masaktan ka pa, Sige na! magpahinga kana” lalong lumakas yung agos ng luha na galing sa mata ko, biglang may mga luhang lumabas sa mata ni Karl at hindi ko napansin na unti unti na syang pumipikit at unti unti ng bumababa yung Blood pressure at Pulse rate nya, biglang nag code red sa hospital, nagdatingan ang mga nurse at doctor, tinignan kung ano magagawa nila pero ngayon, wala na talaga, kasi hinayaan ko na magpahinga na sya kasi ang sakit makitang hirap na hirap sya.
Pag tinitignan ko yung mga pictures naming na magkasama naalala ko lang kung gaano ka blessed ako na dumating sya sa buhay ko, kaya I love pictures so much, kasi kumupas man yung panahon, andun yung mga ala ala ng lahat ng experiences mo, Masaya man o malungkot.
Eto ako, nakatayo sa harap ng puntod ni Karl, Masaya para sa kanya, at nangagarap na Masaya sana sya kung saan man sya naroroon ngayon, may hindi parin maiiwasang mga luha na lumabas sa mga mata ko dahil nadin na mimiss ko sya, pero people come and go nga naman, Isang bagay lang ang sigurado.. hinding hindi ko makakalimutan tong si Karl
Baket? Sino ba makakalimot sa taong bumago sayo, sa taong nagpaalala sayo kung gaano kasarap mabuhay, kung gaano kahalaga ito, paano mo makakalimutan ang taong halos ngiti palang wala na pagod mo, Ganun pala maka appreciate ng buhay na binigay ng diyos ang taong bilang na ang pananatili sa mundong ito, kaya ako, every second of my life, pinapahalagan ko na, I take care of my body, at lagi kong inaalala na hindi kailangan na may malubha kang karamdaman para marealize mo how wonderfull life is, and it should always be treasured, at alam ko sa pag aalaga ko sa buhay ko may isang taong proud na proud sakin at nakngiti sa likod ng mga makakapal na ulap na nasa kalangitan
_____________________________________________________________________________________
Thank you for reading the First offering of SBLS, there would be more short stories to come, this is for you guys who gave me inspiration to write, thank you for the comments from my True Story “Entrance Exam” and this short stories, I really made these for you guys. Thank you and Keep Posted for the Next Short stories to come. Thanks you
-Gabriel
Bestfriend ko si Jeff simula pa nung nahilig ako sa Camera, kung di mo maitatanong, si Jeff ay isang DSLR, isang camera for professionals, I considered it as my bestfriend kasi ito ang laging kong kasama saan man ako makarating. Nagtatrabaho ako sa isang malaking clothing company bilang photographer. Ako nga pala si Kevin, isang advertising graduate sa isang kilalang Unibersidad sa Espanya, Manila, beynte dos anyos, may kayumangging kutis, medyo matngkad, at medyo habulin ng mga Babae dahil sa pagiging kilala ko sa eskwelahan, dala nadin ng pagiging palakaibigan at pagiging kalog. Hindi ako mayabang pero madaming nagsasabing mayabang ako, Sorry! Wala akong pakiaalam. Mabisyo ako, Yosi, Inom, Gimik, Puyat, Babae, Lalaki, at ang pinaka matindi ay ang pagka adik ko sa bawal na gamot. Nabisyo ako hindi dahil masasamang impluwensya ang mga kaibigan ko, kundi dahil atrbebido akong tao, gusto ko laging may bagong nasusubukan. Tago ang pagiging bisexual ko sa pamilya ko, kasi hindi ako maarte kumilos at magsalita, kung hindi mo ko kilala hindi mo malalaman na ganito pala ako
Nagsimula ako mag aral na si Jeff na ang Camera ko, hanggang natapos ako at nagkaroon ng trabaho sya parin ang karamay ko, paborito ko sya kasi alam na alam ko na kung papaano sya gamitin, alam ko na kung saan sya mahina at kung san sya magaling kumuha.
Isang araw para sa photoshoot ng isa sa summer advertisement ng company namen, sobrang init ng venue, tirik na tirik yung araw, pero sulit naman kasi bigatin ang mga kukuhanan ko ng pictures, mayroon ding mga baguhan at meron din namang matagal na sa company namin. Isang grupo ng halong lalaki at Babae ang dumating na, at mukhang mga bago sila sa paningin ko, 2 magandang babae, at 3 kagwagwapong lalaki ang tumambad sa mga mata ko. Ngunit isang lalaki ang naka agaw ng pansin ko sa grupo nila, isang lalaking walang barkadang pimples, peklat o kahit ano mang galis sa balat, sobrang kinis, may kaputian at SOBRANG gwapo, nakuha nya ang attention ko nang tumingin sya at ngumiti sa akin, nginitian ko naman pabalik kasi parang alam nya na ako ang photographer nila. Love at First sight ba ito?, Nope sana hindi. Fresh from break up lang ako at parang hindi pa handa na muling magmahal ang puso ko (ow kamon! Eeemoo!) Nagsimula ang shoot at nagsimula nadin akong pawisan sa init dahil narin naka tutok ako sa araw. Dumating ang turn ng lalaking crush ako (kapal ko) crush ko pala. At para bang napangiti nalang ako bigla nung nakaharap na sya sakin, magaling na model si Karl, baguhan pero hindi papahuli sa iba, yung muka, saktong sakto sa register ng ilaw at background. Natapos ang shoot ko sakanya kasi sya na ang huli kong pipicturan, he then came closer to me at para bang nag slow motion nalang ang mundo ko habang papalapit sya.
“Kuya Kev, patingin naman po nung shot mo sakin!” sabi nya. Nagulat ako ng alam pala ng mokong na to yung pangalan ko, Pinakita ko sakanya yung mga pictures nya at natuwa naman ako nung nagustuhan nya yung mga shots nya sakin. And then he asked for my number (nagulat talaga ako)
“Kuya Kev, pakuha naman ng number mo para pag may photoshoot lang kame ng mga barkada pwede kita iinvite, galing mo eh” papuri nya
“Nyek! Sure bibigay ko basta wag mo ko tawaging kuya! Kevin lang okay?” sagot ko
“Okay okay” sabi nya, bigla nalang nagiba ang itsura na muka niya at parang namutla at bigla nalang sya napaupo sa monobloc na malapit sa tayuan nya
“Ayus ka lang Karl?” tanong ko
“Oo okay lang ako baka sa init lang to” sagot nya. Agad kong kinuha ang tubig ko para ipainom sakanya bilang pang palamig kahit papaano
Natapos ang araw ng Masaya, may mga bagong models ako, may mga bago akong ieedit, at may bago akong crush! Hahaha, pag dating sa bahay ay agad kung inedit ang mga pictures dahil rush yun kelangan after 2 days mapasa na ang final photos para maipa evaluate na sa mga bosses, it was funny kasi ewan ko kung bakit isang oras ko yata ineedit yung muka ni Karl sa Photoshop, bakit nga ba? Eh wala naman syang kahit anong marka sa muka o sa katawan nya. Kinagabihan may biglang nagtext.
“Kevin, let’s celebrate, kasama ko yung mga barkada! Para sa successful shoot naten kanina” at hulaan mo kung sinong nag text………………………………………………….. Si Karl… ayiii kilig naman. Ang tanda ko na kinikilig pa ako, haha, syempre di naman maiiwasang kiligin diba?
I rushed to take a shower, mag ayos, mag pagwapo, dress to impress, syempre mga model yung kasama ko, papahuli ba yung photographer, it was nice to see Karl na may damit! Syempre sa photoshoot kanina naka topless sya pero sobrang descent nya pala tignan kahit naka casual lang sya. Binati nya ako pagdating ko sa isang Bar sa Tomas Morato
“Kevin, buti naman naisiksik mo kami sa schedule mo!” sabi ni Karl
“Oo naman ikaw pa” (with a killer smile) sabi ko, just by his smiles. Ewan ko nadadala ako, pati ako napapangiti na din, kahit anong angle mo sya tignan talagang sobrang gwapo, kahit anong perspective pa, pero sobrang bait padin at sobrang down to Earth. The night went on, naginuman, we parteyed! And nag CR ako, shocking na pagbalik ko naka dukdok na si Karl sa may table namin
“Oh! Anung nangyari dyan guys?” tanong ko
“Lasing na yan” sabi ng isa naming kasama, natapos ang gabi na lasing si crush, anu ba yun! Di ko pamandin nakausap ng maayos, gusto ko sana sya mas makilala pa, dalawa lang kaming may dala ng ride sa grupo namen, naghati kami sa mga I hahatid pauwi at since taga QC sya lahat ng along the way, sinbay nya na, natira sakin si Karl at yung isa pang model na babae, pareho sa Manila yung dalawa kaya sila yung isinabay ko, hinatid ko yung isang model sa apartment nya kaso hindi ko naitanong kung san ko ba ihahatid tong si Karl. Ginigising ko sya pero wala, bangag na bangag sya, gusto ko sana itext yung mga kasama nya pero naalala ko wala akong number nila, so what’s the plan? Iuuwi ko nalang muna si Karl sa condo ko (huhu! Sana gumana yung self control ko mamaya) we arrived sa condo at about 4 na in the morning, nagpatulong nalang ako sa guard para maitaas ko sa kwarto si Karl kasi sobrang lasing nya talaga, nakakadilat pero parang wala nang lakas.
Pagpasok sa kwarto hiniga ko sya sa kama ko at tinangalan ko ng sapatos para makatulog sya ng diretso, I was going to wash my face ng bigla akong nakrinig ng ingit, parang tinatawag ako. Nilapitan ko si Karl at para bang may gusto syang sabihin pero hindi nya masabi, ang ginagawa nya lang ay tinataas nya yung poloshirt na suot nya, ang naisip ko nalang is baka hindi sya kumportable matulog ng naka poloshirt, agad naman akong kumuha ng tshirt ko kasi halos mag ka size lang naman kami. Habang tinatangal ko yung damit nya parang sumasabay sa pagtigas yung ari ko. Sobrang ganda din ng katawan nya at take note, iba pala yung itsura ng nakahubad na pipicturan mo kesa sa nakahubad na nasa kama! Shet! Yummy! Hahaha, pagkayari kong isuot yung Tshirt sanya at maghuhugas na sana ako ng muka ng tila umiingit nanaman itong si crush ngayon naman pinipilit nya tanggalin yung buttons sa jeans nya, damn, gagawin ko ba to? Sige na nga wala naman malisya (wala daw) habang tinatanggal ko yung jeans nya sobrang naakit ako tignan yung laman nung brief nya kasi sobrang nakaumbok talaga yung etits nya sa brief nya, parang sobrang sarap. Shet! Pero sorry malakas ang self control ko. Sinuutan ko sya ng shorts na galing saakin at saktong sakto naman ang sukat nito para sakanya. After that mag aayos n asana ako para makatulog ng bigla akong tinawag ni Karl
“Kevin! Nasusuka ako!” daing nya sakin “Tulung naman di ako makatayo” dagdag nya pa
Agad ko syang tinulungan makatayo at makapunta sa CR para makasuka, grabe! Ang dami yata nitong kinain habang umiinom kami, may mga dugo dugo pa dun sa suka nya, syempre siguro medyo na pressure yung lalamunan nya kaya nagdugo, pero parang kakaiba yung itsura nung dugo na sinusuka nya. Nagmumog na sya ng bibig para makabalik nadin sa pagtulog ngunit nung palabas na kami ng CR bigla nanaman syang nasuka, at nasukahan nya pati yung damit na pinasuot ko sakanya.
“Kevin sorry” paiyak na sya habang humihingi ng paumanhin sa akin, “Sorry ang wasted ko! Sorry talaga” paulit ulit nyang sinabi
“okay lang yun ano ka ba? Andito lang ako Okay?,” sabi ko naman
“Gusto ko maligo, nanglalagkit ako” request nya “kaso baka hindi ko kayanin, okay lang ba? Na? mag…”
“Okay lang” sagot ko naman, tinanggal ko na din yung suot nyang damit para na rin mabanlawan ko yung katawan nya at para mahimasmasan kahit papano, itinira ko nalang yung boxer na suot nya para hindi naman mahalay tignan, nag boxer nalang din ako para hindi mabasa yung iba pang damit ko. Binukas ko na yung shower at itinapat ko sa ulo nya habang nakasandal sya samay gilid ng shower room, nilagyan ko ng shampoo, sinabon ko sya pero medyo nahiya naman ako sabunin yung etits nya kasi nakaumbok padin hanggang ngayon, napansin nya yata na hindi ko sinasabon yung ano nya, nagulat ako ng bigla nyang hinwakan yung kamay ko at ipinatong nya sa Etits nya, Tangina! Sobrang tigas na nito at para bang gustong gusto nya na hawakan ko yun. Hindi ako nagiisip ng malisya kaya sinabon ko nay un ng parang wala lang pero habang sinasabon ko ay parang inaakit ako ni Karl na halikan ko yung leeg nya, sobrang tinataas nya yung ulo nya na para bang sarap na sarap sa pagsabong ginagawa ko sakanya. Pagkatapos ko sabunin ay binanlawan ko na at ilalapag ko na yung sabon nang bigla nyang nilapit yung labi nya sa aking labi, Nagulat ako ng idikit nya ito sa labi ko at hinalikan nya ako, gulat ako pero go with the flow lang, I kissed him back, dila kung dila, Fuck! Kiss palang yun sobrang tinigasan na ako, sobrang galing humalik ni Karl, nararamdaman ko yung lamig ng tubig na dumadaloy sa gilig ng mga muka naming habang mainit na mainit na nag didikit ang mga labi namin. Tumigil sya sa pag halik at tumitig sakin, na parang may gustong iparating, lasing na lasing yung itsura nya pero sobrang gwapo padin, inilipat nya ako ng pwesto at isinandal nya ako sa may gilid, at dahandahan syang bumababa at dinidilaan lahat ng madaanan nyang parte, Pakshet nayan! Hindi ko akalain na mangyayari to ngayon, ano to? Lasing lang ba siya? Patuloy syang bumababa at nang makarating sa patutunguhan nya ay dinilaan nya yung boxer ko kung saan nakaumbok na si Jr. ko, dahan dahan nyang tinanggal yung boxer ko at nagulat sya ng lumabas ang higanteng alaga ko sa aking underwear, sinubo nya ito ng halos mamatay na ako sa sarap at mawala na ang boses ko sa pagungol sa sarap, sobrang sarap at sobrang galing na nya, hindi ko mapigilan ang sarili ko, matagal na kasi akong tigang, hindi na ako nakakapag salsal, at matagal na din ang huli kong experience sa ganito kaya sa sobrang sarap ng pagsubo nya at paghimas sa itlog ko ay hindi ko napigilan ang sarili ko, sobrang lakas ng ungol ko habang nakatingin sa kisami ng shower room sa sarap, palakas ng palakas ang ungol ko habang papalapit ako ng papalapit sa sukdulan ko, “Ayan naaaa! Ayaaannn naaaaaaaaaa” sigaw ko habang nilalabasan ako sa sobrang sarap ng pagsubo nya. Nang labasan ako itinayo ko sya, itsura paring lasing sya, gusto ko sana tikaman yung laman nung boxers nya nay un ngunit ikinunsedera ko na din yung oras at pagod na pagod na din ako, binanlawan ko nalang kaming dalawa at nagbihis na kami, Humiga sa kama at nakatulog na sya sa pagod, maging ako ay hindi nadin napigilang pumikit at makatulog.
Simula nung gabing iyun, nagkaroon na ng kakaibang bond sa aming dalawa ni Karl, inamin nya naman sakin na bi din sya, at inamin ko din sakanya na ganun din ako, madami akong nalaman sa kanya, nakilala ko yung pamilya nya, nakilala ko mga barkada nya, parang sa kanya na umikot yung mundo ko, pag nakikita nya akong naninigarilyo, sinasaway nya ako at sinasabihan ng mga masamang epekto nito, inamin ko din sakanya na dati ako naadik sa bawal na gamot, gulat man sya ay pinagsabihan nya ako ng wag ko na ulet gagawin yun, na minsan hindi ko pinapansin basta sumaya lang yung pakiramdam ko, madami nadin akong mga bisyo na hindi ko na ginagawa dahil pag ginawa ko magtatampo sakin itong si Karl, kaya medyo nasanay nadin ako na hindi nagyoyosi, occasional nalang ang paginom, itigil na ang bisyo dahil masama yan sa katawan, lagi sakin sinasabi ni Karl na, mahalin ko buhay ko kasi di ko daw alam kung ano ang mangyayari bukas, kapag sinasabi nya yun ay bahagyang naluluha si Karl, pero ewan ko kung bakit.
Dumaan ang ilang buwan, Naging kami ni Karl, sya ang naging bantay ko sa lahat ng photoshoots ko, at minsan nagkakatrabaho pa nga kami, sya yung nagaalaga sakin pag pagod ako sa shoot, pinapaliguan nya ako, haha! At pinapaligaya sa kama, ngunit napapansin ko na habang tumatagal ay nagiiba ang katawan ni Karl, pumapayat, parang nagiiba yung tone ng balat nya, namumutla lagi ganun, nasakatan ako nang malaman ko nag may lihim palang itinatago saakin si Karl
“Kevin, siguro panahon na naman para sabihin ko sayo”
“Ano yun?” tanong ko
“Hindi ko sinabi sayo to noon baka kasi maawa ka lang sakin” sabi nya “ last 2 years na diagnose na ako na may Cancer” paluha nyang sagot
Nasaktan ako dahil ngayon ko lang nalaman yun, bakit hindi nya sakin sinabi dati, maiintindihan ko naman sya, at mamahalin ko parin naman sya kahit ano pa yung sakit nya. Mahal na mahal ko naman sya eh, at kung dati sinabi nya saakin edi sana naalagaan ko sya, pero ang sakit eh! Bakit kailangan ngayon lang! baka nga bilang nadin yung oras na magkasama kami, mahal na mahal ko sya, kaya gusto ko lumaban sya hanggang kaya pa nya.
Dumaan ang mga araw at matamlay si Karl, parang may dinadaing na masakit, naluluha ako sa tuwing nakikita ko syang nahihirapan, nasasaktan ngunit hindi ko pinapakita sa kanya, lagi kong sinasabi sakanya na kaya nya yan, lumaban sya kasi madaming nagmamahal sakanya. Lagi nya sinasabi sakin na “kakayanin ko to Kevin, kasi mahal na mahal kita” at pag sinasabi nya yun pinipigilan ko nalang yung mga luha ko kasi ayaw ko makita nya na nasasaktan ako.
Isang araw ng naglalambing si Karl sakin, kinukulet nya ako, ang sigla sigla nya nang araw na iyun, kaya hindi sumagi sa isip ko nung araw na iyun na may sakit si Karl, at wala akong kaalam alam sa nakatakdang mangyari. Humiga sya sa kama at parang inaakit ako na tumabi sakanya nuon, tinabihan ko sya at agad kong hinalikan sa labi nya, bigla syang napatigil at parang dumaing, “Kevin ang sakit” sabi nya. Nabahala ako kayat agad akong tumayo at tinanong ko sya kung anong masakit, hindi na sya makapagsalita kung hindi umiiyak nalang sya sa sobrang sakit, hindi ko mapigilan yung luha ko habang nakikita ko syang nasasaktan, agad ko syang binuhat na para bang bata lang na isang taon lamang, at dali dali ako bumaba sa ground floor para dalhin sya sa Hospital, tulirong tuliro na ako at tinawagan ko ang magulang ni Karl, pagdating sa hospital ay kung ano anong mga gamot na sinaksak kay Karl, nakikita ko yung hirap nya habang tinitiis nya yung bawat turok ng karayom sakanya. Pinili ko mapag isa para mailabas ko yung sama ng loob ko, kung pwede lang akuhin ko yung kalahati ng sakit na nararamdaman nya para mabawasan gagawin ko, pero hindi pwede eh.
Nagtext sakin si Mama nya at sinabi “Kevin, hinahanap ka ni Karl, dito sya sa ICU” agad naman akong bumalik sa Hospital para makita ko si Karl, pagpasok ko ng ICU, nakita ko yung hirap sa muka ni Karl, sabi ko sakanya, wag syang bibitaw kasi mahal na mahal ko sya, gusto ko man syang halikan o yakapin hindi pwede eh, nandun si Mama nya eh, at hindi din ako makaiyak kasi ayoko isipin nya na malungkot ako, ayoko umalis ng ICU kaso hindi pwede, kailangan nya magpahinga at limitado lang ang oras doon, mga ilang oras ay biglang nataranta ang mga nars at doctor sa hospital at patungo sila sa ICU, nagulantang ako kasi baka kung ano na yung nangyayari kay Karl, habang tinitignan ko sa labas ang nangyayari, nahihirapan ako lalo, may mga gamot nanaman na tinuturok sakanya, ako yung nasasaktan habang nakikita kong hirap na hirap na sya, kinausap ng Doktor ang Mama nya at narinig ko ang pinaguusapan nila, hirap na hirap na daw yung pasyente pero ayaw daw bumitaw, ni reresist nadaw yung ibang gamot na binibigay pero lumalaban padin daw sya, natuwa ako kasi lumalaban sya pero nalungkot ako nung sinabi ng doctor na,
“I’m so sorry Ma’am, kahit ano pong laban na gawin nya, wala na po talaga…”
Umagos yung luha ko na para bang nagsalubogong yung langit at lupa, nahihirapan akong tanggapin pero wala na naman ako magagawa ito yung gusto ng Diyos para sakanya. Gusto ko sya makita kaya dinalaw ko sya sa loob ng ICU, nakita ko yung hirap sa muka nya, yung sakit na nararamdaman nya, sobrang sakit para sakin, unang beses ko umiyak sa harap nya, tumingin sya sakin at parang sinasabi nya na wag ako umiyak dahil lalo syang nasasaktan, inilapit ko yung labi ko sa tainga nya at binulungan ko sya
“Karl, ang hirap makitang nahihirapan ka, Mahal na mahal kita kaya ayoko na masaktan ka pa, Sige na! magpahinga kana” lalong lumakas yung agos ng luha na galing sa mata ko, biglang may mga luhang lumabas sa mata ni Karl at hindi ko napansin na unti unti na syang pumipikit at unti unti ng bumababa yung Blood pressure at Pulse rate nya, biglang nag code red sa hospital, nagdatingan ang mga nurse at doctor, tinignan kung ano magagawa nila pero ngayon, wala na talaga, kasi hinayaan ko na magpahinga na sya kasi ang sakit makitang hirap na hirap sya.
Pag tinitignan ko yung mga pictures naming na magkasama naalala ko lang kung gaano ka blessed ako na dumating sya sa buhay ko, kaya I love pictures so much, kasi kumupas man yung panahon, andun yung mga ala ala ng lahat ng experiences mo, Masaya man o malungkot.
Eto ako, nakatayo sa harap ng puntod ni Karl, Masaya para sa kanya, at nangagarap na Masaya sana sya kung saan man sya naroroon ngayon, may hindi parin maiiwasang mga luha na lumabas sa mga mata ko dahil nadin na mimiss ko sya, pero people come and go nga naman, Isang bagay lang ang sigurado.. hinding hindi ko makakalimutan tong si Karl
Baket? Sino ba makakalimot sa taong bumago sayo, sa taong nagpaalala sayo kung gaano kasarap mabuhay, kung gaano kahalaga ito, paano mo makakalimutan ang taong halos ngiti palang wala na pagod mo, Ganun pala maka appreciate ng buhay na binigay ng diyos ang taong bilang na ang pananatili sa mundong ito, kaya ako, every second of my life, pinapahalagan ko na, I take care of my body, at lagi kong inaalala na hindi kailangan na may malubha kang karamdaman para marealize mo how wonderfull life is, and it should always be treasured, at alam ko sa pag aalaga ko sa buhay ko may isang taong proud na proud sakin at nakngiti sa likod ng mga makakapal na ulap na nasa kalangitan
_____________________________________________________________________________________
Thank you for reading the First offering of SBLS, there would be more short stories to come, this is for you guys who gave me inspiration to write, thank you for the comments from my True Story “Entrance Exam” and this short stories, I really made these for you guys. Thank you and Keep Posted for the Next Short stories to come. Thanks you
-Gabriel
SA LAHAT NG NAGBABASA
salamat po for reading my story dito man o sa BOL, I'm going to post the 2 short stories that I wrote last couple of days, nainspire lang ako magsulat, thanks sa lahat nag bumabasa
SALAMAT
SALAMAT
Entrance Exam- Part VII (The Finale)
“Love does not make the world go round. Love is what makes the ride worthwhile.” Love ispires us right? To be stronger, to continue to do what we are expected to, Love motivates us to continue dreaming. And I will admit Si ARVIN at si ANDY lang ang dalawang taong nagiinspire sakin.
Ang lakas ng tibok ng puso ko hindi dahil sa kilig na nasa harapan ko ang dalawang taong pinaka mahal ko pero kinabahan ako ng sobra na makita na magkausap sila, at halo halo nalang ang pumapasok sa isip ko, ano ba pinag-uusapan nila, baket bigla nalang sila nag-usap? Bakit ganito. Nakita nila ako na lumabas ng elevator at bigla pumasok ng room naming si Andy at natira si Arvin sa labas. I approached him,
“Oh! Bat magkausap kayo ni partner?” I asked him
“Wala sabi nya magkasama kayo kagabi ang nag gawa kayo ng project, na kwento mo pala sakanya yung tungkol sakin” then he smiled at me
“Oh anong sabi nya?” tanong ko ulet, nagulat ako na tears fell from his eyes, tapos he was still smiling
“Mahal mo din ako, pero parang ayaw mo dahil iba tayo, gusto ka pala nya” he then stopped his tears and he rested his palms on my shoulder. “kung gusto mo din sya, okay lang ako Gab! I’ll be happy kasi Masaya ka, pero hindi naman dito ma eexpire yung I’ll wait ko eh, kahit kayo, andito padin ako, hihintayin ko na maging ready ka sakin” he was stopping his tears pero parang di nya na mapigilan, he rushed away from me and pababa sa building, ayoko gumawa ng eksena sa school kaya hindi ko sya sinundan, I was not able to go to class kasi hindi din naman ako makakapakinig, I just texted Andy na kelangan ko ng kausap. Umuwi nalang ako sa apartment para mailabas ko kung ano kailangan ko ilabas, I was crying the whole hour dahil dun. May kum akatok sa kwarto ko and binuksan ko and I saw Andy, I just hugged him and I told him na ganun nga yung reaction ni Arvin sa pag uusap nila.
“Sorry Gab ah! Gusto ko lang kasi malaman kung ano talaga nararamdaman nya sayo, at Oo! Mahal na mahal ka nya Gab! Alam mo bay un” he told me
“Alam ko, kaya nga ang sakit para sakin nung sinabi nya kanina” I answered
“Oh! Hindi ka naman siguro iiyak ngayon kung hindi mo sya mahal diba? Gab! Di naman ako umaasa na maging tayo eh, all I want is to see you happy, and I’m sure magiging Masaya ka kay Arvin” he advised
I texted Arvin pero hindi sya nag rereply, nakakinis kasi gustong gusto ko na sabihin sakanya that time na hindi nya na kailangan maghintay, eto na sigurp yung nagging trigger para marealize ko na eto na nga! Si Arvin natalaga to! Si Andy! Masayang Masaya ako na nandyan sya para sakin, pero nung tinimbang ko, wala eh! Si Arvin at si Arvin lang talaga. Ayaw nya magreply sakin so kailangan ko gumawa ng way na mapapunta sya dito, I asked for Andy’s help para itext sya na may nangyari sakin at punta sya ng apartment, and boom! Nagreply agad si Arvin ko! After 10 minutes or so, someone came rushing through the door with his teary eyes, he saw me na nakupo lang sa bed ko, he rushed to me and hugged me, and I felt so relieved
“Ano nangyari? Nasaktan ka ba? Dahil bas a ginawa ko? Dahil ba sakin? Ha? Ha?” he was still hugging me habang nararamdaman ko na tumutulo yung luha nya samay shoulders ko.
“Arvin, wala nangyari! Gusto lang kita papuntahin dito pero ayw mo magreply sakin, so nanghingi ako ng tulong kay Andy para mapapunta kita dito.”
“Bakit?” sabi nya, lumabas si Andy ng kwarto ko para bigyan kami ng privacy. I just looked into his eyes and I told him
“Siguro nga iba tayo, siguro nga natatakot ako na baka mag clash lang tayo pag naging tayo, natatakot ako nab aka hindi ako maging enough para sa love na ibibigay mo… pero yung love naman natin yung makakapagset aside ng differences natin ah. “ I touched his face and I told him “I’m ready”
He smiled back at sobrang iba talaga, sobrang saying smile, na parang wala ng bukas yung smile nya. He kissed me habang may kaunting tears na bumagsak mula sa mga mata nya, My eyes are also read and the moment our lips touched, my eyes can’t help but shed its tears, naiiyak ako habang hinahalikan nya ako. At pati sya ay bahagyang lumuluha.
Hindi ko talaga ineexpect na noong araw pa nay un ang magiging marka ng relasyon naming dalawa. I was smiling. He was smiling, Andy was smiling. Everybody’s happy. Kitang kita ko yung ngiti sa mga labi ni Arvin, yung tears na dahan dahang bumabagsak sa mata nya sa sobrang saya.
Kami na ni Arvin at Oo up to this date na mapopost tong story na to alam kong kami padin. I finished this story March 31, 2010 ngayon medyo may tampuhan kami pero kami padin… Arvin, Andy and yours truly became the best of friends ever since, my two babies, Andy, my new bestfriend, at si Arvin, ang mahal na mahal kong boyfriend. Andy never attempted to kiss me or do what we did the night of the project. Arvin and I? may mga times na nagkakatampuhan, nothing’s perfect naman kasi and di mo naman maiiwasan yung tampuhan sa magkarelasyon, What I’m proud of is that we are surviving in this relationship kahit na may mga side comments at mga mallanding umaaligid aligid dyan. Sorry taken na ako, at sorry taken na tong si Arvin ko.! Ang bumangga GIBA!...
Siguro nga no? Sabi nila It’s the differences that makes love more exiting! Pero sabi ko naman It’s not the differences that love depends on and it’s never the differences that hinders love, It’s a matter of, you both, looking outward in the same direction… Having the same visions, and both trying your best to keep it alive.
I’m sensitive and I’m In love… and that’s what makes me strive more.….
Thank you for everyone who took time on reading this and finishing it… Thank you and may everyone have a peacefull day
-Gab
Ang lakas ng tibok ng puso ko hindi dahil sa kilig na nasa harapan ko ang dalawang taong pinaka mahal ko pero kinabahan ako ng sobra na makita na magkausap sila, at halo halo nalang ang pumapasok sa isip ko, ano ba pinag-uusapan nila, baket bigla nalang sila nag-usap? Bakit ganito. Nakita nila ako na lumabas ng elevator at bigla pumasok ng room naming si Andy at natira si Arvin sa labas. I approached him,
“Oh! Bat magkausap kayo ni partner?” I asked him
“Wala sabi nya magkasama kayo kagabi ang nag gawa kayo ng project, na kwento mo pala sakanya yung tungkol sakin” then he smiled at me
“Oh anong sabi nya?” tanong ko ulet, nagulat ako na tears fell from his eyes, tapos he was still smiling
“Mahal mo din ako, pero parang ayaw mo dahil iba tayo, gusto ka pala nya” he then stopped his tears and he rested his palms on my shoulder. “kung gusto mo din sya, okay lang ako Gab! I’ll be happy kasi Masaya ka, pero hindi naman dito ma eexpire yung I’ll wait ko eh, kahit kayo, andito padin ako, hihintayin ko na maging ready ka sakin” he was stopping his tears pero parang di nya na mapigilan, he rushed away from me and pababa sa building, ayoko gumawa ng eksena sa school kaya hindi ko sya sinundan, I was not able to go to class kasi hindi din naman ako makakapakinig, I just texted Andy na kelangan ko ng kausap. Umuwi nalang ako sa apartment para mailabas ko kung ano kailangan ko ilabas, I was crying the whole hour dahil dun. May kum akatok sa kwarto ko and binuksan ko and I saw Andy, I just hugged him and I told him na ganun nga yung reaction ni Arvin sa pag uusap nila.
“Sorry Gab ah! Gusto ko lang kasi malaman kung ano talaga nararamdaman nya sayo, at Oo! Mahal na mahal ka nya Gab! Alam mo bay un” he told me
“Alam ko, kaya nga ang sakit para sakin nung sinabi nya kanina” I answered
“Oh! Hindi ka naman siguro iiyak ngayon kung hindi mo sya mahal diba? Gab! Di naman ako umaasa na maging tayo eh, all I want is to see you happy, and I’m sure magiging Masaya ka kay Arvin” he advised
I texted Arvin pero hindi sya nag rereply, nakakinis kasi gustong gusto ko na sabihin sakanya that time na hindi nya na kailangan maghintay, eto na sigurp yung nagging trigger para marealize ko na eto na nga! Si Arvin natalaga to! Si Andy! Masayang Masaya ako na nandyan sya para sakin, pero nung tinimbang ko, wala eh! Si Arvin at si Arvin lang talaga. Ayaw nya magreply sakin so kailangan ko gumawa ng way na mapapunta sya dito, I asked for Andy’s help para itext sya na may nangyari sakin at punta sya ng apartment, and boom! Nagreply agad si Arvin ko! After 10 minutes or so, someone came rushing through the door with his teary eyes, he saw me na nakupo lang sa bed ko, he rushed to me and hugged me, and I felt so relieved
“Ano nangyari? Nasaktan ka ba? Dahil bas a ginawa ko? Dahil ba sakin? Ha? Ha?” he was still hugging me habang nararamdaman ko na tumutulo yung luha nya samay shoulders ko.
“Arvin, wala nangyari! Gusto lang kita papuntahin dito pero ayw mo magreply sakin, so nanghingi ako ng tulong kay Andy para mapapunta kita dito.”
“Bakit?” sabi nya, lumabas si Andy ng kwarto ko para bigyan kami ng privacy. I just looked into his eyes and I told him
“Siguro nga iba tayo, siguro nga natatakot ako na baka mag clash lang tayo pag naging tayo, natatakot ako nab aka hindi ako maging enough para sa love na ibibigay mo… pero yung love naman natin yung makakapagset aside ng differences natin ah. “ I touched his face and I told him “I’m ready”
He smiled back at sobrang iba talaga, sobrang saying smile, na parang wala ng bukas yung smile nya. He kissed me habang may kaunting tears na bumagsak mula sa mga mata nya, My eyes are also read and the moment our lips touched, my eyes can’t help but shed its tears, naiiyak ako habang hinahalikan nya ako. At pati sya ay bahagyang lumuluha.
Hindi ko talaga ineexpect na noong araw pa nay un ang magiging marka ng relasyon naming dalawa. I was smiling. He was smiling, Andy was smiling. Everybody’s happy. Kitang kita ko yung ngiti sa mga labi ni Arvin, yung tears na dahan dahang bumabagsak sa mata nya sa sobrang saya.
Kami na ni Arvin at Oo up to this date na mapopost tong story na to alam kong kami padin. I finished this story March 31, 2010 ngayon medyo may tampuhan kami pero kami padin… Arvin, Andy and yours truly became the best of friends ever since, my two babies, Andy, my new bestfriend, at si Arvin, ang mahal na mahal kong boyfriend. Andy never attempted to kiss me or do what we did the night of the project. Arvin and I? may mga times na nagkakatampuhan, nothing’s perfect naman kasi and di mo naman maiiwasan yung tampuhan sa magkarelasyon, What I’m proud of is that we are surviving in this relationship kahit na may mga side comments at mga mallanding umaaligid aligid dyan. Sorry taken na ako, at sorry taken na tong si Arvin ko.! Ang bumangga GIBA!...
Siguro nga no? Sabi nila It’s the differences that makes love more exiting! Pero sabi ko naman It’s not the differences that love depends on and it’s never the differences that hinders love, It’s a matter of, you both, looking outward in the same direction… Having the same visions, and both trying your best to keep it alive.
I’m sensitive and I’m In love… and that’s what makes me strive more.….
Thank you for everyone who took time on reading this and finishing it… Thank you and may everyone have a peacefull day
-Gab
Entrance Exam- Part VI
“Everything that happens has its own rationale on why it is actually happening” Oo! Alam naman natin lahat na ang mga nangyayari ay may dahilan. Everthing si Rational…. So Rational pa ba tong mga nangyayari ngayon? Parang ang gulo na kasi eh, akala ko ba pag nagmahal ka isa lang sya at wala nang iba, pero bakit ganito yung nararamdaman ko para kay Andy! Bakit ganito? O baka naman hindi talaga love yung nararamdaman ko kay Arvin, kaya nagka gusto pa ako sa iba.
I looked away from him nung papalapit na yung muka nya sakin and siguro naman alam nya na yung meaning kung bakit ginawa ko yun pero he said sorry immediately.
“Sorry Gab… Sorry”
It was a long silence. Iniisip ko ano kaya kung hindi ko nilihis yung muka ko nung papalapit sya? Ano kaya pakiramdam? Ano kaya? May magbabago bas a pagtingin ko sa kanya? Kay Arvin? O magbabago yung pagtingin nya sakin? Ewan! EWAN KO! But this time my strong self control fell in shame, I stared at him and I slowly moved my face closer to his, and hindi katulad ko, he just stared at me habang lumalamalapit ako and nung malapit na ako, he slowly closed his eyes, and pati ako napa pikit nalang ako na hindi ko alam kung ididikit ko ba yung lips ko sakanya o hindi, naramdaman ko yung lips nya na dumikit na sa akin, I did not hesitate, I made him feel na hindi rejection yung nangyari kanina, I kissed him hard and he replied with his hot kiss, Napansin ko na pinapasok nya yung dila nya so I also exrcised my tongue inside his mouth. Shet! It lasted for about 3 minutes and after kong I layo yung face ko, he smiled at me and para syang nag te-Thank you. This time ako naman yung nag apologize sa ginawa ko
“Sorry” I told him
“baket ka nag so-sorry?, eh gusto ko naman! Gusto mo din naman” sabi ko.
“Baka na turn off ka saken kasi di naman ako magaling ku-miss”
“Pa-humble! Sa lahat ng na-kiss ko! Ikaw yung best. Totoo yan Gab!” I got a bit introverted on what he told me (di naman sa pagmamayabang, madami na nga nakapagsabi,,, hehehehe) nakakhiya pero nakakatuwa kasi magaling pala ako sa ganun! Hehehe… nakaka tuwa pero on the other side, iniisip ko padin si Arvin, ayoko sya masaktan. Gustong gusto ko kasi si Andy, he’s so mysterious, nakaka challenge sya! Nakaka konsensya lang na hindi ko ni-replyan si Arvin sa lahat ng texts nya kanina, hindi ko man lang sya nakausap the whole time na magkasama kami ni Andy.
After a while, I asked him na simulan na naming yung requirement naming kasi past 10 nadin nun para makatapos kami. Nasimulan naming yung pag reresearch and nakakuha na kami ng theories na ilalagay sa report, Isusulat nalang and mag gagawa nalang kami ng analyzation about sa mga theories nay un. Past 12 ng matapos naming ma-cluster yung mga ideas and makagawa ng rough draft ng analyzations, and mga past 1 natapos yung pag ta type ng lahat. We both decided na mag pahinga na kasi gabi na din. Acctually umaga na nga eh, visual aids nalang ang gagawin naming sa report o kaya man I Powepoint nalang naming, depende, ang alam ko lang, pagod na ko, BUKAS NA!. May Bukas pa sabi nga ni Bro! I asked him kung uuwi pa sya o gusto nya sa amin nalang matulog since tanghali pa pasok naming kinabukasan.
“San ka ba nakatira?” I asked him
“Sa may Tomas Morato pa” He answered
“Nyek! Ang layo nyo pala, dito ka nalang matulog gusto mo? Para di ka pagod umuwi?” I offered him
“Sige! Kaso wala ako uniform para bukas” he said sadly
“Edi papahiramin kita para hindi na hassle na uuwi ka pa bukas para manguha at magbihis” pumayag sya and nag volunteer sya na sa lapag na lang sya matutulog. Iyun gusto nya eh, kahit naman gustuhin ko na katabi ko sya, ayaw naman nya ata. Nilatag ko yung comforter ko sa lapag para medyo malbot naman hihigaan nya. Nagayus lang ng kaunti bago matulog, I was in the CR para mag hugas ng muka, mag toothbrush, at kung ano ano pa, paglabas ko, Guess what I saw? Si ANNNNNNNNNDDDDDDDDDDDDDYYYYYYYYYY! Walang shirt and naka boxers lang na nakahiga sa lapag. Medyo nagulat ako then sabi nya
“Okay lang ba na ganito ako tutulog? Di kasi ako sanay na natutulog not unless ganito lang suot ko”
“Kung san ka comfortable, okay lang!” I said, kung alam mo lang na pabor na pabor yung ginawa mo! Hehehe Shet! Meron syang hot na abs! pero di naman yung abs na sobra, saktong abs lang and hot na hot na chest. And judging by the boxers he is wearing, shet pwede na sa sabong yung kanya! Mukang bigatin yung Jr.! ahahahaha
I closed the lights and humiga na ako sa kama ko para magpahinga, pero gusto ko sanang mag offer na tabi nalang kami pero nahihiya ako na sabihin sa kanya. Pero nung naka ipon na ako ng lakas ng loob, I asked him
“Gusto mo dito sa kama? Matigas kasi dyan eh” I asked him
“Okay lang naman kahit matigas, Masaya na ako na nakasama kita ngayon” Tangina mo! Wag mo ako pakiligin hayop ka! Iba ako kiligin! Fuck! Fuck! Hahahahaha
“Sige na, ayoko masakit likod mo pag gising mo, tara na bilis” I layed my hand to help him get up, and nung hinawakan nya ko! Naramdaman ko yung spark! Wahahahha shet! Iba na to, Iba na talaga to! In love na naman ata ako.! Shet! Shet! Pero eto nanaman yung “I’LL WAIT”….. AHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!!!! Tine test yata ako ng puso ko! Shet talaga! Tumayo sya and nahiga sya sa tabi ko and then sabi nya
“Gab, may kasalanan ako sayo!”
“Ano yun?” I asked
“Wag ka magagalet ah, Gusto lang kasi kita makasama the whole night” I was intrigued about what he is saying and then he said by surprise “Taga dyan lang ako sa The Residences sa kabilang P.campa, tapat ng Arizona Towers” Shet! Di ako nagulat na nagalit, pero nagulat na may dash of kilig! “Kasi pag sinabi ko na dyan lang ako, baka mamaya di ka mag offer na dito nalang ako, I just wanted to be with you”
“Pag nandyan ka, it takes my breath away, And lahat ng bagay na gusto ko sabihin sayo hindi makahanap ng boses nya, Sana lang my eyes spoke what my heart wanted to shout out” sabi nya.
Hindi ko padin alam kung paano ko sya sasagutin the only thing I said is
“I like you Andy” Pati ako nagulat sa sarili ko nung sinabi ko yun, pero hindi ko alam napangite nalang ako nung sinabi nya na,
“Talaga? Akala ko hindi, Ikaw? Gustong gusto kita” Oo! Naramdaman ko nga gusting gusto mo ko! Hay! Pero I wanted to tell him the truth kasi ayoko na magkaroon ng conflict kasi pag nalaman ni Arvin to, hindi ko alam kung paano nya ite-take. Mahirap kasi alam ko na mahal na mahal ako ni Arvin and ang alam nya is I feel the same way—I do, I really do pero naguguluhan ako sa situation, mahal ko ba talaga si Arvin o ano? O talaga bang sadyang makati lang ako?--- hindi naman siguro.
His eyes are blinking in surprise and ako I’m feeling much of guilt na pinapaasa ko si Arvin, parang ganun, pero di ko padin alam, mahal ko sya pero parang may nararamdaman na akong kakaiba kay Andy. Sasabihin ko sakanya ang totoo and I hope na maintindihan nya ako. I then interrupted his joy and kinausap ko sya ng seryosohan. I told him na bestfriends nga kami ni Arvin pero there’s more to that. I told him everything, since we meet, lahat lahat, as in lahat, I fully trusted him. And ito sinabi nya
“Kung kayo, edi kayo naman talaga eh, pero bakit parang hanggang ngayon hindi padin kayo? Maybe because may hinahanap ka pa sakanya, na hindi mo pa nakikita, O baka talagang hindi kayo meant to be with each other, or may mga views kayo na taliwas and most of the time hindi kayo nagkaintindihan so iniisip mo na paano pa kung kayo na diba? Maybe you’re just too different for each other, kung sinabi nya na he will wait, he still have to think na you may still say no, and dapat alam nya na may 50/50 chances lang sya, hindi nya naman kailangan maramdaman na pinaasa sya kasi hindi mo naman sinabi sakanya na you just need time but you’ll answer him yes, Am I right? Can I ask you something? Gab?”
“Ano yun?” I replied back
“Ikaw? Do you like me?”
“Yes…” Yun nalang nasabi ko
“I want to know you more, and gusto ko makilala mo din ako” he said, then he gently touched my face and nilapit nya yung face nya sakin to kiss me again, and this time, the passion was higher, the emotions were bursting, nakalimutan ko lahat ng guilt ko kay Arvin, my world stopped for a moment sa sobrang passionate nya humalik, nagulat nalang ako na bigla sya pumatong sakin while kissing me and lalo ako nabigla nung unti unti syang bumaba samay part ng neck ko, I felt so freakin’ hot that moment, init, sobrang init, Alam ko na that time kung ano ang magaganap, I easily got horny on how aggressively he’s licking and kissing my neck, I was touching his whole body since naka boxers na lang sya, I can feel na init na init na din sya, I can feel the heat pag dumidikit yung balat nya sakin, He attempted na tanggalin yung sando ko and I just gave in kasi I don’t feel like I’m having sex, but rather, making love with him. He started to go down to my Chest and down to my shorts, hinimas nya yung matigas kong alaga ng sobrang sarap na haplos, he pulled down my shorts gamit yung mouth nya, SHIT! Nararamdaman ko yung chin nya sa may pelvic area ko and he looked so surprise nung nakita nya si Junior, he ven asked permission kung pwede nya daw isubo, I agreed and he started to suck my whoke penis! It was so good na I can’t stop moaning so hard, I was oblivious na maraming rooms pa yung nakapaligid samin, pero I simply didn’t care, all I’m thinking is how to show him na sobrang sarap ng ginagawa nya sakin. Sobrang sarap ng moment na yun I felt like na reach ko na yung 7th heaven, ahhhhhhhhhh Auuuuuuuuuhhhhhhhgggggg! Sobrang sarap umungol pag ganun kasarap yung pag subo nya sa titi mo! Bago pa ko labasan I stopped him para ako naman yung makapag pa moan sakanya, Pumatong ako sakanya and I started to vrate friction sa katawan ko and sakanya, I rubbed my whole body sakanya and we were both moaning so hard. I went down to lick his neck and suck his hard nipples. Hindi ko na mapigilan yung sarili ko na bumaba sa alaga nya, so I went down para tanggalin yung nagiisa nyang cover—his boxers. Sobrang hard na ng penis nya, and super laki (oo mas malaki kaysa sa kay Arvin). I sucked his dick and sobrang sarap kahit ang hirap I subo ng buo, halos ma-duwal ako sa sobrang laki ng titi nya, I was sucking him for a while then he asked me to fuck him. First time ko mag pasok ng titi ko sa pwet kaya hindi ko alam kung anong pakiramdam (and as usual hindi ako papaya na may papasok na kahit ano sa pwet ko tonight), I have supplies of condoms in my closet for emergency purposes at 2 sa wallet ko for protection syempre. Naglagay ako ng condom and I slowly slipped my Penis to his asshole, ahhhhhhhhhhhhhhhwwwwwwwwww fuck sobrang sikip and ang sakit pag pinasok, pero sobrang sarap kahit tigas na tigas ako na pinasok ko, fully erected kasi sya, We were moaning so hard kahit sobrang sakit para sakanya (alam ko nasasaktan sya kasi sa facial expression nya) Ang hot hot ng itsura nya habang pinapasok ko yung titi ko sakanya, parang sakit na sakit na sarap na sarap,he looked so fuckin’ hot. I went faster and faster and faster until malapit na ako, I was fucking him na parang wala ng bukas, and nakikita ko na sakita na sakit na sya pero his moan contradicted it. And sarap nya umungol, mapapsabay ka sakanya. Shet Shet! Ayan na! Malapit na! Shet!! FUUUUUUUUUCCCCCCCCCKKKKKKKKKKK! Ahhhhhhhhhhhhhh shet! Nilabasan na ako, I felt so tired pagkatapos, then humiga nalang ako ng nakapatong padin sakanya, I kissed his neck para matulungan ko sya labasan, I sucked his nipples habang I’m playing with his balls, Shet, and sarap nya tignan habang nag jajakol, shet! Ayan naramdaman ko na malapit na sya! Shet! Ang sarap nya tignan habang honry na horny, and ayun, Nilabasan na siya, wow sobrang sarap panuorin na labasan sya, sobrang hot, scorching hot talaga
Past 3 nadin nung time na yun kaya after we made love, we just smiled at each other then unconsciously nakatulog nalang kaming dalawa.
I woke up na wala na sa tabi ko sa Andy, nalungkot ako kasi hindi man lang sya nagpaalam sa akin I checked my phone, Puro texts from Arvin pero may isang text si Andy, he was saying sorry na di sya nakapag paalam umuwi na sya para maligo and magbihis para sa class namin that day. I checked the clock and 11:30 na SHET! Malelate na ako. Kelangan mag rush! I took a shower and wore my clothes after, I rushed sa school kasi baka malate ako. Pasok sa school, lakad papuntang Nursing bldg. 6th floor ang class namen kaya nag elevator ako. Saktong pagdating ng elevator sa 6th floor, the door opened and Shit! SHIT TALAGA! Si Andy and si Arvin magkausap.
Anu pinaguusapan nila? Hala hala! Hala!!!!!!!!!! Baka yung nangyari samin, o baka sinasabihan ni andy na layuan na ko ni Arvin, ano? ANo????????????????????????
I looked away from him nung papalapit na yung muka nya sakin and siguro naman alam nya na yung meaning kung bakit ginawa ko yun pero he said sorry immediately.
“Sorry Gab… Sorry”
It was a long silence. Iniisip ko ano kaya kung hindi ko nilihis yung muka ko nung papalapit sya? Ano kaya pakiramdam? Ano kaya? May magbabago bas a pagtingin ko sa kanya? Kay Arvin? O magbabago yung pagtingin nya sakin? Ewan! EWAN KO! But this time my strong self control fell in shame, I stared at him and I slowly moved my face closer to his, and hindi katulad ko, he just stared at me habang lumalamalapit ako and nung malapit na ako, he slowly closed his eyes, and pati ako napa pikit nalang ako na hindi ko alam kung ididikit ko ba yung lips ko sakanya o hindi, naramdaman ko yung lips nya na dumikit na sa akin, I did not hesitate, I made him feel na hindi rejection yung nangyari kanina, I kissed him hard and he replied with his hot kiss, Napansin ko na pinapasok nya yung dila nya so I also exrcised my tongue inside his mouth. Shet! It lasted for about 3 minutes and after kong I layo yung face ko, he smiled at me and para syang nag te-Thank you. This time ako naman yung nag apologize sa ginawa ko
“Sorry” I told him
“baket ka nag so-sorry?, eh gusto ko naman! Gusto mo din naman” sabi ko.
“Baka na turn off ka saken kasi di naman ako magaling ku-miss”
“Pa-humble! Sa lahat ng na-kiss ko! Ikaw yung best. Totoo yan Gab!” I got a bit introverted on what he told me (di naman sa pagmamayabang, madami na nga nakapagsabi,,, hehehehe) nakakhiya pero nakakatuwa kasi magaling pala ako sa ganun! Hehehe… nakaka tuwa pero on the other side, iniisip ko padin si Arvin, ayoko sya masaktan. Gustong gusto ko kasi si Andy, he’s so mysterious, nakaka challenge sya! Nakaka konsensya lang na hindi ko ni-replyan si Arvin sa lahat ng texts nya kanina, hindi ko man lang sya nakausap the whole time na magkasama kami ni Andy.
After a while, I asked him na simulan na naming yung requirement naming kasi past 10 nadin nun para makatapos kami. Nasimulan naming yung pag reresearch and nakakuha na kami ng theories na ilalagay sa report, Isusulat nalang and mag gagawa nalang kami ng analyzation about sa mga theories nay un. Past 12 ng matapos naming ma-cluster yung mga ideas and makagawa ng rough draft ng analyzations, and mga past 1 natapos yung pag ta type ng lahat. We both decided na mag pahinga na kasi gabi na din. Acctually umaga na nga eh, visual aids nalang ang gagawin naming sa report o kaya man I Powepoint nalang naming, depende, ang alam ko lang, pagod na ko, BUKAS NA!. May Bukas pa sabi nga ni Bro! I asked him kung uuwi pa sya o gusto nya sa amin nalang matulog since tanghali pa pasok naming kinabukasan.
“San ka ba nakatira?” I asked him
“Sa may Tomas Morato pa” He answered
“Nyek! Ang layo nyo pala, dito ka nalang matulog gusto mo? Para di ka pagod umuwi?” I offered him
“Sige! Kaso wala ako uniform para bukas” he said sadly
“Edi papahiramin kita para hindi na hassle na uuwi ka pa bukas para manguha at magbihis” pumayag sya and nag volunteer sya na sa lapag na lang sya matutulog. Iyun gusto nya eh, kahit naman gustuhin ko na katabi ko sya, ayaw naman nya ata. Nilatag ko yung comforter ko sa lapag para medyo malbot naman hihigaan nya. Nagayus lang ng kaunti bago matulog, I was in the CR para mag hugas ng muka, mag toothbrush, at kung ano ano pa, paglabas ko, Guess what I saw? Si ANNNNNNNNNDDDDDDDDDDDDDYYYYYYYYYY! Walang shirt and naka boxers lang na nakahiga sa lapag. Medyo nagulat ako then sabi nya
“Okay lang ba na ganito ako tutulog? Di kasi ako sanay na natutulog not unless ganito lang suot ko”
“Kung san ka comfortable, okay lang!” I said, kung alam mo lang na pabor na pabor yung ginawa mo! Hehehe Shet! Meron syang hot na abs! pero di naman yung abs na sobra, saktong abs lang and hot na hot na chest. And judging by the boxers he is wearing, shet pwede na sa sabong yung kanya! Mukang bigatin yung Jr.! ahahahaha
I closed the lights and humiga na ako sa kama ko para magpahinga, pero gusto ko sanang mag offer na tabi nalang kami pero nahihiya ako na sabihin sa kanya. Pero nung naka ipon na ako ng lakas ng loob, I asked him
“Gusto mo dito sa kama? Matigas kasi dyan eh” I asked him
“Okay lang naman kahit matigas, Masaya na ako na nakasama kita ngayon” Tangina mo! Wag mo ako pakiligin hayop ka! Iba ako kiligin! Fuck! Fuck! Hahahahaha
“Sige na, ayoko masakit likod mo pag gising mo, tara na bilis” I layed my hand to help him get up, and nung hinawakan nya ko! Naramdaman ko yung spark! Wahahahha shet! Iba na to, Iba na talaga to! In love na naman ata ako.! Shet! Shet! Pero eto nanaman yung “I’LL WAIT”….. AHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!!!! Tine test yata ako ng puso ko! Shet talaga! Tumayo sya and nahiga sya sa tabi ko and then sabi nya
“Gab, may kasalanan ako sayo!”
“Ano yun?” I asked
“Wag ka magagalet ah, Gusto lang kasi kita makasama the whole night” I was intrigued about what he is saying and then he said by surprise “Taga dyan lang ako sa The Residences sa kabilang P.campa, tapat ng Arizona Towers” Shet! Di ako nagulat na nagalit, pero nagulat na may dash of kilig! “Kasi pag sinabi ko na dyan lang ako, baka mamaya di ka mag offer na dito nalang ako, I just wanted to be with you”
“Pag nandyan ka, it takes my breath away, And lahat ng bagay na gusto ko sabihin sayo hindi makahanap ng boses nya, Sana lang my eyes spoke what my heart wanted to shout out” sabi nya.
Hindi ko padin alam kung paano ko sya sasagutin the only thing I said is
“I like you Andy” Pati ako nagulat sa sarili ko nung sinabi ko yun, pero hindi ko alam napangite nalang ako nung sinabi nya na,
“Talaga? Akala ko hindi, Ikaw? Gustong gusto kita” Oo! Naramdaman ko nga gusting gusto mo ko! Hay! Pero I wanted to tell him the truth kasi ayoko na magkaroon ng conflict kasi pag nalaman ni Arvin to, hindi ko alam kung paano nya ite-take. Mahirap kasi alam ko na mahal na mahal ako ni Arvin and ang alam nya is I feel the same way—I do, I really do pero naguguluhan ako sa situation, mahal ko ba talaga si Arvin o ano? O talaga bang sadyang makati lang ako?--- hindi naman siguro.
His eyes are blinking in surprise and ako I’m feeling much of guilt na pinapaasa ko si Arvin, parang ganun, pero di ko padin alam, mahal ko sya pero parang may nararamdaman na akong kakaiba kay Andy. Sasabihin ko sakanya ang totoo and I hope na maintindihan nya ako. I then interrupted his joy and kinausap ko sya ng seryosohan. I told him na bestfriends nga kami ni Arvin pero there’s more to that. I told him everything, since we meet, lahat lahat, as in lahat, I fully trusted him. And ito sinabi nya
“Kung kayo, edi kayo naman talaga eh, pero bakit parang hanggang ngayon hindi padin kayo? Maybe because may hinahanap ka pa sakanya, na hindi mo pa nakikita, O baka talagang hindi kayo meant to be with each other, or may mga views kayo na taliwas and most of the time hindi kayo nagkaintindihan so iniisip mo na paano pa kung kayo na diba? Maybe you’re just too different for each other, kung sinabi nya na he will wait, he still have to think na you may still say no, and dapat alam nya na may 50/50 chances lang sya, hindi nya naman kailangan maramdaman na pinaasa sya kasi hindi mo naman sinabi sakanya na you just need time but you’ll answer him yes, Am I right? Can I ask you something? Gab?”
“Ano yun?” I replied back
“Ikaw? Do you like me?”
“Yes…” Yun nalang nasabi ko
“I want to know you more, and gusto ko makilala mo din ako” he said, then he gently touched my face and nilapit nya yung face nya sakin to kiss me again, and this time, the passion was higher, the emotions were bursting, nakalimutan ko lahat ng guilt ko kay Arvin, my world stopped for a moment sa sobrang passionate nya humalik, nagulat nalang ako na bigla sya pumatong sakin while kissing me and lalo ako nabigla nung unti unti syang bumaba samay part ng neck ko, I felt so freakin’ hot that moment, init, sobrang init, Alam ko na that time kung ano ang magaganap, I easily got horny on how aggressively he’s licking and kissing my neck, I was touching his whole body since naka boxers na lang sya, I can feel na init na init na din sya, I can feel the heat pag dumidikit yung balat nya sakin, He attempted na tanggalin yung sando ko and I just gave in kasi I don’t feel like I’m having sex, but rather, making love with him. He started to go down to my Chest and down to my shorts, hinimas nya yung matigas kong alaga ng sobrang sarap na haplos, he pulled down my shorts gamit yung mouth nya, SHIT! Nararamdaman ko yung chin nya sa may pelvic area ko and he looked so surprise nung nakita nya si Junior, he ven asked permission kung pwede nya daw isubo, I agreed and he started to suck my whoke penis! It was so good na I can’t stop moaning so hard, I was oblivious na maraming rooms pa yung nakapaligid samin, pero I simply didn’t care, all I’m thinking is how to show him na sobrang sarap ng ginagawa nya sakin. Sobrang sarap ng moment na yun I felt like na reach ko na yung 7th heaven, ahhhhhhhhhh Auuuuuuuuuhhhhhhhgggggg! Sobrang sarap umungol pag ganun kasarap yung pag subo nya sa titi mo! Bago pa ko labasan I stopped him para ako naman yung makapag pa moan sakanya, Pumatong ako sakanya and I started to vrate friction sa katawan ko and sakanya, I rubbed my whole body sakanya and we were both moaning so hard. I went down to lick his neck and suck his hard nipples. Hindi ko na mapigilan yung sarili ko na bumaba sa alaga nya, so I went down para tanggalin yung nagiisa nyang cover—his boxers. Sobrang hard na ng penis nya, and super laki (oo mas malaki kaysa sa kay Arvin). I sucked his dick and sobrang sarap kahit ang hirap I subo ng buo, halos ma-duwal ako sa sobrang laki ng titi nya, I was sucking him for a while then he asked me to fuck him. First time ko mag pasok ng titi ko sa pwet kaya hindi ko alam kung anong pakiramdam (and as usual hindi ako papaya na may papasok na kahit ano sa pwet ko tonight), I have supplies of condoms in my closet for emergency purposes at 2 sa wallet ko for protection syempre. Naglagay ako ng condom and I slowly slipped my Penis to his asshole, ahhhhhhhhhhhhhhhwwwwwwwwww fuck sobrang sikip and ang sakit pag pinasok, pero sobrang sarap kahit tigas na tigas ako na pinasok ko, fully erected kasi sya, We were moaning so hard kahit sobrang sakit para sakanya (alam ko nasasaktan sya kasi sa facial expression nya) Ang hot hot ng itsura nya habang pinapasok ko yung titi ko sakanya, parang sakit na sakit na sarap na sarap,he looked so fuckin’ hot. I went faster and faster and faster until malapit na ako, I was fucking him na parang wala ng bukas, and nakikita ko na sakita na sakit na sya pero his moan contradicted it. And sarap nya umungol, mapapsabay ka sakanya. Shet Shet! Ayan na! Malapit na! Shet!! FUUUUUUUUUCCCCCCCCCKKKKKKKKKKK! Ahhhhhhhhhhhhhh shet! Nilabasan na ako, I felt so tired pagkatapos, then humiga nalang ako ng nakapatong padin sakanya, I kissed his neck para matulungan ko sya labasan, I sucked his nipples habang I’m playing with his balls, Shet, and sarap nya tignan habang nag jajakol, shet! Ayan naramdaman ko na malapit na sya! Shet! Ang sarap nya tignan habang honry na horny, and ayun, Nilabasan na siya, wow sobrang sarap panuorin na labasan sya, sobrang hot, scorching hot talaga
Past 3 nadin nung time na yun kaya after we made love, we just smiled at each other then unconsciously nakatulog nalang kaming dalawa.
I woke up na wala na sa tabi ko sa Andy, nalungkot ako kasi hindi man lang sya nagpaalam sa akin I checked my phone, Puro texts from Arvin pero may isang text si Andy, he was saying sorry na di sya nakapag paalam umuwi na sya para maligo and magbihis para sa class namin that day. I checked the clock and 11:30 na SHET! Malelate na ako. Kelangan mag rush! I took a shower and wore my clothes after, I rushed sa school kasi baka malate ako. Pasok sa school, lakad papuntang Nursing bldg. 6th floor ang class namen kaya nag elevator ako. Saktong pagdating ng elevator sa 6th floor, the door opened and Shit! SHIT TALAGA! Si Andy and si Arvin magkausap.
Anu pinaguusapan nila? Hala hala! Hala!!!!!!!!!! Baka yung nangyari samin, o baka sinasabihan ni andy na layuan na ko ni Arvin, ano? ANo????????????????????????
Entrance Exam- Part V
“When you love, make sure that the one you love will be the only person in the four chambers of your heart” Tama! Pag mahal mo ang isang tao, sya lang dapat, at wala ng iba. Hindi naman yata pwede na per chamber isang love, sa right atrium, may iba kang love, sa left ventricle may iba din, tapos may iba pa para sa left atrium at right ventricle, isa lang problema mo, napaka kati mo! Pero totoo walang chambers chamber, pag mahal mo ang isang tao, isa lang sya sa puso mo and di ka na maghahangad ng iba pa. Hala! parang tinamaan ako sa quote na yun ah!
“Andy nga pala, ako partner mo!” sabi nya
“Gab” sabi ko sakanya. Naktahimik lang ako buong time na katabi ko sya at nagpapaliwanag si Sir, (oo nga pala, pag partner kayo, kayo ang seatmates) damn! Natapos yung class ng tulala lang ako at hidi alam kung anong gagawin. (baliw na ata ako) Tapos na ang classes at sumama sakin si Arvin sa apartment para magpahinga ng kaunti bago sya umuwi ng Cavite. Pagakyat ng bahay, ang mga malalanding epal sa kabilang kwarto ay bumati pa saaming dalawa (if I know kay Arvin lang gusto mag Hi nun) Pagpasok sa kwarto ay alam kong napansin ni Arvin na malalim yung iniisip ko
“Gabi! Okay ka lang?” tanong nya
“Okay lang! baket?” Sagot ko
“Parang ang lalim ng iniisip mo eh”
“Wala to”
“Pag di mo sinabi ki-kiss kita”
Di na ko nakasalita pero di ko din naman intention na mag pa kiss pero he just kissed me and smiled at me, ayan! Bigla ako napangite nun kasi ang hot hot talaga ng smile nya grabe!
Inisip ko nalang na, crush lang naman yung kay Andy and di naman siguro kami magkakagustuhan, pero iniisip ko pa din yung tinititigan nya kasi ako. And take note! Hindi sya normal stare lang. Parang may laman at sabaw yung titig nya! Damn!
Umuwi na si Arvin and I was left all alone in my room, Gusto ko matulog pero and iniisip ko pa din, sa dinami dami naman ng blockmates ko, baket kaya sya yung binigay na partner sakin. Hay! Only heaven knows.
Days passed, Ganun padin kami ni Arvin, AT GANUN PADIN ako’t ilang na ilang dito sa aking crush/Partner na si Andy, but still I don’t know why. Prelims have passed and halfway na ng midterms, everything was flowing normally until isang araw sa Socio, Partner partner ang aming midterm requirement. The requirement was a research and report on the different theories in Sociology, Ipaliwanag ang kanilang theory, background of the theorist and kung possible ang kanilang ginawa. Parang ganun! Pero basta magulo pero di ko alam na matalino pala itong si Andy kaya after ibigay ni Sir ang task, pinaliwanan nya sakin yung gagawin. We started planning kung ano yung gagawin about the mattersince next week na ipapasa yun and next week na din ang reporting, YES! Hindi sya pwedeng gawin sa school kasi sobran haba! So kailangan, house work ito, AHEM! Mukang iba na ang iniisip nyo! Nope wala akong lust sakanya… hala! Nag volunteer nadin ako na kung ayus lang sakanya eh sa bahay nalang kami gumawa nun, pumayag naman sya. Mag start na kami mamaya para mabilis kami makatapos.
“Eto number ko para text mo nalang ako mamaya kung anung oras tayo magkikita and kung saan” sabi nya. We exchanged numbers para may communication kami pag natapos na yung class mamaya.
Haaaaaaayyyy! Tapos na ang class nakakapagod. Nag paalam na ako kay Arvin dahil dina sya makakadaan sa bahay kasi gabi na and malayo pa yung byahe nya. Pagdating sa bahay, I changed my clothes and nag snack ng kaunti kasi di pa naman ako gutom masyado for dinner. And for some fucked up reasons, hindi ko alam kung bakit na ko-concious ako sa itsura ko, nag ayos ako, nag face wash, nag kung ano ano, HINDI KO ALAM KUNG BAKIT. Damn! Dahil kay Andy ba ito? Hala! Hindi naman siguro. Pero anong masama? Hindi naman kami ni Arvin, pero ang down side is parang pinapaasa ko lang si Arvin. “I’LL WAIT” yun ang laging umuugong sa utak ko habang iniisip ko na may crush ako kay Andy. Hayyyyyyyyy!
A text came after 30 mins na makadating ako sa bahay. Galing kay Andy, and guess what? Naramdaman ko nanaman yung kilig na naramdaman ko nung unang nag text sakin si Arvin. Yung tipong kinilig kahit di naman nagsasalita yung text. SHIT!!! SHIT Talaga! Ang naiisip ko na lang, ano kayang gagawin ko pag na-inlove ako kay Andy, ang clear lang sa utak ko ngayon, alam ko na masasaktan ko si Arvin pag nangyari yun. Eto nga kaya yung reason kung bakit hindi pa maging kami ni Arvin, kasi dadating si Andy? Ano ba talaga. Kahit ako gulong gulo na! Alam ko sa sarili ko na mahal ko si Arvin, pero parang may iba kay Andy.
“Gab? San tayo kita? Dito ako sa may Mini Stop sa may P.campa” I replied na hintayin nya ako dun sunduin ko nalang sya. Ewan ko ba bakit parang habang papalapit ako sa Mini Stop, kinakabahan ako, I don’t know why pero yung feeling na parang conscoius na coscious ka kung ano itsura mo pag harap mo sakanya. Parang ganun! Fuck! Ano nanaman ba to! Eto NA! ETO NA! ETO NA!!!!!!!!! WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!!!!!!!! I saw him na hindi sya naka school unform and hindi sya naka taas ang buhok nya (kasi sa school laging naka taas yung buhok nya) SHET! Sobrang attractive nya, yung fitted na shirt suot nya makikita mo yung chest nya na nakabakat sa shirt, he was wearing this super tight jeans na parang inaakit na tumingin ka sa baba. He was wearing flip flops, pati yung paa nya super sexy. Fuck! Seriously napahinto lang ako sa paglalakad and parang nakita ko sya na lumapit nalang sakin at tinapik nya ako
“Hoy! Okay ka lang?” sabi nya
“Oo! Parang nakita ko lang kasi yung Dad ko, nag hallucinate lang ako” (I even lied para itago)
“Nag dinner ka na?” he said
“Kaw ba?”
“Hindi pa! Gutom na nga ako eh, eh kaw?”
“Di pa din” kahit busog ako, sumama ako kumain sakanya. Ewan ko, the way he look that night just blew me off, shet! Ang gwapo gwapo nya pala which I could not appreciate pag naka uniform sya, nakataas yung buhok at naka backpack. Ngayong gabi, he made me feel so in love, Eto na nga ba yung sinasabi ko eh. Haaaaalllllaaaaaa!!!! We ate dinner sa malapit na kainan (Bute di sya maselan kumain, kahit sa tabi tabi lang okay lang) Nakapagusap din kami about personal matters, Nakilala ko sya, and eto yung kinagulat ko! Shet! That time palang inamin nya sakin na dati na inlove sya sa isang guy! Diba? Sobrang unexpected yung sasabihin nya yun kaagad saakin na hindi nya pa naman ako masyadong kilala, pero may mga ganun tao naman eh, mabilis makapag build ng rapport and mabilis magbigay ng trust sa iba. NAgulat ako nung tinanong nya ako
“Kaw Gab? Na inlove ka na ba sa isang guy?” Hindi ko alam seriously kung ano isasagot ko, I was speechless for a long moment and then nagsalita sya “Sorry kung medyo nailing ka yata sa tanong ko”
“Okay lang, pero…….. OO” SHET! Ayan nasabi ko na din sakanya! HALA!!!!
“Oo? Ahhh okay” He then smiled at me na parang ginasabi nya na it’s okay.
After eating, pumunta na kami ng apartment ko para sana masimulan na naming yung kailangan naming gawin. I looked at my phone, flood na! hala! Puro galing kay Arvin, Hindi ko alam pero for some reasons, hindi ko nireplyan yung mga texts nya. Pag dating naming, eto nanaman nag aabang ang mga ka-epalan sa kabilang kwarto na sila Jake at Kelvin, at ewan ko bakit wala yung James, bumati saakin ang mga loko at syempre para di masabihang masungit binati ko na din sila. Pagpasok sa room, I don’t know kung bakit naka tulala nanaman ako. May tumapik nalang sakin
“Hoy! Gab! Okay ka lang, nakatulala ka nanaman dyan”sabi ni andy
“Okay lang ako” sabi ko
“Tell me what’s wrong”kinulet nya ako para sabihin ko “BF mo yung si Arvin no?” dagdag nya. Hala! Pano naman nalaman ng lokong to yung samin ni Arvin… correction! Hindi ko sya BF, BFF ko sya, bestfriend ko lang yun
“Best Friend ko lang yun” sabi ko
“Best Friends? With benefits?” patawa nyang sinabi “Nakikita ko kaya na iba yung tingin nya sakin pag tinitignan kita” sabi pa nya. Hala! HALA! HALA! Di ko alam kung ano isasagot ko sakanya, pati ba naman yung pagtitig nya sakin inamin nya din! “Pag tinitignan kasi kita parang may something special sayo na gusto ko malaman kung ano” sabi nya. Putangina! Puta, Puta! Shet Kilig na kilig ako nung sinabi ko yun pero eto nanaman, umugong nanaman yung putaragis na “I’LL WAIT” sa utak ko. “Sana nga Best Friends lang kayo” he then looked deeply into my eyes and what a surprise na bigla nya nalang nilalapit yung muka nya sakin. Pucha! Ano gagawin ko? Susuntukin ko ba? O bibigay nalang ako?
SHET! Ano kaya mangyayari ? kasalanan ba? O mag re-resist ako at sasapakin ko sya.. Ewan ko Ewan ko Ewan ko talaga
“Andy nga pala, ako partner mo!” sabi nya
“Gab” sabi ko sakanya. Naktahimik lang ako buong time na katabi ko sya at nagpapaliwanag si Sir, (oo nga pala, pag partner kayo, kayo ang seatmates) damn! Natapos yung class ng tulala lang ako at hidi alam kung anong gagawin. (baliw na ata ako) Tapos na ang classes at sumama sakin si Arvin sa apartment para magpahinga ng kaunti bago sya umuwi ng Cavite. Pagakyat ng bahay, ang mga malalanding epal sa kabilang kwarto ay bumati pa saaming dalawa (if I know kay Arvin lang gusto mag Hi nun) Pagpasok sa kwarto ay alam kong napansin ni Arvin na malalim yung iniisip ko
“Gabi! Okay ka lang?” tanong nya
“Okay lang! baket?” Sagot ko
“Parang ang lalim ng iniisip mo eh”
“Wala to”
“Pag di mo sinabi ki-kiss kita”
Di na ko nakasalita pero di ko din naman intention na mag pa kiss pero he just kissed me and smiled at me, ayan! Bigla ako napangite nun kasi ang hot hot talaga ng smile nya grabe!
Inisip ko nalang na, crush lang naman yung kay Andy and di naman siguro kami magkakagustuhan, pero iniisip ko pa din yung tinititigan nya kasi ako. And take note! Hindi sya normal stare lang. Parang may laman at sabaw yung titig nya! Damn!
Umuwi na si Arvin and I was left all alone in my room, Gusto ko matulog pero and iniisip ko pa din, sa dinami dami naman ng blockmates ko, baket kaya sya yung binigay na partner sakin. Hay! Only heaven knows.
Days passed, Ganun padin kami ni Arvin, AT GANUN PADIN ako’t ilang na ilang dito sa aking crush/Partner na si Andy, but still I don’t know why. Prelims have passed and halfway na ng midterms, everything was flowing normally until isang araw sa Socio, Partner partner ang aming midterm requirement. The requirement was a research and report on the different theories in Sociology, Ipaliwanag ang kanilang theory, background of the theorist and kung possible ang kanilang ginawa. Parang ganun! Pero basta magulo pero di ko alam na matalino pala itong si Andy kaya after ibigay ni Sir ang task, pinaliwanan nya sakin yung gagawin. We started planning kung ano yung gagawin about the mattersince next week na ipapasa yun and next week na din ang reporting, YES! Hindi sya pwedeng gawin sa school kasi sobran haba! So kailangan, house work ito, AHEM! Mukang iba na ang iniisip nyo! Nope wala akong lust sakanya… hala! Nag volunteer nadin ako na kung ayus lang sakanya eh sa bahay nalang kami gumawa nun, pumayag naman sya. Mag start na kami mamaya para mabilis kami makatapos.
“Eto number ko para text mo nalang ako mamaya kung anung oras tayo magkikita and kung saan” sabi nya. We exchanged numbers para may communication kami pag natapos na yung class mamaya.
Haaaaaaayyyy! Tapos na ang class nakakapagod. Nag paalam na ako kay Arvin dahil dina sya makakadaan sa bahay kasi gabi na and malayo pa yung byahe nya. Pagdating sa bahay, I changed my clothes and nag snack ng kaunti kasi di pa naman ako gutom masyado for dinner. And for some fucked up reasons, hindi ko alam kung bakit na ko-concious ako sa itsura ko, nag ayos ako, nag face wash, nag kung ano ano, HINDI KO ALAM KUNG BAKIT. Damn! Dahil kay Andy ba ito? Hala! Hindi naman siguro. Pero anong masama? Hindi naman kami ni Arvin, pero ang down side is parang pinapaasa ko lang si Arvin. “I’LL WAIT” yun ang laging umuugong sa utak ko habang iniisip ko na may crush ako kay Andy. Hayyyyyyyyy!
A text came after 30 mins na makadating ako sa bahay. Galing kay Andy, and guess what? Naramdaman ko nanaman yung kilig na naramdaman ko nung unang nag text sakin si Arvin. Yung tipong kinilig kahit di naman nagsasalita yung text. SHIT!!! SHIT Talaga! Ang naiisip ko na lang, ano kayang gagawin ko pag na-inlove ako kay Andy, ang clear lang sa utak ko ngayon, alam ko na masasaktan ko si Arvin pag nangyari yun. Eto nga kaya yung reason kung bakit hindi pa maging kami ni Arvin, kasi dadating si Andy? Ano ba talaga. Kahit ako gulong gulo na! Alam ko sa sarili ko na mahal ko si Arvin, pero parang may iba kay Andy.
“Gab? San tayo kita? Dito ako sa may Mini Stop sa may P.campa” I replied na hintayin nya ako dun sunduin ko nalang sya. Ewan ko ba bakit parang habang papalapit ako sa Mini Stop, kinakabahan ako, I don’t know why pero yung feeling na parang conscoius na coscious ka kung ano itsura mo pag harap mo sakanya. Parang ganun! Fuck! Ano nanaman ba to! Eto NA! ETO NA! ETO NA!!!!!!!!! WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!!!!!!!! I saw him na hindi sya naka school unform and hindi sya naka taas ang buhok nya (kasi sa school laging naka taas yung buhok nya) SHET! Sobrang attractive nya, yung fitted na shirt suot nya makikita mo yung chest nya na nakabakat sa shirt, he was wearing this super tight jeans na parang inaakit na tumingin ka sa baba. He was wearing flip flops, pati yung paa nya super sexy. Fuck! Seriously napahinto lang ako sa paglalakad and parang nakita ko sya na lumapit nalang sakin at tinapik nya ako
“Hoy! Okay ka lang?” sabi nya
“Oo! Parang nakita ko lang kasi yung Dad ko, nag hallucinate lang ako” (I even lied para itago)
“Nag dinner ka na?” he said
“Kaw ba?”
“Hindi pa! Gutom na nga ako eh, eh kaw?”
“Di pa din” kahit busog ako, sumama ako kumain sakanya. Ewan ko, the way he look that night just blew me off, shet! Ang gwapo gwapo nya pala which I could not appreciate pag naka uniform sya, nakataas yung buhok at naka backpack. Ngayong gabi, he made me feel so in love, Eto na nga ba yung sinasabi ko eh. Haaaaalllllaaaaaa!!!! We ate dinner sa malapit na kainan (Bute di sya maselan kumain, kahit sa tabi tabi lang okay lang) Nakapagusap din kami about personal matters, Nakilala ko sya, and eto yung kinagulat ko! Shet! That time palang inamin nya sakin na dati na inlove sya sa isang guy! Diba? Sobrang unexpected yung sasabihin nya yun kaagad saakin na hindi nya pa naman ako masyadong kilala, pero may mga ganun tao naman eh, mabilis makapag build ng rapport and mabilis magbigay ng trust sa iba. NAgulat ako nung tinanong nya ako
“Kaw Gab? Na inlove ka na ba sa isang guy?” Hindi ko alam seriously kung ano isasagot ko, I was speechless for a long moment and then nagsalita sya “Sorry kung medyo nailing ka yata sa tanong ko”
“Okay lang, pero…….. OO” SHET! Ayan nasabi ko na din sakanya! HALA!!!!
“Oo? Ahhh okay” He then smiled at me na parang ginasabi nya na it’s okay.
After eating, pumunta na kami ng apartment ko para sana masimulan na naming yung kailangan naming gawin. I looked at my phone, flood na! hala! Puro galing kay Arvin, Hindi ko alam pero for some reasons, hindi ko nireplyan yung mga texts nya. Pag dating naming, eto nanaman nag aabang ang mga ka-epalan sa kabilang kwarto na sila Jake at Kelvin, at ewan ko bakit wala yung James, bumati saakin ang mga loko at syempre para di masabihang masungit binati ko na din sila. Pagpasok sa room, I don’t know kung bakit naka tulala nanaman ako. May tumapik nalang sakin
“Hoy! Gab! Okay ka lang, nakatulala ka nanaman dyan”sabi ni andy
“Okay lang ako” sabi ko
“Tell me what’s wrong”kinulet nya ako para sabihin ko “BF mo yung si Arvin no?” dagdag nya. Hala! Pano naman nalaman ng lokong to yung samin ni Arvin… correction! Hindi ko sya BF, BFF ko sya, bestfriend ko lang yun
“Best Friend ko lang yun” sabi ko
“Best Friends? With benefits?” patawa nyang sinabi “Nakikita ko kaya na iba yung tingin nya sakin pag tinitignan kita” sabi pa nya. Hala! HALA! HALA! Di ko alam kung ano isasagot ko sakanya, pati ba naman yung pagtitig nya sakin inamin nya din! “Pag tinitignan kasi kita parang may something special sayo na gusto ko malaman kung ano” sabi nya. Putangina! Puta, Puta! Shet Kilig na kilig ako nung sinabi ko yun pero eto nanaman, umugong nanaman yung putaragis na “I’LL WAIT” sa utak ko. “Sana nga Best Friends lang kayo” he then looked deeply into my eyes and what a surprise na bigla nya nalang nilalapit yung muka nya sakin. Pucha! Ano gagawin ko? Susuntukin ko ba? O bibigay nalang ako?
SHET! Ano kaya mangyayari ? kasalanan ba? O mag re-resist ako at sasapakin ko sya.. Ewan ko Ewan ko Ewan ko talaga
Entrance Exam- Part IV
“Being In-Love is that condition in which the happiness of another person is essential to your own.” Totoo!!kung inlove ka diba pag malungkot ka pag malungkot yung love mo. Kasi ako pag malungkot si Arvin ewan ko, parang nadadala nya na din yung emotions ko, for some reasons, naniwala na ako sa quote na to. Love is great kung meron kang taong napapasaya through the love na binibigay mo, and may taong nabibigyan mo ng inspiration to go and continue their lives.
“Hindi padin yata ako ready!” sabi ko sakanya
“Bakit” tanong nya, Nakita ko yung transition sa muka ni Arvin na para bang bigla nalang sya nabagsakan ng langit ng lungkot, ewan ko, pati tuloy ako nalungkot, hindi ko alam kung papano ko sasagutin yung tanong nya.
“Mahal kita Arvin and alam ko alam mo yan” sabi ko sakanya “Pero hindi ko alam kung bakit parang hindi pa ako handa para sayo”
Tumayo si Arvin sa kama para mag CR, and alam ko na naluluha na ng bahagya si Arvin, Pati ako naluluha na kasi ang hirap pala makitang malungkot yung isang taong mahal na mahal mo, GRABE!! Ang tanga tanga ko talaga, ayaw ko sya masaktan? Eh ako nga yata yung nakakapanakit sakanya ngayon, Hay……………. Ano Gagawin ko???? Pag labas nya ng CR nagpaalam na sya sakin at uuwi na sya ng Cavite, nalungkot ako kasi aalis sya na parang may tampo saakin. Inayos nya yung mga gamit nya and after some time he waved his hands at nagpaalam sa akin. Nalungkot ako lalo, ayoko na umalis sya na nagtatampo sya sakin. Hinawakan ko yung kamay nya and I pulled him closer to me. I kissed him na parang sinasabi ko na Pasensya kung hindi padin tayo hanngang ngayon. I kissed him so hard na parang gusto kong sabihin na wag ka na umuwi. Gusto ko kasama kita, I was not expecting more than that but as usual, expect for the unanticipated. Binitawan nya yung bag na gamit nya and he leaned more to me kaya napa tukod yung kamay ko samay kama kasi parang ang intention nya is ihiga ako. OO! Iyun nga ang gusto nya magnyari, he was pushing me to lie down, and I did. Hindi ko alam kung bakit parang malungkot padin sya habang hinahalikan nya ako. I stopped him and I asked him
“Bakit ang lungkot mo padin?” sabi ko “Ayoko nakikita na malungkot ka!”
“Kasi aalis na ako hindi kita makaktabi mamayang gabi” he answered. Parang kinuryente ako sa kilig, hanggang kilig nalang yata ako, bakit kasi ayaw ko pa pumayag na maging kami, ano bang hinihintay ko? Na may iba pang maksulot kay Arvin? Oh may iba pang way para pag selosin ako, hayyyy! Ewan EWAN!!!!!!!!!!!!!! Then he continued kissing me. I feel so loved habang ginagawa nya yun and habang iniisip ko na mahal na mahal ako ng taong to pero ano yung ginagawa ko, sinsaktan ko lang sya sa paraang hindi ko naman talaga kasalanan, kung saan hindi ako, kundi ang pagkakataon ang may sala. He was slowly pulling my T-shirt up, pagkatangal nya he kissed my neck.. ahhw fuck, the best kiss he had ever gave me in the span of our relationship as BFFs, Sobrang horny nya that time, and iba ang pakiramdam ng partner pag libog na libog, hinihimas nya na si Jr. ko habang kinikiss nya yung neck ko, Tigas na Tigas na ko Grabe,Ang Sarap nya humalik at ang galing nya mag foreplay, Nararamdaman ko tuloy na parang nag pre-cum na nga yata ako. Shit! Lalo akong nagging hard when he sucked my nipples, ahhhh shit Grabe… It feels like heaven… Fuck talaga. Tinagal ko na din yung T-shirt nya to reveal his hot and sexy body, I was moaning so hard habang hinahalikan nya yung buong katawan ko, he went down, kung san naandun ang ahas! And he looked up at me na para bang he was asking permission to suck my hard dick! I just pulled my shorts down ang sinungaban nya agad si Jr. Shit! Ahhhhhhhhhh! Fuck! I was moaning so hard kasi dinudulo nya yung pagsubo nya. Ahhhwww fuck! Ang sarap nya sumubo then he sucked my balls, shet parang lalabasan na ko, he was playing with my baby while he was sucking my balls, she tang sarap! Fuck! Tapos nilalaro nya pa yung butas ng puwet ko with his fingers, Hindi ko na napigilan yung sarili ko and bigla nalang lumabas ang katas ko at Grabe. Pagod na pagod ako sa ginawa nya sakin, shet! Nahiya ako kay Arvin kasi di ko pa man sya niroromansa nilabasan na ako. Ang cute nya habang naka ngiti sya at pinupunasan nya yung luambas sa akin. Ang he went beside me and humiga sya.
“Pagod ba Si Gabi ko?” he asked me
“Medyo po” sabi ko “Sorry kung di ko nagawa sayo” dagdag ko
“Okay lang yun. Just to see you happy and satisfied, okay na din ako” he said “Ang sarap mo kamo Gabi” sabay tawa ng malakas habang wala akong suot at sya ay brief lang ang tapis. He kissed me again and parang this time totoo na yung paalam nya na uuwi na nga sya. “Uwi na ko ha Gab?”
“Sige baka hinahanap ka na!” sabi ko… Tumayo na sya at nagbihis! Grabe mamimiss ko yung katawan nyang yan, at yung smile nya, pati nadin yung sweetness nya na pinaparamdam sakin, I can’t help but imagine na sya na yung makakasama ko hanggang paglaki ko. Ang sarap sigurong mabuhay……….. hayyyyyyyyyyy!
After he fixed himself up, he waved goodbye and this time, naka smile na sya lalabas ng kwarto ko, I was so happy, So DAMN happy na natanggap na ni Arvin na ganito muna kami hanggang maging handa ako para sa ganuong relasyon. Nalulungkot naman ako at aalis na sya, pero okay lang magkikita naman kami bukas sa school.
Gabi na and hindi ko makalimutan yung smile nya kanina. Siguro yung smile nya yun yung isa sa mga pinaka cute na smile na nakita ko sakanya. Ang cute talaga. I slept nung gabi, exited na pumasok kinabukasan kasi I can feel na iba, Tomorrow is going to be a lot different than the others.
The next days at school, orientation padin at mga grading systems, Nakakatuwa na etong dating crush ko lang ay sya na mismo ngayon yung patay na patay sakin, it’s funny pero nangyayari pala yun. Dati ako yung nangangarap pero ngayon na ako na yung sinusuyo, ako naman yung hindi na ready. Weird! Ang WEIRD WEIRD ko! Medyo nakakakilala nadin ako ng mga ibang blockmates ko pero yung isa talagang blockmate ko ang ni isang salita wala pa akong naririnig! (iyun si crush) Crush lang naman, walang kasamang pagnanasa at pagpapantasya. One day sa class nakita ko na he was staring at me (mapapansin mo naman kasi yun diba?), pero hindi ko tinitignan, I really wanted to look at him too, when I got the esteem to look, I did, and hindi sya umalis ng tingin, he still looked at me kahit na alam nya na alam ko natinitignan nya ako. Pero after nung tinignan nya ako na yun, still, wala parin akong kahit isang word na narinig sa kanya.
It was our First official discussion day sa Sociology/Anthropology, Sabi ng prof namin he will give us partners and sila ang aming magiging partner sa lahat ng activities sa lahat ng activities na gagawin the whole sem, from seatworks to partner homeworks, and pati term requirements. Nagsimula na syang magtawag ng partners, “Ms. Sacramento and Mr. Estacio” isang babaeng maganda at hot ang kapartner ng Arvin ko hmp, baka mamaya kung ano yan ah. Hehe patuloy na nagtawag ng partners si Prof hanggang turn ko na mag karoon ng partner “Mr. De Vera and Mr. Cabuslay” Di ko pa kilala yung mga kaklase ko by their last names kaya medyo di ako sure kung sino yung kapartner ko until lumapit sya sakin, SHET! PUTA! Shet… talaga. Yung crush ko yung kapartner ko, yung crush kong nakatitigan ko. Haaaaaaaaalllllaaaaaaaaaaaa!!!!!
Ano kayang mangayayari ngayong partner ko na tong si crush! Hala ka! Magiging sagabal ba sya sa realtion namen ni Arvin…. Waaaaaaaaahhhhhhhhhh.. Thanks sa mga bumabasa…. And sa lahat ng nag kokoment…
“Hindi padin yata ako ready!” sabi ko sakanya
“Bakit” tanong nya, Nakita ko yung transition sa muka ni Arvin na para bang bigla nalang sya nabagsakan ng langit ng lungkot, ewan ko, pati tuloy ako nalungkot, hindi ko alam kung papano ko sasagutin yung tanong nya.
“Mahal kita Arvin and alam ko alam mo yan” sabi ko sakanya “Pero hindi ko alam kung bakit parang hindi pa ako handa para sayo”
Tumayo si Arvin sa kama para mag CR, and alam ko na naluluha na ng bahagya si Arvin, Pati ako naluluha na kasi ang hirap pala makitang malungkot yung isang taong mahal na mahal mo, GRABE!! Ang tanga tanga ko talaga, ayaw ko sya masaktan? Eh ako nga yata yung nakakapanakit sakanya ngayon, Hay……………. Ano Gagawin ko???? Pag labas nya ng CR nagpaalam na sya sakin at uuwi na sya ng Cavite, nalungkot ako kasi aalis sya na parang may tampo saakin. Inayos nya yung mga gamit nya and after some time he waved his hands at nagpaalam sa akin. Nalungkot ako lalo, ayoko na umalis sya na nagtatampo sya sakin. Hinawakan ko yung kamay nya and I pulled him closer to me. I kissed him na parang sinasabi ko na Pasensya kung hindi padin tayo hanngang ngayon. I kissed him so hard na parang gusto kong sabihin na wag ka na umuwi. Gusto ko kasama kita, I was not expecting more than that but as usual, expect for the unanticipated. Binitawan nya yung bag na gamit nya and he leaned more to me kaya napa tukod yung kamay ko samay kama kasi parang ang intention nya is ihiga ako. OO! Iyun nga ang gusto nya magnyari, he was pushing me to lie down, and I did. Hindi ko alam kung bakit parang malungkot padin sya habang hinahalikan nya ako. I stopped him and I asked him
“Bakit ang lungkot mo padin?” sabi ko “Ayoko nakikita na malungkot ka!”
“Kasi aalis na ako hindi kita makaktabi mamayang gabi” he answered. Parang kinuryente ako sa kilig, hanggang kilig nalang yata ako, bakit kasi ayaw ko pa pumayag na maging kami, ano bang hinihintay ko? Na may iba pang maksulot kay Arvin? Oh may iba pang way para pag selosin ako, hayyyy! Ewan EWAN!!!!!!!!!!!!!! Then he continued kissing me. I feel so loved habang ginagawa nya yun and habang iniisip ko na mahal na mahal ako ng taong to pero ano yung ginagawa ko, sinsaktan ko lang sya sa paraang hindi ko naman talaga kasalanan, kung saan hindi ako, kundi ang pagkakataon ang may sala. He was slowly pulling my T-shirt up, pagkatangal nya he kissed my neck.. ahhw fuck, the best kiss he had ever gave me in the span of our relationship as BFFs, Sobrang horny nya that time, and iba ang pakiramdam ng partner pag libog na libog, hinihimas nya na si Jr. ko habang kinikiss nya yung neck ko, Tigas na Tigas na ko Grabe,Ang Sarap nya humalik at ang galing nya mag foreplay, Nararamdaman ko tuloy na parang nag pre-cum na nga yata ako. Shit! Lalo akong nagging hard when he sucked my nipples, ahhhh shit Grabe… It feels like heaven… Fuck talaga. Tinagal ko na din yung T-shirt nya to reveal his hot and sexy body, I was moaning so hard habang hinahalikan nya yung buong katawan ko, he went down, kung san naandun ang ahas! And he looked up at me na para bang he was asking permission to suck my hard dick! I just pulled my shorts down ang sinungaban nya agad si Jr. Shit! Ahhhhhhhhhh! Fuck! I was moaning so hard kasi dinudulo nya yung pagsubo nya. Ahhhwww fuck! Ang sarap nya sumubo then he sucked my balls, shet parang lalabasan na ko, he was playing with my baby while he was sucking my balls, she tang sarap! Fuck! Tapos nilalaro nya pa yung butas ng puwet ko with his fingers, Hindi ko na napigilan yung sarili ko and bigla nalang lumabas ang katas ko at Grabe. Pagod na pagod ako sa ginawa nya sakin, shet! Nahiya ako kay Arvin kasi di ko pa man sya niroromansa nilabasan na ako. Ang cute nya habang naka ngiti sya at pinupunasan nya yung luambas sa akin. Ang he went beside me and humiga sya.
“Pagod ba Si Gabi ko?” he asked me
“Medyo po” sabi ko “Sorry kung di ko nagawa sayo” dagdag ko
“Okay lang yun. Just to see you happy and satisfied, okay na din ako” he said “Ang sarap mo kamo Gabi” sabay tawa ng malakas habang wala akong suot at sya ay brief lang ang tapis. He kissed me again and parang this time totoo na yung paalam nya na uuwi na nga sya. “Uwi na ko ha Gab?”
“Sige baka hinahanap ka na!” sabi ko… Tumayo na sya at nagbihis! Grabe mamimiss ko yung katawan nyang yan, at yung smile nya, pati nadin yung sweetness nya na pinaparamdam sakin, I can’t help but imagine na sya na yung makakasama ko hanggang paglaki ko. Ang sarap sigurong mabuhay……….. hayyyyyyyyyyy!
After he fixed himself up, he waved goodbye and this time, naka smile na sya lalabas ng kwarto ko, I was so happy, So DAMN happy na natanggap na ni Arvin na ganito muna kami hanggang maging handa ako para sa ganuong relasyon. Nalulungkot naman ako at aalis na sya, pero okay lang magkikita naman kami bukas sa school.
Gabi na and hindi ko makalimutan yung smile nya kanina. Siguro yung smile nya yun yung isa sa mga pinaka cute na smile na nakita ko sakanya. Ang cute talaga. I slept nung gabi, exited na pumasok kinabukasan kasi I can feel na iba, Tomorrow is going to be a lot different than the others.
The next days at school, orientation padin at mga grading systems, Nakakatuwa na etong dating crush ko lang ay sya na mismo ngayon yung patay na patay sakin, it’s funny pero nangyayari pala yun. Dati ako yung nangangarap pero ngayon na ako na yung sinusuyo, ako naman yung hindi na ready. Weird! Ang WEIRD WEIRD ko! Medyo nakakakilala nadin ako ng mga ibang blockmates ko pero yung isa talagang blockmate ko ang ni isang salita wala pa akong naririnig! (iyun si crush) Crush lang naman, walang kasamang pagnanasa at pagpapantasya. One day sa class nakita ko na he was staring at me (mapapansin mo naman kasi yun diba?), pero hindi ko tinitignan, I really wanted to look at him too, when I got the esteem to look, I did, and hindi sya umalis ng tingin, he still looked at me kahit na alam nya na alam ko natinitignan nya ako. Pero after nung tinignan nya ako na yun, still, wala parin akong kahit isang word na narinig sa kanya.
It was our First official discussion day sa Sociology/Anthropology, Sabi ng prof namin he will give us partners and sila ang aming magiging partner sa lahat ng activities sa lahat ng activities na gagawin the whole sem, from seatworks to partner homeworks, and pati term requirements. Nagsimula na syang magtawag ng partners, “Ms. Sacramento and Mr. Estacio” isang babaeng maganda at hot ang kapartner ng Arvin ko hmp, baka mamaya kung ano yan ah. Hehe patuloy na nagtawag ng partners si Prof hanggang turn ko na mag karoon ng partner “Mr. De Vera and Mr. Cabuslay” Di ko pa kilala yung mga kaklase ko by their last names kaya medyo di ako sure kung sino yung kapartner ko until lumapit sya sakin, SHET! PUTA! Shet… talaga. Yung crush ko yung kapartner ko, yung crush kong nakatitigan ko. Haaaaaaaaalllllaaaaaaaaaaaa!!!!!
Ano kayang mangayayari ngayong partner ko na tong si crush! Hala ka! Magiging sagabal ba sya sa realtion namen ni Arvin…. Waaaaaaaaahhhhhhhhhh.. Thanks sa mga bumabasa…. And sa lahat ng nag kokoment…
Subscribe to:
Posts (Atom)