MUTILIATED: A vye for a fresh start, Chapter 1

“Most of the time, you just have to hold your head up high, think straight, blink away all the tears, accept things as they are and say good-bye. Always appreciate what still remains and just look forward for what's opt to come. A lot more surprises awaits you.”

Yan ang advice sakin ng bestfriend ko, original yan, kasi nga naman diba? how would you cope up sa mga bagay bagay if you’re not letting yourself move on. Think straight, wag mong iyakan, accept things as they are, at lastly, mag move on teh!

_____________________________________________________________________________________

Wala Na. Yung lang yung hinihintay kong sabihin nya sakin para itigil ko na yung kahangalan ko sa patuloy na pagmamahal ko padin sakanya kahit na may iba na syang mahal. And I’m glad nakuha ko yun, ayoko mag move on hanggang hindi nanggagaling sakanyang wala na nga.

Most of you don’t know me, siguro may ilan ilan dyan na nakakakilala sakin bilang si K.G.F., ako si Gabriel San Agustin, 23, TANGA, Hangal, and trying to move on to the next chapters of my life.

I walked the streets of Lucena after that message na sinabi nya sakin na “I don’t know kung kaya ko pa ibalik lahat ng pagmamahal natin dati”

Oo nga pala ano? Pakilala ulet ako? Ako si Gabriel, 23, brokenhearted, almost 2 years na sanang masaya sa piling nya, pero walang nangyayari samin kundi lagi nalang away, selosan, iyakan, kaya ang naisip ko, itigil na, pero hindi ko pala kaya, everytime makikipag break ako sakanya, babalik at babalik padin ako sakanya. Ang sabi ko nga sakanya eh “I will only stop loving you pag pagod ka na sakin, kaya sabihin mo lang sakin kung STOP na, para may cue ako sa sarili ko na tama na nga.” And the moment he told me to “STOP” na nga siguro, I almost died sobbing, I was stopping my tears from falling, pero hindi ko mapigilan, I am trying my best to still send him a happy message that I’m okay, that I’m gonna do well. Niloloko ko yung sarili ko at that moment. Pero ewan ko, ayokong maramdaman nya na malungkot ako dahil ayaw nya na, gusto ko alam nya na masaya ako sa kung anong naging desisyon nya, kasi nga mahal ko sya, at irerespeto ko kung ano ba talaga yung gusto nyang gawin

I was walking the streets of Lucena, mga mata kong parang bilasang isda sa palengke na nagluluha pa, my muscles feel weak, with my head titled downwards, still sobbing, habang tumutugtog ang Chasing Cars sa cellphone ko at nakatodo ang ingay na dumadaloy sa mga earphones ko.

What I’m feeling? hurt, pinagpalit, pero sabi ko, eh masaya nga ako pag masaya sya diba? these debate on my mind keeped on until makarating ako sa isang park na medyo malayo na sa bahay namin. Umupo sa isang swing, pinunasan ang luha, tumingin sa buwan at pumikit nalamang

Next time na alam ko, bigla nalang may tumabi sakin at hinawakan ako samay balikat ko

“Gab?” sabi ng boses

Binuksan ko ang mata ko at na surpresa ako ng nakita ko ang isang kaibigan

“Ano ginagawa mo dito?” tanong ko sakanya

“Pupuntahan ka sana, pero nakita na kita” sabi nya

“Paano mo nalaman na ako to?” tanong ko

“Sa Laki ng panga mo, at yung damit mong suot, alam ko na ikaw yan” sabi nya

Oo nga pala, malaki nga pala yung panga ko inaamin ko, masarap daw isigang sabi ng iba, pero proud ako dyan, dagdag appeal kaya yan. Nagulat ako ng makita ko si Arvin ng mga oras na yun, alam kong wala akong makakapitan sa mga oras na yun kung hindi si Kuya ko, si Chase, Carla,  o si Ivan na nasa ibat-ibang panig ng Pilipinas, nakasarado pa ang cellphone ko kasi ayoko maka receive ng kahit anong text mula sa kahit sino, malayo sila saakin, kaya’t iba nalang yung ngiti ko ng makita ko na kahit papaano eh saktong binigyan ako ni God ng makakausap ng mga panahon na iyon.

“Anong probema?” tanong ni Arvin

“Huh? Wala” sagot ko

“Hoy! Ex-boyfriend mo ko gago, alam ko pag may problema ka o wala, kahit itago mo yang luha mo, alam ko may nararamdaman kang iba dyan” sabi pa nya

Nagiisip nga ako nung mga oras na yung kung sasabihin ko ba kay Arvin lahat, o itatago ko muna sa sarili ko, seriously, hindi ko alam.

“Ewan ko Arvin, nasasaktan nanaman ako ng walang dahilan” sagot ko sakanya

“Oh baket nanaman?” tanong nya

“Tanga ng ex-boyfriend mo eh” sabi ko sakanya

“Eh minahal mo nga ako eh, tanga ka nga” sabi nya

Arvin’s always like that, alam ko na masakit sya magsalita pero palabiro lang sya, that same moment na sinabi nya yun, napangiti nalang ako bigla, hindi ko alam kung bakit.

Si Arvin nga pala, sya yung rason kung bakit naing bisexual ako, you may have known him from my previous stories, pero sya lang naman yung taong nakalimutan ko dahil dun sa huling taong minahal ko, lupet no? lahat ng nakarelasyon ko, sinubukan ni Arvin akong agawin ulet sakanila, dun sa huli ko lang na boyfriend hindi kinaya, iba yung pagmamahal ko dun eh. Kahit ganun kalaki yung tyan nya o kahit pwede ng tatakan yung eyebags nya, mahal na mahal ko yun. Pero wala na eh, hindi na pwede, kasi wala namang pupuntahan.

“Alam ko na” sabi nya

“Sige nga? I elaborate mo sakin kung ano yung reason? Pakipaliwanag sakin kung bakit? Pakisabi sakin kung anong mali ko? Kung anong problema sakin?”

Napatingin lang sya sakin, I saw that sad eyes na lagi ko nakikita sakanya pag alam ko na nasasaktan sya. And I felt like everything went back to where it started. I don’t know. What I feel is hindi na tama kung paulit ulit nalang akong ma fall sakanya. I just got hurt, tama na muna to, wag mo naman ako pahirapan buhay! Wag na si Arvin, ayoko muna. Nagpatay malisya nalang ako sa mga maamo nyang mata at sa gwapo nyang mukha kahit naka sad-look pa sya

“Is it over?” sabi nya



.....

“Oo” maikli kong sagot sakanya

He kneeled down near to the swing na inuupuan ko, he hugged me kahit alam nya na madaming taong makakakita, dadaan o manghuhusga na may dalawang lalaking nagyayakapan sa isang park, pero ginawa nya. Bigla nalang akong napangiti, hindi ko alam, matagal ko na din syang di nayayakap, alam ko na pag lasing ako eh pinagtitripan nya ako, pero never pa nya ako ulet niyakap ng ganito na hindi ako lasing, at ng maraming tao sa paligid.

“Why are you hugging me?” tanong ko kay Arvin

Then nag let go sya and sabi nya

“Sorry”

Nag flash back bigla sakin nung unang beses nya ako niyakap after ng graduation ko nung highschool! It felt like that, all the moments we shared bumalik lahat saakin, pero sana hindi yung feelings, I don’t want to get messed up again, I don’t want to fall for him again.

(itutuloy....)