Fresh Start- 5: The Best Experience

Ayan sa mga naghihntay.. :) hehehehe

BLOG: gabrielfads.blogspot.com
FB: gabifad@yahoo.com



_____________________________________________________________________________________

We were driving to Gapo and halos the whole trip he was saying sorry to me, about the wait, lahat, pati sa pagalis naming ng madaling araw na, kesyo baka hanapin daw ako nila mama, tapos nakita pa sya ni kuya ko, basta, puro sorry

“Hui! Wag ka na nga mag sorry dyan! Di naman kailangan eh” sabi ko sakanya

“Kailangan, pinaghintay kita no” sabi nya

“Eh! Tama na kasi, bahala ka bababa ako dito” sabay tawa ko sakanya

“Sige na Sorry na for saying sorry” sabi pa nya

“Ayan nanaman oh!” makulet kong sabi

Dumating kami sa isang seaside tambayan, mga about 2:30 na ng madaling araw

“Ahhhm Gab? I got drinks sa compartment? Nagiinom ka ba?” tanong nya sakin

“Great time to drink, ngayon siguro, kaya tara, bring on the shots baby” makulet kong sagot sakanya

Habang nakaupo sa kinalulugaran naming na kita nag dagat I was just silent, nakatingin sa tubig, ewan, naiisip ko parin si Arvin, hayop na yun, di mawala sa isip ko, kung nakakasigaw lang yung puso ko sabihin nya TAMA NA UTAK! Masyado mo sya iniisip pero sasagutin sya ng utak ko EH ADIK KA PALA EH, mamahal mahalin mo ng sobra tapos ako sisihin mo na iniisip ko sya. Haaaayy! Tama na away, inom nalang para kahit papano, mawala yung iniisip ko na to

“Tahimik ka! May iniisip ka Gab?” tanong ni Ivan sakin

“Ahhhm, complicated, hindi mo maiintindihan” sabi ko sakanya

“Hmmmm, feeling ko alam ko” sagot nya

“Oh sige nga daw!” hamon ko sakanya

“There is this one person na iniisip mo….. di matanggal sa utak mo!.... Tama ba Sir?” sabi nya sakin

“Hmmmm, pwede, ano pa?” tanong ko pa sakanya

“Hindi mo sya ma-let go kasi sobrang halaga nya para sayo” dagdag nya sa naunang sagot

“Siguro, anything else?” kulet ko pa sakanya

“And iniisip mo, kung maibabalik mo lang sya sayo, pwede ka na mamatay?” sabi Pa nya

“Mali!” sagot ko sakanya “Siguro yung naunang dalawa pwede pa, pero yung pangatlo, Malabo bro!” dagdag ko pa

“Ahhh, sorry, kala ko, parehong pareho tayo ng nararamdaman, I just felt we we’re on the same situation” sabi nya sakin

Nagulat ako na tumingin sya papalayo sakin at idinukdok ang muka nya sa mga braso nya

“Hey! Okay ka lang ba Ivan?” tanong ko sakanya

“Yah! Hirap noh bro? mahal na mahal mo tapos kailangan matapos ng ganun lang” sabi nya sakin

Awwww shit! Brokenhearted din ang bago kong tropa! Hay….. Ako nga pala si Superman, Superman to the rescue, I came closer to him and hinimas ko yung likod nya to atleast alleviate the pain na nararamdaman nya

“Kasi Ivan, alam mo, kahit gaano man kamahal ng mga tao ang isa’t isa, pag hindi talaga para sa’yo, hindi mag wowork” payo ko sakanya “Lagi nga nila sinasabi sakin, marami nagmamahal sayo Gab, kaya wag ka malungkot na nawala sya sayo” sabi ko sakanya “And I’m sure madami ding nagmamahal sa’yo”
dagdag kong muli

“Sana dumating na sya no?” sabi nya sakin

“Sino?” tanong ko

“Sya, yung hinihintay ko” sabi nya

“Kasi, don’t wait, dadating yun bro, dadating sya, malay mo, nandyan na siya” sabi ko sakanya

Agad nyang itinaas ang tingin nya sakin at ngumiti sya “Thanks! Sana nga” sabi nya.

Putangna! Gustong gusto ko sya halikan pero baka mapahiya ako, baka straight to, patay tayo dyan! Kaya pairalin muna ang self control sa ngayon. Ahhhhh, Shet! I wanted to comfort him but I don’t know how to without offending him if ever hindi ko sya katulad. Pag niyakap ko baka sabihin may malisya, kaya hanggang pat to back at himas lang sa likod. Whoooo! Himas palang sa likod, I’m getting chills agad, naiimagine ko sya without his shirt! Haha, ano ba yan! Dirty mind… layuan mo ko.

The night went on and nakaka 3 bottles na ko ng putangnang alchohol na to! Hahaha, ethanol sige pa sirain mo ang atay ko, sana mag ka liver syrosis ako, joke! Hahaha, I miss Arvin, I miss him so much, shet talaga. It’s been what? Almost 4 months? 4 months na pala ako nagpapakatanga, hay… hay… hay…. Buntong hinga, hahaha. Napatingin ako sandali kay Ivan at parang iba yung timpla nya ngayon, parang may something, oh wait! Umiinom kami, baka lasing na! wag tanga Gab, nakakalasing talaga ang alak

“Huy! Ivan! Emo! Okay ka lang?” tanong ko sakanya

“Oo naman! Bakit naman hindi” sagot nya

“Wala lang! kala ko lasing ka na!” sabi ko sabay tawa ng malakas

“It will take you forever to get me drunk bro!” pahambog nyang sagot

So forever pala ah! Sige tignan natin, 10 bottles lang yung dala nya nun so after naming maubos yun, we decided to go to the nearest 7/11, luckily merong 7/11 sa may Subic, not SBMA, pero sa Subic city lang, yung bayan hindi sa SBMA mismo, basta, kung hindi alam wag na itanong, haha basta malapit lang sa tinambayan naming pag dating naming dun tinanong nya ako kung ilan pa daw kaya ko, sabi ko kahil ilan pa (yabang) when he cought 10 more bottles and some chips, nagaabot ako sakanya ng 500 pero lintek ayaw tanggapin

“Eto na lang Ivan please” pakiusap ko sakanya

“Ano ka ba? Ako na!” sagot nya

“Please” mas matindi kong pakiusap. Nakakahiya kasi, kanya na yung ride, pati yung ininom namin kanina, tapos ako wala man lang binigay

“Oh sige wag na tayo mamili, Kuya pa cancel na po” pabiro nyang sabi, nahiya naman ako sa cashier na pinunch na

“Oh sige na sige na! ikaw na!” sabi ko

Paglabas namin ay nag dahilan ako na may nakalimutan ako bilin, gusto ko lang kasi sya ibili ng chocolate, isang Van Houten lang, na plain tsaka fruits and nuts, my favorite, para bigay ko lang, just a way to say thank you. Paglabas ko ay inusisa nya agad ako

“Ano ba binili mo?” tanong nya

“Basta! Oh tara na” sabi ko sakanya

“Ahhh Gab! Gusto mo sa Baywatch?” tanong nya

“Sa SBMA mismo?” patanong kong sagot

“Oo, dun lang naman yung Baywatch!” pabiro nyang sagot

“Tara Game!” exited kong sagot

We drove over to SBMA para narin samay Baywatch kami mag shot (kahit alam ko na bawal dun maginom, basta wag papahuli), pag dating namin dun, hindi kami pumunta sa may san area, dun lang kami sa may kotse, he opened up the 2 back seat doors, and dun lang kami nag inom sa may back seat ng kotse nya

“Okay lang ban a dito tayo?” tanong nya

“Oo naman! Bakit naman hindi!” sabi ko sakanya

Halos tig 7 bote na naiimon naming simula kanina pa sa Gapo, and parang wala parin syang tama, ako din, wala pa, dapat lang wala pa, baka pag nalasing ako, anung gawin ko dito. Shit! Hahaha. After mga 30 minutes or so mga 4:30 ng umaga, may isang kotse na pumarada 3 parking spaces from where we are parked. And pucha pinasarado ko agad yung 2 pinto kay Ivan, buti tinted yung kotse nya, semi tinted actually, kaya medyo kita parin kahit konti lang sa labas, madilim naman kaya sana hindi masyado

“Shit!” sabi ko

“Ha? Bakit? Kaninong kotse yan?” tanong ni Ivan

“Ehhhh! Basta!” sabi ko

Putangina talaga! Sa lahat ng lugar dito pa, bakit dito pa! shet! Hindi nya ako pwede Makita, HINDI!!!!!!

(itutuloy...)